Zeg maar Yes

Boerenkool, wat superknap en leuk!
UN: wat fijn dat die beslissing goed lijkt uit te pakken.

Mijn kind lust haring. Ze was ook vet blij toen we een haring gingen halen. Opa kan trots zijn haha.

Haha ik moet hier om lachen.
Mijn vader verteld altijd zo’n verhaal dat hij haring ging happen en toen mijn mondje open ging. Ik was toen 2 ofzo.
Dus hij met T naar de visboer en smerig dat hij het vond.
Mijn vader vindt dat zo jammer.

Zo leuk Dee!
R is ook gek op haring, hij eet haast wekelijks twee haringen. Mensen bij de viskraam vinden het altijd zo leuk om zo'n kleintje haring te zien eten.

Ja de visboer hier was ook helemaal verrukt. Zo leuk. Ik eet ook al van jongs af aan haring en eigenlijk ook altijd vanaf de start. Behalve toen ik mijn voortanden wisselde, toen ging dat niet .

Ik ben vandaag mega trots op mijn oudste dochter, die vandaag een kleine operatie moest ondergaan en voor het eerst onder narcose moest. Ze heeft uren extra moeten wachten, we zijn van hot naar her gegaan qua afdelingen en ze vond het allemaal heel erg spannend. Maar ze was zo lief, vrolijk, geduldig en stoer! Mijn hart brak toen ze onder narcose moest, ze verzette zich echt enorm daarbij. En toch hebben we er buiten dat moment vandaag zoveel mogelijk een feestje van gemaakt. Mét een ballon, grappige spelletjes, slingers tekenen voor de zusters en zelf in een grote rolstoel mogen zitten. Haar eindconclusie toen we net pas naar huis mochten 'het was toch ook wel leuk mama'

Fijn dat het zo toch tot iets 'moois' gemaakt kan worden Lilou!

B schreef vanmorgen dit verhaaltje:

Wat ontzettend schattig, Lejow!
Maar wel een verdrietig verhaaltje...

Ja, ik heb halverwege ook gevraagd of het wel goed af liep.. Dat deed het 'gelukeg' ;)

Ik wil ook even ongegeneerd opscheppen over mijn kind . Ik ben muzikant en bespeel een blaasintrument. Mijn dochter vindt dat natuurlijk best interessant maar verder dan het mondstuk in de mond doen en dan wat zeggen, kwam ze niet. En dat is ook helemaal niet gek.
Nu heeft mijn vader haar een poos terug geleerd dat opa's scheetjes laten en hij heeft haar geleerd wat ze met haar mond dan moet doen (een scheetgeluidje maken). Eigenlijk is dat dezelfde mondstand die je moet hebben om een blaasinstrument te bespelen. Dus, ik was gisteren wat aan het klooien met een instrument en zij wilde ook. Dus ik zeg tegen haar 'Wat doet opa? en dat moet je dan tegen het mondstuk doen'. Ze begreep na een paar keer de bedoeling maar geluid kwam er niet uit. Totdat ze na een paar keer wél geluid er uit kreeg. Trots dat ze was (en haar moeder niet minder). Zo grappig. Nu wil ze dus continue 'toeteren'. Ik vind het zo leuk en zo knap van haar.

Hahaha, wat cool! En knap van haar! Wat speel je?

Mijn zoon speelt trombone, en die blaastechniek is inderdaad wel bijzonder. Ik kan het niet.

Wat leuk Dee! Dat wordt een goede ;)

Ik speel zelf wal.dhoorn, maar dit was er alt hoorn. Bij mijn ouders ligt een oud trompetje en daar kan ze het ook op. En dan moet ze nog 2 worden.
Ik heb ook goede hoop Kira. Ik was gister met haar bij een concertje en ze vind het echt leuk. Ik ga haar niet pushen maar stimuleren zeker wel.

Leuk hoor! De meeste kinderen komen via hun ouders bij de vereniging. Hopelijk blijft ze het leuk vinden!

Ik ben zo trots op mijn dochter. Wij hebben haar vandaag aanvullend laten vaccineren. (ACWY-vaccin) Ze vroeg wat we gingen doen dus ik zei dat ze een prikje kreeg. Toen zei ze "oké", ze ging zitten, werd geprikt en ze gaf geen kik. Toen vroeg ze of haar vestje weer aan mocht en toen gingen we weer.

Wat goed he Sogood! Julian had dat ook toen ie 4 was. Vroeg hij: ‘doet het pijn?’ Zei ik: neee niet echt.

