Zeg maar Yes

Ik denk niet dat een open relatie bij mij past.

Ik denk dag ik er net als Chiq in sta. Ik zou het zelf niet kunnen of willen (vooral dan het stuk van het moeten delen van mijn vriend), maar ik zie het ook niet meer zo zwart-wit dat ik het per definitie al raar of fout vind. Ik weet eigenlijk niet wat nou ervoor heeft gezorgd dat m’n mening daarin veranderd is.

Oud en wijs geworden denk ik.

Serieus hoor; ik zie naarmate ik ouder word steeds minder iets als zwart-wit. OK, kinderporno is fout en iemand vermoorden moet je ook niet doen, maar verder heb ik altijd wel iets te mitsen en te maren.

Precies dit idd.

Nou in dit geval is het mijn beste vriendin die dus met iemand is met een open relatie. Hij heeft al 14 jaar een vriendin, en ik dacht altijd dat het vreselijk foute jongen moest zijn, maar ik heb hem leren kennen en zo is het ook gewoon niet. Hij vertelde goudeerlijk dat hij na 8 jaar merkte dat hij nieuwsgierig werd naar andere vrouwen. Hij heeft dit destijds met zijn vriendin besproken ipv haar te besodemieteren. Ik vind dat getuigen van respect naar elkaar toe, in plaats van in de verleiding te raken (want kom op. Dat kan ons allemaal gebeuren). Om eerlijk te zijn zou ik denk ik ook eerst flippen als mijn man dit zou verkondigen maar het wel kunnen begrijpen. Kijk, sommige mensen hebben die innerlijke rust wel, 1 partner en dan samen gelukkig 90 worden, maar ik heb wel het idee dat dat voor velen vaak niet werkt. Ik merk dat ik nog best veel aandacht van andere mannen krijg, ik kan wel zeggen: laat me koud, maar dat is lang niet altijd zo. Ik vind flirten erg leuk, het spel etc, maar op het moment dat zo’n man mijn telefoonnummer wil is het standaard antwoord: lijkt me een slecht idee, heb een man, een kind en een hoge hypotheek
Maar ik ga niet stellig beweren dat ik NOOIT zoiets zou kunnen doen. Ik kán het echt wel, maar ik wil het alleen niet.

Ik kan me inderdaad echt wel voorstellen dat stellen er voor kiezen om dit te doen. Eigenlijk is het best onnatuurlijk om altijd met dezelfde persoon naar bed te gaan. Wij hebben het er weleens voor de grap over gehad maar voor ons zou dat denk ik niet werken.

Ik zou het niet willen en kunnen, maar ik snap dat anderen er anders in staan. Ik veroordeel dat niet.

Ik zit Ghost Adventures te kijken en die emoji met spam maakt opeens overuren met zijn heen en weer gezwaai. Iets met ik moet een verslaving loslaten als ik er niet tegen kan. Verder eens. Ik denk dat je er pas over kunt oordelen, als je het snapt.

Wij zijn enorm monogaam en willen alleen elkaar. Maar we hebben paar jaar geleden wel eens poosje geprobeerd een 'open relatie' te hebben. Uiteindelijk niks geworden, beide een keer geflirt maar vonden het toch niet zo leuk als dat we verwacht hadden. Niks gebeurd dus ook, maar even het gevoel van 'het mag' was wel fijn. Nu weten we tenminste zeker dat we dat niet willen.

Maar ik sluit echt niet uit dat ooit eens van ons eens gevoelens krijgt voor een ander. En ik ben dan blij dat we daar open over kunnen praten mocht dat voorkomen. Ik weet daarom ook zeker dat vreemdgaan bij ons niet voorkomt, in een opwelling gebeurt het sowieso niet, wij zijn nooit zo dronken dat het dan gebeurd, dus nee, dan zou het zijn bij (lust) gevoelens voor een ander en respecteren we elkaar en onze relatie zo zeer dat dat eerst besproken zal worden. Open relatie dus niet voor ons weggelegd, maar ik snap het wel van anderen.

En inderdaad, wat er gezegd wordt, open relatie heeft zo'n negatieve klank, alsof ze wekelijks met een ander in bed liggen. Er zit schijnbaar zo'n diep vertrouwen dat dat kan in die relaties. Net als bij polygamy, ik kan het me niet voorstellen maar vind prima als anderen dat doen, ik zou ze er niet op veroordelen in elk geval.

Huh wat zeg je nou???