Oh Marin, I feel ya! Ik heb geen ervaring met het overgaan van deze fase, M zit er ook nog middenin. Gooit alles door de kamer, weet precies waar de koekjes liggen en blert 's ochtends vroeg al om koekies en sap, terwijl ze echt eerst dr boterham en melk moet opeten/drinken. Wil de tv aan en begint meteen te huilen als het niet gebeurt, trekt in de winkel alles uit het rek (weet ook daar waar de koekjes liggen ) wil per se een eigen karretje en een scanner maar laat het dan gewoon midden in de winkel staan als ze er klaar mee is. Sorry, geen bemoedigende woorden, ik vind het vaak ook doodvermoeiend en ik vind mezelf dan echt geen leuke moeder. Dus een virtuele knuffel voor jou!

Wij hebben magneetjes achter de deuren en laatjes, echt ideaal! Zo kun je ze zelf nog wel open trekken, maar zij zijn er nog niet sterk genoeg voor. Het scheelt echt zoveel opruimwerk sinds alle keukenkastjes dicht blijven!

Die focus op eten is sinds kort ook heel erg hier. Als ik ergens ben zet ik mijn tas op de gang, anders blijft ze om eten vragen, want ze weet dat er altijd wel wat in zit. Als ik in de keuken ben blijft ze ook op kastjes wijzen en roepen om eten.
Ik vind dat dwarse soms best moeilijk. Ik vind veel prima, maar merk dat ze daar nu steeds meer grenzen in zoekt. En als ik één keer toegeef is het een dag later drama omdat het niet meer mag. En zodoende zat ik net met een huilend kind op de fiets omdat ze niet voorop wilde, maar achterop de bagagedrager. Liggend.

Wat Olijfje zegt, klopt hier ook.
Het is dan in ene een tijd weer over en dan weer terug.
Ik heb dus standaard een gillend kind als we ergens naar een winkel gaan waar zo'n bewegend autootje staat.
Want mevrouw moet en zal erin en dat mag niet.... Ik haat die dingen!!!

Ah fijn jullie reacties, dat helpt echt al enorm. So de knetter zeg, wat is dit pittig af en toe.
Kees, zou goed kunnen hoor dat hij daar toch wel wat van mee krijgt, al moet ik eerlijk zeggen dat ik me nu best prima voel en niet zo met die dingen bezig ben. Morgenochtend heb ik een kraamshoot (dus wel werk maar wel even zonder kind) en momenteel zit ik even rustig op de bank met een kop tomatensoep. Even twee uur (hopelijk meer) voor mezelf. Straks moeten we naar de Ikea (met man erbij) dus ik houd m'n hart vast. Hij is zeker nog te klein voor Smaland?

Oh Niekske en Nan, dat eten is inderdaad heel herkenbaar. Hij is nu wel eindelijk een beetje van de koekie voor het ontbijt fase af (wat denk je zelf, vriend?). Maar winkelen is zo geen lol aan.

Ik vind het ook zielig voor hem hoor, hij zit dan zo met zichzelf in de knoop. Hij wil zo graag alles ontdekken, is gek op alles wat met stekkers te maken heeft (heeft bij m'n moeder vorige week een uur met een fohn achter m aan gelopen als soort hondje aan een riem), maar ik word er ook gek van dat ie alles zomaar pakt.

Marin, als hij flink groot is voor zijn leeftijd, mag hij Smaland in hoor Het is sinds kort niet meer op leeftijd, maar vanaf 95 cm. Mijn zoon is helaas nog net te klein.

Haha oh echt. Maar hij is zo'n 10 cm te klein en die stiletto's staan ook zo raar bij zo'n kereltje

Helaas! Volgend jaar beter

Oh Marin, niet om je te ontmoedigen, maar het duurt nog wel even hoor ;-) De kastjes open trekken gebeurde hier sowieso niet, maar dat kwam omdat wij S. resoluut de keuken uit zetten (en dan ander speelgoed gaven). Dat heeft hij dus echt nooit gedaan. Daarnaast had hij 1 kastje wat hij WEL leeg mocht trekken (die met de boekjes) en dat gebeurde dus ook regelmatig. Daar zeiden we dan ook niks van. Als hij dan een ander kastje pakte, zeiden we tegen hem "Kijk S. je hebt je eigen kastje die je mag open maken. Blijf je van die van papa en mama af?" en dan zetten we hem bij zijn eigen kastje.