Hij krijgt die prik.. kijkt me aan zegt: ‘HET DOET WEl PIJN!!’ Haha

Hahaha ChiQ! Arme jongen, maar toen was het gelukkig alweer voorbij.

Y is heel bang voor prikken, zij heeft ook aanvullend de MenACWY gekregen en ze ging er heel dapper naartoe, moest heel even huilen en toen ze de prik kreeg zei ze dat het eigenlijk niet zo erg was. Laatst op de fiets had ze het er nog over, dat ze heel bang is voor prikken, maar dat die ene prik 'tegen die hele, hele, hele erge ziekte' eigenlijk niet zoveel pijn deed en dat ze bij zichzelf dacht: waarom huil ik eigenlijk? Ze had net een paar maanden daarvoor de negenjaarsprik gehad, die vond ze veel vervelender (en dat zijn er ook twee tegelijk).

Wat een dapper meisje Susan. Die dubbele prik kan ik me zelf nog herinneren toen ik zelf kind was, en die deed serieus pijn.

Jouw zoon en dochter kwamen ook niet in aanmerking voor deze vaccinatie toch? Fijn dat jullie ook alsnog een vaccinatie konden bemachtigen

Is jouw dochter al 9, Susan??? En je zoon dan?

Ik ben trots op m'n baby, ze was al een tijd bezig met omrollen, maar van haar rug naar haar buik lukte steeds nét niet helemaal. En gisteren zagen we haar een paar keer ineens op haar buik liggen, terwijl we haar op haar rug hadden neergelegd. Deed ze gewoon zonder dat we keken! En 's avonds zag ik het haar doen, ze heeft eindelijk door hoe ze over haar arm heen kan rollen haha. Trots!

@SoGood, nee klopt, die hebben we ook zelf geregeld. Ik herinner me die negenjaarsprik ook, maar ik kreeg hem in twee delen, toen ik er was, was er opeens twijfel of er in één van de twee een bestanddeel zat waar ik mogelijk allergisch voor was en dat moest eerst worden uitgezocht. Dus terwijl de rest van de klas 'm al achter de rug had, moest ik nog een keer terug, daar baalde ik toen wel van. Y vond het ook vervelende prikken, maar ze heeft zich wel lekker laten verwennen. Ze mocht met een dekentje, een boekje en iets lekkers op de bank die middag, maar toen we terugkwamen van de prik, belde haar vriendinnetje/overbuurmeisje aan of ze wilde spelen en weg was ze. Toen haar vriendinnetje moest gaan eten, wilde ze alsnog met haar dekentje op de bank en verwend worden.
Na die MenAWYC-prik is ze gewoon naar school gegaan, die vond ze echt heel erg meevallen. Ze had van mij wel een medaille voor dapperheid gekregen, daar was ze erg trots op.

Jouw dochter is ook dapper, dat ze geen kik heeft gegeven! En J van ChiQ ook.

@Bliss, ja, ze is net negen geworden (de negenjaarsprik krijgen ze in het jaar waarin ze negen worden, toen was ze dus nog acht) en E is net elf geworden. Ze lijken allebei wel jonger dan ze zijn.
Mooie mijlpaal als ze gaan omrollen.

O, 9 en 11.. niet te doen. Ik weet nog dat je zoon geboren werd, jeetje. Maar ja, Julian wordt over 2 maanden 6, dat vind ik ook heel gek.

Het is ook gek, ik kan het me ook niet altijd voorstellen, ook omdat E niet naar school gaat en dus ook niet in de bovenbouw zit, dingen doet die andere elfjarigen doen, et cetera. Voor mijn gevoel is hij dus ook nog jonger.

Zes jaar, dat gaat ook al hard inderdaad.

Hij is wel naar een soort school toch, Susan? Hoe gaat het eigenlijk met hem?

Hij gaat naar een kinderdagcentrum, niet echt een school, maar hij leert er wel veel, hij moet er ook gewoon werkjes maken, in de kring zitten, gymles, et cetera. Ik vind het wel goed gaan, hij is sinds kort veel meer gaan praten en vraagt steeds gerichter naar dingen. Hij heeft het ook erg naar zijn zin in de groep. Het blijft soms zoeken, maar ik vind het wel goed gaan.

En met J? Zit hij nog bij de kleuters of is hij eerder naar groep 3 gegaan? Ik herinner me dat hij nogal voor was met alles.