Welkom op Zeg maar Yes!

Het afgelopen 1,5 jaar is voor mij de moeilijkste periode uit mijn leven geweest. Er is veel gebeurd en ik ben in die periode mensen kwijtgeraakt. Op dit moment wordt alles rustiger en begin ik mijn leven weer op te pakken. Maar, ik merk dat ik het erg moeilijk vind om dingen écht af te sluiten. En dan met name de relaties die verbroken zijn. Zowel een liefdesrelatie, als vriendschappen die stuk zijn gegaan. Vind het heel moeilijk om het te verwerken en er vrede mee te krijgen. Ik loop er ook tegenaan dat ik het lastig vind dat ik die mensen niet meer zie of spreek. Grote dingen in hun leven niet meer meemaak, sommige dingen niet meer kan zeggen en sommige antwoorden nooit meer zal krijgen. Hierdoor merk ik dat ik die hoofdstukken in mijn leven niet (volledig) kan afsluiten. De verhalen hebben niet echt een afgesloten einde. Dit maakt me verdrietig en rusteloos.

Hebben jullie tips, zodat ik pijnlijke herinneringen en niet- afgesloten relaties een plek kan geven zodat ik ook echt verder kan?

Wat naar voor je. Lastig dat je hier zo mee zit, maar fijn dat je leven weer in wat rustiger water komt.

Ik zou zeggen: richt je op de relaties die je wél hebt. Wat maakt deze relaties zo waardevol? Koester ze!

De relaties die beëindigd zijn door anderen: laat gaan.
De relaties die door jou zijn beëindigd en waar je misschien 'spijt' van hebt: bel ze en spreek je verdriet uit. Dat lucht echt op hoor!

Klikt heftig allemaal Hunt!

Tips: schrijf jouw versie van de gebeurtenissen op. Dan is het uit je hoofd en pieker je er hopelijk minder over. Verder vind in meditatie/mindfulnesapps als Headspace heel fijn om meer rust te krijgen en me te richten op het hier en nu. Als ik teveel pieker en ik ga mbv de app 10 minuten mediteren dan voel ik me daarna soms letterlijk lichter.

Sterkte met het verwerken van alles.

Poehj wat moeilijk joh! Ik kan je niet echt een zinnige tip geven. Je vraagt hoe je dit hoofdstuk af kunt sluiten maar heb je niet gewoon wat meer tijd nodig. Een hoofdstuk afsluiten kan ook betekenen dat je er nog een tijdje mee bezig bent en je op een gegeven moment erin berust dat je relaties zo zijn gelopen. Geforceerd afsluiten heeft denk ik geen (blijvend) zin.
En als het je leven echt heel erg beinvloedt is het misschien fijm er met een professional over te praten..

Vervelend... maar wat fijn dat het momenteel wat rustiger is.

Heel herkenbaar...
zelf hier ook nog niet aan toegekomen... waardoor het bij mij steeds meer en meer opstapelde.
Het gevoel van missen van belangrijke momenten, dingen met elkaar niet meer kunnen delen klinken zo bekend.
Geen tips voor je, lees mee voor tips

Ergens denk ik het is gewoon een kwestie van loslaten, maar zo makkelijk werkt dat voor mij helaas niet. Het zal vanzelf makkelijker worden / gewenning waardoor afsluiten vanzelf gaat (denk ik / hoop ik)

.

Jouw post is alsof ik dit een jaar geleden zelf had kunnen schrijven. Ik vind het verdrietig om te lezen dat je zo'n moeilijke periode hebt gehad en vaak is het verwerken daarvan ook nog een hele opgave. Ik heb ook een hele moeilijke periode gehad maar ik heb het geluk gehad dat ik verder geen werk had waardoor ik echt mezelf de tijd heb kunnen geven om alles te verwerken. Wat bij mij heel erg heeft geholpen is door veel te gaan lopen en daarmee mijn hoofd leeg te maken en juist te genieten van de kleine dingen. Ook ben ik me er juist heel erg bewust dat mijn situatie nu alleen nog maar beter kan worden en probeer ik juist niet meer te veel bij het verleden stil te staan.

Ik had vorig jaar een moeilijke periode. Wat mij heel veel heeft geholpen was fysiek buiten bezig zijn, fietsen, wandelen enzo. En het van mij afschrijven, gewoon schrijven hoe ik mij voelde, wat ik er van vond, alle boosheid en verdriet eruit gooien op papier. Op die manier kon ik het allemaal veel beter loslaten.

Ik vind het altijd maar vage begrippen - 'Iets een plek geven', 'Iets loslaten', 'Verwerken'.
Ik vraag me ook af: hoe doe je dat dan?
Als je vreselijk met een gebeurtenis zit, kun je toch niet zeggen: 'Oké, ik laat het los?' Hoe dan?
Je kunt toch niet na een bepaalde periode zeggen: 'En nu is het allemaal klaar?'
Een oud-baas van mij heeft - ik denk inmiddels al wel 25 jaar geleden - een drieling verloren en ineens schoot ze daar weer van vol. Toen hebben we het nog gehad over begrippen als 'verwerken' - maar ik weet nog altijd niet hoe je dat doet. Zeker niet als je in je huidige leven nog steeds herinnerd wordt aan oude zaken, als je niet de antwoorden krijgt die je zou wensen of überhaupt geen antwoord kunt krijgen / krijgt.

Schrijven. Ik heb al zoveel geschreven. Maar daarmee is het niet uit mijn gevoel.
Misschien werkt mijn brein anders omdat ik psychische problemen heb; dat weet ik niet.
Maar ik vraag me ook wel af of het niet gewoon heel vage begrippen zijn, zo'n 'Laat het los' of 'Sluit het af'.

Ik denk eerlijk gezegd dat het een rouwproces is waarbij beetje bij beetje de scherpe randjes slijten door nieuwe gebeurtenissen. Nieuwe herinneringen etc. Je geeft aan een hoop vriendschappen te zijn verloren, misschien is het ook een moment om te kijken of je nieuwe vriendschappen kan opdoen. Of oude vriendschappen die waren verwaterd weer op te pakken.

Eens met Dobby. Wat heftig en ik kan mij voorstellen dat je deze vervelende periode wilt afsluiten.
Ik denk dat je vooral op zoek moet gaan hoe je deze periode gaat accepteren. Want op het moment dat je een acceptatie hebt, zal je nare gevoel verdwijnen. Los laten? Ik denk niet dat het mogelijk is als in echt los laten. De herinnering zal er altijd zijn.

Deze ervaring heb ik nu ook. Een periode uit mijn verleden had ik een plaats gegeven en geaccepteerd waardoor het niet meer op de voorgrond was. Door mijn hele lichamelijke gedoe momenteel is dat deel uit mijn verleden wel weer een rol gaan spelen.
Je vergeet zoiets gewoon nooit meer.

Wat mij overigens heel goed geholpen heeft is de emdr therapie. De nare gevoelens die ik had zijn door die therapie verdwenen en dat stelde mij in staat om er anders mee om te gaan. Wellicht is dat een idee?

.

.

Bedankt voor de tips, ik ga kijken of er iets tussen zit wat voor mij werkt