Zeg maar Yes

Ik zag het filmpje, Fiederilsje. Ook echt al vanuit zit op gaan staan. Knap!

Ah dank je. Dat doet ze eigenlijk al sinds het begin haha, ze doet het liever moeilijk dan makkelijk.

Wat lief September.

En knap fiederelsje.

Ik ben zo trots. Ik had iets gebouwd van de duplo. Mijn zoon haalt alles weer uit elkaar en bouwt het bijna hetzelfde terug. Hij heeft alleen het middelste blokje te ver naar achter gezet.

Hij is gewoon superslim raven! In het echt is de automaat zelf ook meer naar binnen dus zo hoort hij gewoon!:)

Wat knap Raven!

Dochter is 2,5 jaar en is zindelijk!

De tweeling gaat ook zo goed.
1 ging er vandaag in zijn handjes klappen.
En toen ik vanmiddag 1 van de 2 naar bed ging brengen, gingen ze naar elkaar zwaaien

R is 15 maand en sinds 3 maanden zetten we hem elke dag op de wc voor het in bad gaan en sinds een paar dagen plast hij dan gewoon! Vind het zo knap. Heb heel veel kindje potty getraind en niet dat hij nu zindelijk is natuurlijk maar wel dat hij gewoon echt plast elke keer vind ik zooo leuk (en hij ook want als reward krijgt hij een stukje toiletpapier en dan is hij de blijste jongen op aarde). Hij concentreert zich ook echt tot het straaltje komt haha.
En dat hij alle meubels, 10 lichaamsdelen en bijna alle dieren in het Nederlands weet en kan aanwijzen, vind ik ook zo leuk. En om nog even verder op te scheppen: hij is zo sociaal. Ik ga elke ochtend koffiedrinken in een café hier en dan ‘praat’ hij tegen iedereen. Hij betaalt ook altijd met mijn pinpas (tappen) en geeft dan de stempelkaart. Ik hoef niks meer te doen haha, ik ga alvast zitten ;)

Even dit topic omhoog halen hoor want ik ben ontiegelijk super duper trots op J.

We zijn al 3 jaar bezig met leren fietsen. Ze heeft o.a. een angststoornis waardoor dit tot nu toe dus niet goed ging. Maar met ontzettend veel engelengeduld van mijn man en met ienieminie kleine stapjes is gister ineens het kwartje gevallen en kan ze gewoon fietsen!
Vanmorgen is ze zelfs al naar school gefietst (2,5 km).

Wat fijn dat ze het nu kan, Fiwen! En gelijk goed ook zo te horen

Wat knap Fiwen. En wat zal je inderdaad trots zijn, omdat het zo'n overwinning voor haar is.

Ik ben ook trots op mijn kleine knul van anderhalf die net bijna anderhalve kilometer ZELF heeft gelopen. Wel aan de hand natuurlijk op de drukke straten en met oversteken van de drukke straat wel even op de arm. Maar verder helemaal naar de winkelstraat, naar de bieb en door de woonwijk helemaal zelf en nog met lekker tempo'tje ook. Hij vond het machtig mooi.

Wat leuk Marin! C liep rond die leeftijd ook alles, ook wandelingen in het bos. Hij zat amper nog in de buggy.

Fiwen, wat ontzettend goed van J! Wat zul je trots zijn.

En heel herkenbaar, dat als die knop om is, het ook meteen heel goed gaat. T. heeft ook een angstprobleem en heeft er bijvoorbeeld bij zwemles eeuwen over gedaan voordat hij met zijn gezicht onder water durfde. Op een goede dag deed hij het ineens, en daarna had hij in no time zijn zwemdiploma.

Wat heeft bij jouw dochter het kwartje doen vallen m.b.t. het fietsen? Of kun je daar de vinger niet op leggen?

Zelf nog even ongegeneerd opscheppen: ik weet nog bij de zwemlessen van T. dat ik jaloers keek naar van die stoere meisjes die door de lessen heen racen, lachend, dan dacht ik: 'hoe heerlijk als je zo'n kind hebt', en nu HEB IK GEWOON ZO'N KIND!

Zijn zusje vindt zwemmen namelijk echt geweldig. Ze zit er nu drie weken op en mag al bijna naar het derde badje.

En T. is dit weekend eerste geworden bij een klimwedstrijd (wandklimmen)

Precies twee jaar geleden begonnen we met klimmen. Dan durfde hij een meter of drie omhoog, en dan werd hij bang. De keer erna vier meter, daarna vijf meter etc. etc. Het kostte heel veel geduld, maar hij vond het leuk, en het leek mij een perfecte manier om langzaam een angst te overwinnen en meer zelfvertrouwen te krijgen.
Dat is dus helemaal gelukt. Hij voelt zich nu als een vis in het water zodra hij een klimgordel om heeft. Geen berg is te hoog, geen route te moeilijk. Deze zomer heeft hij getokkeld over een 500 meter lang meer. Zonder ouders, wij durfden niet...

Filoria, haar neef hahaha
Ze kon op zich wel fietsen maar ze durfde niet door te pakken. Dus steeds fietste ze een paar meter en dan stopte ze weer.
Neefjes wonen in dezelfde straat en de jongste kwam met z'n fiets naar buiten toen J met papa aan het oefenen was. Neefje was allemaal om haar heen aan het fietsen en zei op een gegeven moment 'komop, ga je mee?' en toen fietste ze dus ineens met hem mee en vanaf dat moment fietst ze.

