Zeg maar Yes

Sorry dat ik jou als voorbeeld neem Bliss, maar door jouw fb-post vroeg ik het me toch opeens af: wat zouden jullie er zelf van vinden een filmpje van jezelf op internet te hebben staan waarop te zien is dat je bijvoorbeeld slaapt? Of wakker wordt? Of in bad gaat? Zou het uitmaken of dat jezelf als baby is, of een filmpje van nu? Dit is niet zo’n bijdehandte vraag naar de bekende weg hoor. Ik ben oprecht benieuwd of ik daar dan te preuts in ben ofzo.

Wij delen zelf nooit foto’s of filmpjes van de kinderen op fb (wel heel af en toe hier trouwens, niet helemaal consequent dus). Vooral omdat je niet weet wie het ziet en wat een ander ermee kan doen. Minder vanwege kind’s eigen privacy. Maar door Bliss’ post (een ubercute filmpje waarop N wakker wordt om halloooo vijna 10u????? ) moest ik eraan denken dat ik dat zelf (dus als een filmpje van mezelf) eigenlijk vooral niet leuk zou vinden! Voelt als een te erg privé moment. Voor mezelf maken openbare foto’s en dan niet weten wat er evt mee gebeurt dan weer echt veel minder uit.

Jullie?

Ik post wel op social media. Ik denk er wel altijd over na of het te privé is of niet (in het eerste geval plaats ik het dus niet) en of ik haar het gevoel er mee kan geven dat ze zich voor schut gezet vindt (worden?zijn?er moet nog iets achter vindt). En ik post zeker niet veel.

Ooooh ik vind dat zo lastig!!
Ik probeer niet zo heel veel van E te delen maar soms kan ik het niet laten, omdat ze zo uber schattig en vrolijk en zo'n ontzettende mini-me is dat het gewoon grappig is. Foto's van in bad of naakt deel ik sowieso niet en als ik het toch ooit eens deel/heb gedeeld dan is het een beschaafde foto waar niks geks op staat en weinig bloot.

Ik kan me ook niet goed voorstellen hoe het zou voelen voor E over, weet ik veel, 15 jaar als ze deze foto's tegenkomt. Juist daarom zou ik het eigenlijk niet moeten doen maar ja....zo zit 2018 nou eenmaal in elkaar.

Lastig vraagstuk dus!

Maar dat vraag ik me dus vooral af idd; wat zou je er zelf van vinden als zon filmpje, van jezelf als baby dus, openbaar wordt?

Ik vind zulke momenten wel privé, maar dat vind ik eigenlijk met alle materiaal die ik van L maak. L kan er nog niet voor kiezen om op internet te staan en als er iets op internet staat, blijft het daar altijd staan. De enige foto's die van ik van L plaats zijn zonder gezichtje, of van de achterkant. Zo'n filmpje als jij schetst, zal ik dan ook niet plaatsen. Maar ik vind zulke filmpjes wel weer enorm schattig om te zien ;)

Dat weet ik dus niet, ik was 3e in de rij thuis en dus niet meer zo spannend denk ik. Ik heb misschien 4 babyfoto's en nog een stuk of 10 van mezelf als kind, that's it.
Ik weet dus niet goed hoe het is om (verschrikkelijke) babyfoto's van jezelf te zien, laat staan op internet.

Ik zou het echt geen enkel probleem vinden als mijn moeder een filmpje van mij zou posten van mij als baby. Ik zou het erger vinden als ze het zou doen van mij nu .

Ik zou willen dat ik leuke filmpjes van mezelf als baby had! Maar die zijn er helaas niet. Ik zou er geen problemen mee hebben als die op social media zouden staan (los van het feit dat er vroeger geen social media bestonden natuurlijk). Als ik nu op deze leeftijd lig te slapen, hoef ik daar dan weer geen filmpje van.

Ik heb mijn FB en Instagram afgeschermd en alleen voor vrienden/volgers zichtbaar en daardoor heb ik er geen problemen mee foto's of filmpjes te delen. Vind het ook leuk om die van anderen te zien.

Ik heb net echt met veel plezier dat filmpje zitten kijken haha. Heel schattig.

