Zwangerschap & kinderen biechttopic#2

Gefeliciteerd Biechtje!

Wat fijn! Gefeliciteerd.

Heel fijn, gefeliciteerd!

Dank jullie wel!

Gefeliciteerd!

Ik wil even anoniem iets kwijt. Mijn ex en ik zijn nu 5 jaar uit elkaar en we hebben een kind van 7. Er zijn al heel lang problemen met de omgang omdat kind bang is van mijn ex, hij kan verschrikkelijk boos worden en mijn kind vindt dat erg eng. Ik heb een aantal heel duidelijke redenen om aan te nemen dat kind daar niet veilig is. Nu had de kleine pas enorme buikpijn, en dat soort kleine kwalen komt de laatst tijd heel vaak voor, zo vaak dat ik me zorgen maak, dus ik ben naar de huisarts gegaan. De huisarts vond geen lichamelijke problemen, maar vroeg me tijdens ons bezoek even naar de wachtkamer te gaan om alleen met kind te kunnen spreken. Toen ze uitgesproken waren mocht ik weer terug en mocht mijn kind even kleuren in de wachtkamer. De huisarts vertelde dat hij met mijn kind had gesproken, en dat mijn kind een aantal zorgelijke uitspraken heeft gedaan met betrekking tot mijn ex en misbruik. Hij zou dit gaan melden aan Veilig Thuis en heeft mijn kind doorverwezen naar een kinderpsycholoog, omdat hij vermoedt dat de kleine kwalen daar vandaan komen. Hij heeft me op het hart gedrukt dat hij niet doet aan waarheidsvinding en dat het niet oer se betekent dat het ook echt zo gegaan is, maar dat hij het signaal van mijn kind wel serieus moet nemen.

En nu? Nu ben ik echt zo kapot. Ik weet niet wat er gebeurd is maar ik weet wel dat er iets echt niet goed is. Ik ken mijn ex als agressief en dominant en geen grenzen kennen maar ik heb altijd vriendelijk gedaan tegenover hem waar ons kind bij was, en ik had dit totaal niet zien aankomen. Ik zit mijn kind met haviks ogen kn de gaten te houden, geen idee hoe ik op wat moet reageren of hoe ik moet stoppen met na denken, ik ben hartstikke bang dat het waar is. Zeker omdat mijn ex gelijk roept 'dat heb jij verzonnen, jij hebt dat aangepraat' terwijl dat écht niet zo is. Ik weet even totaal niet wat ik moet, hoe ik met mijn kind moet om gaan, hoe ik me zelf moet in de hand houden, ik weet even niks...

Wat enorm heftig biechtje! Bedoeld de huisarts seksueel misbruik? Wow. Arm kind. Moet je kind perse naar je ex

Jemig, wat heftig Biechtje. Is je ex ingelicht door de huisarts over de Veilig Thuis melding? Volgens mij is hij dat namelijk wel verplicht. En hij kan het beter doen dan jij. Ik zeg dit niet snel maar in jouw geval zou ik hem niet meer alleen naar zijn vader laten gaan zolang het onderzoek van Veilig Thuis nog loopt. Want zij gaan zo'n melding zeker weten onderzoeken.

Veel sterkte en wijsheid gewenst!

Wat heftig Biechtje... eens met Chiq en Lady. Moet je kind er perse naartoe? En zo ja kun jij of iemand anders erbij zijn?

Heel veel sterkte.

Hoi Lady, ja de huisarts heeft mijn ex gebeld. Die heeft alles ontkent en dus gezegd dat het bij mij vandaan komt. Terwijl ik er niet eens bij was toen mijn kind het vertelde aan de huisarts. Ik wou het ook niet met hem bespreken eerlijk gezegd. Het kan natuurlijk dat het niet waar is maar ik kan echt nu niet mezelf onder controle houden nu en het contact isal zo slecht. Ik wil mijn kind van alles vragen maar ik doe het maar niet. Ik ben nu zelf te verdrietig en straks leg ik hem woorden in de mond ofzo. En ik ben bang voor wat ik dan te horen krijg.

Chiq, dank je wel voor je bericht. Ja er is wel een omgangsregeling, ze zien elkaar om het weekend. Mijn kind wil eigenlijk al nooit maar ik heb dat altijd toch doorgezet want ik dacht, het is gewoon beter voor later. Nu stop ik dat even hoor. Zei de huisarts ook. Of het nou wel zo is of niet, mijn kind heeft het moeilijk en ook als het verzonnen is dan is dat wel een teken dat er iwts mis is en eerst maar tot rust komen en bezinken. En ik heb zoiets van, ik breng mijn kind nooit meer erheen. Maar als het niet zo is is dat misschien ook niet goed. En als het wel zo is dan ben ik juist degene geweest die die omgang zo heeft doorgeduwd en ik heb mijn kind steeds toch gebracht. Als dat zo is, ik weet niet wat ik met mezelf aan moet, ik voel me zo schuldig. Maar ik wil ook geen conclusies trekken. Ik ben zo verdrietig. Wat een nachtmerrie.

Heftig! Ik zou contact opnemen met een mediator of wat dan ook ivm de omgangsregeling. Niet dat jij dadelijk als kwade wordt gezien (en let op, dat gebeurt!). Jouw taak is jullie kind te beschermen en dus niet alleen bij vader laten. Kan hij niet onder toezicht jullie kind bezoeken? Dan laat je zien dat je in oplossingen denkt.
Heel veel sterkte!

