Onze zoon is nu 23 maanden en zegt al tijden alleen maar papa, mama, opa, oma, pake, beppe en ja. Voor de rest niks, laat staan tweewoordzinnen. Hij doet wel heel veeel met klanken, dank je wel is bijvoorbeeld ka-ka-kaa, in de klank van dank je wel. En hij neuriet een aantal liedjes van voor tot achter mee. Maar echt praten, nope. Hij hoort en begrijpt overigens ook echt alles. Maak me er ook weleens zorgen over moet ik zeggen.

Misschien om jullie een beetje gerust te stellen, mijn oudste nichtje praatte al vrij vroeg en best zinnen etc, dus wij verwachtten eigenlijk van nummer twee hetzelfde (sowieso oneerlijk eigenlijk) zeker omdat die haar zus in alles na deed. En motorisch was nummer twee echt snel, vond ik toch, maar praten ho maar.
Ze heeft tot minstens 23 maanden misschien vijf woorden gezegd, en daarvan maar twee zoals ze horen.
Toen ze eenmaal begon met meer woorden en daarna zinnetjes (toen was ze ruim voorbij de twee, ik denk iets van 27 maanden) toen hield ze ook niet meer op.
We missen de stilte soms wel eens
En het kleine halfbroertje van een kennis van me is pas echt gaan praten toen hij naar de peuterspeelzaal mocht. Daarvoor waren er een paar woordjes en wat klanken. Nu houdt hij hele verhalen.

Mijn moeder heeft wel eens verteld dat ik ook heel laat was met praten (ben ook nummer 2). Op het consultatiebureau was het dan van ja als ze de volgende keer nog niet praat... Vervolgens kletste ik een paar weken/maanden later mn moeder de oren van het hoofd. Dus ik denk dat dat wel goed komt.

Brabbelt ze wel? Dus tijdens het spelen en om dingen aan te wijzen? Dan zou ik mij geen zorgen maken.
Als ze helemaal geen geluid(brabbelend) maakt, zou ik een keer doorvragen bij het CB.

Mijn zoontje heeft tot zijn 2,5e geen echte woorden gezegd, alleen maar gebrabbel in zijn eigen taal. Toen ging er een knop om en nu (3 maanden later) zegt hij hele zinnen.

Mijn nichtje ging pas wat praten tien haar zusje werd geboren. Zij was toen bijna 2 jaar. Het was net of ze het toen opeens doorhad. Het kan dus snel gaan!

Hier ook twee totaal verschillende kinderen. Zoon is nu 20 maanden en zegt nu mama, oma, da(g), Bumba en ba(l). Terwijl zijn zus op diezelfde leeftijd me de oren vangst hoofd kletste.

Dochter was daarentegen motorisch een stuk langzamer. Zei kon zelf gaan zitten/kruipen/staan let 11 maanden. Zoon ging zitten met 5,5 kruipen met 6 en liep achter een stoel aan met nog geen 7 maanden. Sommige dingen gaan bij hem nu zelf al makkelijker als bij zijn 2 jaar oudere zus. Hij is dus met totaal andere dingen bezig als praten. Ik maak me daar nog niet zo zorgen om. Wel lijkt hij er zelf last van te hebben. Als hij iets duidelijk wil maken raakt hij nogal eens gefrustreerd als ik hem niet begrijp.

D is was motorisch ook enorm snel. Ging staan met zes maanden en liep los met tien maanden. Loopt nu bijna als een volwassene de trap op en af, rent, klimt hele klimrekken door, etc. Enorm motorisch ingesteld dus. De spraak zal daardoor wel achterblijven en ach, mama begrijpt hem vaak toch wel .

Hier juist een kleine man die met nog geen 15 maanden aardig wat woordjes kent, maar motorisch is hij niet zo snel. Sinds een week loopt hij aan 2 handen (al wel langer aan de bank en tafel), maar kan ook nog niet zelf los staan.

Ik hoor heel veel dat als ze motorisch snel zijn de spraak dan vaak wat langer duurt en andersom.

