Teleurgesteld in familielid
Ik heb een tante. Ook nog eens mijn peettante die ik altijd als een vriendin en tweede moeder heb gezien. Vroeger leuke uitstapjes gedaan, logeren, later paste ik op haar kinderen, ging maandelijks bij haar op visite, bleef gezellig bij hun eten en noem maar op. Als er iets was kon ik het bij haar kwijt en onverwachts langskomen was nooit een probleem. Het eerste jaar van mijn oudste zoon kwam ze vaak langs en heeft ook een paar keer op onze oudste zoon gepast. Ongeveer een jaar tot 2 jaar later kreeg ze een baan van 24 uur per week. Hiervoor werkte ze niet en was haar contactenkring niet zo heel breed. Ze nam er nog een hobby en een sport bij en naast haar werk was ze dan ook daardoor 2 avonden van huis. Omdat ik het zelf druk had met de kinderen en zij met haar ding werd ons contact minder en minder. En de laatste 4 jaar is er nauwelijks contact meer. Ik vind dit echt heel erg en lig hier vaak wakker van. Ik mis haar verschrikkelijk en heb diverse pogingen gedaan om het contact te herstellen. En iedere keer werd ik afgewezen of genegeert. De laatste 3 jaar heb ik haar eigenlijk alleen gezien op de verjaardag van mijn kinderen. Ze was dan weer even de gezellige tante van toen en bleef hooguit maar een uurtje en weg was ze. Alleen nu heeft ze vandaag voor de tweede keer de verjaardag van mijn jongste zoon afgezegd. En dan doet ontzettend veel pijn. Vorig jaar ging ze naar de Carnavalsoptocht kijken in de grote stad en dit weekend heef ze een uitje met een collega. Ik heb het idee dat ik niet meer belangrijk voor haar ben. Terwijl ik veel dingen voor haar heb gedaan mijn hele leven lang. Om nog een voorbeeld te noemen waarbij ze mij heeft laten vallen was toen ik een oppas zocht voor mijn jongste zoon om naar de begrafenis van de moeder van een vriendin te kunnen. Zij was mijn laatste optie (dat wist ze) en ik wist dat ze vakantie had. Kreeg ik een app terug met 'nee liever niet want ik heb vakantie' Vervolgens heb ik niet naar die begrafenis gekund en die bewuste ochtend zag ik dat ze druk een spelletje aan het doen was op de tablet. Ik speel hetzelfde spel en zag haar vaak voorbij komen. En de druppel was toen ik een dag later las dat ze de hele dag bij haar thuis op 2 honden van haar collega had gepast. Dus wel een hele dag op 2 honden van haar collega en dus geen 1,5 uur op het zoontje van haar nichtje die dan op begrafenis kon. Vanaf toen voelde ik mij enorm aan de kant gezet en toen heeft ze mij echt op mijn ziel getrapt.
Omdat ik dus diverse pogingen heb gedaan om het een beetje te lijmen, ze mij steeds kwetst/negeert is dit gewoon de druppel. Ik heb mijn energie verspilt en ik wil dit niet meer. Mijn kinderen zijn heel belangrijk voor mij. Ik was heel belangrijk voor haar en het is gewoon allemaal weg. Ik heb haar op mijn fb en ik wil haar eraf hebben. Er kan nooit een felicitatie of wat dan ook vanaf terwijl ik bij andere de overdreven kant zie. En iederer keer steekt het. Uit zelfbescherming wil ik dit gewoon niet zien. Ik wil haar gewoon even niet meer zien. Zelfs geen foto meer van haar. Het zit nu gewoon zo diep dat het denk ik gewoon niet meer te redden valt. Terwijl ik hier vaak verdriet om heb en vaak wakker om ligt zal zij mij een soort van vergeten zijn. Ik denk zelfs dat ze zich van geen kwaad bewust is. Ik kan mij dat alleen zo niet voorstellen.
Maar kan ik dit maken? Als het een collega/kennis/buurvrouw of weet ik het was geweest had ik gelijk alle contacten verbroken. Maar het is familie? En wat moet ik dan? Mijn pogingen zijn op en iemand andere van de familie wil ik er niet bij betrekken.