What to do: werk.

21 Sep 2013 21:54 door Anoniem30

Ik loop op mijn tandvlees, drie uur reistijd per dag werkt niet. Ik wist het, maar wilde het toch proberen en ben niet het type om het op te geven, dus ik moet t/m vrijdag nog 5 dagen werken en ben nu al gesloopt.

Aangeven dat het niet gaat durf ik eigenlijk niet, omdat ik bang ben dat ze geen andere opties (meer) hebben en ik niet terug mag naar mijn oude hotel, waardoor ik eigenlijk mezelf in de vingers ga snijden op mijn werk, omdat ze weten dat het (te) veel is, ik heb dus wel gezegd dat ik het wat ver vind, maar niet hoe ik me echt voel.

Sowieso voelde ik me vanmorgen echt rot toen ik om 7 uur op de bus stond te wachten, mijn vriend in bed achter moest laten, niemand onderweg tegenkwam en ik ben er gewoon klaar mee om continu ook in het weekend te moeten werken, hele dagen weg te zijn (was half 6 thuis vandaag) en ik moet zo weer naar bed omdat ik morgen weer om 8 uur met de bus moet. Ik zie mijn vriend bijna niet, kan geen (leuke) dingen doen en zie mijn familie en vrienden eigenlijk niet, omdat die voornamelijk in het weekend zouden kunnen. Op vrije dagen ben ik moe, doe ik wat in huis en lummel ik maar aan omdat er niks uit handen komt omdat ik me niet lekker voel, het liefste zou ik de hele dag gaan slapen.

Ik heb het idee dat mijn hele leven alleen maar om mijn werk draait op dit moment, en dat ben ik echt beu. Als ik er eenmaal ben gaat het wel, maar toch denk ik vooruit en tel ik een beetje de uren af, zodat ik weer lekker naar huis toe mag.

Ik kijk rond voor wat anders, maar dat is parttime bijna niet te vinden. Of ik krijg zo weinig betaald, dat ik het bijna zonde van mijn tijd vind met zo weinig salaris....

Zo, ik moest het gewoon even kwijt, sorry

Maar, wat nu? :thumbdown:

21 Sep 2013 22:01 door Anoniem7

Maar om 7:00/8:00 de deur uitgaan en half 6 thuiskomen is eigenlijk gewoon een doodnormale werkdag, natuurlijk. Maar ik begrijp wel dat het voor jou met je lichamelijke klachten en alles erg zwaar kan zijn. Je zou misschien tussen de regels kunnen aangeven dat het wel wat zwaar is, en of er een optie dichter bij huis is? En zo niet, dan blijf voor nu waar je zit en hou je je ogen open voor banen in de omgeving... Nu heb je misschien de zekerheid van een vast contract, maar gezondheid zou voor mij toch zwaarder wegen dan baanzekerheid.

21 Sep 2013 22:02 door Silly-One

Er was toch afgesproken dat je zou kijken of het lukte en zo niet dat je dan je oude functie weer kon oppakken?

21 Sep 2013 22:03 door Anoniem30

Maar ik werk eigenlijk 'maar' 6 uur per dag, want ik werk 24 uur verdeeld over 4 dagen, dus ik hoor helemaal geen normale dag te hebben, want als ik dat echt kon, kon ik ook wel 32 uur per week gaan werken. Alleen daar wordt geen rekening mee gehouden, want ik ga nu standaard doordeweeks om 5.50u de deur uit, en ben niet voor 16.00u terug....

21 Sep 2013 22:04 door Anoniem30

Silly-One schreef:Er was toch afgesproken dat je zou kijken of het lukte en zo niet dat je dan je oude functie weer kon oppakken?

Dat was voor het andere hotel zo, dit is eigenlijk gewoon een verplaatsing. Mijn oude plek is ook alweer opgevuld....

21 Sep 2013 22:11 door Silly-One

Pippa schreef:
Silly-One schreef:Er was toch afgesproken dat je zou kijken of het lukte en zo niet dat je dan je oude functie weer kon oppakken?

