Re: Wat wil je even kwijt? #9
Er stond hier net een vrouw aan de deur, het bleek de zus van de man die vrijdagavond laat een ongeluk kreeg bij ons voor de deur en haar man. Ze vertelde dat ze al drie keer bij ‘de plek’ was gaan kijken en dat ze nu dacht: ik wil weten of mensen meer weten, ik ga gewoon heel brutaal aanbellen. Ze belde als eerste bij ons aan en dat was dus gelijk raak want verder was er niemand van de buren getuige van geweest. Dus we zijn met ze naar buiten gelopen naar de plek van het ongeluk en we hebben verteld wat we gedaan hebben en hoe het verlopen was allemaal en hoe de scooter lag en waar de krassen op de boom zaten en zo. Dat wilden ze graag allemaal weten.
Ze vertelde dat ook haar ouders al waren gaan kijken en haar zus. Haar broer, de man dus, ligt nog steeds in het universitair ziekenhuis in een grote plaats hier 25 minuten rijden vandaan, daar hebben ze hem gelijk heen gebracht omdat ze daar gespecialiseerd zijn in hersenletsel dus blijkbaar was er direct al een vermoeden van (ernstig) hersenletsel.
De man is in coma gebracht om de hersendruk te verlagen vanwege de zwelling, ze hebben hem vandaag een beetje geprobeerd te laten ontwaken maar hij reageerde pas op de erste prikkel met een hand omhoog.
Ze moeten nu afwachten maar ze zijn wel ontzettend bang dat hij het niet gaat halen.
Ze weten trouwens niet waarom zijn hart er mee gestopt is, er waren geen sporen van een hartinfarct of iets te zien.
We hebben gezegd dat als de ouders of de zus of de vrouw nog een keer willen praten over wat er gebeurd is dat ze welkom zijn. Ze waren zo dankbaar dat we ze wat meer konden vertellen. Bij het afscheid stak ze haar hand toe en zei: Ja ik zou je wel kunnen zoenen. Dus toen zei ik, nou kom maar, ik geef je een knuffel. Daarna ging ze mijn man ook maar knuffelen. We hebben ze heel veel sterkte gewenst en ze hebben beloofd nog eens wat te laten horen, al zou dat nog wel even kunnen duren.
Ik ben nu wel weer even emotioneel maar ik vind het toch wel heel fijn dat we iets gehoord hebben. En nu hoop ik op een goede afloop voor hem. ‘T is echt een jonge vent nog, 41, met een vrouw en puberkinderen .