Zeg maar Yes

Er was eigenlijk altijd wel iets mis met mij. Ik was altijd boos, verdrietig, onverschillig en vooral niet leuk. Ik vond mezelf ook niet leuk, dus dat werkte goed mee in mijn negatieve spiraal. Ik wilde niets, kon niets en het leven? Ik had er toch niet voor gekozen om geboren te worden?

Sinds een aantal weken zit ik vaak gewoon even op de bank en realiseer me dan dat ik gewoon ECHT gelukkig ben. Nee, niet alles gaat zoals ik zou willen, maar ik laat me er ook niet onder krijgen. Ik heb het getroffen met mijn vriend, mijn familie en met mijn (nieuwe) vrienden. We zijn geliefd en ondanks dat ik nog steeds hetzelfde kan gedragen, dus als negatieveling, hebben we nu mensen om ons heen die daar feilloos doorheen prikken. We worden toppertjes genoemd en mensen weten wat ik voor mijn vriend doe en laat. En wat mijn vriend voor mij doet.

Eerlijk, ik ben nog nooit zo gelukkig geweest en ik heb nog nooit zo goed in mijn vel gezeten.

En hoe is dat bij jullie?

Vandaag heb ik een hele emotionele kutdag. Ik voel me teleurgesteld en onzeker.

Ik ben wel heel dankbaar voor de steun die ik krijg van familie, vrienden en van de mensen hier. Dat troost me wel.

Best oké, maar het zit iets te los

Sterkte Burn!

Wat fijn dat je je nu zo voelt Fedora!
Sterkte Burn,

Ik zit ook niet zo goed in mijn vel. Ik zit tegen de laatste verslagen en mijn scriptie van school aan te hikken. Ik doe al twee jaar langer over de studie dan nodig en heb het idee dat ik iedereen in mijn omgeving daarmee teleurstel en ik heb een enorm gevoel dat ik faal. Ik moet gewoon voor de zomer mijn diploma halen want na de zomer ga ik samenwonen. En daardoor wordt de druk alleen maar groter en juist daarom klap ik dicht terwijl iedereen zegt: nu heb je een stok achter de deur. En dat vind ik echt stom.. Heb ook altijd stress in mijn hoofd. Maar er is niemand in mijn omgeving die dat weet.
Maar goed, de laatste vier verslagen van mijn opleiding.. Ik ga ervoor om in mei af te studeren. En dan heb ik een heerlijke zomer zonder stress en ga ik weer lekker in mijn vel zitten, hoop ik.

Ik kom steeds meer beter in mijn vel. Door het afvallen voel ik mezelf ook beter. Ik eet nu natuurlijk veel gezonder en dat merk ik aan veel dingen. Voor de rest gaat het goed. Ik zit nu wel even in een drukke tijd wbt de kinderen. Zit even veel tijd en geduld in en heb niet zoveel tijd voor mezelf op dit moment. Maar dat komt opzich wel goed. Ik heb na deze week ook een weekje vakantie. Komt ook precies op tijd Qua gezondheid gaat het ook steeds beter.

Eigenlijk het laatste jaar best heel goed! Daarvoor had ik zo ontzettend veel aan m'n hoofd, veel zorgen, was daarnaast zo vreselijk onzeker. Over mezelf, m'n relatie, alles. Ben op de één of andere manier een stuk steviger in m'n schoenen komen te staan, kan nu ontzettend genieten van dingen (dat lukte me in bepaalde periodes echt even niet meer) en verder zijn de grootste (financiële) zorgen ook gewoon totaal weg (had ik drie jaar terug bijvoorbeeld echt niet durven hopen), en doordat dat allemaal nu rustiger is, heb ik andere dingen die maar door m'n hoofd bleven spoken ook een plek kunnen geven. Ik merk nu dat ik de afgelopen jaren heel erg in het verleden ben blijven hangen, nu (eigenlijk dus ongeveer sinds een jaar) kijk ik vooruit.

Ik hou van haakjes, geloof ik

Momenteel niet goed. Ik ga door, zet en masker op en ontwijk afspraken met vriendengroepen.Een aantal vrienden weten wat er speelt ook uit de groepen, maar dan los per persoon.
Ik weet niet waar ik aan toe ben met vriend/ex. Ik heb het idee dat ik ga falen als ik echt zegt dat het over is. Ik geef nog om mijn vriend/ex, maar ik kom niet goed binnen bij hem. Nu weet ik dat hij een ASS gerelateerde stoornis heeft wat het nog lastiger maakt.

