Zeg maar Yes

Hier het biechtje van de man met k. Porno.

Het gaat redelijk. Het is vooral afwachten nu. Als het goed is dan is het onderzoek met 2-4 weken afgerond.
Verder ben ik in gesprek met de bank om te bekijken wat de mogelijkheden zijn om hier te kunnen blijven wonen of wat mogelijk is in zelf aan hypotheek te krijgen.
Qua ex blijft het wisselend. Ene moment is hij begripvol en het volgende moment weer boos.

Klinkt alsof hij met zichzelf in de knoei zit en dat maakt het voor jou weer lastig. Hopelijk is het onderzoek dan snel afgerond en hebben ze verder niets gevonden (als in eigen kinderen, verspreiden).
Sterkte! Wat een verschrikkelijke situatie. Blijf maar aan jullie denken.
Hopelijk kan je daar blijven wonen, succes!

Ik hoop zo voor je dat dat lukt.. dat je die vastigheid kunt behouden!
Hopelijk is het snel afgerond!

Ik wil weten of er iemand ervaring heeft met Veiligthuis? Zelf nu mijn relatie over is merk ik dat ik toch melding wil maken van de situatie waarin ik in heb gezeten.
Ik heb twee opties. Aangifte doen bij de politie van verkrachting in de relatie en aanranding erna. Het gaat dan wel jaren duren voordat ik alles kan afsluiten. Plus de hele beerput moet open.
Optie twee is melding bij veilig thuis. Welke hulp kan ik van hun verwachten, want op de website lees ik alleen informatie over meldingen die gemaakt worden door buurtbewoners, maar niet door personen die zelf uit een ongezonde situatie zijn gestapt.

Alvast bedankt.

Wat naar Biechtje en wat goed dat je er uit bent gestapt. Veilig thuis kun je ook bellen voor overleg en de politie denk ik ook. Mijn vriend heeft werkgerelateerd met ze te maken en is niet zo over ze te spreken. Maar het is regionaal van opzet dus dat hoeft niets te zeggen.
Als je bang bent voor herhaling of dat hij het nog eens zal doen bij een ander zou ik geneigd zijn aangifte te doen. Maar ik heb nooit in zo'n situatie gezeten dus ik kan er niet goed over oordelen wat echt het beste is.

Wat goed dat je uit je relatie bent gestapt!! Heel dapper van je.
Welke optie het beste voor jou is kan alleen jijzelf bepalen. Ik weet natuurlijk niet hoe heftig de relatie was en hoe je er nu instaat. Ik zou dus vanuit m'n eigen onderbuik gevoel kiezen. Wat voelt als de beste keuze?

Ik zit dus heel erg in dubio, aangezien er ook een kind betrokken is in het verhaal. Een, al zwaar, beschadigd kind. Wat ik met mijn goede bedoelingen nog wel ergens wil beschermen.

Ik heb het idee dat je zelf een lichte voorkeur hebt voor veilig thuis, wat ik me goed kan voorstellen. Ik heb daar verder geen ervaring mee. Misschien iemand anders hier op het forum die haar ervaring wilt delen?

Sowieso is het verstandig in elk geval een melding te maken, alleen al voor je eigen gemoedsrust.

Ik denk dat je vooral ook moet nagaan wat je ermee wil bereiken. Wil je dat deze persoon gestraft wordt, of het in ieder geval geregistreerd en gemeld staat, dan zou ik naar de politie gaan.
Als je je hart wil luchten en je ook zorgen maakt om het kind, dan zou ik contact opnemen met Veilig Thuis. Of allebei natuurlijk.

Ik heb er zelf verder geen ervaring mee, dus kan je er niet mee helpen. Wel wil ik je veel succes wensen hiermee. Wat moeilijk en verdrietig zeg.

Bij Veilig Thuis kun je ook melding maken over jezelf. Die optie is er ook. Het gaat bij deze organisatie om huiselijk geweld en kindermishandeling. Bij Veilig Thuis kan er ook heel veel tijd overheen gaan en gaat de beerput ook open. In jouw geval zou ik kiezen voor aangifte doen, of iig daar eerst een gesprek aangaan als je wil weten hoe zo'n procedure gaat. Daar zit je qua seksueel geweld op het goede adres en daarnaast vind ik de afdeling zeden kundiger dan de medewerkers van Veilig Thuis. De lijnen met het OM zijn ook korter, mocht je de aangifte door willen zetten. Heel naar dat je hierover na moet denken en dit jou is overkomen. Veel sterkte gewenst met je verhaal doen bij Veilig Thuis/de politie.