Ik heb geen social media, vind zulke momenten ook privé en ik zou er ook niet om staan te springen als anderen in de toekomst mijn kind online zetten. Hoe strikt ik daarin word weet ik niet.
Ik denk ergens dat het voor de huidige generaties zó normaal is en als vanzelf bij het leven hoort, dat deze discussie over 10/20 jaar helemaal niet meer op deze manier gevoerd wordt. Omdat er een overload aan info van zoveel mensen is, dat het geen issue meer is. Dat ze zich dan niet meer voor kunnen stellen dat je je dit afvraagt.
Ik zou het nu zelf ook niet leuk vinden als min moeder allerlei materiaal van mij als baby/kind online had gezet. Maar dat was toen niet aan de orde, en nu wel, dus dat vind ik ook niet helemaal de vergelijken.
Kortom; ik weet het allemaal ook niet.

Ik zou het niet erg vinden als er baby- of kinderfoto's van mij openbaar zouden staan, geen badderfoto's ofzo, maar gewone foto's. Dat zijn dan foto's van (heeeeeel) lang geleden en waarschijnlijk herkennen mensen mij niet eens. En al doen ze dat wel, dat was ik TOEN, zo zie ik er nu niet meer uit. Ik zou sowieso bekenden met alle liefde mijn fotoalbums laten zien, daar schaam ik me niet voor, vind het juist leuk.

Ik vind het nu erg leuk om foto's van andermans kinderen te zien, van de foto's en filmpjes van Bliss geniet ik ook. Maar zelf doe ik dat niet van mijn kinderen, ook omdat mijn man dat liever niet heeft. Ik plaats hier wel af en toe een foto en verder op Instagram regelmatig, maar dan niet van de voorkant.

Wanneer ik er niet mee voor gek wordt gezet en het gewoon normale foto's zijn zou ik het niet erg gevonden hebben.

Zelfde als Jip.

Mijn moeder heeft fotoalbums vol, van blote billen aan het tuinhek als gewone lieve schattige foto’s. Ik zou het niet erg vinden als mijn vrienden bijvoorbeeld de gekuiste foto’s zouden zien. Die aan het tuinhek dus niet haha.

Zo ga ik er met m’n kinderen ook mee om.

Ik hanteer de kan-het-als-ze-16-is-regel. Als ze 16 is en ze zou zelf een soortgelijke foto posten, zou ik me daar ongemakkelijk bij voelen? Als het een ja is, post ik die niet. Geen bloot dus, geen net-wakker-foto's, geen badpakje, overstuur kind of vreemde poses.

Vrienden mogen best een 5-jarige ik in bad zien, maar op internet heb je er minder controle over, dan wanneer het in een foto-album zit. Als ik een leuke foto in bad heb laat ik die wel zien op mijn scherm aan bijvoorbeeld haar oma, maar stuur hem niet door.

Ik vind dat ook privé. Ik zou het niet van mezelf ergens online willen terugvinden. Dat anderen het wel doen moet iedereen voor zich weten (al hoop ik dan stiekem weer wel dat het een bewuste keuze is waar goed over nagedacht is i.p.v. alles klakkeloos online te slingeren). Wij plaatsen in principe geen herkenbare foto's van onze kinderen online en ook zul je op 'openbaar' internet niet echt privé-informatie vinden over onze kinderen. Ik heb wel eens een blog gelezen waarin een operatie aan het piemeltje van een jochie uitgebreid uit de doeken werd gedaan. Dat vind ik ook een beetje gek om en-plein-public te delen. Ik ben overigens niet eens zo bang dat er iets geks gebeurt met foto's / filmpjes / informatie, al gebeurt dat natuurlijk wel en snap ik niet dat mensen foto's van kinderen in alleen een luiertje op instagram slingeren, maar ik vind het vooral afbreuk doen aan de privacy van mijn kinderen en aan hen om zelf te kiezen wat ze delen met de halve wereld en wat niet. En zo lang ze daarover zelf niet kunnen beslissen deel ik dus weinig.

Ik zou wél willen dat er meer bewegend beeld van mij als kind was maar dan lekker op een ouderwetse videoband ofzo, niet online. Er zijn helemaal geen filmpjes of geluidsfragmenten van mij als kind en dat is dan wel weer jammer, dat vind ik wel echt een voordeel van deze tijd.

Haha grappig dat sommigen van jullie juist eerder babyfilmpjes zouden delen dan volwassen materiaal haha

Interessant wel dat het zo verschilt. Ik zou het ook supertof vinden als er bewegend beeld van mij was, maar dan wel voor privé. Niet voor op social media. Daarvoor vind ik zoiets als slapen en wakker worden gewoon te privé.