Na een stress volle periode rondom mijn studie, heb ik mijn P nog niet binnen. Dus nog langer knokken op de P te halen, ik probeer verslagen te schrijven. Ik wilde de afgelopen week eentje afschrijven, maar het is niet gelukt. Ik moet nog 3 opdrachten van de 19, waarvan ik er voor twee artikelen moet lezen, maar de concentratie heb ik niet. Het voelt als falen dat ik zelf afspraken aan mijzelf niet kan nakomen. Terwijl ik best veel gedaan heb afgelopen week aan mijn studie.

Daarnaast weet ik gewoon niet waar ik moet beginnen als er straks echt uit gaat komen dat wij niet verder gaan met de relatie, waar ga ik wonen. Hoe ga ik mijn huis weer inrichten, ik heb alles 6 maanden geleden verkocht omdat we gingen samenwonen. Zoveel onduidelijkheden en pieker momenten, ik word er helemaal gek van.

Ik zit niet echt lekker in m'n letterlijke vel. Ik ben echt eng mager en wil graag voor de lente/zomer toch wel een kilo of 8 aankomen. Momenteel probeer ik af te bouwen met borstvoeding, maar dat lukt bijna niet.

In m'n figuurlijke vel zit ik wel goed. Ik ben best aardig gelukkig.

Ik zat vd week toevallig aan je te denken SO. Rot dat je het ziet als falen. Is er iemand met wie je er goed over kan praten?

Hier gaat het met ups en downs. Ik baal heel erg van die buik die alleen maar in de weg zit en ik zou graag weer baas zijn over m'n eigen lichaam. Verder vind ik het op een goede manier spannend en kijk ik erg uit naar de baby.
Ik heb eigenlijk weinig te klagen dus.

Ik zit strak in mn velletje. Zwanger en nog nooit zo'n strakke buik gehad. Niet plat maar bol, maar verbaas me dagelijks hoe letterlijk hard en strak dat staat.

Figuurlijk ook goed in mn vel. Maar dat zit ik eigenlijk altijd wel. Wel eens dipjes of teleurstellingen maar ik ben een vreselijke optimist en besef me daarnaast wat voor mazzel ik heb in mn leven, ondanks zelf gecreeerd.

Ik grijp mn kansen en heb echt een topleven tot nu toe gehad (zelfs terugdenkend uit het onveilige nest waar ik kwam, deed ik als tegenhang zoveel leuks dat ik op zich met plezier en zonder berouw terugkijk).

Ik ben soms wel wat op mn hoede hoe het zal gaan zodra ik beval. Ik heb altijd gedaan wat ík wil, tot in extreme beslissingen en volledig uit mn comfortzone toe. Die vrijheid verlies ik straks want ik sta dan niet meer op nr 1. Die flexibiliteit en impulsiviteit zal stuk verminderen. Na 34 jaar best een omschakeling. Dus wellicht is mn antwoord over een jaar wel heel anders,

Haha ik wilde ook zeggen, lichamelijk knap ik bijna uit m'n velletje. Ik heb een zogezegde prachtige tijgerhuid, zit onder de striae en het staat allemaal loeistrak.
Ben echt zo benieuwd hoe ik hier over paar weken uit kom.

Ik voel me het ene moment wel echt een walvis, het andere moment nog wel echt mooi zwanger. Het wisselt.

Mentaal eigenlijk ook. Afgelopen week zat ik er wel echt even doorheen met die lekkage pech in de babykamer. Maar andere momenten ben ik ook echt vrolijk en heb zoveel zin in de komende tijd. Merk wel dat m'n wereldje echt klein aan 't worden is mentaal gezien. Vanavond nog één feestje gehad maar ik kan me gewoon niet meer concentreren op gesprekken. Heel stom maar voel me echt beetje sociaal gehandicapt momenteel. Komt wel weer goed maar voor nu even fijn om m'n wereldje klein te maken.

Ik vind dat heel fijn om van jou te lezen Maple! Ik gun je alles goeds komende tijd! Ik vond het bijv ook zo leuk dat jullie samen op reis zijn geweest naar Florida. Daar werd ik dan plaatsvervangend blij van voor je dat je dat soort dingen eindelijk weer gegund zijn.

