Welkom op Zeg maar Yes!

Ben heel benieuwd hoe jullie hierover denken. Zouden we bepaalde feesten met minder snoep, zoetigheid, cadeaus en andere spullen kunnen vieren? Of hoort het erbij en moeten we het vooral zo blijven doen? Doen jullie mee omdat andere ouders het ook doen, of omdat je het zelf leuk vindt? Zou je voor een meer verantwoorde / duurzame / tweedehands optie gaan als andere ouders dat ook deden?

- snoep bij de avondvierdaagse, halloween, Sint Maarten, elke keer dat er een kind in de klas jarig is (dus bijna elke schoolweek wel...)

- nieuw speelgoed cadeau geven bij kinderpartijtjes, in een Sinterklaassurprise, als er zwemdiploma's gehaald worden, bij sportwedstrijden, dansvoorstellingen etc.

- nieuw speelgoed met sinterklaas en kerst

- zoetigheid en materiële cadeaus voor volwassenen op vaderdag, moederdag, op de laatste schooldag voor de juffen etc.

Van de week las ik dat steeds meer scholen dit bijvoorbeeld doen i.p.v. trakteren: https://gezondeschool-inspiratie.nl/ins ... -wel-feest

Zou zoiets bij meer gelegenheden werken?

Nieuw speelgoed kies ik al vaak niet voor. Ben groot Vinted fan.

Speelgoed bij zwemdiploma's etc. doen we niet.

Snoepen wel en met moederdag wil ik zelf ook wel graag bonbons. We bewaren het gewoon en ze mogen 1 snoepje per dag.

Op school trakteren ze vanuit school. Daar staat bij de conciërge een paar bakken, mogen ze 2 bakken uitkiezen en daarmee trakteren. Iedereen krijgt 1 snoepje, dus een banaantje, een kleine zure mat of iets anders in dat formaat. Perfect!

Verder krijgen ze hier met feestjes of bepaalde dagen zoals sinterklaas geen berg snoep. Ik geef maar 1x een zakje pepernoten in de schoen en op pakjesavond staat het al op tafel.

Ze krijgen al jaren een zak snoep van een tante (van mij) als ze jarig zijn. Heb al zo vaak gezegd dat het niet nodig is, dat het niet op gaat maar ze blijft hef geven. Ik heb dus een hoop snoep in de kast liggen wat nooit op gaat. Mijn nichtje is wel een snoepkont dus ik geef dat vaak aan mijn broer zodat hij haar iedere dag een snoepje kan geven.

Met Pasen is het hier ook drama. Dan krijgen ze veel te veel chocolade. Maar dat is het enige wat wel op gaat.
Inmiddels doe ik voor beide oma's de inkopen en ik koop een klein haasje en 3 eitjes per kind.

De oma's gaven in het begin iedere keer zoetigheid als ze waren gevallen bijvoorbeeld. Daar heb ik iets van gezegd. De koppeling tussen emotie en eten is zo gemaakt dan.

Zowel mijn man als ik zijn te zwaar. De kinderen hou ik dus (zonder dat ze het weten) in de gaten mbt inname van suikers. Vooral ook omdat 1 van de 2 medicatie krijgt waarbij aankomen een bijwerking is.

Ons kind houdt niet zo van snoep dus dat eet en krijgt hij eigenlijk nooit. Hij was vorige week jarig en dan vind ik het wel echt totaal overdreven hoeveel cadeaus hij krijgt. Ondanks dat ik gezegd heb dat het niet hoeft. Dus nu moet hij van ons oud speelgoed uitzoeken en dat doneren we dan.

Ik snap niet waar die trend vandaan komt om snoep met de avondvierdaagse. Zag hier ook veel kinderen met heel veel snoep

Hier krijgt zoon nog geen snoep proberen we zo lang mogelijk vol te houden. Al vind onze omgeving dat raar.