Dat was voor het andere hotel zo, dit is eigenlijk gewoon een verplaatsing. Mijn oude plek is ook alweer opgevuld....

Is dat in overleg met jou gegaan? Want zo nee dan zal ik het toch aankaarten dat je het niet red.

21 Sep 2013 22:12 door Anoniem30

Het is me verteld vooral. Maar in mijn contract staat ook dat ik werk in de omgeving Den Haag en Rotterdam, zonder vaste locatie, dus ze mogen me officieel ook gewoon verplaatsen als ze dat nodig achten....

22 Sep 2013 09:25 door Anoniem122

Heb je anders geen mogelijkheid om bijvoorbeeld een avonddienst te doen, in het hotel te slapen en de dag er na een ochtenddienst, zodat je iig al 2 dagen werken hebt, zonder de lange reistijd?

22 Sep 2013 10:11 door Fiederilsje

Ik denk niet dat ik echt iets zinnigs toe te voegen hebt, want het is gewoon ontzettend moeilijk in deze tijden om 'luxe' keuzes te maken. Naast dat je gezondheid een belangrijke factor is, vind ik dat werk/privé ook enigszins in balans moet zijn. Ik vind het eigenlijk heel erg voor je dat je de tijd/energie niet hebt om je familie en vrienden te zien, of in elk geval een stuk minder dan dat je zou willen. Ik ben van mening dat een gezond privé leven bijdraagt aan een gezond werkleven.

Om die reden zou ik toch open kaart spelen met je werkgever om te kijken of er een middenweg te vinden is. Naast dat jij wist van de (mogelijk) verschuivende locaties, heb jij volgens mij ook niet geheimzinnig gedaan over je gezondheidsproblematiek. Ik vind dat je relatief heel veel moet reizen voor een part-time baan, ik kan me niet voorstellen dat een werkgever daar geen begrip voor kan opbrengen. Anderzijds kan de werkgever naar mijn mening ook niet geheel de 'dupe' zijn van de problematiek van de werknemer, maar daarom moet een middenweg bespreekbaar zijn, iets waar jullie beiden gelukkiger van worden.

Kom je er toch niet uit, zou ik stug verder zoeken naar een baan in de buurt met een vaste locatie. Natuurlijk heb je die niet in een week gevonden (maar wie weet, misschien ook wel), maar ik denk dat je niet stil moet zitten om te wachten tot er zich een oplossing aandient vanuit je werkgever. Uiteindelijk gaat het om jouw geluk en daar moet jíj aan werken, al kost het een jaar of langer voordat je iets anders hebt gevonden.

Succes Pippa, het lijkt me een lastige situatie.

22 Sep 2013 11:18 door Anoniem119

Wat een lastige situatie. Eigenlijk iets wat je van te voren wel wist of verwachtte, maar eigenlijk ook niet onderuit kunt. Ik krijg de indruk dat ze het wel makkelijk vinden dat je nu daar zit, en niet écht rekening houden met jouw wensen. Goed, in je contract staat dat je overal binnen die regio kunt werken en ze kunnen dit natuurlijk gewoon maken, maar het gaat nu wel een beetje ten koste van jezelf. Dit is gewoon geen lange termijn oplossing.

Ik denk dat het juist wel verstandig is om met ze te gaan praten, want nu weten ze ook niet hoe zwaar het eigenlijk voor jou is. Ik denk dat voor veel mensen een dag van 7 tot half 6 als normaal wordt gezien, dus het valt voor veel mensen niet op dat jij dit als zwaar ervaart. Dat jij in principe kortere dagen maakt, is een duidelijke keuze voor jou, maar voor hen (zeker op je nieuwe werkplek) misschien niet. Ik denk dat je juist heel duidelijk moet zijn in je grenzen, omdat ze er anders -zonder het te weten misschien- er makkelijk over heen gaan. Het is heel goed dat je sterk wilt zijn, niet wilt zeuren, en door wilt gaan met je hoofd hoog te houden, maar op de lange termijn heb je daar niets aan. Er kan pas een oplossing worden gezocht als je mensen op de hoogte stelt van het 'probleem'.

