Succes morgen June. Begrijp ik dat je nu eigenlijk al bang bent dat je morgen moet huilen? Heb je wel een idee wat ze van je vinden? Denk je dat ze lelijke/kritische dingen gaan zeggen of is het meer dat de spanning van zo’n gesprek je al emotioneel maakt?
Ik herken het wel. Ik had het laatst op mijn werk, ik was bang te moeten huilen op mijn laatste dag voor mijn verlof. Slaat nergens op natuurlijk (ik houd niet van huilen in het openbaar
). Uiteindelijk had ik me er druk over gemaakt en was er helemaal niks aan de hand
.
Punt 1 huilen is menselijk en maakt je zelfs symphatiek
Punt 2 het laat ook zien dat je het serieus neemt en graag goed wil doen
Punt 3 als het gebeurd, gebeurt het.
Punt 4 vertrouw op jezelf, wat ze ook zeggen dat is nooit alles omvattend June. Je bent meer dan wat zij zien/zeggen.
Wat misschien nog kan helpen is ff een momentje voor jezelf nemen voor het gesprek. Leuke kleding aandoen, fijn muziekje luisteren, zodat je zo ontspannen mogelijk het gesprek ingaat. Succes!
Verder denk ik dat het helemaal goed komt, het vast een goed gesprek wordt en jij hier morgen hopelijk komt vertellen dat het heel erg mee viel.