Zeg maar Yes

Geplaatst: **09 Jul 2018 19:40**

Mijn derde is morgen 3 weken oud. Mijn jongens zijn 7 en 9.
Tot nu toe gaat de jongste vrij makkelijk mee in het gezin. Scheelt dat ik de jongens wel om een handje kan vragen.
Van 1 naar 2 vond ik ingrijpender maar dat was vooral omdat mijn oudste een vreselijke peuterpuber was.
Maar het meest ingrijpend vond ik van 0 naar 1.
Het enige wat me nu wel zwaar valt, zijn de gebroken nachten.

Geplaatst: **09 Jul 2018 21:03**

Stom eigenlijk he, Lady, ik wist echt zeker dat ik het wilde, maar nu mijn man aangeeft dat hij er eventueel voor openstaat als ik het heel graag wil, ga ik twijfelen. Mocht ik weer zwanger worden, wil ik denk ik wel de nipt laten doen. Bij mijn vorige zwangerschappen heb ik dat of de combinatietest niet gedaan.

Zora, gelukkig heb je op dit moment nog een baby :ja:

Maar bij jullie komt er ook nog de grotere kans op miskramen bij natuurlijk en jullie ervaringen daarmee in het verleden. Ik kan me voorstellen dat dat echt wel een reden is om het niet nogmaals te willen proberen nu jullie twee gezonde kinderen hebben. Ik weet ook niet wat ik zou doen als ik een miskraam zou krijgen, of we er dan nogmaals voor gaan of dat ik me er dan bij neer kan leggen dat het niet zo heeft mogen zijn.

Surya, gefeliciteerd! Vinden je zoons het leuk?

Geplaatst: **09 Jul 2018 22:40**

Mijn man wilde ook niet meer en toen hij met de mededeling kwam dat hij er toch nog een keer voor wilde gaan, heb ik er een week slecht van geslapen. Heb er zelfs nog over gebiecht toen hier. Dus ik snap je zo goed

.

Geplaatst: **10 Jul 2018 16:46**

Suus, ik had je stuk geschreven kunnen hebben, ik snap je twijfel dus heel goed.

Inmiddels is bij ons de derde op komst, dus ik kan je over een paar maanden mijn ervaringen meegeven!

Hopelijk kunnen jullie ook samen tot een beslissing komen waar jullie allebei rust in vinden, of dat nou wel of geen derde kind betekent.

Geplaatst: **10 Jul 2018 17:56**

Ik kan me je biecht nog wel herinneren, Lady. Zo leuk dat J. er nu gewoon is. Wat zorgde er bij jou voor dat je twijfels verdwenen?

Mouette, grappig dat je ook over een derde getwijfeld hebt. Maar heel leuk dat je nu zwanger bent! Wat gaf bij jullie de doorslag om voor een derde te gaan?

Geplaatst: **10 Jul 2018 22:10**

Wat mij heel erg geholpen heeft was een gesprek met mijn zusje. We hebben letterlijk de voors en tegens op een rijtje gezet. Het rijtje met voors was niet perse langer maar wel doorslaggevend: IK WIL HET ZO GRAAG! Daarbij heb ik mezelf voorgehouden dat het krijgen van een gezond kindje ook geen garantie geeft voor de toekomst. Er iets mis gaan bij de bevalling of je kindje kan op latere leeftijd ziek worden en/of gehandicapt raken. Zekerheid heb je gewoon nooit.

Naar aanleiding van dit topic heb ik mijn biecht(s) van destijds opgezocht. Het is zo grappig om te lezen dat alles waar ik toen bang voor was of tegenop zag me nu in werkelijkheid zo erg meevalt. We hebben een ruimere auto gekocht, ik heb weinig last van hormonen of het gemis van mijn moeder en, last but not least, J heeft afgelopen nacht voor het eerst doorgeslapen! Ik voel me veel fitter dan ik verwacht had, met name doordat de nachten vanaf nacht 1 al goed gaan. Ik. Ag dus heel veel apen en beren maar niks bleek onoverkomelijk en in werkelijkheid valt het me alles mee. Ik ben momenteel echt intens dankbaar dat ik het nu op deze manier mag meemaken :love:

.

