Claire: best een lastige vraag, het is namelijk vooral een 'overall' gevoel, vooral gebaseerd op mijn mening en geen feiten. Maar ik vind de betutteling in Nederland duidelijker voelbaar. Ik voelde me enorm opgesloten.
Natuurlijk is het sector afhankelijk maar ik vond de werkdruk in Nederland veel hoger, hier kennen de meeste het woord burnout niet eens. Ik ben een buitenmens en het weer in Nederland hielp niet mee. Ik ben van het spontane en werd er GEK van dat ik afspraken moest maken met vrienden. Iemand noemde hier laatst: ik krijg visite (zonder die persoon te willen aanvallen). Daar krijg ik helemaal kriebels van, want speciaal lekkere dingen maken voor iemand die langskomt en op een bepaalde tijd. Hier is het meer spontaan. Ik ben heel gezond en vond de maandelijke zorgverzekering echt heel erg duur (hier van de staat en betaal ik dus graag belasting voor).
Ik verdien hier veel meer en kan veel meer sparen. We gaan heel vaak weekendjes weg, kamperen op de bonnefooi, wie mee wil kan aanhaken. Kinderen mogen buiten de schoolvakanties ook op vakantie of dagje vrij. De mensen zijn relaxter.
En dit is echt een mening die weinig met me delen, behalve als je langere tijd in buitenland hebt gewoond, ik vind Nederlanders egocentrisch. Ik heb hier wel eens voorbeelden genoemd. Een bekende: ik ben geboren met een evenwichtsstoornis. Daar heb ik weinig last van, behalve in bewegende objecten zoals de bus. In Utrecht ging ik vaak met de bus, ook boodschappen doen en moest ik ook wel eens staan met mijn boodschappentas. Regelmatig moest ik, bij hard remmen, mezelf vasthouden en kegelde de tas door de bus. Niemand die dan even hielp. Echt, geen 1 keer.
De laatste keer dat ik in Nederland was, vloog ik via Londen - Eindhoven. Daar kwam ik 8pm aan en ik zou de trein nemen naar vriendin in Alkmaar. Allemaal leuk lief en aardig geregeld maar dan merk je hoe de NS achterloopt. Ik had geen Nederlandse pas meer, maar wel creditcard. Daar kun je dus geen kaartje mee kopen. Loketten waren, vanzelfsprekend, ook dicht. Dus ik naar pinautomaat, geld gepind - alleen biljetten. Kom je bij automaat, mag je alleen met munten betalen. Grrr. Dus ik naar de Smullers, die wilden het geld niet wisselen - teveel kleingeld. Intussen had ik mijn trein gemist, dus ik moest mijn vriendin bellen. Geen telefooncellen. Geen WiFi op het station. Dus ik vraag een meisje van mijn leeftijd of ik alsjeblieft even haar telefoon mag gebruiken, hele uitleg waarom. 'Uh nee, liever niet', was het antwoord. Oh ok. De drempel om nog iemand te vragen is dan wel enorm hoog, maar toch maar nog iemand aansproken. Grappig genoeg was die persoon niet Nederlands
Maar mocht wel meteen. Waarschijnlijk bad luck. Maar het overkomt me elke keer als ik in Nederland ben, zulke dingen.
Hier bedank je de buschauffeur, vreemde mensen praten nog met elkaar in de bus, cafe, overal. Ze zijn ontzettend behulpzaam en respectvol. Ik heb in het onderwijs en horeca gewerkt in Nederland -je-zus, hoe erg het achteruit is gerold de afgelopen 10 jaar met het respect. Jij benoemde het alcohol verminderen na middernacht, daar hebben we niet zo'n last van hoor hier. De backpackers misschien wel. Maar het is hier heel normaal om met z'n allen te gaan eten en meteen erachter aan de kroeg of club in te duiken. Rond middernacht vertrekken veel weer naar huis, want dan zijn we er, na 6 uren, wel zat van. En als je wel een nacht wil doorhalen, vind ik die regel niet eens zo slecht, meestal heb ik dan al zoveel drankjes op dat het beter is dat ik rond die tijd minder ga drinken. Ik hoor er hier niemand over. In Nederland tot 23 uur ergens zitten en dan pas stappen, daar kan ik ook niet aan wennen.
Meningen he? Maar ik was doodongelukkig in Nederland. Ben op mijn 18e voor het eerst gegaan en nu 16 jaar later, ben ik nog weg. Ik hou van de positieve kanten van Nederland: het direct zijn, het eten, de sport. Maar daar houdt het op. Ik zeg niet dat Australie perfect is, tuurlijk zijn hier dingen waar ik het niet mee eens ben. Het homohuwelijk mag bijvoorbeeld nog steeds niet. Maar dat heb ik in andere landen ook gehad. Oostenrijk vond ik ook superprettig land om te wonen. Mijn persoonlijkheid past niet bij Nederland, dus ik ben op zoek gegaan naar een land wat er wel bij past.