Marin, wat lief, dank je! Ja het voelt ook echt als twee uitersten, eerst zo ontzettend veel geldzorgen, door het oog van de naald gekropen wat dat betreft. En nu gewoon beiden een normaal inkomen, en doordat we met weinig geld hebben leren rond te komen kunnen we nu des te meer sparen, niet normaal haha. Zodoende dat Florida ook ineens haalbaar was. Vriend heeft verder nog altijd helaas geen zekerheid qua werk (wel werk, maar geen zekerheid) maar we gaan gewoon door en sparen wat we kunnen. Er moet een hoop in huis gebeuren vinden we, en we willen allebei dit jaar met ons rijbewijs starten dus genoeg doelen om voor te sparen.
Maar ook los van dat financiële plaatje: Ik vind het allemaal gewoon yay en leuk. Alles. Die reis naar Florida hadden we trouwens echt ook nodig om die rotperiode voor ons gevoel écht af te kunnen sluiten en te beseffen dat we het zo ontzettend fijn hebben samen.

Heel erg fijn voor je! Meen ik echt.

Herkenbaar wat jij typt Marsy. Ik was ook altijd zo. Niet dat ik de hele wereld rondreis, maar wel dat mijn eigen ik altijd op de eerste plek kwam. Het krijgen van kinderen is daarin een tijdje lastig geweest. Maar je vindt daar vanzelf een weg in. Hier merk ik langzaamaan een verschuiving van eigenbelang eerst naar belang van kinderen eerst. Maar wel met een gezonde balans waarin je jezelf alsnog niet vergeet.

Hier gaat het wel redelijk. Heb een paar baaldagen gehad. Vooral ivm onzekerheid over het krijgen van wel of niet een miskraam. Maar nu het zich op dit moment wel aan het doorzetten is voel ik vooral opluchting en het gevoel van weer verder te kunnen. Heb er vertrouwen in dat ik binnen een paar dagen weer oke ben.

Nee, ik zit momenteel (eigenlijk al een tijdje) niet goed in mijn vel. Kan er alleen niet goed m'n vinger opleggen. Ach, alles komt goed!

Niet zo goed, vooral lichamelijk wat aan het sukkelen zonder duidelijke reden en heb nogal een negatief beeld over de toekomst wat aanwakkert nu de verkiezingen bezig zijn. Dat heeft dan ook weer gevolgen voor mijn eigen gemoedsrust.

ben goed bezig met sporten en voeding etc
Kinderen gaan goed en heb een heerlijke carnaval achter de rug en m'n relatie loopt na hard werken ook weer goed gelukkig!

Op mn werk en in relatie met m'n ouders zit ik met mezelf in de knoop wat veel energie kost

Ronduit slecht. Ik probeer het nu te verhelpen met een warm bad en een glas rode wijn.

En helpt dat wat Popcorn?

Ik zit, ondanks mijn twijfels en lichamelijke gestel, best goed in m'n vel. Trots op mijn dochter, trots op wat mijn man en ik samen hebben opgebouwd en trots op mezelf. Om wie ik ben en wat ik doe.
De rest komt wel weer goed

Een beetje. Ik verlang soms zo naar een uitknop. Dat je al je gedachten even kunt laten gaan, en gewoon een dag vrolijk in het leven staat.
Maar ik weet ook dat ik dat nu zeg, en dat het er morgen weer heel anders voor kan staan.

Bout, ontzettend bout..

Ik voel me gebruikt, heb duidelijk oogkleppen op gehad, mezelf zo weg gecijferd en dat doet me zeer. Maar ook heel trots dat ik mijn kwetsbaar heb getoond en dit toch maar ff heb geflikt. Nu meer aan mezelf gaan denken en mezelf niet meer weg laten cijferen voor een ander.

Dikke knuf voor iedereen die het nodig heeft!

Niet super goed. Ik ben moe, heb weinig tijd voor mezelf en kan geen rust pakken.
Ik ben enorm toe aan een paar nachten slaap. Maar helaas. Het aantal nachten dat mijn baby doorgeslapen heeft is op 2 handen te tellen.

Verder ben ik wel enorm trots op alles wat ik heb en weet ik dat dit (hopelijk) een (hele lange ) fase is.

Wat naar om te lezen Jeanette. Mannen?

Hier wisselt het een beetje, maar over het algemeen gaat het goed.
Ik ben enorm blij met m'n werk, vrienden en familie.
Alleen m'n liefdesleven is wat treurig, maar dat is de afgelopen jaren eigenlijk niet anders geweest. Maar het zou zo leuk zijn als dat nou eindelijk eens de goede kant op zou gaan.