Bolletje schreef:Ik stond laatst in de winkel en toen was er een meisje met de kar van haar moeder tegen een oudere meneer aan het duwen bij de kassa. Die meneer keek al een paar keer om, en op een gegeven moment vroeg hij aan de moeder of ze misschien tegen het kind kon zeggen ermee te stoppen. Die moeder zei toen dat ze een vrije opvoeding gaf en dat het kind zelf moest leren aanvoelen of iets kan of niet. Dat meisje, jaar of 8, ging gewoon door. En haar andere kind duwde de producten van de toonbank helemaal naar voren zodat het bijna eraf viel. Die man wist niet goed wat hij moest doen. Tot een andere mevrouw er genoeg van had en tegen die kinderen gezegd heeft dat ze er mee op moesten houden. Die moeder deed helemaal niks. Ik vind dat heel erg asociaal en niks met opvoeding te maken hebben.

Rejoy schreef:In een volledig vrije opvoeding wordt er volgens mij vanuit gegaan dat een kind gelijkwaardig is aan de ouder en uit zichzelf normbesef zou moeten krijgen door dingen te ondervinden in het dagelijks leven. De ouders is om voor het kind te zorgen, niet om het kind te sturen.

In de praktijk voeden volgens mij maar weinig mensen volledig vrij op, maar heb je eerder mengvormen. Niet volledig vrij, maar ook niet autoritair, waarbij de ouder volledig stuurt.

Rejoy schreef:niet. Want het principe zou zijn dat een kind zelf leert doordat hij doorheeft dat mensen uit zijn omgeving zoiets niet prettig vinden, maar als moeder vervolgens vindt dat mensen daar niks van mogen zeggen werkt het principe niet lijkt me.

Middleme schreef:Heb ik ook een keer gehad op mn werk: zat een kind in een kar ontzettend te bleren/schreeuwen. Ik liep voorbij en legde even mn vinger op mn lippen om aan te geven dat hij stil moest zijn. Krijg ik toch die ouders (volgens mij vader) achter me aan, waar ik me wel niet mee bemoeide?!

OT: vrije opvoeding of niet: je hoort andere mensen en hun spullen te respecteren, punt.

Forti schreef:Parisienne, als ik dan even op jou mag inhaken.
Jouw kindje kan een opvoeding op die manier aan. Maar als ik naar mijn nichtje en neefje kijk, die een soortgelijke opvoeding krijgen, dat zijn net twee losgeslagen projectielen. Onwijs onbeleefd, grote mond etc. Wij, als familie, denken dat er meer aan de hand is met de kindjes en gelukkig wordt dit nu ook onderzocht, maar de opvoeding wijzigt niet, terwijl erg duidelijk is dat juist deze kids kaders nodig hebben.
Ik denk dus ook dat het erg van belang is om te kijken naar hoe het kind zelf is, en daar de opvoeding op aan te passen.

Tot zover mijn niet moederlijke oog

Artemis schreef:
Haar kind is nog klein. Vrij zeker weten dat dat niet meer werkt bij een groter kind, tenzij je een vreselijk irritant kind wilt kweken wat denkt dat hij kan bepalen hoe de wereld werkt.

Het is namelijk niet de realiteit, je kunt niet altijd alles doen omdat je het zelf wilt of omdat het goed voelt, sommige dingen horen zo, en je hoort ook te kunnen omgaan met autoriteit, en dat leer je een kind zo niet. Je leert een kind dat er geen duidelijke grenzen zijn, dat hij het middelpunt van het universum is en dat alles draait om wat hij of zij vanuit zichzelf wil doen.

Krijg je nare volwassenen van, vervelende klasgenoten en irritante collega's lijkt me.

Artemis schreef:

Forti schreef:Parisienne, als ik dan even op jou mag inhaken.
Jouw kindje kan een opvoeding op die manier aan. Maar als ik naar mijn nichtje en neefje kijk, die een soortgelijke opvoeding krijgen, dat zijn net twee losgeslagen projectielen. Onwijs onbeleefd, grote mond etc. Wij, als familie, denken dat er meer aan de hand is met de kindjes en gelukkig wordt dit nu ook onderzocht, maar de opvoeding wijzigt niet, terwijl erg duidelijk is dat juist deze kids kaders nodig hebben.
Ik denk dus ook dat het erg van belang is om te kijken naar hoe het kind zelf is, en daar de opvoeding op aan te passen.

Tot zover mijn niet moederlijke oog

Haar kind is nog klein. Vrij zeker weten dat dat niet meer werkt bij een groter kind, tenzij je een vreselijk irritant kind wilt kweken wat denkt dat hij kan bepalen hoe de wereld werkt.

Het is namelijk niet de realiteit, je kunt niet altijd alles doen omdat je het zelf wilt of omdat het goed voelt, sommige dingen horen zo, en je hoort ook te kunnen omgaan met autoriteit, en dat leer je een kind zo niet. Je leert een kind dat er geen duidelijke grenzen zijn, dat hij het middelpunt van het universum is en dat alles draait om wat hij of zij vanuit zichzelf wil doen.

Krijg je nare volwassenen van, vervelende klasgenoten en irritante collega's lijkt me.