Geplaatst: **10 Jul 2018 22:30**

Lady, het is zo grappig.. in het zhuis en de verloskundige zeiden tegen mij dat het merendeel echt veel twijfels heeft voor een derde. Praktisch, rust, gezondheid noem maar op.. Ik denk dat je naarmate de hoeveelheid kids ook echt anders gaat denken. Ik had precies als jij 'stel dat het niet gezond is, dan doe ik ook mijn andere kinderen tekort' en kon mezelf zo gek maken. Toch heeft ook bij mij het gevoel gewonnen van het verstand. En het is zo leuk om er 3 te mogen hebben. Wat al een aantal x gezegd is, het is een kadootje. En dat zijn e andere 2 uiteraard ook, het blijft sowieso een wonder iedere x weer. Maar die derde was hier door zowel ons als de jongens zo ongelofelijk gewenst.

Geplaatst: **11 Jul 2018 00:47**

Wat voor mij de doorslag gaf, was vooral toen mijn man van 'ik sta er voor open als jij het heel graag wilt' langzaam veranderde naar 'ik wil het zelf ook graag'.
Ik vond de eerste situatie geen goed uitgangspunt om nog een derde kind te krijgen. Ik wilde dat het door beide ouders net zo gewenst was. En mijn piekergedachten over kunnen we het wel aan, wat als het niet gezond is etc. kon ik niet loslaten zolang ik het gevoel had dat hij er anders in stond dan ik.

We zijn het onderwerp gedurende 1,5 jaar zo af en toe blijven bespreken, gelukkig had ik qua leeftijd ook geen haast. Ik wilde er ook niet te veel druk op leggen, want we hebben het ook heel fijn met 2 fantastische kinderen nu. Toen mijn man zelf zei voor een derde te willen gaan, werden de bezwaren/angsten minder groot omdat we het met zijn tweeen droegen.

Het gevoel van het te willen afsluiten/er een definitieve beslissing over nemen, daar worstelde ik ook wel mee. Ik denk alleen dat dat lastig is. Zoals iemand eerder ook schreef, denk ik dat je af en toe een vlaag zult blijven houden van 'het zou wel heel leuk zijn nog een baby erbij', en dat geldt misschien ook wel voor een eventuele vierde/vijfde etc. Maar eens besluit je toch dat het mooi is zo.

Geplaatst: **11 Jul 2018 13:22**

Lady schreef:Wat mij heel erg geholpen heeft was een gesprek met mijn zusje. We hebben letterlijk de voors en tegens op een rijtje gezet. Het rijtje met voors was niet perse langer maar wel doorslaggevend: IK WIL HET ZO GRAAG! Daarbij heb ik mezelf voorgehouden dat het krijgen van een gezond kindje ook geen garantie geeft voor de toekomst. Er iets mis gaan bij de bevalling of je kindje kan op latere leeftijd ziek worden en/of gehandicapt raken. Zekerheid heb je gewoon nooit.

Naar aanleiding van dit topic heb ik mijn biecht(s) van destijds opgezocht. Het is zo grappig om te lezen dat alles waar ik toen bang voor was of tegenop zag me nu in werkelijkheid zo erg meevalt. We hebben een ruimere auto gekocht, ik heb weinig last van hormonen of het gemis van mijn moeder en, last but not least, J heeft afgelopen nacht voor het eerst doorgeslapen! Ik voel me veel fitter dan ik verwacht had, met name doordat de nachten vanaf nacht 1 al goed gaan. Ik. Ag dus heel veel apen en beren maar niks bleek onoverkomelijk en in werkelijkheid valt het me alles mee. Ik ben momenteel echt intens dankbaar dat ik het nu op deze manier mag meemaken .

Wow wat klink je steeds blij en enthousiast, erg leuk om te lezen! Zou er bijna zelf een baby van 'nemen' :smile:

Geplaatst: **02 Jan 2019 22:32**

Hé meiden met 3 kinderen, hoe gaat het met jullie? Hoe bevalt het leven met 3 kindjes?

Geplaatst: **02 Jan 2019 22:59**

Sam schreef:Hé meiden met 3 kinderen, hoe gaat het met jullie? Hoe bevalt het leven met 3 kindjes?