Sterkte in elk geval, het lijkt me niet dat dit nog heel lang zo door kan gaan! :hug:

22 Sep 2013 11:55 door rapa nui

Ik zou het wel aan de orde brengen want lijkt me voor jou echt niet blijvend werkbaar. En ik vind ook dat je inderdaad lange werkdagen inclusief reistijd maakt als je eigenlijk maar 6 uur per dag werkt. Jij reist met het OV, stel dat iemand met de auto zou gaan zou dat dan in tijd schelen? Niet dat dat voor jou een optie is maar ben wel benieuwd of dat in tijd zou schelen? En meer uren op een dag en dan een dag minder werken is geen mogelijkheid? Dan ben je met die langere dagen natuurlijk wel kapot maar heb je wel een dag extra om bij te komen zodat je uiteindelijk misschien wel energie hebt voor leuke dingen.

Ik ben wel een beetje bang dat het hotel zich er niet al te druk om zal maken, dat ze misschien wel denken dat je dan maar een andere baan moet zoeken.

Sterkte in elk geval met de situatie want lijkt me erg lastig.

22 Sep 2013 20:59 door Anoniem57

Ik ga het je heel zwart op wit zeggen, geef het aan en minder of stop ermee (wat er in de mogelijkheid ligt), want je helpt jezelf naar de vernieling. Je relatie, je lijf, jezelf.

Ik wist waar ik aan begon toen ik een bbl opleiding ging doen voor 32 uur in de week, onregelmatig. Maar toch trek ik het niet, en heb ik voor mezelf, mijn gezin én mijn toekomst gekozen.

23 Sep 2013 10:20 door Ucantsitwithus

Parel schreef:Ik ga het je heel zwart op wit zeggen, geef het aan en minder of stop ermee (wat er in de mogelijkheid ligt), want je helpt jezelf naar de vernieling. Je relatie, je lijf, jezelf.

Ik wist waar ik aan begon toen ik een bbl opleiding ging doen voor 32 uur in de week, onregelmatig. Maar toch trek ik het niet, en heb ik voor mezelf, mijn gezin én mijn toekomst gekozen.

Vind je een vast contract opzeggen en zonder werk komen te zitten echt voor je gezin en toekomst denken? Raar advies.

Ik zou overleggen op je werk. Misschien dat er toch nog iets mogelijk is. Zou nooit ontslag nemen als je nog niks anders hebt, ja of je moet geld genoeg hebben om minimaal een jaar zonder werk te kunnen overleven.

23 Sep 2013 12:12 door Anoniem173

Loveturn schreef:
Parel schreef:Ik ga het je heel zwart op wit zeggen, geef het aan en minder of stop ermee (wat er in de mogelijkheid ligt), want je helpt jezelf naar de vernieling. Je relatie, je lijf, jezelf.

Ik wist waar ik aan begon toen ik een bbl opleiding ging doen voor 32 uur in de week, onregelmatig. Maar toch trek ik het niet, en heb ik voor mezelf, mijn gezin én mijn toekomst gekozen.

Vind je een vast contract opzeggen en zonder werk komen te zitten echt voor je gezin en toekomst denken? Raar advies.

Ik zou overleggen op je werk. Misschien dat er toch nog iets mogelijk is. Zou nooit ontslag nemen als je nog niks anders hebt, ja of je moet geld genoeg hebben om minimaal een jaar zonder werk te kunnen overleven.

Nou idd. Er zijn tal van mensen die op dit moment met tegenzin naar hun werk gaan, een uur of meer reistijd voor lief moeten nemen met hun gezin erbij enz maar het zichzelf niet kunnen veroorloven om ontslag te nemen.

Overleggen met je werk en open kaart spelen en hopen dat ze met je willen meedenken.

Een andere optie zoals een auto is er niet?

