Lady schreef:Marie schreef:Wat heftig Pompoen. Is het ook erger geworden na de geboorte van haar broertje? Ik heb al een en ander gelezen in het (hoog)begaafd-topic, maar ik kan me voorstellen dat er ook een soort jaloezie bij komt kijken jegens haar broertje. Dat hij wel een biologische vader en een moeder heeft en het voor haar toch iets anders ligt.
Ik ben zo kwaad, of eigenlijk verbaasd. Vanochtend is er voor de tweede keer een stapel voetbalplaatjes van mijn dochter verdwenen. De eerste keer op school uit d'r laatje verdwenen, vanochtend van het kastje van de meester. We hebben het hier over groep 5, onbegrijpelijk dat kinderen hier gewoon van een ander stelen. En het waren niet eens haar eigen plaatjes, maar die van haar broertje. Maar zij had ze mee om te ruilen.
Dit zat ik inderdaad ook te denken. Is ze niet in een rouwproces aangekomen, waar ze geen handen en voeten aan kan geven?
Nee, het gaat beter nu hij er is. In de zwangerschap vond ze het moeilijker. Toen was ze alles volgens mij veel te hard aan het overdenken.
Maar de rouw komt en gaat bij haar sowieso, in de periode van de zwangerschap was ze daar inderdaad heel erg mee bezig, miste ze haar moeder. Dat is voor ons wel een reden geweest om rond te gaan kijken voor hulp voor haarzelf. Gewoon iemand die haar hier in kak begeleiden.
Dat staat echter nu juist weer een beetje op de achtergrond. Ze wil niet naar school omdat het saai is, ze heeft veel te veel energie over aan het einde van een dag en vliegt thuis alle kanten op net zo lang tot er ruzie is. Ze lijkt het bijna op te zoeken. Dan is ze iets aan het doen wat je niet goed vind omdat het stuk kan gaan. Je kunt zeggen dat je het niet zo’n goed idee vindt omdat het stuk kan gaan of zeggen dat het niet mag omdat het stuk gaat en alles er tussenin maar ze kijkt je aan, zegt: “maar ik vind het leuk” en gaat door. Heel frustrerend. Ik werd dus echt boos, pakte het af en vervolgens is ze dan een vreselijke scène aan het trappen, probeert het elke keer toch te doen etc. Zo vermoeiend!
En ze kan dingen zo slecht uit haar hoofd zetten.
Ze had een nieuwe koptelefoon gekregen omdat die van haar stuk was. Ik had hem expres weggelegd voor de volgende dag maar mijn man had hem dus vanavond gegeven. Maar er zaten stickers bij om ‘m te versieren. Het was al laat want ze had gesport dus die stickers mocht ze morgen gaan doen. Mijn man heeft nog specifiek gezegd dat ze dat nu niet meer mocht doen.
Komen we boven in onze kamer, ligt daar die koptelefoon, helemaal volgeplakt met die stickers. Heeft zie dat dus toch stiekem nog zitten doen. Pfffff, vermoeiend!