Zeg maar Yes

Wat fijn dat het zo goed gaat. En gefeliciteerd met je nieuwe baan.

Dank jullie wel Ik ben zo blij als het moment aanbreekt dat ik de grote doos met wond materiaal de deur uit kan doen. Symbolische afsluiting van deze nare periode.

Wat een fijne update!

Inmiddels weer 2 weekjes verder en vandaag op consult bij de wond verpleegkundige geweest. En nog meer blij! Het is echt het aller laatste stukje huid wat er nog over heen moet groeien. Het is enkel nog wat geschaafd. Ze was trots en blij en ik heb serieus gehuild van geluk. Dit doet zoveel met me. Als ik terug kijk naar de afgelopen 5 maanden.
Ik ben door gegaan maar mijn leven heeft eigenlijk even stil gestaan. Van binnen hield ik mij zo ontzettend sterk en ondertussen ging ik er aan onderdoor.

Over een maand terug om alles af te sluiten. Eindelijk afsluiten. Nu langzaam weer vertrouwen terug krijgen.
Bedankt dat ik hier mocht spuien, dat jullie luisterden (lezen) jullie bemoedigende woorden. Heel erg fijn.

Super fijn weer!

Wat een positieve update!

Wat een fijne update!

Ik dacht dat het wel weer eens tijd werd voor een update. Er is in de tussentijd weer erg veel gebeurd.
Op werk gebied heb ik momenteel een fijne baan. Inmiddels zit ik in de Flexpool. Ik ben ook intussen weer afgewezen geworden voor de oncologie wegens mijn ziekmeldingen in het verleden. Ze kennen mij daar uiteraard. Dit is nu echt een persoonlijk iets gaan voelen en zodoende heb ik ook een gesprek aan gevraagd omdat ik puur voor mijn eigen gevoel, mijn naam wil zuiveren. Ik wil gewoon niet langer meer dat meisje zijn met die stempel. Of het mij wat brengt? geen idee maar ik moet dit doen om ook een stukje psyche af te sluiten. Keer op keer afgewezen worden met die reden doet echt pijn.

Lichamelijk gaat het steeds beter. De wond is volledig genezen. Maar van binnen is het wel nog een puinhoop. Veel pijn bij het litteken gebied. En helaas ook weer een pap 3a te pakken. Ik heb nu ook sinds 2014 pap 3a zonder dat men ingrijpt.
Het is echt om moedeloos van te worden. Ik ben via de gynaecologie doorverwezen naar de interne. Dit op ons aandringen omdat zowel mijn vriend als ik er sterk van overtuigd zijn dat het aan mijn afweer/immuun systeem ligt. Ik heb een dieper liggende oorzaak wat voor deze samenloop van problematieken zorgt en niemand kijkt zo ver. Iedereen kijkt puur naar zijn eigen vakgebied en lossen vooralsnog enkel dat probleem voor tijdelijk op.

Het blijft namelijk apart dat ik elke keer een abces kreeg tijdens mijn piek van de hooikoorts. Het moment dat mijn hele afweer op hol sloeg. Plus alle andere klachten wat ik heb wat gewoon niet te verklaren zijn.
Ik heb inmiddels een uitgebreide bloedtest gehad en alles was goed. Enkel het IGE moest nog bekeken worden. Echter de arts verwachte geen gekke dingen en stuurde mij ook door naar een reumatoloog. Want ja ik heb opstart problemen, ben vaste klant bij de fysio en osteopaat en heb klachten die door hem omschreven worden als stress. Oftewel het zit tussen mijn oren. Dat blijkt toch altijd de makkelijkste weg te zijn.
Tot nu net, ik werd gebeld door de arts. Mijn IGE waarde was bekend. En daar waar hij eerst ervan overtuigd was dat er niks aan de hand was, nam hij nu alles terug. Mijn IGE is namelijk belachelijk verhoogd. Dusdanig hoog dat hij ervan schrok en opeens toch moest handelen. Zeker gezien mijn voorgeschiedenis.
Ik mag mij nu weer gaan melden in het academisch ziekenhuis bij een endocrinoloog. Iets wat mijn vriend al 1,5 jaar aan het roepen is.

Ik heb nu inmiddels 4 ziekenhuizen gehad. Ik ben toe om dit alles te gaan afsluiten. Om het boek dicht te gaan gooien. Ik ga er emotioneel ook echt aan onderdoor.
Na mijn vakantie staat weer een nieuw uitstrijkje te wachten. En als die wederom afwijkend is, staat er ook een nieuwe operatie op het programma. Maar ik begin steeds meer erin te geloven dat het niks met hpv te maken heeft maar met het hele afweer probleem. Nu alleen de artsen nog zo slim krijgen.

So far so good......
To be continued

Jeetje, wat je zegt klinkt heel logisch. Wat raar en naar dat ze niet zo ver kijken.

Wat een heftige update, wel ‘fijn’ dat je nu een verwijzing hebt naar de endocrinoloog. Sterkte met dit vervolg.

Jeetje stuit, wat blijft het jou achtervolgen zeg. Wel goed dat je dit nu doorzet, laat ze maar eens heel goed gaan kijken. En hopelijk betekend dat uiteindelijk het einde van al het gedoe wat je aan je lichaam hebt! Knuffel!

Als artsen nou eens kappen met zo koppig zijn en samen gaan werken ipv naast elkaar, zouden zó veel mensen zó veel beter geholpen kunnen worden!!

Precies dat Lejow. En ook naar de patiënt luisteren. Wij, en vooral mijn vriend, roept al langer dat dir een dieper liggende oorzaak heeft.

Ik ben nu 3 maanden gestopt met de pil. Alles om te kijken of dat misschien ook invloed had op de afwijkende uitstrijkjes. Op de een of andere manier voel ik aan mijn lijf dat het allemaal geen verschil maakt.

Wat enorm klote dat dit zolang duurt en je het idee hebt dat er niet serieus genoeg naar een diepere oorzaak wordt gezocht.
Ik heb er zelf ook ervaring mee dat ik in het ziekenhuis van afdeling naar afdeling werd gestuurd en meerdere artsen het op een psychisch probleem gooiden. Uiteindelijk is er naar maanden iets lichamelijks gevonden toen en met de juiste medicatie was ik na een dik jaar snel van mijn problemen af. Ik vond het best rot dat ze steeds terugkwamen op psychische problemen. Ik voelde me door mijn lichamelijke klachten idd psychisch niet top, maar ik wist voelde gewoon dat dat gevolg was van de lichamelijke problemen. Maar doordat het steeds genoemd werd, ging ik wel twijfelen en dat vond ik achteraf wel een nare ervaring.