23 Sep 2013 13:26 door Anoniem57

Atelier Madame schreef:
Loveturn schreef:
Parel schreef:Ik ga het je heel zwart op wit zeggen, geef het aan en minder of stop ermee (wat er in de mogelijkheid ligt), want je helpt jezelf naar de vernieling. Je relatie, je lijf, jezelf.

Ik wist waar ik aan begon toen ik een bbl opleiding ging doen voor 32 uur in de week, onregelmatig. Maar toch trek ik het niet, en heb ik voor mezelf, mijn gezin én mijn toekomst gekozen.

Vind je een vast contract opzeggen en zonder werk komen te zitten echt voor je gezin en toekomst denken? Raar advies.

Ik zou overleggen op je werk. Misschien dat er toch nog iets mogelijk is. Zou nooit ontslag nemen als je nog niks anders hebt, ja of je moet geld genoeg hebben om minimaal een jaar zonder werk te kunnen overleven.

Nou idd. Er zijn tal van mensen die op dit moment met tegenzin naar hun werk gaan, een uur of meer reistijd voor lief moeten nemen met hun gezin erbij enz maar het zichzelf niet kunnen veroorloven om ontslag te nemen.

Overleggen met je werk en open kaart spelen en hopen dat ze met je willen meedenken.

Een andere optie zoals een auto is er niet?

Wederom LEZEN, er staat wat er binnen de mogelijkheid ligt, niks is onmogelijk. Mijn post wordt helemaal uit zijn verband getrokken, ik zeg nota bene dat ze het aan moet geven en moet minderen of een stapje terug moet doen, als er iemand een excuus heeft is Pippa dat, denk ik, zij kán niet zoveel werken omdat het lichamelijk niet mogelijk is.

Ze helpt haar lijf en leden naar de gallemiezen, dus voor jezelf kiezen (wederom, binnen je kunnen) vind ik inderdaad het beste advies wat je kan doen. Ik heb op de bodem gezeten jaren terug, door door te gaan totdat ik niet meer kon, dat moet je echt niet willen. Ik kan ook niet stoppen met werken, maar ik doe er wel alles aan om het voor ons allemaal zo aangenaam mogelijk te maken, zou ik 40 uur MOETEN werken, dan doe ik dat ook, om het voor ons leefbaar te houden, natuurlijk.

Vaste contracten vind ik sowieso overschat trouwens, je wordt er tegenwoordig toch met alle gemak uitgewerkt, niks is meer zeker.

23 Sep 2013 13:43 door Zilver

Helemaal eens met Parel.

Ik vind het dan ook helemaal geen raar advies, op deze manier word je niet gelukkig dus ik zou ook kiezen voor minderen of stoppen. Natuurlijk als dit financieel mogelijk is.

23 Sep 2013 13:55 door Anoniem57

Maar dan nog zijn er bijna altijd wel andere mogelijkheden, je moet er alleen voor open staan en goed zoeken/geluk hebben. Maar niet geschoten is altijd mis, de situatie kan er niet heel veel slechter van worden, denk ik dan.

Zilver, ik vind het leuk gedaan zo, je onderschrift. En ik ben nog niet gewend aan je naam hier haha

23 Sep 2013 14:03 door Ucantsitwithus

Parel Ik vind je een beetje agressief en overtrokken reageren. Dat je het zelf niet aankunt om veel te werken oke, maar dit topic gaat niet over jou?
Ik vind zeggen dat ze er anders maar mee moet stoppen beetje makkelijk. Het leven gaat niet altijd over rozen en iedereen heeft het weleens moeilijk.

Ik weet verder de achtergrond niet van de to. Maar als ik haar was zou ik juist niet stoppen want dan zit je werkloos thuis op de bank. Denk in mogelijkheden. Overleg met je leidinggevende, misschien is er een cursus? Mogelijkheid tot een andere functie? Misschien wat met uren schuiven?

Ik hoop dat je het snel weer naar je zin hebt op je werk to!