Spullen ik koop best veel speelgoed via vinted. Maar ook wel nieuw. Wat we niet meer gebruiken geef ik weer weg

En een tweedehands cadeautje geven bij een partijtje, zouden jullie dat doen?

Of bij de avondvierdaagse alleen maar fruit en groente meegeven als alle vriendjes van je kind bedolven worden onder het snoep?

Sinterklaas met de familie: als iedereen altijd naar de speelgoedwinkel gaat voor de cadeaus, durf jij dan als enige van de familie iets te geven waaraan je kunt zien dat het tweedehands is?

Als iedereen op school in groep 8 cake en chips trakteert, ga jij dan toch voor die druivenrups?

Als bij de dansles alle vriendjes van jouw kind een cadeautje krijgen na de voorstelling, omdat ze het zo knap hebben gedaan, hoe voelt het dan om jouw kind niet een cadeautje te geven?

Ik doel dus eigenlijk vooral op situaties waarin je kind tussen andere kinderen is die hetzelfde krijgen of geven. Durf je dan ook die 'alternatieve' keuze te maken?

Zelf vind ik dat nog wel lastig. Mijn dochter van bijna 10 heeft een enorme focus op snoepgoed en speelgoed en én op erbij horen (past ook wel bij de prepuberleeftijd denk ik) en is altijd heel erg aan het opletten wat anderen krijgen en geven. Ik vind dat ingewikkeld omdat ik zelf juist houd van ontspullen, tweedehands en vooral je eigen ding doen. Maar dan ben ik straks die gekke alternatieve moeder die ervoor zorgt dat dochter voor paal staat. Dat gevoel krijg ik er soms een beetje bij. Praat ik mezelf aan hoor... Maar het is wel een dingetje.

Bij ons in de familie is t standaard om een ervaring cadeau te doen. Dus dan neem je je neef/nicht een keer mee naar de bios, ergens bijzonders spelen, een museum of iets dergelijks. Is niet echt haalbaar als je een hele grote familie hebt denk ik, maar vind ik waardevoller dan een cadeau.

En een tweedehands cadeautje geven bij een partijtje, zouden jullie dat doen?

Ik zou dit niet zo snel doen, maar dat is meer dat ik bang ben voor de reactie van de andere ouder. Ik denk dat t kind het niks uitmaakt. Zou het zelf als ouder alleen maar heel goed vinden.

En een tweedehands cadeautje geven bij een partijtje, zouden jullie dat doen?

Vinted en MP staan ook vol met 'nieuw in doos' . Dat heeft dan wel mijn voorkeur.
Niet dat het al stevig gebruikt is.

maar dat is meer dat ik bang ben voor de reactie van de andere ouder

dit heb ik dus ook... stom he?

Mijn dochter vertelde een tijd geleden dat een klasgenootje dacht dat wij geen auto hebben omdat we dat niet kunnen betalen. Dat raakt me dan toch ergens. Terwijl als het waar zou zijn, armoede natuurlijk niet iets is om je voor te schamen. Maar ik zou dus op zo'n tweedehands cadeautje bij een partijtje ook bijna een briefje voor de ouders erbij willen doen met: 'het is niet uit armoede, maar omdat het duurzamer is', hahaha. (Bij wijze van spreken, zo'n briefje zou waarschijnlijk niet goed vallen.) Ik wil er blijkbaar ook nog steeds graag bij horen.

Ik vind inderdaad dat kinderen tegenwoordig worden overladen met cadeaus en snoep. Van de week kwam dochter met een traktatie thuis, vol snoep en plastic prullaria. Het snoep eten ze niet (gelatine/dierlijke kleurstoffen/rommel) en de prullaria is binnen een week kapot of verdwenen. En zo zijn helaas 90% van de traktaties tegenwoordig. Onlangs had een moeder een hele leuke traktatie gemaakt, een pauw van fruit. Heb haar toen aangegeven dat ik haar traktatie dan zo kan waarderen tov al dat ongezonde spul.