En het gillen om vanalles... dat is hier helaas nog af en toe en S. is nu 4. Maar: het dieptepunt hadden wij tussen 1,5 en en 2,5 jaar. Toen hij 3 werd begreep hij steeds meer en namen de krijsbuien af. Toen konden we ook afspraken gaan maken.
Zo gaan wij niet meer naar de blauwe winkel (AH) maar wel naar de gele winkel (Jumbo) en hebben we afgesproken dat hij geen kinderkarretje meer krijgt totdat hij leert zich te gedragen. Dus hij zit gewoon in de grote kar en zit te zitten. Zo hebben we allemaal rust. En als het echt niet meer te doen is, grijpen we hem onder onze arm en nemen we hem mee naar de auto. Krijsend en wel...

Oh zo herkenbaar Marin! Frustrerend he? Ik word soms ook bozer en gefrustreerder dan ik eigenlijk wil, maar potverdorie, wij zijn ook mensen!
Ik had eerlijk gezegd ook niet verwacht dat ze op deze leeftijd soms al zo erg het bloed onder je nagels vandaan kunnen halen. En dan van die mensen:''Oh, dat doet 'ie van mij nooit'. Ja, lekker boeiend. Ik gun het je, dan praat je wel anders haha.
Dus inderdaad, pick your battles. En je bent echt geen strenge moeder. En het schijnt ooit allemaal goed te komen haha.

Dit probeer ik inderdaad, maar vind ik ook wel lastig. Want ik wil wel consequent zijn. Zonet dacht ik ook even nou man ik heb echt geen puf om wéér nee te zeggen dus laat 'm maar even met het laatje met alle plastic bakjes spelen. Maar morgen mag het niet. Dat is niet duidelijk voor hem en dat wil ik eigenlijk ook voorkomen. Dus in die zin moet ik toch wel meer battles aan gaan dan ik eigenlijk wil, om het consequent te houden, dat schept duidelijkheid (maar dus ook heel veel nee zeggen).

Oreo, hij mag gerust z'n eigen boekjes uit de kast trekken of z'n speelgoedmand op de kop gooien maar dát doet ie dan weer net niet, haha. Typisch.

Maar Marin, als je hem nou steeds naar zijn eigen kastje plaatst en tegen hem zegt dat hij van het kastje van mama en papa af moet blijven omdat mama dat niet leuk vindt, maar dat hij zijn eigen kastje helemaal leeg mag halen?
Dan vermijd je de "nee" en geef je toch je grenzen aan.

ik merk namelijk dat S. heel erg dwars wordt van het nee-woord. Terwijl als we de zin verbouwen, het heel veel beter gaat.

Op zich kan dat anders verwoorden wel maar ik geloof niet dat hij rustig in de woonkamer bij z'n eigen kastje gaat zitten als ik in de keuken sta. Dan wil hij bij me zijn (en dat mag ook, is ook gezellig). Hij mag dan ook heus met z'n eigen pannetjes spelen of met een spatel/garde in een bakje, hij mag ook helpen met koken door op een krukje te staan en bijv groenten in een bakje te doen, dat gaat allemaal heel erg goed. Maar hij trekt dan dus óók alle laadjes open, pakt de verpakking bloem/quinoa/rijst (oh hell no), gaat bij de gootsteen met water spelen, trekt alle pannen uit de laadjes, bakpapier uit de laadjes, nou dat soort dingen. Sommige dingen mogen wel en sommige dingen mogen niet en dat is gewoon echt nog heel erg lastig op deze leeftijd denk ik. Hoort er vast bij, maar man wat vermoeiend.

Oh ja, dat is zeker vermoeiend! En hem anders soms gewoon even in zijn kinderstoel zetten? Als hij daar niet zelf uit klimt natuurlijk

Ja doe ik soms ook wel hoor, lekker even een monkey platter met wat fruit erbij enzo. Maar de hele dag is ook zo sneu

Maar thanks girls, voel me al stuk beter door inderdaad lekker even te kunnen spuien. En intussen slaapt ie alweer twee uur en is mijn batterijtje ook weer beetje opgeladen.

