Zeg maar Yes

Haha normaal lees ik altijd alleen ‘s avonds in bed, maar je triggert me nu wel om ook overdag te gaan lezen!!

Ja het was dat ik vandaag niet lekker was en de middag in bed door heb gebracht dus ik had alle tijd haha.

Tot wanneer kunnen we het boek lezen totdat het wordt besproken?

Ik heb hem uit.
Ben er weer van onder de indruk.

Islandgirl, je weet dat je spoilers kunt plaatsen tussen de codes [spoiler] tekst [/spoiler ] (zonder spaties)?

Oh dank je wel! Dat wist ik niet nee :-).

Eind januari dan voor februari weer een nieuw boek kiezen..

Bijvoorbeeld week van 29 januari dan bespreken en nieuw boek prikken in die week. :-)

Ik ben op de helft, ik wil best mee bespreken!

Ik heb ‘m uit!
Nou ben ik heel benieuwd wat jullie precies verstaan onder het bespreken van het boek, heb er niet echt een beeld bij. Of nouja ik kom niet verder dan hier vertellen wat je van het verhaal vond.
Maar ik wacht het rustig af
Nu eens kijken welk boek ik nu ga lezen! Ben ziek, dus heb toch tijd over.

Vanaf morgen bespreken dus?

Ik ben nu bezig in het boek van Daphne Deckers, leest ook heerlijk weg!

En? Iedereen het boek (bijna) uit?

Succes dit wel, of niet?

Haha, echt hè. Volgens mij hebben best veel mensen het wel gelezen, maar verder komt er niet echt iets van de grond.

Ik trap af..ik had het 'boek' al gelezen toen Susan het hier online plaatste. Toen vond ik het al een mooi verhaal, nu met opnieuw lezen nog steeds.
Wel moest ik er echt even inkomen. Ik denk omdat het voor mij in eerste instantie toch voelt als een chicklit, maar uiteindelijk zat ik met tranen in mijn ogen te lezen.
Het las voor mij op een gegeven moment alsof ik weer bij mijn moeder aan haar ziekbed zat. Gelukkig kan ik daar tegenwoordig tegen en vind ik het dus juist heel knap dat je zo pakkend kunt schrijven.

Mijn lievelingsboek zal het niet worden, maar ik vind het zeker een aanrader. Mijn complimenten Susan!

Ik heb het helaas nog niet uit. Fotoalbums moeten maken voor een leuke korting en toen zieke kinderen. Hij ligt nog steeds op mijn nachtkastje.

Zeker jammer dat dit een beetje dood is gebloed.

Ik wist helemaaaal niet waar het verhaal over zou gaan.
Dus ik was best in shock toen bleek dat Boris (weer) ziek was. Misschien naïef van mij, of juist bewust zo geschreven, maar meestal zie ik al ver van tevoren aankomen welke twist eraan komt, maar nu dus écht niet. Achteraf dacht ik ook echt, duh! Te mooi om waar te zijn hoe het ging tussen Boris en Emma.

Ondertussen heb ik alweer 1,5 boek uit, dus ik zit er niet echt meer in. Maar wat ik me nog kan herinneren was dat ik onwijs moest huilen, maar weet niet meer precies bij welk stuk. Toen dacht ik nog: pffff dat wordt wat aan het einde van het boek. Maar eerlijk gezegd vond ik dát stuk een beetje tegenvallen. Of nouja, ik had verwacht dat ik er meer geraakt door zou worden en het heel emotioneel zou zijn. Ik vond het een beetje klinisch omschreven denk ik.

Hmm ik merk dat ik dit toch wat lastig vind om te typen, aangezien Susan dit gewoon kan meelezen en ik je natuurlijk niet wil afkraken.

Ik vond het een boek dat me direct pakte en ik het ‘t liefst in 1 ruk uit wilde lezen. Had dan ook de 1e avond dat ik erin begon meteen 100 blz.’s gelezen en das niks voor mij haha.

Sorry ik heb zo wel of tijd gehad.... heb hem nog steeds liggen....

Ik heb het boek inmiddels ook gelezen. Ik vond het een erg mooi boek. Ik vind dat ze inderdaad in de stijl van Jojo Moyes schrijft. Ik vind dat het verhaal lekker doorleest en ik vond het ook jammer dat het verhaal alweer voorbij was. Ik vind het mooi hoe Emma eigenlijk leert voor zichzelf en haar eigen geluk te kiezen, ondanks dat ze daarvoor eerst door een moeilijke periode heen moet.