Zeg maar Yes

Hoe leef je eigenlijk langs elkaar heen? Wat is daar de betekenis van? Wij werken beide, druk met de kinderen en alles wat daar bij hoort. Sociale contacten te onderhouden aan beide kanten van de familie en vrienden, maar ook veel wel samen thuis. Dus wat is dan langs elkaar heen leven? Nooit samen thuis zijn? Of nooit iets samen doen? Geen interesses delen? Ik weet het niet.

Voor mij is langs elkaar heen leven vooral niet meer communiceren, dat ik eigenlijk niet weet wat er in mijn vriend om gaat. Hoe hij zich voelt, waar hij mee bezig is en wat hem bezig houdt. Op een gegeven moment kun je echt het gevoel krijgen dat je met een vreemde leeft.

Ik denk dat interesses er los van staat. Ik heb bijna geen gedeelde interesses met mijn vriend, maar dat hoeft ook niet om het leuk te hebben.Ook fulltime werken staat er los van vind ik..
Langs elkaar heenleven versta ik onder geen aandacht meer besteden aan de ander en geen rekening meer houden met de gevoelens van de ander.

Mijn vriend en ik hebben een tijd langs elkaar geleefd. We hadden beiden andere werktijden en zagen elkaar soms dagen niet. Dus dat was meer letterlijk. Of we waren wel steeds samen thuis, maar ieder deed zijn eigen ding. Dan waren we eigenlijk te weinig met elkaar bezig. Dat betekent het voor mij.

Wat je er tegen kunt doen? Samen erop uit gaan of vaste dagen/avonden afspreken dat je iets gezamelijks gaat doen.

Voor mij is langs elkaar heen leven dat ik niet meer weet wat mijn vriend bezig houdt, wat hij doet op een dag, dat wij amper meer praten en geen tijd meer voor elkaar hebben. Om dit te voorkomen zorgen wij dat we een aantal keren per week sowieso tijd voor elkaar hebben, het signaleren als iemand anders zich rot voelt en daar tijd aan besteden om erover te praten (als de ander dit wil), dat we oprecht geïnteresseerd blijven in elkaar door interesse te tonen en te elkaar vragen blijven stellen maar ook door de dagelijkse dingen met elkaar te delen. Op het werk even met elkaar te whatsappen, te bellen of een smsje te sturen. Ook elkaar verassen (met een onverwachts etentje, leuke avond samen of een onverwachte sekspartij (of iets nieuws) zorgt ervoor dat we niet langs elkaar heen leven)

Voor mij is langs elkaar heen leven niet meer communiceren. Wel met elkaar in 1 huis zijn, maar niks meer delen dan alleen het noodzakelijke. Naast elkaar op de bank tv kijken zonder iets te zeggen, ieder je eigen ding doen.

Andere interesses en druk sociaal leven is an sich geen probleem. Ik denk alleen wel dat dit triggerpunten zijn die je wel in de gaten moet houden. Ergens moet je elkaar ook nog ergens vinden. Geldt ook voor het krijgen van kinderen.

Wij zijn wel wat gevoelig voor langs elkaar heen leven. De helft van de week zien we elkaar al niet s avonds omdat 1 van de 2 er dan niet is. Wij lossen dit op door regelmatig (minimaal eens per week) te zeggen- avondje samen? En dan ook echt daar aandacht aan te besteden. lekker toastje, wijntje. Nu met onze dochter plannen we af en toe een dagje samen in en gaat onze dochter een nachtje logeren. Soms heb je de bewustwording weer even nodig om te waarderen wat je hebt...

Wij doen regelmatig een laptop en telefoonloos avondje omdat je anders avond aan avond met die dingen in de hand zit. Gevolg; Je praat niet meer met elkaar. Om dat een beetje te voorkomen plannen we dus wel eens zo'n avondje.
In het weekend doen we ook altijd iets leuks samen.

Wij proberen regelmatig een avondje te plannen dat we samen een filmpje kijken en dan allemaal lekkere dingetje op tafel zetten. Of we gaan uit eten, pakken een filmpje, voordat ik zwanger werd samen stappen. Even geen papa en mama zijn, of werknemer, gewoon onszelf maar dan samen.

Dat is een lastige vraag, zeg!