23 Sep 2013 14:22 door Zilver

Huh maar Parel heeft het in dit onderwerp toch niet alleen over zichzelf? Ze geeft zichzelf alleen als voorbeeld, sinds wanneer mag dat niet meer en word dat gelijk als agressief gezien?

23 Sep 2013 16:11 door minoessepoes

Ik vind de dagen die jij nu van huis bent heel normaal. Ik denk dat de meeste mensen nu in het donker van huis gaan en pas tegen etenstijd weer thuis komen, zo vreemd is dat niet.

Maar ik vind de reistijd in verhouding met het aantal uren op een dag die je nu werkt wel een beetje buitenproportioneel. En begrijp wel dat je daar van baalt. Bij langere werkdagen is het allemaal wat meer in verhouding.

Je hebt er wel gewoon voor getekend dat je in een bepaald gebied werkt, dus dat is iets wat je van te voren had kunnen weten, maar aan de andere kant is je werkgever er natuurlijk ook niet bij gebaat als jij je straks voor langere tijd ziek meldt omdat je het lichamelijk niet aan kan al dat reizen.

Wat dat betreft denk ik dat beide partijen er dus niet bij gebaat zijn als jij nu gewoon doorwerkt en de kans er in zit dat je het lichamelijk niet aan kan en ziek thuis komt te zitten. Ik zou dus wel het gesprek aan gaan met je werkgever. Kijken of er wel nog mogelijkheden zijn, of verschuivingen van je uren, of twee dagen zo ver weg werken en twee dagen dichterbij bijvoorbeeld.

23 Sep 2013 20:31 door Anoniem124

Pippa, stoppen. En wel onder deze voorwaarde: dat je hiervan leert en in de toekomst meer op je strepen gaat staan en je grenzen aangeeft.

Op zich is je werk vrij weinig te verwijten, denk niet dat zij beseffen hoe rot je je voelt als je dit gewoon blijft doen en niet duidelijk aankaart dat het helemaal niet gaat. Kijk, het is niet netjes, ze weten dat je ziek bent. Maar zo werkt het wel in de wereld...men probeert het gewoon.

Dus stap 1: bespreek morgen meteen hoe je je voelt, dan of willen ze van je af. Kijk of je een ontslag kunt krijgen met recht op ww. en zorg dat je nooooooit meer in zo'n situatie geraakt door beter te communiceren. Ook al is dat lastig. Maar nu moet je het alsnog.

Wat ook nog kan is dat ze begrip tonen en jullie samen beter op je tijden letten.

23 Sep 2013 20:45 door Anoniem7

Eens met Parel en Cheese.

23 Sep 2013 20:52 door rapa nui

Op zich kan ik me wel voorstellen dat sommigen reageren met stoppen maar kan me voorstellen dat dat makkelijker zeggen is dan echt doen. Heeft je vriend nu wel zicht op een baan voor een langere periode? of zitten jullie dan straks met zijn tweeen thuis op de bank?

23 Sep 2013 20:59 door Anoniem30

Tuktuk – Je hebt bij ons geen avonddiensten, dus dat is sowieso geen optie.

MZCharlotte – Ik ben al langer aan het rondkijken voor ander werk, omdat ik al langer twijfels heb, ook op een andere locatie al. Ze weten overigens volledig van mijn situatie, dus ze hoeven ook niet de dupe te zijn van mijn situatie, maar hebben dit probleem nu zelf gecreëerd door mij te verplaatsen… En ik zie familie een stuk minder. Mijn schoonouders zijn al 1.5 maand geleden verhuisd, maar ik heb ze nog niet kunnen bezoeken, omdat het (te) ver is, helaas.

Marin - Ze vinden het wel gemakkelijk dat ik daar zit inderdaad, omdat ik daar ‘problemen’ aan het oplossen ben en ik de boel aan het draaien ben, wat verder ook prima lukt. Maar ze weten wel van mijn situatie, ook dat ik korte(re) dagen maak, want ik heb dezelfde rayon manager daar, dus zij weet heel erg goed hoe en/of wat….

