Waarschijnlijk op een ander tijdstip.

Sommige kindjes hebben geen tandjes met 8 maanden. Julian viel ook zo in slaap en dan poetste ik zijn tandjes daarvoor.

Als dat de enige manier is om je kind goed te laten inslapen, dan zou ik het gewoon doen.

Maar het lijkt me slecht voor de tandjes (poetsen voor het eten schijnt trouwens heel slecht te zijn ChiQ, want je legt dan alles 'bloot' en de suikers trekken dan gemakkelijker in). En... Je moet het een keer gaan afleren en dat wordt steeds lastiger, hoe ouder het kind wordt.

Haha, daar had ik in eerste instantie niet bij stil gestaan.
Ik heb geloof ik een luie baby want die pakt na 10 maanden zelf niet eens de fles. Ik dacht altijd dat je gaatjes kon krijgen als je na het poetsen nog iets zou geven. Ik vroeg het misschirn een beetje bot, sorry!

Nee, bij kinder tandpasta is dit niet zo. Ik heb t nagevraagd bij de tandarts, maar meestal krijg ik de kans niet met tandpasta te poetsen want mijn kind eet tandpasta. Incl slurpgeluidjes

Leg het eens op haar buikje. Ik vond t zo fijn dat Julian zelf zijn melk kon drinken! Dan legde ik hem op de grond, met fles en kon ik zelf de keuken opruimen of was opvouwen!

Haha ChiQ, dat doet Nina ook. En oh, dat wist ik niet! Good to know!

Ik heb laatst stiekem wat van die tandpasta zelf geprobeerd. Wow! Zoet! Echt een raar smaakje!

Ja, vies chemisch banaansmaakje.

Ik ben nu een tijdje zwanger maar het lijkt nu wel alsof ik er helemaal niet blij om ben. Ik ben gewenst zwanger geraakt. Misschien een beetje eerder dan ik had gedacht, maar alles gaat tot nu toe voorspoedig.
Maar ik heb niet dat geluksgevoel dat ik wel bij andere aanstaande moeders zie. Ik bekijk alles heel rationeel en praktisch en ik merk dat ik het onderwerp in gesprekken nu ook het liefst wil vermijden.

Ik word er een beetje moe van dat alles maar om mij draait. Ik ben dat helemaal niet gewend. Ik ben van nature iemand die zich het liefst wat op de achtergrond ophoudt, maar nu vraagt iedereen hoe het met me is, behandelt mijn vriend mij zelfs iets anders, wil de hele tijd aan mijn buik zitten.. Allemaal heel goed bedoeld, maar ik wil een time out, even tijd voor mezelf. Alles weer op een rijtje zetten.

Begrijp me niet verkeerd, de baby is gewenst en als ik me voorstel dat hij of zij er straks is, voel ik me wel helemaal warm worden en het lijkt me ook super dat we straks een gezinnetje zijn, maar voor nu lijkt het alsof iedereen om me heen lyrischer is van mijn zwangerschap dan ikzelf nu.

Is het raar dat ik me zo voel? Of herkennen andere mensen dit ook?

Ik had dat ook biechtje. Werd er krankjorum van dat ieder gesprek op dezelfde manier begon ('en hoe voel je je?!' weet ik het, gewoon ofzo). Ik vond het ook erg lastig dat je zodra je zwanger bent kennelijk in de warme wollige babymodus 'moet' zitten (is natuurlijk niet zo maar zo voelde ik dat, juist door al die confrontaties de hele tijd). Daardoor voelde ik me een kil persoon.
Probeer je er niet teveel van aan te trekken. Het zegt niets over hoeveel jij (straks) van je kind houdt.

Biechtje, iedereen beleeft haar zwangerschap anders. De ene vrouw zou wel 10 keer zwanger willen zijn, de ander doet het omdat het nodig is als je een kind wilt. Maak je er niet druk om. Je kind is gewenst en dat is het belangrijkste. Zolang jij je wel happy voelt, is er niets aan de hand. Alleen als je je depressief begint te voelen of iets dergelijks, dan zou ik aan de bel trekken. Maar dat je gewoon niet zo bezig bent met de zwangerschap, of er niet steeds over wilt praten, daar is echt niets geks aan.

Van harte gefeliciteerd trouwens!

Biechtje: Voor iedereen is het anders inderdaad. Soms heb ik momenten dat ik wel een beetje wollig zwanger ben, haha, maar over het algemeen ben ik daar veel te nuchter voor. Het leven draait niet opeens om mijn zwangerschap of zo. Ik weet het onderwerp ook meestal vrij snel om te buigen naar wat anders, naar de persoon zelf bijvoorbeeld. Dat werkt meestal wel goed. En als je wat tijd voor jezelf nodig hebt: gewoon doen! Je vriend zal dat vast wel snappen.

