Vanaf wanneer noem je jezelf mevrouw?

Lekker onzinnig topic maar viel me op dat sommige collega’s hier de telefoon opnemen met ‘met mevrouw de Vries’. Onder andere een collega van 25. Ik vraag me af wanneer ik mezelf ooit mevrouw ga noemen. Of wanneer ik mezelf ooit ouder dan 18 ga voelen!

Kortom: noem jij jezelf weleens mevrouw? En noemen anderen jou al mevrouw?

Ligt er aan of ik wil dat een klant mijn voornaam kent .

Ik zeg nooit mevrouw over mezelf. Vind dat zo oud klinken en afstandelijk. Kan me ook niet voorstellen vanaf wanneer ik dat zou gaan zeggen.

Ik denk nooit!

Eh... tot nu toe echt nog nooit gedaan. Ga ik denk ik ook nooit doen. Mijn oma deed dat - ik vind dat onbewust ook iets voor die generatie. Ik ben niet getrouwd dus volgens mij ben ik dan ook eigenlijk nog niet eens een 'mevrouw' .

Aan de andere kant zijn er van die deur tot deur verkopers die mij stelselmatig 'dame' noemen. Hoewel ik dat heel erg gek vind klinken vind ik dat dan eigenlijk wel weer het juiste woord...

Ik neem nooit zo op, eerlijk gezegd ken ik maar één volwassene die opneemt met 'mevrouw blablabla' en dat is een tante van mij. Voor de rest neemt iedereen op met de voornaam of met voor- en achternaam, heel soms alleen de achternaam. Maar meneer of mevrouw, dat hoor ik bijna nooit.

Haha huh, ik heb dat denk ik nog nooit gehoord! Zal er eens op letten. Denk niet dat ik het ooit over mezelf zal zeggen op die manier.

Haha ik vind dat ook heel stom klinken, ik zou echt nooit mevrouw zeggen als ik de telefoon opneem.

Ik zou dat alleen kunnen met zo’n cliché bekakt oudemevrouwenstemmetje.

Nooit, haha, dat klinkt echt oud. Maar ik word wel zo genoemd bijvoorbeeld in de wachtkamer van het ziekenhuis: mevrouw achternaam, u mag meekomen. Zo haal ik zelf op mijn werk ook mensen uit de wachtkamer. De telefoon neem ik op op mijn werk op met mijn voornaam (ik noem dan eerst het bedrijf).

Lady schreef:Ik denk nooit!

+1!

Ik denk vanaf mijn vijftigste ofzo?

Geel schreef:Ik denk vanaf mijn vijftigste ofzo?

Vind je dat leuk? (oprechte vraag) of waarom dan? Mag ik nog wel Geel zeggen dan.

Ik neem m’n privételefoon op met alleen mijn voornaam. M’n werktelefoon neem ik op met “voornaam achternaam”. In brieven noem ik mezelf wel mevrouw. Wij schrijven onder mandaat dus de brieven worden allemaal door de manager ondertekend. Om te voorkomen dat hij ook alle vragen krijgt schrijven wij altijd zoiets als “voor vragen over deze brief kunt u contact opnemen met mevrouw achternaam.”
Dat staat standaard zo in onze modellen dus dat houd ik braaf aan.

Carrie schreef:

Geel schreef:Ik denk vanaf mijn vijftigste ofzo?

Vind je dat leuk? (oprechte vraag) of waarom dan? Mag ik nog wel Geel zeggen dan.

Jij altijd pop!

Ik vind het niet per se leuk, maar ik schrijf momenteel een artikel over de overgang en sindsdien is alles anders.

Nee, ik kan me gewoon voorstellen dat ik dan echt ouder ben en dat ik me meer een mevrouw voel en dat het dan past om mezelf als mevrouw A. te presenteren. Maar ik zeg hierover niet dat het nooit zal gebeuren.

Geel schreef:

Carrie schreef:

Geel schreef:Ik denk vanaf mijn vijftigste ofzo?

Vind je dat leuk? (oprechte vraag) of waarom dan? Mag ik nog wel Geel zeggen dan.

Jij altijd pop!

Nee, ik vind het niet per se leuk, maar ik schrijf momenteel een artikel over de overgang en ik sindsdien is alles anders.

Oh my, heftig!