5 bevalt ook goed hoor :smile:

Maar, mocht je een beslissing willen nemen, misschien een idee om te wachten tot P naar school gaat? Dan heb je een indruk van de schoolrun en of je daar nog een baby bij vind passen.

Geplaatst: **02 Jan 2019 23:13**

Twijfel je, Sam?
Ik heb de keus dus gemaakt, maar vind het nog steeds heel spannend. Ik kan je over een half jaar meer vertellen :wink:

Geplaatst: **02 Jan 2019 23:29**

Mijn jongens zijn nu 8, bijna 6 en 2. Dus vrij pittige leeftijden maar ik vind het zo op leuk. Zeg weleens tegen mijn man, M. maakt de buien van de andere 2 minder pittig. Als ik er soms even een momentje door heen zit, komt M. met zijn blije snoetje en moet ik lachen waardoor ik de rest weer vergeet.

Maar goed dat zijn momenten, het merendeel is zo ontzettend leuk en gezellig. De jongens zijn echt alledrie vriendjes en kunnen super leuk samen spelen en knuffelen.

Geplaatst: **03 Jan 2019 09:49**

Oké, wij hebben geen derde (en ook geen idee of die er gaat komen, gezien zwanger zijn echt niet mijn ding is), maar ik denk dat jullie het gewoon moeten doen Sam :wink:

Je hebt het er iig al langer over. Wat zijn voor jou/jullie de redenen om het wel/niet te doen?
Ik kan me namelijk niet voorstellen dat er hier mensen zijn met 3 of meer kindjes die zeggen dat je het niet zou moeten doen, haha.

Geplaatst: **03 Jan 2019 09:49**

Haha ja ik heb twijfels. Al maaaanden, echt vreselijk.
Pitty, leuk zeg, 5! Als P naar school gaat, misschien een goed idee.
Suus, spannend! Ben zo benieuwd.
BF, die momenten hebben we met 2 ook al regelmatig. Maar dat is echt niks tegenover het plezier dat je ervan hebt idd he.

Geplaatst: **03 Jan 2019 09:55**

Arwyn schreef:Oké, wij hebben geen derde (en ook geen idee of die er gaat komen, gezien zwanger zijn echt niet mijn ding is), maar ik denk dat jullie het gewoon moeten doen Sam
Je hebt het er iig al langer over. Wat zijn voor jou/jullie de redenen om het wel/niet te doen?
Ik kan me namelijk niet voorstellen dat er hier mensen zijn met 3 of meer kindjes die zeggen dat je het niet zou moeten doen, haha.

Hahah Arwyn! Overleg jij even met mn man

Mijn redenen zijn vooral praktische redenen. Past het wel in de auto? Hebben we weer zin in een baby? Tijd ervoor? Ik zal dan misschien mijn hobbykamer in moeten leveren. Hoe doe je dat met oppas? Zulke dingen. Hart en verstand beetje tegenover elkaar.
Het wordt nu allemaal ook net weer makkelijker, gaat de baby daar wel in mee?

Ik hoop hier ook op ervaringen van mama's met meer dan 2 kindjes. Ik geloof ook niet dat iemand zegt dat t vreselijk is, hahahaha :smile:

Geplaatst: **03 Jan 2019 09:59**

Wij krijgen de derde cadeau bij de tweede. Ik wilde er altijd maar twee dus ik moet echt even wennen aan het idee. Ik vind het doodeng! Het zal vast allemaal wel los gaan lopen, maar jemig wat komt er een hoop op ons af. We moeten een ruimere auto, heel veel spullen extra kopen (juist terwijl we dachten, voor een tweede maak je veel minder kosten :laughcry:

), we hebben boven drie slaapkamers dus de tweeling moet een kamer delen. We hebben op de begane grond nog een kamer extra, dus in de loop der tijd kan één van de kindjes daar ook heen evt.
Maar waar ik me vooral druk om maak; hoe zal het zijn voor de oudste? Één broertje of zusje is voor een kind al een grote verandering, nu komen er twee tegelijk. Maar ook dat zal uiteindelijk wel goedkomen, we moeten er gewoon een weg in vinden. Ben wel blij om te lezen dat drie kinderen gewoon goed te doen is in de praktijk