Wauw wat goed van T zeg!
En het zwemmen van z'n zusje ook. Ik zie dat hier ook wel gebeuren. J zit al 2 jaar op zwemles en nog in het 1e badje terwijl we S echt met 10 handen moeten vasthouden zo gauw er water in zicht is, die vind water en zwemmen geweldig. Die mag niet mee naar de zwemles van J want dan krijst ze alles bij elkaar omdat ze ook het zwembad in wil

Herkenbaar Fiwen en Filoria! Zowel met fietsen als met zwemmen,
Extra fijn is het dan, als het ineens lukt!

Wat goed zeg Filoria, wat een overwinning! Wat zul jij trots zijn!

Fiwen, wat leuk dat haar neefje haar ineens motiveerde dan! En wat je met je jongste hebt bij het zwembad is heel herkenbaar, zo was I. ook. Lekker onbevangen, zullen we maar zeggen.
Wat dat betreft is het wel fijn dat jullie ook zo'n groot leeftijdsverschil hebben, dan heb je minder gauw een risico dat de jongste de oudste 'inhaalt' met dingen. Als er tussen mijn kinderen twee of drie jaar had gezeten, was dat zeker gebeurd.

Lejow, ja, is B. ook zo? Heeft dat nog iets te maken met een ontwikkelingsachterstand omdat ze prematuur was, of is het 'gewoon' karakter? Ik vind het zelfs soms zo lastig om ermee om te gaan en geduldig te blijven...

Ohw dat ongeduldige dat herken ik heel goed. Ik ben van het 'niet zo zeuren gewoon trappen/fietsen/kop onder water... Maarja, dat werkt dus totaal niet bij haar.
Gelukkig heeft mijn man wel echt engelengeduld op dat gebied dus dat soort dingen laat ik mooi aan hem over.
Hij had vroeger hetzelfde als J dus hij herkent heel veel van zichzelf in haar en snapt haar ook goed.

Dat is lastig te zeggen. Ze is motorisch echt niet sterk. Durft amper te klimmen en klauteren, kan bijv geen koppeltje duiken en kan pas sinds een maand of 4 fietsen. In dat zelfde weekend ging ze overigens ook ineens onderwater met zwemmen, terwijl de angst eerst heel groot was.
Overigens herken ik dit ook met toen ze ging lopen en praten. Ze deed het niet, niet, niet, en toen ineens stond ze op en liep ze de kamer door... Ze zei 5 woorden, en toen ineens bijna een hele zin.
Alsof ze eerst absoluut zeker wil zijn dat het lukt...

Dit stelt voor anderen misschien niet zoveel voor maar wil toch even een creabea ding van dochter(net 5) laten zien dat ze op school gemaakt heeft.


Ze heeft dus de my little ponys helemaal zelf gemaakt. Zonder voorbeeldje ofzo en zonder hulp. Dus ik vroeg hoe ze het gedaan heeft en ze zei gewoon dat ze dr ogen dicht deed en dan de ponys voor zich ziet. Bij de bovenste twee had ze niet meer genoeg ruimte voor de haren.

Ik vind het super knap want ben zelf absoluut geen beeldsensor en kan zelf helemaal niks zelf verzinnen.

Zonder jouw tekst herkende ik in de onderste rij de pony's! Wat leuk joh!

Ik vind het zo knap dat V al soms met 5 woord zinnen praat: 'Zo daar zijn we weer', de auto is nat mama, de bal ligt onder de tafel (zes zelfs!). Niet alles is duidelijk gearticuleerd, maar zo leuk! We kunnen ook al echt gesprekjes voeren

Ja ik ook!! Wat leuk!

Ik vind dat superknap boerenkool. Wat een creatieve dochter hebben jullie.

Knap Jip. Leuk als je echt gesprekken kan hebben.

Leuk he Jip! Ik vind het zoveel leuker met een pratend kind
Boerenkool, heel knap. Dat doe ik haar niet na!

Geen echte opschepperij hier maar ik had vanmiddag het startgesprek over m’n zoon in groep 3 en ik ben blij te horen dat ze hetzelfde zien als wij thuis, namelijk dat hij super in zn vel zit in groep 3/4/5 en heel goed werkt in zn verrijkingsmateriaal. Blij mee.

Knap zeg Boerenkool. Dat zou ik zelf nog niets een voor elkaar krijgen!
Aah Jip, leuk he dat praten. Onze jongste kan er ook wat van. En met de oudste die vooral op spraakgebied een enorme achterstand heeft vallen we met de jongste van de ene in de andere verbazing zo wijs als hij kan praten.

Ik wil wel even opscheppen om te beginnen over de jongste. Hij laat het niet meer toe dat ik de tafel dek. Hij dekt echt elke avond super netjes de tafel. Twee kleine bordjes voor hem en zijn broer, 2 grote voor papa en mama. De messen en vorken worden keurig verdeeld. Zonder instructies van mij. Ik vind het knap. (En vooral heel handig )

En de oudste is gewoon (ook) een heerlijk kind. Ben trots op hoe vrolijk en sociaal hij is ondank zijn probleempjes. Hij gaat de laatste tijd ook enorm vooruit in zijn spraak. Zelfs de logopedist van het kdc zag na 2 weken vakantie een enorme vooruitgang, dus alleen maar trots !