Op zich zou ik het niet erg vinden, er zwerven wel ergens op facebook foto’s van mij in bad met broer en zus vroeger, dat kan me echt weinig schelen. Ik post wel regelmatig een fototje van s op Facebook , hier tegenwoordig bijna niet meer. Ik kan me geen situatie bedenken in de toekomst waarbij iemand het vervelend zou vinden dat er ooit een babyfoto online is gezet. Je tagt je kind er niet in, dus de foto is niet verbonden aan een naam. Wb kinderporno etc, tsja die gaan los op van alles, dat hoeft niet een blootfoto te zijn, als het gezicht aanstaat plakken ze het wel op een kinderlijfje als daar een foto van voorhanden is.

Oh ja er staan ook wel badfoto's van mij van vroeger op FB, maakt me niks uit. Zijn geinige foto's!

Foto's van vroeger vind ik niet erg, foto's van nu iets minder. Van vroeger, wat ik deed, hoe ik eruit zag, heb en had ik geen macht over. Kattenvoer gegeten en een énige foto. Tja, ik was anderhalf en die schaaltjes stonden daar. Wat verwacht je dan? als ik nu, bijna 30, op een kiekje sta met m'n bakkes vol kattenvoer, is 't een ander verhaal en dat hoeft echt niet gedeeld te worden, hoor...

Ik deel foto's van Tobias tot-ie kan uiten dat-ie 't niet wil. Net als dat ik 'm blijf aantrekken wat ik wil, tot-ie zelf z'n mening begint te uiten. Ik post alleen wel alleen de leuke foto's. Geen foto's van een tantrum of iets waarvoor-ie daarna op z'n lazer krijgt, want dat vind ik onzin.

Ik post heel weinig van M online, ik denk er altijd wel over na. Inderdaad geen bad of bed foto's etc. Gewoon leuke foto's en ik zou er absoluut geen moeite mee hebben als er zulke foto's van mij als kind online stonden.

Ik zou het niet erg vinden van mezelf als baby in gewoon kleding. Als het maar niet teveel foto’s zijn. Ik plaats ook weleens een foto van m’n dochter op insta en nog iets meer in m’n stories.
Ik zie insta’s vol met 98% foto’s van de kinderen, ook van forumsters. Die er zelfs # bij gebruiken voor nóg meer volgers op je insta met al die foto’s van je kind. Waarom?! Heb je zelf geen identiteit meer? Waarom zoveel? Dat snap ik echt niet en vind ik ook wel zorgwekkend.

Geen idee of dit over mij gaat, maar ik zit nog even lekker in de babybubbel. Binnen twee weken ben ik weer aan het werk en heb ik niet meer zeeën van tijd met m'n baby, dus post ik vast ook minder foto's. Ik doe gelukkig nu ook al wel dingen voor mezelf af en toe, maar ben toch hoofdzakelijk met m'n dochter bezig, dus dat is m'n leven nou eenmaal op dit moment.

'Zorgwekkend' vind ik dan weer lichtelijk overdreven. Nu ik zelf een dochter heb, kan ik me juist beter inleven in mensen die gewoon helemaal vol zijn van hun kind(eren) en dit graag willen delen met anderen. Al zal ik zelf wel altijd behoefte blijven houden aan me-time en gewoon lekker leuke dingen doen zonder kind.

Ik kan me wel in Carrie haar post vinden. Ik zie in mijn tijdlijn of story best vaak foto's voorbij komen waarvan ik denk hmmmm... Ik weet niet of je kind dit later echt zo tof vindt. En ook best wel heel veel posts.

Zorgwekkend snap ik ook niet. Ik denk dat die moeders en vaders er vast over nadenken waarom ze zoveel en zulke dingen posten.

Nee Bliss ik had het oprecht niet over jou. Ik snap je babybubbel trouwens ook goed hoor, ik vind Bo ook fantastisch Met zorgwekkend bedoel dat ze zoveel foto’s plaatsen van hun kind alsof ze er zelf niet meer toe doen. Aandacht en likes en willen krijgen via je kind. Anders ga je toch lekker van jezelf 486 foto’s op je Instagram plaatsen.

Ik bedoel ook: ik zou het niet leuk vinden als ik op m’n 12e of 15e een Instagrampagina zie met honderden foto’s van mezelf als baby, tot peuter, kleuter tot nu. Al die onbekende mensen die die pagina volgen en bekijken met foto’s van mij erop.