Geplaatst: **03 Jan 2019 10:01**

Ik zal het hem wel even duidelijk maken :wink:

Die praktische redenen snap ik wel hoor! In de auto zal het heus passen. Duurt denk ik niet heel lang meer voordat P. naar een grotere stoel kan en die weer minder lomp en breed. Dat redt zich vaak wel.
Je gaat wel echt weer even terug in die babytijd idd, dat merk ik met de 2e nu al wel. Waar ik met E. bepaalde dingen zo even kon doen, moet je nu iets anders verzinnen (alleen met 2 kindjes naar een krijspaleis is bijvoorbeeld niet handig, E. rent overal heen en ik wil haar toch echt een beetje in de gaten kunnen houden, op de fiets met 2 kindjes kan nog even niet). Ik denk wel dat je je daar vrij makkelijk in schikt.

Het blijft wel lastig! Idd hart tegen verstand. Wil je man trouwens echt niet, of ook twijfel?

Geplaatst: **03 Jan 2019 10:02**

Elliot: Bij jou snap ik de schrik zeker! Dat zou (bijna) iedereen hebben denk ik. Echt schakelen naar het idee van 2 kindjes erbij ipv 1. De babytijd lijkt me best heftig, maar als ze later groter zijn is het denk ik zoooo leuk!

Geplaatst: **03 Jan 2019 12:25**

Wij hebben er 4! Heel gezellig, heel druk soms, hard werken ( goede planning!), veel was, veel liefde!, en met 4 kids trek je veel bekijks. We zijn compleet zo.

Leuk suus dat jullie ervoor zijn gegaan! Gaat het goed?

Geplaatst: **03 Jan 2019 12:43**

Ik twijfel verschrikkelijk. Ik vraag me ook vooral af of het gevoel dat ik heb, die voelt als een wens, niet gewoon zal blijven als ik een derde heb. Hoe kom je daar nou achter? Ik vind zwanger zijn, bevallen (naast heel pijnlijk haha), de kraamtijd, de echte babytijd allemaal zo magisch. Maarja, dat moet niet doorslaggevend zijn natuurlijk. Ik vraag me gewoon vooral af: hoe kom je erachter of je echt nog een kind wil of dat je meer bepaalde situaties graag wil herbeleven oid.

Dit staat allemaal nog los van mijn chromosoomafwijking en de grote kans op miskramen. M was ons gelukje. We gaan er niet vanuit dat het nog een x zo makkelijk gaat. Hoe voelen we ons als we weer miskramen krijgen? Gaat dat invloed hebben op ons geluk nu? Vriend is erg bang dat we onze luck pushen en het geluk dat we nu hebben bezoedelen. Erg moeilijk hoor.

Geplaatst: **03 Jan 2019 13:56**

Ja eens met jou Zora! Ook onze mannen zeggen hetzelfde.

Geplaatst: **03 Jan 2019 14:42**

Sam, ik heb ook zo onwijs getwijfeld bij ons derde mannetje. Praktische redenen net als jij, ook angst hoe allemaal te doen met het financiële plaatje en daarbij ook nog praktisch.

Mijn middelste is een zorgenkindje, altijd al geweest. En mijn man en ik hebben toen besloten op een mooie zomeravond aan het strand dat het goed was zo, ik ben chronisch ziek, een zorgenkindje dat was genoeg op dat moment.

Na die beslissing werd ik in de maanden die voorbij gingen ellendiger en verdrietig en kon niet goed uitleggen waarom, iets in mijn voelde niet compleet ofzo... toen mijn man aan mij vroeg of ik echt achter mijn keuze stond, was dat een eye opener. Dat was voor mij echt het besef dat ik graag een derde wilde.

Even voor de goede orde, mijn man wilde altijd graag een 'groter' gezin en had zich bij mijn keuze neergelegd voor 2 kindjes. Dus voor hem nooit een issue geweest. Hij is daarentegen een nuchter persoon en al die praktische bezwaren zag hij niet als een bezwaar.

Ik voel me nog weleens schuldig naar onze jongste nu, omdat ik ooit had besloten om het bij 2 te houden :palm:

slaat nergens op natuurlijk.