Wat heftig biechtje!

Ik ben het biechtje van de k.porno en ik ben ook in contact met veilig thuis. Ik heb ze in eerste instantie gebeld om te overleggen hoe ik het gesprek met mijn ex het beste kon aanpakken over wat ik gevonden had en zij hebben nog een keer contact met mij opgenomen omdat ze door de politie ingeschakeld zijn.
Je zou altijd kunnen bellen voor advies. Ze zijn sowieso een luisterend oor maar kunnen ook vertellen welke stappen je zou kunnen ondernemen.

Ik zit thuis met een burn out en voel me zo eenzaam hierin. Krijg totaal geen steun van mijn vriend, hij vindt het onzin. Ik zit zelfs in dubio om de relatie te verbreken, maar wil ook geen grote beslissingen nemen nu ik niet op m'n best ben. Maar ik denk dat ik
voordat ik thuis raakte al niet mezelf kon zijn bij hem... Maar dat weet ik dus niet zeker.

Hier het veilig thuis biechtje.

Bedankt voor jullie reacties. Ik twijfel vooral omdat ik eigenlijk geen zin heb in een jaren lang gevecht gedonder. Waardoor ik ook niet verder kan met mijn leven. Toch wil ik er melding van maken, omdat ik niet wil dat het kind een totaal verkeerd beeld krijgt van hoe er met vrouwen om moet worden gegaan.
K.p. biechtje. Fijn dat ze in jou situatie ook nog even terugkoppelen over de gang van zaken.

Zo, burn-out biechtje, dat vind ik nogal wat.. dat je vriend erover denkt om de relatie te verbreken. Klinkt niet echt als veiligheid,wat je nu wel nodig hebt. Jeetje, je partner hoort er toch voor je te zijn in dit soort tijden! Als je ziet dat je partner het moeilijk heeft en niet zichzelf is, dan doe je toch je best er te zijn? Wat noemt hij als reden? En wat vind jij hiervan?

En nog iets.. waarom laat je je zeggen dat het onzin is? Ben je zelf wel gelukkig met zo'n vent?

Dat staat er niet Marilyn. Biechtje krijgt zo weinig steun v vriend dat ZIJ ZELF overweegt de relatie te verbreken.

Biechtje: misschien kun je met een hulpverlener alles eens op een rijtje zetten de komende tijd? Voor veel mensen zou totaal geen steun tijdens het proces van n burn out al genoeg zijn voor relatie twijfels maar misschien helpt met n onafhankelijke partij kijken naar de hele situatie wat meer duidelijkheid krijgen in alles?

Dat vraag ik me dus af.
En vooral of ik nú niet gelukkig met hem ben of eigenlijk hiervoor al niet.

Quizzle: goed idee, ik ga het bespreken met m'n psycholoog. Helaas heeft ze nu 3 weken vakantie.

Je jan altijd bellen als het goed is geeft een psycholoog informatie door aan een collega die dan alles waarneemt.

Als er echt iets is moet je toch kunnen bellen

@ Burn-out biechtje. Ik heb de laatste fase van mijn relatie ook regelmatig gedacht is dit mijn toekomst. Ongelukkig zijn, geen begrip hebben van mijn parnter voor alles moeten vechten. Ik herkende de signalen van teveel hooi op mijn vork hebben. Ik ben er uit gestapt en het heeft een maand geduurd, maar het gaf mij vrij snel meer rust. Denk even terug op de relatie en je gevoel. Ik heb het namelijk vaker gedacht, is dit alles.

Ik zou geen 3 weken wachten, maar een collega bellen. Dit vreet namelijk ook energie en die kan je beter gebruiken voor je herstel.

Hee wat lastig burn-out biechtje! Dat hij het niet helemaal snapt is één ding, maar het afdoen als onzin is heel naar. Door dat te benoemen gaat hij volledig voorbij aan wat voor jou nu belangrijk is. Ik zou er ook met iemand over praten en geen overhaaste beslissingen nemen, want je bent inderdaad ook niet helemaal jezelf nu. Maar je hart luchten helpt vaak wel, dus kijk of je iemand in vertrouwen kunt nemen.

Even los van je relatie; kun je wel met andere mensen uit je omgeving praten over je burn-out? Zelf heeft me het heel erg geholpen om met mensen te praten toen ik overspannen raakte. Je bent niet alleen, ook al voelt dat misschien wel zo soms. Sterkte!

