Oh wat vervelend olive. Maar waarom voel je je een slechte moeder dan? Kinderen looen toch weg, dat hoor je overal, dat doet niet die van jou alleen hoor. En die opmerking van die moeder kwam bij jou vast niet lekker binnen maar ze bedoelde er vast niet mee dat jij het niet goed doet, dat denk ik echt.


Jemig ik mocht even blijven liggen vanmorgen terwijl m’n man met de jongens naar de woonkamer ging. Ze hadden al ontbeten toen ik er bij kwam en ik deed een beetje nepzielig tegen m’n jongste van 2, dat ik geen ontbijt had en wie mijn ontbijt nou ging maken. Hij zei ‘tja mama, kijk IK kan dat niet doen en m’n broer ook niet, en papa HEEFT het al gedaan. En jij bent zelf de baas dus je moet het maar zelf doen.’

Hahaha die jongste van jou is echt heel grappig UN!

Ik heb vandaag “ruzie” met m’n zoon. Ik ben gister vergeten brood te halen dus we moesten alternatief ontbijten. Hij had al wat Brinta op maar ik lust dat momenteel niet. Dus ik ging beschuitjes eren. Wilde hij ook. Prima, voor hem ook nog een beschuit gesmeerd. Allemaal met vlokken. En nu is hij boos omdat hij zijn eigen beschuit moet opeten en niet die van mij mag. Gezellig.

Ja jemig wat had jij op je beschuit dat Elliot. Dat wil ik ook.

Hey, mijn hele reactie is niet doorgekomen grrr..
Nu weet ik niet meer precies wat ik getypt had. In elk geval heel veel herkenbare dingen hier.

Dromen jullie peuters soms ook wel eens uit het niets? Even paar seconden wegdromen tijdens het spelen, hij kijkt dan zo lief en ik vraag me altijd af of hij droomt over mooie meisjes ;)
Hij was weer lekker drammend vandaag, alles is onderhandeling momenteel. En hij lust alles wel qua eten maar het zijn nu zulke kleine porties.. Zo zonde om allemaal weer mee te nemen.

Ohja. Van haar eigen brood laat ze altijd de korstjes liggen. Bij de opvang eet ze wel korstjes. En als ik een boterham eet bedelt ze om mijn korstjes.
Gisteren heeft ze haar eigen broccoli laten liggen, maar wel de van mij op.

Haha feest der herkenning dit topic! Ik denk soms wel eens dat alleen ons kind dit soort dingen doet. Gisteren bijvoorbeeld. Ik ging winkelen met mijn moeder, ze wilde mijn tasje hebben. Ik een ander tasje voor haar opgezocht helemaal blij. Kom ik thuis heeft ze echt van alles in dat tasje gestopt (ook spullen van L. want die moetne ook mee als we weg gaan) Kijk ik even wat er allemaal inzit. Zegt ze "Jongedame, je gaat toch niet zomaar in mijn tas zitten neuzen" Sorry F.

Maar ook de driftbuien omdat het anders gaat dan in haar hoofdje zit, ik blijf dat zo heftig vinden.

Tobias was net overstuur. Geen tantrum, maar gewoon echt intens verdrietig. Want hij dacht dat ik z'n PJ Masks poppetjes had opgegeten. (Oké ik zei dat ook maar ik maakte maar een grapje en hij begrijpt dat nog niet blijkbaar.)

Mevrouw de Prinses heeft al 2 dagen haar nieuwe zonnebril op.

Ik heb haar er even over geappt. Ze zei dat ze heel goed aan mij ziet dat ik heel erg gek op beide meisjes ben en ze ontzettend goed begrijpt dat ik soms gek word van het weglopen en zij Senna een ontzettend leuk en eigenzinnig meisje vindt. Ze bedoelde daarmee dat dat een hele leuke eigenschap is voor haar en zeer vermakelijk voor alle buitenstaanders maar voor ons als ouders ook wel heel vermoeiend. Ze begreep me enorm goed dus ben blij dat ik het nog even aangekaart heb.
De reden dat ik me een slechte moeder voelde was, omdat ik er altijd over klaag dat ze wegloopt

Oh goed dat je het even achterhaald hebt als je je er niet fijn bij voelt. Enne klagen maakt je geen slechte moeder hoor.