Ik zou in jouw geval mezelf wel voor kúnnen stellen dat jij en je vriend tijdelijk langs elkaar leven, Studie. Jullie situatie is eigenlijk gewoon heel anders.

Zelf denk ik dat langs elkaar leven betekend dat je geen aandacht meer voor elkaar hebt, dat je alleen je eigen ding doet en nooit meer met elkaar praat.

Wij zijn van nature geen mensen die continu met elkaar liggen te kroelen, of samen handje-handje op de bank zitten, maar we eten wel altijd met zijn allen, en praten voordat we gaan slapen. Ook geven we elkaar áltijd een kus voor we weggaan, ook s'ochtends als de een uit mag slapen. Ik kan al heel gelukkig worden als we bijv. met zijn 3en boodschappen gaan doen ofzo.

Langs elkaar heen leven is op de automatische piloot leven. Je staat 's ochtends op, ontbijt, gaat naar je werk, komt thuis, eet samen, doet het huishouden, kijkt tv en gaat weer naar bed.

Ondertussen luister je niet echt meer naar elkaar. Misschien vraag je wel naar elkaars dag maar luister je niet echt naar het antwoord. Misschien zeg je zelfs wel: "ja, goed", terwijl het niet echt goed was, neem je niet eens meer de moeite te vertellen wat er op je hart ligt.

Dat is mijn beeld van langs elkaar heen leven.. Ik moet zeggen dat het er bij ons soms ook wel een beetje in sluipt, vooral in periodes dat we het beide heel druk hebben. Maar dan is er altijd wel één die even op de rem trapt en zorgt dat we weer echt tijd voor elkaar maken. Dat is goed, want als het te lang zo door gaat, kan dat funest zijn voor je relatie.

Belangrijk en (soms) heel simpel : gewoon tijd voor elkaar maken!
Mijn man is net als jouw man Studie, veel en soms lang weg. Wij doen regelmatig telefoonsuit en tv uit en lekker kletsen, spelletje doen, samen uitgebreid douchen, etc. En als we oppas hebben samen avondje uiteten, bioscoop, casino, euromast, sauna etc.
En vooral praten praten praten denk ik. Zit je wat dwars of loopt iets evenniet lekker gelijk bespreken.

wij leven momenteel ook langs elkaar heen. Hij komt thuis ik ga weg.Het weekend ook hij is zaterdag weg en ik zondag

En als we beide thuis zijn zit hij boven te leren voor zijn examen.

Mischien suggereer ik het met het openen van dit topic maar ik heb niet het gevoel dat we langs elkaar leven.
Wel zijn we allebei gewend door de situatie hoe we leven dat we gewend zijn om onze eigen ding te doen. Daardoor leef je heel erg volgens je eigen ritme en dat is soms lastig om Die twee manieren samen te voegen.

Als mijn vriend weg is bellen we heel veel dus blijven we op de hoogte van elkaar en wat we doen. Dat vind ik belangrijk. Ik jank ook gewoon een potje aan de telefoon als ik zat ben dat hij al zo lang weg is.

Ik vind het wel schipperen als mijn vriend thuis is. We willen samen tijd hij wil tijd met de kids we willen tijd met vrienden. Ik heb de mogelijkheid om makkelijk weg te gaan met vriendinnen dus die tijd pak ik. Zeker als hij maar kort thuis is blijf ik dat lastig vinden.

Poeh, ik vind dit wel een lastige, mijn vriend is drie tot vier avonden in de week (de avonden van de dagen dat ik overdag werk) druk in de weer met voetbal, jeugd training geven, en hij is coördinator daar zit ook tijd in, alle spelers bekijken, regelmatig overleg, etc. Op zaterdag is hij vaak ook weg, sowieso de ochtend, soms de middag ook. Dus eigenlijk hebben we alleen de vrijdag en de zo dag samen, maar zoals nu is hij zélf de hele avond toernooi spelen. En kampioen geworden hoorde ik net, dus dat moet gevierd worden en dan is hij natuurlijk ook niet direct thuis.

Ik vind het wel eens lastig, zie hem zo weinig. Maar aan de andere kant, voor wat hij op die drie-vier avonden en op zaterdag doet, krijgt hij wel een beetje betaald. En eigenlijk is hij er ook maar een paar uur per dag, het zijn alleen nét de uren buiten mijn werktijd.