Wat een naar idee, Biechtje. Wat moet jij over je toeren zijn.
Maar, ik moet me ook bij het verstandige advies van Ddl aansluiten, wat de huisarts ook zegt. Je moet zo snel mogelijk met een mediator of advocaat of adviseur contact opnemen, want zomaar (zonder concreet bewijs, ik bedoel niet dat dit vermoeden niet ontzettend akelig is!!) je kinderen weghouden bij hun vader mag volgens de wet niet.
Ik snap absoluut dat dat je eerste ingeving is, en ik zeg ook niet dat je m morgen erheen moet brengen, maar ik zou nog vandaag proberen contact te leggen met iemand die bekend is met de wetgeving hieromtrent.

Heel veel sterkte, echt.

Ik heb gebeld met het wijkteam van de jeugdzorg van de gemeente. Ze snapte dat ik heel erg geschrokken ben en was heel aardig. Ze zei ook dat weghouden niet zo maar mag maar dat het belangrijkste is het kind beschermen en zo lang het niet zeker is wat er aan de hand is dit weekend in elk geval maar niet naar vader. Met haar advies doe ik dat dan maar niet en ik heb hem gemaild dat zij dat heeft geadviseerd en dat ik erover wil praten als ik wat rustiger ben. En dan is het nog vaderdag ook.. zij zegt dat ze een dossier kan aanmaken en ons allebei kan uitnodigen voor een gesprek maar geen idee wanneer dan. Ik zie er ook zo tegenop. Ik weet niet eens zeker wat er is gebeurt maar ik walg er zo van en ik probeer me een beetje groot te jouden voor mijn kind want die heeft toch ook een stabiele moeder nodig. Maar ik voel me echt niet zo.

Ik ben kortgeleden bevallen en ik wil nu wel al beginnen aan een tweede. Ik mis mijn buik en bewegingen enorm. De baby is makkelijk. Een tweede zou er zo bij kunnen. Ik voel me alleen nog niet de oude. Dus het het verstandig is om nu al voor een tweede te gaan?

Wat vind je partner biechtje met wens voor tweede? Het komt op mij meer over alsof je een tweede zwangerschap wenst ipv een tweede kind. Waarom zou je zo snel op de eerste weer zwanger willen raken?

Hoe oud is jouw kind? En je geeft aan nog niet de oude te zijn, waarom daar niet op wachten?

Eens met Ddl. Is je verlof al afgelopen of werk je niet?

En 2x snel zwanger worden is voor je lichaam ook nog eens veel zwaarder he (ze raden aan om ongeveer een jaar te wachten tussen 2 kindjes indien mogelijk)

Fantine schreef:Wat vind je partner biechtje met wens voor tweede? Het komt op mij meer over alsof je een tweede zwangerschap wenst ipv een tweede kind. Waarom zou je zo snel op de eerste weer zwanger willen raken?

Dit dacht ik ook toen ik je post las.
Je lichaam heeft lang nodig om te herstellen van een zwangerschap en bevalling. Dat hier een jaar voor staat, weet ik dan weer niet, maargoed, de beste leeftijd om kinderen te krijgen, fysiek gezien, is 16 ofzo en daar houden ook de meesten geen rekening mee, dus als jullie wens voor een tweede kindje erg groot is, moet je je vooral niet laten tegenhouden door wat er hier gezegd wordt.

Ik krijg wel hetzelfde gevoel als Fantine en Jerry bij jouw post, biechtje. Als het missen van je buik/de bewegingen in je buik, de hoofdredenen zijn om een tweede kindje te willen, zou ik er toch nog even goed over nadenken.

Mijn partner wil ook graag een tweede. Het maakt hem niet uit of er kort of langer tussen zit. Baby is zes maanden. Snel er op is leuk voor het samen spelen. Ook sneller door de tropenjaren heen ipv weer rust en dan weer de onrust in moeten. Buiten het zwanger zijn, wil ik ook weer een lief opgefrummeld baby'tje.

Maar dat lieve opgefrummelde babietje wordt ook weer groot. Geniet van wat je hebt zoals je zelf ook al merkt ze worden heel snel groot. Je bent nog niet de oude daarnaast weet je niet hoe deze zwangerschap gaat verlopen.
Geef het nog even de tijd.

Ik zou het er niet van af laten hangen wat men er hier van zegt. Als jij het wil, en je man ook dan ga je er toch gewoon voor? Niemand die je kan zeggen dat je gelijk weer zwanger bent.

Kan prima. Bij ons zitten ze ook zo uit elkaar mb tot leeftijd. Ik vind het geweldig.

Mijn zoon was nog geen jaar toen ik weer zwanger was. Ze hebben het al vanaf het begin leuk samen. Zoon is heel lief voor zijn kleine zus en kan niet wachten tot ze echt samen kunnen spelen.
Maar de keerzijde, de zwangerschap was dit keer veel zwaarder. Zoon was zwaar maar kon niet zelf lopen. Heb veel moeten tillen! Ik heb veel hulp moeten vragen van onze ouders.
Maar goed, ik weet niet wat ik de volgende keer zou doen. Als ik nu zie hoe ze op elkaar reageren, dan geniet ik echt.
Dochter gilt ook een bepaalde klank voor haar grote broer en is hem echt kwijt als hij op de peuterspeelzaal is. Als hij verdrietig is, wil hij alleen haar knuffelen en kusjes geven en dan is het goed. Zij werkt ook supergoed voor zijn ochtendhumeur
Maar er zat wel wat langere tijd tussen maar binnen het jaar.