Najaaaaaa wat een rare peuter dat ie kennelijk sarcasme nog niet snapt!

Heel herkenbaar allemaal!
De kleutertijd is gewoon leuk en zwaar tegelijk. E. kan heel grappig en droog uit de hoek komen. Kan al best veel zelf en wil vooral ook veel zelf doen. Super leuk en lief! Maar ze kan ook gigantisch uit haar stekker gaan wanneer iets niet gaat zoals zij bedacht heeft. En 'zelf doen' duurt soms zoooo lang!

@marin: bij mijn oudste vond ik het ook heel heftig! Misschien al wel vanaf een maand of 14! Het begin was ook zwaar (hele onrustige baby). Tuurlijk was het soms leuk of grappig, maar vaak was ik gewoon uitgeput. Ik was ook voornamelijk thuis bij haar. Toen ze bijna 2,5 was ben Ik weer (veel) gaan werken. Dat vond ze ook echt niet leuk. Ze heeft mij altijd enorm nodig. Heeft moeite met de prikkels van de wereld. Dat heeft haar op die leeftijd echt dwars gezeten. Van binnen is ze zo vreselijk lief!! Echt ongelooflijk. Ze is nu bijna 6 en het gaat zoveel makkelijker. Ze heeft nog steeds een gebruiksaanwijzing, maar is gelukkig nooit meer driftig. Wel heeel boos als iets in haar ogen onrechtvaardig is.

De jongste is nooit complex geweest. Ik vond de de babytijd en peutertijd heerlijk. Ze lag nooit te krijsen in de supermarkt en elke 'driftbui' was zo om te buigen/ af te leiden. Net als elk ander ongewenst gedrag trouwens. Nu is ze bijna 4 en is ze wat 'lastiger'. Wij denken gebrek aan uitdaging. Om die reden is ze voor 2/2
3 weken geleden om de basisschool gestart voor 2 dagen pw. Ik ben benieuwd!

Edit: oja!!! R. (Oudste) liep ook altijd weg! Vreselijk.

Arwyn: dat zelf doen inderdaad. R. wil nu steeds meer zelf doen, en alhoewel ik altijd extra tijd incalculeer, is het toch elke keer weer haasten haha. Ben ik helemaal klaar, alleen zijn schoenen nog aan. Natuurlijk moeten dan de andere schoenen aan, dan wil hij de deur zelf opendoen, de lift roepen, beneden bij de lift wil hij zelf het postvakje checken. En dat lijkt hier in schrift als kleine dingen maar duurt in totaal wel eens 20 minuten. En dan denk je: dan doe je dat toch allemaal niet? Nou ja, dan heb ik dus een krijsende kikker in de auto en dat is het me niet waard altijd. Want wil het zelf doen ook wel stimuleren. Dus zorgen voor een goede gulden middenweg.
Ook een idioot puntje: R. en ik hebben dezelfde waterfles. Enige verschil: bij hem zit er een kleine naamsticker op. BRULLEN als ik die aan hem geef, hij wil die van mama.. Nu heb ik maar dezelfde sticker op de mijne geplakt. Hij wil nu ook perse overal betalen dus ben mijn pinpas de hele tijd kwijt. En oh wat vinden mensen dat schattig dat hij dat wil haha (ik ook hoor).

Hij heeft vorige week van een meisje afgekeken dat ze 'keukentje' speelt, dus met een kopje thee op een schoteltje en dat hij dan met de theepot 'thee' inschenkt. Waren we bij playgroup, zie ik hem knutselen in dat keukentje daar en vervolgens met een ENORM trots gezicht komt hij met kopje op schoteltje mij de thee brengen en even voordoen hoe ik het nep moet drinken. Scheet. <3
Oh en gisteren had hij mijn bh op zijn hoofd, probeerde hij om zijn 'borstjes' te doen (tenminste, daar wees hij op).