Biechtje met de burn-out: wat naar dat je zo weinig steun ervaart van je vriend en je zelf bent gaan twijfelen. Enerzijds vind ik een burn-out symbool staan voor je hele leven in twijfel trekken, erover piekeren en hierin vastlopen. Anderzijds is een relatie doorgaans niet zo moeilijk om met elkaar te hebben als alles koek en ei is. Als jouw vriend in een mindere periode zich zo opstelt, kan ik me goed voorstellen dat je gaat twijfelen aan jullie liefde. Kan het ook nog zijn dat jouw vriend iemand is die psychische klachten moeilijk kan plaatsen en als je bijv. nu een gebroken arm had, dat hij je dan wel zou helpen waar mogelijk en het niet zou bagatelliseren? Niet dat ik dit zou goedpraten, maar helaas zijn er nog altijd mensen die zo een onderscheid maken tussen mentaal en fysiek welbevinden. Niet eens zozeer met opzet, maar meer uit onbegrip en het niet herkennen. Geen idee of dit bij hem opgaat, vandaar dat ik het vraag.

Teun:
Op zich kan ik wel met een vriendin en wat familie erover praten, maar ik ben zelf ook niet echt prater. Voel me algauw teveel en bezwaard ofzo.

Guattari:
Je slaat de spijker op z'n kop! Het is vooral onbegrip en 'emotioneel welbevinden' komt gewoon niet in zijn woordenboek voor. Hij vindt het ook onzin dat ik naar een psycholoog ga, daar worden me juist dingen aangepraat zegt ie. Maar het probeert me wel op zijn manier te steunen hoor, doet extra dingen in huis en gaat met de kids weg enzo. Maar qua gevoel en erover praten kan ik helaas gewoon niet bij hem terecht.

Ik kan me voorstellen dat het heel naar voor je voelt dat je voor emotionele steun (naast praktische zaken) niet met hem de dialoog aan kunt gaan. Ik denk dat je dit ook niet moet willen, als hij er zo over denkt. Dan zal je je namelijk ook nooit echt begrepen/gehoord voelen, want hij kan niet relateren. Dan zou je voor dat stukje meer hebben aan andere mensen in je eerste kring. Ik vind overigens wel dat je van hem mag vragen om het niet te veroordelen, want dat haalt jou alleen maar meer naar beneden. Het is ook nergens voor nodig om zijn zienswijze over professionele hulp en geestelijke gemoedstoestand zo naar jou te ventileren, wetende dat jij erg vastzit. Misschien als hij hiermee stopt, dat dit jouw twijfel over de relatie ook weg zal nemen. Veel sterkte gewenst!

Veilig thuis biechtje, wat een nare ervaring heb jij met je relatie gehad .
Je kunt sowieso veilig thuis bellen en je zorgen uiten mbt het kind. Ik merk uit je bericht dat je eigenlijk niet op een aangifte zit te wachten wat ik wel begrijp. Ipv daarvan kun je ook bij de politie melding maken, zij zullen daar op dat moment nog niet veel mee doen, maar wanneer er nog iemand een melding of aangifte tegen hem komt doen zullen ze contact met je opnemen en kan er alsnog een zaak ontstaan.

Welke hulp zou je willen ontvangen van veilig thuis of een andere instantie?

ik zit er al heel lang mee dat mijn vriend en ik nauwelijks sex hebben. hooguit 1x per 2 a 3 weken. Hij heeft een laag libido en ik juist hoog.. liefst elke dag. Als het dan eindelijke gebeurt is hij ook vaak binnen 10 minuten klaar. Hij is echt een man die aan zijn eigen genot denkt en minder aan die van mij. Het is standaard hetzelfde nooit eens wat anders of andere plek.. Terwijl ik wel dingen voorstel of hem verleid. Of hij wijst mij af of het is weer het standaard, het voorspelbare. Wil hem ook niet verplichten. Hij vind sex in een relatie niet zo heel belangrijk. terwijl het bij mij wel belangrijk is. vind het toch een onderdeel wat je niet met jan en alleman doen en gewoon heel speciaal is om zo intiem met je geliefde te zijn. Maar de laatste tijd, realiseer ik mij steeds meer dat ik ongelukkiger hierdoor word. en mezelf afvraag van is dit gezond. terwijl de rest van onze relatie wel goed is. Door dit alles vind ik de aandacht van andere mannen, leuk nog nooit iets met een andere man wat gedaan.. omdat vreemdgaan niet mijn ding is en weet hoeveel pijn het de andere doet. Maar het word hierdoor wel erg lastig.

Wie heeft hier ervaring mee?