Biechtje, ik heb dat ook wel. Zeker omdat ik veel te druk ben met andere dingen. Ben er heel gelukkig en blij mee, maar het besef is er nog niet echt ofzo. En die blauwe wolk heb ik ook nog niet echt gezien. Maar dit doet niks af aan de liefde die ik al voel voor ons kindje.

Ik ben ook niet echt van de aandacht hoor, laat mij maar lekker mn gang gaan. Ik heb ook nog niet echt een buik dus daar wil ook iedereen wat van zeggen. Ik snap je gevoel heel goed. Ik kan ook genieten van de momenten waarop ik besef dat we straks een gezinnetje zijn. Het gevoel van onvoorwaardelijke liefde voor mijn baby heb ik ook nog niet hoor....Ik ben denk ik ook wat te nuchter!

Ach, die buik..
Daar krijg je sowieso zoveel reacties op! De een vind m'n buik klein voor de termijn, de ander noemt me alleen nog maar bollie bij wijze van.. Tsja, aan die buik kun je zelf sowieso niet veel doen!
Dat houden van vind ik nu trouwens nog best raar, net zoals het getrappel in m'n buik. Ik vind het heel fijn, maar dat dat echt ons kindje is.. Het is nog niet helemaal geland. Denk dat dat ook pas echt komt als de kleine er is, niet als het echte houden van.

Ja dat ja, ik zat vanavond tijdens het eten naar het miauw truitje te kijken en zei ook tegen mijn man kan me niet voorstellen dat dat voor ons kindje is!

Ik voel de laatste weken steeds plopjes in mijn buik. Het voelt heel grappig plopperig en bubbelig. Grote kans dat het gewoon m'n darmen zijn, maar ik vind dat wel typisch. Waarom zou ik nu ineens wekenlang last van m'n darmen krijgen wat ik anders nooit heb. Ik ben nog nooit zwanger geweest dus weet niet hoe dat zou voelen als je net een kindje gaat voelen. Maar voor een zwangerschapstest zal ik dan al te laat zijn in verband met de hormonen. Wie kan me vertellen hoe het voelt als je je kindje net gaat voelen? Ik denk niet dat ik zwanger ben want ik ben ook niet aangekomen, maar ben wel benieuwd of dit gevoel een beetje overeen komt, of totaal niet.

Volgens mij kan je nog wel testen hoor, meeste voelen beweging met een week of 20.

Ik heb het even opgezocht, hcg blijft de hele zwangerschap aanwezig, dus als je het echt niet vertrouwd zou ik even testen. Ik heb ook alleen rommelende darmen gehad vlak na de bevalling, als alles weer een plekje moest krijgen in mijn buik. Dus als ik hetzelfde had als jou zou ik even testen.

Ik heb met 37 weken nog positief getest. Kwam nog testen tegen en dacht voor de gein: laat ik het eens proberen. Duidelijker kon niet. Dus als je twijfelt, test gewoon dan weet je het.

Ik ben wel zwanger geweest en voel nu ook nog wel eens plopjes in mijn buik die precíes hetzelfde voelen als tijdens mijn zwangerschap. Het kunnen dus gewoon je darmen zijn. Maar ik zou zeker even testen!

En je hoeft niet aan te komen. Ik ben zelfs afgevallen tijdens de zwangerschap.

Ik voel ook wel eens plopjes van mijn darmen die hetzelfde voelen als de eerste bewegingen van het kind in de buik. Dan bedoel ik wel de eerste zachte bewegingen. Al gauw werden de bewegingen van de baby steeds sterker en heftiger en was het helemaal niet meer te vergelijken met darmplopjes.

Worden de plopjes in jouw geval ook erger? Overigens zou je juist ook heel kort zwanger kunnen zijn. Je darmen worden al heel vroeg in de zwangerschap weggeduwd, dat kan ook gepaard gaan met last van je darmen. Als je twijfelt, zou ik er gewoon eens een testje aan wagen.

Hier het 'niet op een roze wolk'zwanger biechtje weer.
Ok, ben een beetje gerustgesteld dat het niet 'raar' is hoe ik me voel haha.
Met mijn vriend kan ik ook wel afspreken dat we het er eens een dag niet over hebben.
Maar dan zoekt hij zelf wel dingen op, laatst bijvoorbeeld stuurde hij mij per mail een afbeelding van hoe de handjes van de baby er in dit stadium uit zien. Dat vind ik dan wel weer heel lief en ontroerend.