Dat geldt niet alleen met traktaties, maar ook met idd bepaalde aangelegenheden. Ook dan vind ik het onnodig dat kinderen snoep krijgen, zeker met al het overgewicht waar zelfs kinderen al mee te kampen hebben tegenwoordig. Een gezonde traktatie kan óók lekker zijn.

Wat betreft de cadeaus, ook daar vind ik dat het soms doorslaat. Ik ben daar zelf ook wel bewust mee bezig, het is zó makkelijk je kind blij te maken met weer een kleinigheidje. Ik ben hier wel wat van teruggekomen, omdat ik merkte dat het een soort van vanzelfsprekend leek te worden.
Ik wil ook dat ze met woorden zichzelf gewaardeerd voelen en voelen dat we trots zijn, niet enkel in materieel.

Als ik nu kijk naar wat er allemaal aan de juffen/meesters wordt gekeken, vind ik dat ook best bizar. Ik heb m'n dochter iets laten knutselen, m'n waardering spreek ik uit naar de juf.

Wij hebben als klas vorig jaar toen dochter uit groep 1/2 wegging met de klas een gezamenlijk cadeau gegeven, eerst gevraagd of er wensen waren vanuit school. Uiteindelijk is het een tweedehands whiteboard geworden, beplakt met de namen van de kinderen. Maar dan daarbij geen losse cadeaus meer.
Bij mijn jongste in de klas was afgelopen week een kindje zich aan het verontschuldigen aan de juf dat ze geen cadeau had, nadat ze de een na de andere ouder met kind een cadeau zag geven aan de juf.

En een tweedehands cadeautje geven bij een partijtje, zouden jullie dat doen?

Ik zou dat alleen geven als iemand daar specifiek om vraagt, nooit zomaar.

Wij hebben als kraamcadeaus voor de tweede best wel wat tweedehands gehad. Eén vriendin zei dat gewoon, dat het een dekentje was wat ze echt niet (of amper) hadden gebruikt. Helemaal prima. Maar ook cadeautjes van iemand waarvan ik dacht dat het zulke random cadeaus waren dat 't vast een cadeautje aan hen was geweest wat ze doorgaven. Ook helemaal prima maar dan liever wel even zeggen.

Een vriendin wilde graag een boxkleed en mobiel, die heb ik toen bij wijze van kraamcadeau van ons gegeven.

Als iedereen op school in groep 8 cake en chips trakteert, ga jij dan toch voor die druivenrups?

Groep 8 weet ik nog niet natuurlijk en kan me voorstellen dat dat dan wel een beetje verandert. Ik ben niet persé van de super gezonde traktaties (doe wel koek en snoep) maar wel principieel in geen plastic speelgoed bij traktaties geven. Dus geen bellenblaas of andere dingetjes waar van je als ouder denkt tja direct in de prullenbak. Dochter trakteerde dit jaar op Danoontjes in een bloem geknipt van vouwblaadjes en overweeg dat gewoon weer te doen. 😅
Maar kan me wel voorstellen dat het wat ongezonder wordt naarmate ze ouder worden maar dat geen cadeautjes principe wil ik eigenlijk bij blijven.

Ik heb als kraamcadeau veel "de favoriete boekjes van..." gehad. Vond dat echt super leuk! Ons nichtje uit Amerika was op bezoek en zei: Ohhh the koala book! I have it too. It's my favourite. We hebben haar in de waan gelaten dat ze thuis ook eentje had liggen.

Marin: ja, het is vooral in de bovenbouw van de basisschool een ding vind ik! Kleuters vinden zo'n Danoontjesbloem of een mandarijnpoppetje nog grappig en lekker, maar jongens van een jaar of 11 lachen je kind er gewoon om uit. In de groep 8 van T. was het een ding om voor de hele klas donuts te halen bij Dunkin' Donuts. Kom dan nog maar eens aan met je groentechips. Of bij een feestje met je tweedehands legosetje.