Rapa nui, ik ben aangenomen met deze gezondheid, en dat was geen enkel probleem, want als ik 24 uur aan het werk ben, merkt een buitenstaander het niet, dus ze kunnen wellicht denken dat ander werk dan beter is, maar ik werk inmiddels al bijna 3 jaar voor dit bedrijf. Voor mij zou het wel een optie kunnen zijn met de auto (buiten spits om) máár dat is geen optie, omdat het hotel midden in de stad is, en daar geen parkeerplekken voor personeel is. Langere dagen maak ik nu op dit moment al, maar de bezetting is zo fluctuerend dat als ik 3 dagen ga werken, ik bepaalde momenten ook totaal geen uren maak, en dat kan ook weer niet, ik heb geen vast uren contract.

Parel, stoppen is sowieso geen optie, maar dat wil ik zelf ook helemaal niet, want ik voel me niet ineens goed door niet meer te werken, alleen dit is gewoon (te) veel. Aangeven wil ik wel, maar ik wil eigenlijk niet mezelf in de vingers snijden, want ze kunnen ook zeggen dat het er dan niet meer in zit, of dat ik minder dagen kan komen werken, dat vind ik het lastige.

Loveturn, ontslag nemen ga ik ook niet doen, zolang ik geen ander werk heb sowieso niet. Andere functies zijn er eigenlijk niet, niet die voor mij mogelijk zijn, en al helemaal niet parttime.

Atelier Madame, auto kan inderdaad niet, ik mag niet parkeren daar. We hebben momenteel nog een tweede auto, dus dat kan, alleen is geen optie.

Zilver, daar heb je ook wel gelijk in, maar ik ben niet ineens gelukkig zonder werk, met een koophuis en dan de zorgen over geld….

Minoessepoes, het is in de ogen van normale mensen inderdaad misschien normaal, maar voor mij is juist het probleem dat ik niet zoals normale mensen kan functioneren, en dat klopt dus niet met deze dagen. Ik kan nu net zo goed 40 uur gaan werken op 5 minuten afstand, want ik ben net zoveel energie kwijt met reizen & werken (met héél veel lopen/bewegen)… En het reizen zou ik geen probleem vinden, maar ik heb die energie niet, en ben gewoon compleet gesloopt aan het einde van de dag.
Ik heb getekend inderdaad, maar heb ruim 2 jaar op 1 locatie gezeten, alleen nu niet (meer). Dus ik wist het, maar er werd tot nu toe nooit geschoven.
Helaas kan twee dagen dichtbij en twee dagen ver weg niet, omdat de hotels daar niet mee akkoord gaan omdat ze vaste gezichten willen hebben binnen het hotel & het team. Er zijn geen andere hotels mogelijk nu, dus ik ben bang voor weinig mogelijkheden.

Verder lief dat jullie allemaal reageren. Ik ben nu echt gesloopt, dus weet het nu even helemaal niet meer, en heb geprobeerd op iedereen te reageren. Snap dat het misschien wel lastig is om het je voor te stellen als je gewoon fulltime kan werken…

23 Sep 2013 21:06 door Anoniem173

En een handigere route door gedeeltelijk met de suto te gaan? Naar een park en ride ofzo? Je werkt bij sch.everningen toch?

Welkom op Zeg maar Yes!

What to do: werk.

What to do: werk.

Re: What to do: werk.

Re: What to do: werk.

Re: What to do: werk.

Re: What to do: werk.

Re: What to do: werk.

Re: What to do: werk.

Re: What to do: werk.

Re: What to do: werk.

Re: What to do: werk.

Re: What to do: werk.

Re: What to do: werk.

Re: What to do: werk.

Re: What to do: werk.

Re: What to do: werk.

Re: What to do: werk.

Re: What to do: werk.

Re: What to do: werk.

Re: What to do: werk.

Re: What to do: werk.

Re: What to do: werk.

Re: What to do: werk.

Re: What to do: werk.

Re: What to do: werk.

Re: What to do: werk.

Wie is er online?