Het enige wat ik als pittig heb ervaren waren de maanden dat M nog niet door sliep, je bent toch al wat ouder wat mee speelt, en er is nooit een momentje dat je even je ogen dicht kon doen met 1 kind op school, 1 kleuter en een baby. Maar goed dat is te verwaarlozen met hoeveel gezelligheid je ervoor terug krijgt.

Geplaatst: **03 Jan 2019 17:40**

Voor iedereen met twijfels: ik snap ze allemaal!
Het gaat hier nu ook allemaal ook best makkelijk en het zal best weer even terugschakelen zijn straks met een baby. Ik heb nu wel bewust iets meer leeftijdsverschil, ik hoop dat het daardoor iets makkelijker is, haha.
Zora, zooo herkenbaar! Ik heb me geprobeerd voor te stellen hoe het zou zijn met drie wat oudere kinderen ipv een baby. Maar ik weet het nog steeds niet :smile:

Ik weet wel dat deze derde echt de laatste zal zijn. Niet alleen wil mijn man echt niet nog meer kinderen, ook qua mijn leeftijd is het wel goed zo en ik vind drie ook wel een mooi aantal (ook uit eigen ervaring van vroeger).
Maar met jouw chromosoomafwijking lijkt het me nog moeilijker om de keus te maken. Poeh, kan me niet voorstellen hoe het dan voelt. Al heb ik het er wel met mijn man over gehad, al was onze enige verhoogde kans op een miskraam mijn leeftijd. Maar wij hadden wel zoiets van als het lukt is het ons cadeautje, als het nu niet lukt of misgaat mogen we heel blij zijn met onze twee gezonde kinderen. Maar goed, heb nu makkelijk praten natuurlijk, ik heb het daadwerkelijke verdriet nooit mee hoeven maken.
Gelukkig is jullie M. Nog heel klein, ik zou het besluit nog even voor me uitschuiven.

Sam, willen jullie de beslissing nu snel maken? S. is bijna twee nu?

Ik vind het wel ‘grappig’ om te lezen dat veel zo twijfelen over een derde. Een tweede lijkt vaak heel vanzelfsprekend ofzo, zonder die uitgebreide twijfels.

Sneeuwwitje, het gaat hier prima hoor! Ik heb de mazzel dat ik tot nu toe heel makkelijke zwangerschappen heb.

Geplaatst: **03 Jan 2019 20:44**

Ik heb altijd graag drie gewild, nog steeds wel stiekem een droom. Alleen toen de eerste geboren was vond ik dat ineens voldoende.

Vanwege alle medische ellende ook heel lang getwijfeld of we wel voor een tweede zouden gaan, echt verschrikkelijk besluiteloos waren we. De wens was er, maar nooit zo overheersend als bij eerste. Totdat we er daadwerkelijk voor gingen, toen werd de wens steeds sterker.

Helaas dit keer dus eerst 3 miskramen gehad met alle verdriet, stress en onzekerheid erbij. Deze huidige zwangerschap vooral in het begin heeeel onzeker geweest en nu helaas nog steeds regelmatig de angst dat er ergens iets mis zal gaan.

Zon traject willen we onszelf (en de twee kindjes straks) niet nog eens aandoen. We gaan het dus uit rationele overwegingen bij twee kinderen houden. Count your blessings. Het is goed zo straks, we zijn dolgelukkig dat die 2e er iig toch nog mag komen. Toch moet ik er af en toe toch wel even aan denken en voel ik me er licht verdrietig over.

Zeg maar Yes

Een derde kind?

Re: Een derde kind?

Re: Een derde kind?

Re: Een derde kind?

Re: Een derde kind?

Re: Een derde kind?

Re: Een derde kind?

Re: Een derde kind?

Re: Een derde kind?

Re: Een derde kind?

Re: Een derde kind?

Re: Een derde kind?

Re: Een derde kind?

Re: Een derde kind?

Re: Een derde kind?

Re: Een derde kind?

Re: Een derde kind?

Re: Een derde kind?

Re: Een derde kind?

Re: Een derde kind?

Re: Een derde kind?

Re: Een derde kind?

Re: Een derde kind?

Re: Een derde kind?

Re: Een derde kind?

Re: Een derde kind?