Wij hebben in onze keuken 1 ladekast waar de kinderen alles uit mogen halen en mee mogen spelen. Daar zitten allemaal plastic bakjes en spatels enzo in. Dus als ik aan het koken ben of wat dan ook dan kunnen zij er ook echt bijzitten en meedoen. Ik weet niet of je zo'n la al hebt?

Kijk, dat helpt!


Ik wil trouwens even klagen dat ik sommige positiekleding echt HEEL ERG LELIJK en duur vind...
Ik heb wat basic shirts nodig, die naar mijn werk ook kunnen. Ik draag vooral jurkjes, maar soms wil ik ook een broek met een shirtje aan. Broeken heb ik wel, maar ik kan echt niks netjes vinden. En mijn all-basic shirts van Zeeman (die rekken wel lekker mee ) zijn gewoon niet voldoende representatief. Maar menn wat is de mode momenteel verschrikkelijk! Of oude hobbezak, of veel te duur...

Nee, wel aan gedacht maar we hebben al zo'n mega tekort aan kastruimte in de keuken. We willen 'm binnenkort wel een keertje een dagje naar oma brengen zodat wij echt de keuken op kunnen ruimen en wie weet wat er aan ruimte onstaat. Dan kan dat misschien wel. Maar goed, dit gaat ook over de gangkast, de badkamerkast, de slaapkamerkast etc. Overal een laatje is wat gortig misschien.

Lastig Oreo! Ik had in mijn zwangerschap flink geshopt bij Motherhood Maternity: https://www.motherhood.com/
Ik zie dat ze ook verzenden naar Nederland. Misschien kan je daar wat vinden? Ik vond het leuke zwangerschapskleding. Ze hebben ook een BF sale nu.

Ohh Marin, vermoeiend hoor! N. is ook zo ondernemend, véél meer dan T.
Wij hebben in de keuken dus ook één la waar ze alles uit mag halen (daar zitten allemaal plastic bakjes in).
Dus als ik haar nu bij een lade weghaal en 'nee' zeg, loopt ze zelf al naar de 'goede lade' en zegt dan ook echt zo heel bijdehand 'ja'

Haha Snirp mooi he! Deed D ook altijd toen hij nog jonger was. Zo lekker eigenwijs. Maar ik vind het echt ideaal een eigen la.

Vrienden van ons hebben 2 kinderen. Kind 1 zat echt nooit in de kastjes. Kind 2 wel. En dan is die van ons nog een graadje erger. Het ligt dus echt niet alleen aan opvoeding of consequent zijn. De een doet het meer dan de ander. Toen die magneetjes erop gingen heeft ze er een paar keer boos aan getrokken en toen was het over.
Sokkenla is nu wel het beste ding ooit, maar daar komt ze niet elke dag. Komt ze me eerst een paar sokken brengen en als ik dan zeg dat ze dat goed doet komen er nog een paar armen vol mijn kant op.

Ah ja, sokkenla en emmers met schoonmaakdoekjes zijn hier ook een grote hit. Maar dat mag wel.
Hij wordt nu net wakker na 3 uur geslapen te hebben, dus ik denk dat hij ook echt een beetje moe was. Dat zal zeker niet geholpen hebben vanochtend. Lekkere reset nu, dikke kus op z'n lieve bolletje (want na drie uur mis ik m ook wel weer haha) en op naar de Ikea.

Oh Marin, zo'n vermoeiende fase inderdaad. Is het een idee om het een beetje voor te zijn, als je merkt dat -ie op 'boevenpad' of op jacht naar niet-speelgoed gaat? Dus pak wat bakjes of ander spul uit keukenla/woonkamerkastje bij elkaar, doe het in een mand of doos met deksel en laat hem daarmee spelen. Weet niet of het werkt hoor, maar hier werkt een alternatief aanbieden en laten zien wat wèl mocht beter dan steeds nee zeggen.

Ik wilde nog even kwijt dat ik totaal niet snap dat ons bovenbuurmeisje een mini-skatebord in haar schoen heeft gekregen. Onze kinderen spelen niet vaak buiten (wonen in een grote stad), hebben enkel een balkon.. waarom geef je dan zoiets? Of waarom maakt buurvrouw geen afspraken met haar dat ze het alleen buiten mag gebruiken. Ze rolt er nu dus mee in huis heen en weer, wat een rotgeluid! Wil er ook niet teveel om zeuren, buurmeisje is dolgelukkig met haar cadeau van Sint natuurlijk.