Veel herkenning hier! Vandaag ook weer een actie.. mevrouw wilde niet slapen tussen de middag. Bleef maar jengelen, knuffel, kusje, high five... Ik was al tig keer terug naar boven gelopen. Na een uur heb ik nog geprobeerd of boos worden indruk maakte, maar nee. Toen heb ik haar uit bed gehaald en weer aangekleed. Toen begon het drama pas echt, want toen wilde ze slapen stond hysterisch te krijsen om haar pyjama en slaapzak. Maar toen ik haar weer in bed wilde leggen, was het weer niet goed. De rest van de middag wad heel heel lang... Heb haar om 16.30 al avondeten gegeven en ze lag rond 18.00 in bed.

Oh wij hebben savonds wel eens issues met naar bed gaan. Dan gaat ie springen en gedoe.. streng toespreken helpt dan niet en dan maakt ie er een spelletje van. Dus besloot ik een nieuwe route te proberen; wil ie niet slapen? Prima, dan mag ie in de hoek zitten.

Janken geblazen en smeken of ie terug naar bed mocht. Dat mocht, uiteraard.

Die tactiek hanteren we wel vaker! Nu hebben we vaak het probleem dat alleen ik m naar bed mag brengen. Bij m'n man weigert ie alles en maakt ie overal een spelletje van. Dan werkt zelfs het in de hoek zetten niet en uiteindelijk blijft ie huilen om mamma. Ik wil dan gewoon snel toegeven maar m'n man niet. Deels omdat ie zich beledigd en gekwetst voelt, omdat hij niet goed genoeg is. En deels omdat ie gewoon niet wil toegeven. Maar ja ik vind t vooral zielig, als die jongen gewoon z'n mamma wil, prima..

Dit hadden wij dus een paar weken. En deze methode hielp hier ook. Nu is het weer over.
Voelde even heel streng.Maar ik was er zo zat van. Iedere avond 1,5 uur strijd.

Hier is het de laatste tijd echt een gevecht om de slaapzak aan te doen. Inmiddels zijn we het zo beu dat de Hema morgen een peuterdekbed komt brengen. Ik hoop dat het werkt van dat gevecht steeds met het aan doen van de slaapzak ben ik wel zó beu!

Hier sliep zoon gisteren voor het eerst onder zijn peuterdekbed. Hij ligt nog wel in een ledikantje.
Maar toen ik hem op bed bracht, had hij ineens helemaal geen zin meer in slapen (het was trouwens zijn middagslaapje, hij slaapt normaal altijd zo'n 2 uren 's middags).
Hij sprong op en neer in zijn bedje, zong en riep dat hij wilde spelen. Toen kwam ik hem even streng toespreken en ging hij 'braaf' onder het dekbed liggen.
Ik weer naar beneden. Het was stil, maar ik hoorde toch steeds wat gestommel en geschuifel en slepende geluiden, dus ik ben weer naar boven gegaan.
Wat bleek: mijn kleine vriend was uit zijn bedje geklommen, had het naar het raam geschoven, was via de radiator op de rand van zijn bed geklommen, had het rolgordijn een stukje omhoog geschoven en zat mooi uit het raam te kijken naar de voorbijkomende auto's.
Toen ik de kamer binnenkwam draaide hij zich om en zei: Ik ben naar de auto's aan het kijken!
Ik vond het eigenlijk wel hilarisch dat hij zo vindingrijk was geweest, maar moest hem toch weer even streng toespreken. Hij ging weer lief onder het dekbed liggen en zei dat hij nu ging slapen.
10 minuten later hoorde ik hem roepen: Ik ben weer wakker! Toen heb ik hem maar weer uit bed gehaald.

Daar ben ik ook bang voor olifant als T zijn slaapzak niet meer past haha. Dag middagslaapje.

Hoeft niet hoor. Hier wilde L hem zelf niet meer aan en ze heeft er tussen de middag niet minder om geslapen. Zelfs bij de overgang van ledikantje naar groot bed niet.

Mijn dochter heeft al maanden geen slaapzak meer aan, sinds ze in een bed slaapt ipv ledikant.
Kan gewoon prima gaan.

Olifant, de zoon waar je het over hebt, is dat degene met geboortedatum 21-11-2015? Past hij nog in zijn ledikant?

Die van mij (maandje jonger maar) ligt ook nog in zijn ledikant en ja, dat past zijkant is eraf hoor, maar aan de lengte is niks veranderd. Slaapzak wil hij soms wel en soms niet, dat maakt voor zijn slapen geen verschil.

*ik had de deur verkeerd open gedaan