Vermissingszaak Australië 1966 (Beaumont family)

Ik heb dit afgelopen week gevolgd op het nieuws en het blijft me bezig houden. Heeft iemand er ook iets van meegekregen?

De ouders die nu in de 90 zijn weten tot nu toe niet wat er met hun 3 kleine kinderen is gebeurd in de jaren zestig. Ik vind dit echt zo bizar en onmenselijk. Een kind verliezen is het ergste wat je kan overkomen en deze mensen zijn er drie tegelijk kwijt geraakt en weten niet wat er is gebeurd. Ik hoop echt zo dat ze er binnenkort achterkomen

https://www.ad.nl/buitenland/mogelijk-d ... ~a0f7bf99/



Mogelijk doorbraak in oude zaak verdwijning drie kinderen
Jane (9), Arnna (7) en Grant (4) Beaumont verdwenen op 26 januari 1966 op een strand in de Australische stad Adelaide. Ze werden sindsdien nooit meer gezien. 52 jaar later gaat de politie opgravingen doen op basis van nieuwe informatie, melden diverse Australische media.

Gadver, wat een naar verhaal! Het zal je maar gebeuren inderdaad, alle drie je kinderen opeens weg en er nooit achter komen wat er precies gebeurd is.

Overigens vind ik het best opvallend dat die ouders zulke jonge kinderen zo lang alleen naar het strand lieten gaan.

Ik hoop dat er eindelijk duidelijkheid komt. Zou wat zijn als het echt die verdachte dader blijkt te zijn. Dan hád het dus al jaren eerder opgelost kunnen worden.

Wat een nachtmerrie zeg in je kinderen nooit meer zien en niet weten wat er gebeurt is.

Was dat toen niet normaler Harrison. Mijn moeder verteld wel eens dat zij toen ze jong was ook gewoon uren naar een park ging met vriendinnetjes en alle jongere broertjes en zusjes. Dat daar nooit iets is gebeurt is is echt een geluk (park waar allerlei mensen rondliepen en met water).

Het zou wel heel mooi zijn als het wordt opgelost nu de ouders nog leven. Die hebben natuurlijk ook geen jaren meer Echt ik krijg gewoon steeds kippenvel als ik er aan denk.

Vreselijk zeg alle 3 je kinderen kwijt en al die jaren in onzekerheid

Ze zijn vandaag gaan graven hoorde ik net op het nieuws

Ik heb het ook gezien op het nieuws. Kreeg er gewoon kippenvel van, helemaal toen ik hoorde dat die ouders nog steeds leven. Ik hoop dat het nu alsnog opgelost gaat worden..

Femm schreef:Wat een nachtmerrie zeg in je kinderen nooit meer zien en niet weten wat er gebeurt is.

Was dat toen niet normaler Harrison. Mijn moeder verteld wel eens dat zij toen ze jong was ook gewoon uren naar een park ging met vriendinnetjes en alle jongere broertjes en zusjes. Dat daar nooit iets is gebeurt is is echt een geluk (park waar allerlei mensen rondliepen en met water).

Vanaf dat ik een jaar of 6 was speelde ik ook urenlang alleen met buurkindjes in het bos aan het water bij ons in de buurt. Hutten bouwen, stiekem vuurtjes stoken etc. Kwamen nooit volwassenen kijken of t goed ging.

Pfoe wat heftig zeg. Al die jaren gewoon niet weten wat er gebeurd is. Wat een nachtmerrie.

Wij speelden vroeger ook vaak met kinderen uit het dorp buiten/ in het bos. Niet vanaf heel jong, maar zeker wel vanaf jaar of 8/9 wel en inderdaad zonder dat er volwassenen kwamen kijken. Kan me voorstellen dat dat vroeger misschien nog normaler was. (Denk niet dat mijn dochtertje dat tegen die tijd mag trouwens, toch andere tijden)

Ik hoop echt dat ze iets vinden!

SophieZMY schreef:Pfoe wat heftig zeg. Al die jaren gewoon niet weten wat er gebeurd is. Wat een nachtmerrie.

Wij speelden vroeger ook vaak met kinderen uit het dorp buiten/ in het bos. Niet vanaf heel jong, maar zeker wel vanaf jaar of 8/9 wel en inderdaad zonder dat er volwassenen kwamen kijken. Kan me voorstellen dat dat vroeger misschien nog normaler was. (Denk niet dat mijn dochtertje dat tegen die tijd mag trouwens, toch andere tijden)

Waarom denk je dat het nu gevaarlijker is dan toen wij jong waren?