Volgens Fred heeft Fred een vriendin. Dus de vraag is te beantwoorden met Ja.
Mijn vriend heeft een dochter uit een eerdere relatie, die hij van de ex-vriendin niet mag zien, en al vrij snel vroeg hij of ik kinderen met hem wilde. Ik had er nooit zo over nagedacht. Ik ben geen kinderpuut (zoals ze dat hier noemen) en ging er eigenlijk vanuit nooit moeder te worden, omdat ik altijd mannen koos die geen kinderen wilden. Inmiddels hebben we alle gesprekken gevoerd van de 'Is ons kind dan geen vervanging voor jouw dochter' tot 'Wat als het ons niet lukt?' met nog alle andere bezwaren waar ook een toekomstige baan een issue was, maar ik geloof dat ik inmiddels, met mijn 34 jaar, wel moeder zou willen worden.
Toen we twee weken geleden bij zijn psycholoog zaten en zij mij vroeg of ik ooit moeder wilde worden en een gezin wilde starten met mijn vriend, zei ik: Joh, ik ben veel te oud om moeder te worden. En haar antwoord? "Ik kreeg mijn eerste toen ik 35 jaar was en het voordeel van ouder moeder worden is dat jezelf al zelfverzekerder bent geworden". En alle andere positieve en opbeurende woorden en andere kijk op de situatie die er dan bij komen kijken natuurlijk.
Ander verhaal. Een hele goede vriend van mij wilde nooit vader worden. Hij kon geen goede vader zijn. Zag zichzelf niet in die rol. Hij is nu 36 jaar en sinds een jaar vader van een heel lief meisje en is zo burgerlijk geworden als hij zei nooit te gaan worden.
Wat ik ermee wil zeggen: Jullie zijn nog zo verschrikkelijk jong. Ik snap wel dat jouw eierstokken op en neer klappen en dat je het liefst morgen zwanger bent. Maar aangezien hij al heeft aangegeven dat hij 'een ongelukje' zeer welkom wenst, dat hij niet een definitieve nee voor zichzelf heeft ingezet. Ik zei namelijk ook altijd dat een kind maar als 'ongelukje' moest komen, omdat ik anders never nooit niet aan het zwanger worden zou denken. En ik ben nu ouder (Ok, heul veul ouder, daar waar het lichaam behoorlijk kan gaan tegensputteren qua zwanger worden) en ik zie mezelf ook wel moeder worden. Het kan allemaal nog. Mijn broertje (nu 31) en schoonzusje (28) wilden NOOOOOIIIIITTTT kinderen. Ze zijn vorige maand trotse ouders geworden van hun dochter. Ook niet gepland. Het kwam als een gelukje hun zwangerschap. Ik denk dat jouw vriend denkt dat je er klaar voor moet zijn, maar als hij ook aangeeft klaar te zijn als een ongelukje zich aandient? Dan denk ik stiekem dat hij zichzelf nu nog te jong vindt en nog even wil wachten, aan het idee wennen.