Bij ons in de familie is t standaard om een ervaring cadeau te doen. Dus dan neem je je neef/nicht een keer mee naar de bios, ergens bijzonders spelen, een museum of iets dergelijks. Is niet echt haalbaar als je een hele grote familie hebt denk ik, maar vind ik waardevoller dan een cadeau.

Ja, vind ik ook! Hoe hebben jullie ervoor gezorgd dat dit nu de standaard is?

Grappig verhaal van dat boekje 😅

Zelf vind ik dat nog wel lastig. Mijn dochter van bijna 10 heeft een enorme focus op snoepgoed en speelgoed en én op erbij horen (past ook wel bij de prepuberleeftijd denk ik) en is altijd heel erg aan het opletten wat anderen krijgen en geven. Ik vind dat ingewikkeld omdat ik zelf juist houd van ontspullen, tweedehands en vooral je eigen ding doen. Maar dan ben ik straks die gekke alternatieve moeder die ervoor zorgt dat dochter voor paal staat. Dat gevoel krijg ik er soms een beetje bij. Praat ik mezelf aan hoor... Maar het is wel een dingetje.

Ik snap dat je daar een beetje mee zit, maar bekijk het eens andersom. Je geeft je kind wel de normen en waarden door die je zelf belangrijk vindt. Dat is voor de lange termijn wel heel goed en mooi.

Die vriendin waar ik 't net over had die een tweedehands dekentje gaf, heeft dat ook van haar moeder geleerd. Als kind/tiener (ken haar al sinds de basisschool en daarna middelbare school) vond ik daar niet zoveel van hoor. Ja het waren wat alternatieve mensen. Ik mocht met ze mee naar een Nivon huis en leerde daar schoonmaken en de basis van koken, want dat hoefden we thuis niet. Maar ik vond het altijd heel warm en leuk daar. Wel een beetje een gek pippi langkous huis maar dat vond ik juist leuk.
Ej ik zie nu dus dat ze die normen en waarden echt overdraagt op haar eigen kinderen, ook veel tweedehands speelgoed, re-gifting, ervaringen als cadeautjes. Vind ik eigenlijk alleen maar leuk om te zien.

Ja kan me wel voorstellen dat dat op latere leeftijd lastig is hoor. Denk dat je er wel een prima middenweg in kan vinden? Dus niet direct suikerzoet glazuur van de donuts maar ook geen groentenchips.

Jemig Dunkin Donuts voor de hele klas.

Hahaha, ik ging ook altijd naar Nivonhuizen met mijn familie en mijn kinderen gaan volgende week op Nivonkamp. Leuk dat dat het eerste is dat je noemt nadat je zegt dat het alternatieve mensen zijn 🤣

'In een jurk en op wandelschoenen in het gras dansen op Nivonkamp', zoiets schreef Paulien Cornelisse er laatst over. Dat ben ik dus...

@Macaron, ja, heftig he? Echt 5 kinderen of zo die dat deden! Ik moet er wel bij vertellen dat we toen pas net een Dunkin' filiaal in onze stad hadden, dus misschien was het een tijdelijke hype.

Hahaha, ik ging ook altijd naar Nivonhuizen met mijn familie en mijn kinderen gaan volgende week op Nivonkamp. Leuk dat dat het eerste is dat je noemt nadat je zegt dat het alternatieve mensen zijn 🤣

'In een jurk en op wandelschoenen in het gras dansen op Nivonkamp', zoiets schreef Paulien Cornelisse er laatst over. Dat ben ik dus...

Hahaha ja ach het is toch niet erg? Het is gewoon zo. Ik houd er wel van. 😂

Ja, vind ik ook! Hoe hebben jullie ervoor gezorgd dat dit nu de standaard is?

Grappig verhaal van dat boekje 😅

M'n ouders zijn daar op redelijk jonge leeftijd mee begonnen met ons. We mochten hun voor hun verjaardag alleen een uitje geven. Toen we nog jong waren en alleen zakgeld/bijbaantje hadden was dat dus vaak iets gratis. Ik heb m'n vader ook weleens meegenomen naar iets waar ikzelf vooral graag heen wilde hahaha, maar goed het ging hun er vooral om om samen iets te doen.