Anderen noemen me al jaren mevrouw, in winkels enzo. Dieptepunt was een jongen die in de supermarkt werkte en ik herkende als kennis van mijn broertje, die mij dus blijkbaar als veel ouder zag. Al kun je dat ook gewoon netjes noemen ;-).
Ik kan me niet voorstellen mezelf ooit als mevrouw aan iemand voor te stellen.

Op mijn werk doe ik dat wel voor klanten. Dan zeg ik "naam bedrijf, met mevrouw "achternaam". Mijn stem klinkt namelijk nogal jong aan de telefoon en heb al meerdere keren gehad dat ze mijn antwoord niet serieus namen en dan een collega wilden spreken omdat ze mij niet geloofden . Dus sindsdien noem ik mezelf mevrouw naar klanten toe.

Ik noem mezelf nog helemaal geen mevrouw, ik ben net over de drempel heen aan het gaan om mezelf als echt gewoon volwassen vrouw te zien in plaats van een volwassen meid. Meid vind ik een stom woord maar meisje klinkt ook weer te jong voor wat ik bedoel.

Niet, ik geloof ook niet dat ik het mijn moeder ooit heb horen zeggen.

Maple schreef:Ik noem mezelf nog helemaal geen mevrouw, ik ben net over de drempel heen aan het gaan om mezelf als echt gewoon volwassen vrouw te zien in plaats van een volwassen meid. Meid vind ik een stom woord maar meisje klinkt ook weer te jong voor wat ik bedoel.

Zo herkenbaar, vooral dat laatste! 'Leuke meid' is dan weer prima, maar als ik zou moeten zeggen, 'Oh ik was aan 't praten met een meid uit de winkel..' dan neh.

Ik noem mezelf dus ook niet mevrouw, als ik ergens naar toe bel en m'n voornaam niet perse wil gebruiken, dan gebruik ik alleen m'n achternaam en soms m'n woonplaats erachter. Dat deden m'n ouders vroeger vaak, dus ik heb 't overgenomen. Geen idee waarom eigenlijk, geloof niet dat 't instantie echt veel uitmaakt waar ik vandaan kom maar goed, gewoontes

Nog lang niet! Maar ik vind wel dat anderen in sommige situaties dat horen te zeggen.

Bijvoorbeeld als iemand me wil passeren in een winkel. 'meisje, mag ik er langs?' Vind ik echt verschrikkelijk.

Mijn werk is erg informeel, daar heet ik gewoon Spencer, naamwinkel.

Bazinga schreef:

Maple schreef:Ik noem mezelf nog helemaal geen mevrouw, ik ben net over de drempel heen aan het gaan om mezelf als echt gewoon volwassen vrouw te zien in plaats van een volwassen meid. Meid vind ik een stom woord maar meisje klinkt ook weer te jong voor wat ik bedoel.

Zo herkenbaar, vooral dat laatste! 'Leuke meid' is dan weer prima, maar als ik zou moeten zeggen, 'Oh ik was aan 't praten met een meid uit de winkel..' dan neh.

Ik noem mezelf dus ook niet mevrouw, als ik ergens naar toe bel en m'n voornaam niet perse wil gebruiken, dan gebruik ik alleen m'n achternaam en soms m'n woonplaats erachter. Dat deden m'n ouders vroeger vaak, dus ik heb 't overgenomen. Geen idee waarom eigenlijk, geloof niet dat 't instantie echt veel uitmaakt waar ik vandaan kom maar goed, gewoontes

Haha ja dat deed mijn moeder ook altijd! ‘Hallo met mevrouw Jansen van de Takkestraat 31’

Spencer schreef:Bijvoorbeeld als iemand me wil passeren in een winkel. 'meisje, mag ik er langs?' Vind ik echt verschrikkelijk.

Ik ook. Net als mensen die je aanspreken met jongedame.

Ik zou het ook gekker vinden klinken als mensen in de supermarkt inderdaad zouden zeggen 'Meisje, mag ik er langs?' Dan toch liever 'Mevrouw, mag ik er langs'.

Mezelf mevrouw noemen dat doe ik dan weer niet haha.

En als ik het met leeftijdsgenoten heb over vrouwen van onze leeftijd (of iets daar onder) dan zeg ik gewoon 'die chick' of 'die vrouw' misschien ook wel 'die meid'. Ik ga er eens op letten haha.