Ik zou me bij 17 maanden nog geen zorgen maken.

Onze zoon is nu 3 jaar en (bijna) 3 maanden. En begint nu een beetje met praten. Wel zijn we daar druk mee bezig (logopedie, Hanen ouder programma, etc.) Maar goed hij heeft ook wel de leeftijd dat hij echt moet. We hebben 'actie' ondernomen toen hij 2,5 was. Nu wordt hij dus zo om de 3 maanden in het ziekenhuis gescreend door een logopedist, kno-arts, audiologisch medewerker en orthopedagoog.

Bij het Hanen ouderprogramma hoort trouwens het boek Praten doe je met zijn tweeën. Dat is wel een heel interressant boek voor als je kindje wat moeite lijkt te hebben met zijn/haar spraakontwikkeling.

Wij maakte ons ook zorgen toen dochter op die leeftijd nog geen woord zei. Vanuit daar wilde ik toch een verwijzing voor een gehoortest. Deze is afgenomen bij het audiologisch centrum. Met haar gehoor is niets mis. Ze adviseerde toen wel om een vervolgonderzoek te doen. Deze vond plaats toen ze net twee was. Ze sprak amper 10 woorden. Ze heeft zelden tot niet gebrabbelt en speelde heel, héél stil. Alarmbellen, schijnbaar.
We moesten twee maanden wachten en in die tussentijd starten met logopedie. Morgen wordt ze weer gezien door de psychologe en logopediste van het audiologisch centrum.
Ik moet zeggen dat het praten beetje bij beetje komt. (Ze is nu 26 mnd)

Ik begrijp je zorgen!

Ik zou mij met 17 maanden nog geen zorgen maken. Ik geloof dat de meting bij het CB staat met 18 maanden op 5 woorden, met uitzondering van papa en mama. Maar ik herken je gevoel zeker wel!

Mijn zoontje sprak met 24 maanden nauwelijks verstaanbare woorden, zelfs woorden als bal etc. niet. Mogelijk heeft hij tot 18 maanden nauwelijks gehoord, vanaf dat moment kreeg hij buisjes en zag je zijn begrip met de week groeien.
Met gebaren, klanken en kreten kon hij prima duidelijk maken wat hij wilde of bedoelde. Onze kinderarts vond het goed om naar een logopedist te gaan, maar het CB wilde pas doorverwijzen met 2,5 jaar. Zij vonden het niet zorgelijk en wij vonden het op onze beurt bijzonder dat de maatstaven zo ver uit elkaar lagen.

De logopedist vond het ook niet verontrustend eigenlijk. Zeker omdat hij werkelijk alles begrijpt wat je zegt of bedoelt. Toch hebben we de begeleiding doorgezet en super goede tips van haar gehad. De beste tip voor ons was om taal zo veel mogelijk in korte zinnen aan te bieden (die mee, mama mee, papa eten etc.). Ondersteunen met gebaren kan zeker geen kwaad. Kinderen nemen vanzelf het bijbehorende woord over zodra dit in hun actieve woordenschat zit.

Mijn zoon is nu 28 maanden en maakt nu 2-woordzinnen en probeert af en toe drie woorden aan elkaar te plakken. Zijn woordenschat van losse woorden is echt enorm gegroeid in de laatste twee maanden. Hij kan de gekste dingen benoemen, dus ik heb het idee dat het nu een beetje gaat lopen.

Wij zijn trouwens om een andere reden met zoon bij een logopedist onder behandeling. Zij gaf ook aan dat ze het idee had dat zoon het te 'druk' had met andere dingen en vond zijn spraak niet verontrustend. Hij maakt wel veel geluiden en brabbelt veel.

Onze zoon van 18 mnd spreekt ook nauwelijks. Papa, mama en bal. Hij kan wel goed duidelijk maken wat hij wilt en brabbelt wel veel.

Als ik jou was zou ik mij nog geen zorgen maken, ze is een vlotte met andere dingen, en dat is vaker zo met kinderen. Of motorisch of met praten sneller.