We vierden al vanaf dat we een jaar of 10 waren geen moederdag/vaderdag meer. Sinterklaas ging sinds we niet meer geloofden altijd om het mooiste gedicht of de mooiste surprise en niet om t cadeau (daar zat altijd al een limiet aan qua bedrag wat heel laag ligt).

Wat ik trouwens onzin van onszelf vind maar het wel doe is nieuw speelgoed kopen voor op vakantie. Ik heb nu nieuwe stickers, nieuwe vakantieboeken (oké logisch), voor allebei een nieuw voorleesboek en een nieuw lego setje / Playmobil setje gekocht. Voor daar. Beetje om even wat nieuws leuks te hebben, beetje om te zorgen dat er ander speelgoed niet kwijt raakt. Maar eigenlijk vind ik 't ook zo'n onzin en toch doe ik het. En terplekke krijgen ze ongetwijfeld ook een leuk Italiaans speeltje ofzo.
Ik weet het en toch doe ik het. 😂

Daarentegen heb ik wel twee Timio's (soort audioboek apparaten) gehuurd voor onderweg bij een lokaal speelgoed verhuur bedrijfje dat mooi speelgoed verhuurt. Dus dat was wel weer goed en leuk en leveren we na de vakantie weer in. Leuk initiatief sowieso zo'n speelgoed verhuurbedrijf met mooi duurzaam speelgoed.

Overigens kregen wij als kinderen wel "gewoon" cadeaus voor onze verjaardag waar we om vroegen.

Ik heb vooral moeite met snoep. Ik ben een ouder die met de avond vierdaagse, Pasen, schoolreisjes, traktaties op school en na afloop kinderfeest geen snoep meegeeft. Ik heb uitgelegd aan mijn kinderen waarom en dat begrijpen ze en hebben ze geaccepteerd.
Ze mogen wel snoep van anderen aannemen, dus dat betekent dat ze alsnog veel snoep krijgen, maar vooralsnog eten ze dat niet eens allemaal op. Wil niet zegggen dat ze een suikervrije opvoeding krijgen want dat is geenzins het geval. Ze krijgen elke dag wel wat te snoepen en best vaak een ijsje, maar aan exorbitante hoeveelheden snoepgoed doe ik niet. Hun ene oma geeft bij elk bezoek ieder kind een tas vol met zakken (gewoon nog in de verpakking) snoep erin. Mega irritant, maar goed de kinderen zien haar niet vaak dus maak er geen punt van. Negen van de tien keer eten ze het niet eens op.

Cadeaus daarentegen (mits niet van de action) vind ik leuk om te geven. Ze krijgen voor rapport (alleen einde schooljaar), zwemdiploma (alleen als ze helemaal rond zijn) ook cadeaus. Voor de zomervakantie krijgen ze een vakantiedoeboek en voor hun verjaardag krijgen ze ook een mooi cadeau. Ik vind zelf tweedehands niet prettig. Ik heb twee hele vervelende marktplaatservaringen. Ik geef mijn spullen wel altijd weer door. Ik neem ook spullen aan van een vriendin, maar ik geef dat niet als cadeau. Mijn kinderen spelen ook veel met hun speelgoed, dus ik zie/voel niet echt waarom ze het niet of minder zouden moeten krijgen. Alleen plastic wegwerpmeuk snap ik niet.

Oja op vakantie mogen ze ook nog iets uitzoeken op de markt als aandenken van de vakantie en dan kopen we ook nog een cadeautje voor beste vriendin/vriend en voor familie. Ik houd er erg van om cadeautjes te geven. Doe ik ook graag voor familie en vrienden. Zeker als het met liefde gegeven is. En zo’n vakantieboek is toch een leuke traditie?