Ik zou me nu nog geen grote zorgen maken. Natuurlijk wel in de gaten houden en als het zo zou blijven dan kun je altijd nog kijken of je er iets mee moet.

Mijn beide kinderen waren niet bepaald vroeg met praten, maar er was toch niks aan de hand en het is meer dan goed gekomen. De oudste zei rond de 18 maanden net de 5 benodigde woorden wat de richtlijn is bij het CB, de jongste zei rond die leeftijd geloof ik 1 of 2 woorden. De oudste ging vlak voor haar tweede verjaardag ineens heel hard en er kwamen steeds meer woorden en ook twee en drie woords zinnetjes. Zoon was nog iets langzamer, daar ging het met name iets na zijn tweede verjaardag ineens hard. Hij is nu net drie geweest en je kan gewoon hele gesprekken met hem voeren en op de psz kreeg ik nog complimenten dat hij zo goed praat.

Dus mijn ervaring is dat het echt ineens heel hard kan gaan. En ook het CB en de kinderarts noteerden dan wel dat ze nog wat weinig zeiden op bepaalde momenten, maar ook zij zeiden dat ik me nog geen zorgen hoefde te maken en dat het meestal vanzelf komt. En anders kun je gewoon alsnog aan de bel trekken natuurlijk.

Nou, onze D is en met spraak en motorisch niet zo snel. Hij is nu 15,5 maand oud en zegt nog geen woord. Hij kletst wel de hele dag, maar echte woordjes zijn het nog niet.
Ook loopt hij nog niet los. Al zet hij sinds deze week wel z'n eerste losse pasjes dus ik denk niet dat het nog lang gaat duren. Dus de redenatie dat ze of met spraak of met lopen vlotter zijn dat gaat bij onze zoon niet op.
Ik maak me er geen zorgen over. D. heeft alles door. Als je tegen hem praat snapt hij heel veel. Hij reageert door nee of ja te schudden met zijn hoofd. Als je vraagt: waar is dit, waar is dat, dan wijst hij alles aan met 'da'. Als je zegt, we gaan in bad, of we gaan je pyjama aan doen, dan staat hij al bij de deur naar de hal.

Ieder kind doet het op z'n eigen tempo. Tuurlijk moet je het goed in de gaten houden. Maar 17 maanden is denk ik nog niet het moment om je zorgen te gaan maken.

Mijn oudste was 2 en toen begon hij pas echt goed te praten. Daarvoor wel een paar losse woordjes maar direct na zijn tweede verjaardag kwam er iedere dag wel een nieuw woordje bij. Mijn jongste praat nu sinds een maandje echt. Daarvoor ook maar een paar losse woordjes en verder veel in zijn eigen brabbel taal. Hier heeft de psz veel geholpen bij hem.

Bedankt voor de reacties.
De tijd zal laten zien hoe het zich ontwikkelt.

17 maanden is toch nog hartstikke jong? Mijn beide neefjes zeiden toen ook pas een paar woordjes. Mijn oudste neefje is nu 4 en die praat prima, de jongste is 2,5 bijna en die versta je nog amper. Komt echt wel hoor, 17 maanden is volgens mij juist enorm vroeg voor praten.

Mijn nichtje is nu 22,5 maand en zegt alleen; die, ja en nee. Ze kan echt wel meer zeggen, ze heeft wel al eens meer woordjes gebruikt, maar ze weigert het gewoon want met die drie woordjes kan ze alles duidelijk maken wat ze wil en anders brengt ze je wel even heen naar wat ze wil. Haar buurmeisje van 2 weken ouder maakt echt al 3 woord zinnetjes.

Als er nou geen enkele klank uit kwam, dan was het een ander verhaal. Voor nu zou ik mij niet druk maken.

Haha hoezo is het dan een ander verhaal ddl? Ik hoor nu alleen maar guhhh en dat soort gebrabbel. Soms papa en die.

Je bent lekker op dreef Ddl!

Zegt toch papa? Dat is toch al iets.