Twijfels, twijfels. Vriend wil boer worden.

02 Jun 2016 17:56 door Rizzo

Dag dames,

Ik ben niet zo heel actief op het forum, lees vooral mee, maar toch wil ik het volgende op het forum plaatsen. Wellicht heeft iemand er ervaring mee, of kunnen jullie je onafhankelijke mening geven. Al zo'n acht jaar ben ik samen met mijn vriend. Fijne relatie, superlieve man. Hij heeft alleen een droom: boer worden (melkveebedrijf). Dat wist ik al vanaf het begin natuurlijk, maar toen was ik nog te jong om me daar echt druk over te maken, al heb ik me altijd afgevraagd of ik die toekomst ook wil. Nu de 30 in zicht komt spelen de twijfels op. Wil ik dit wel? Ik vind mijn werk belangrijk en ik geniet er van, maar ben ook blij als ik de deur dicht kan trekken. Wat mij betreft is er echt meer in het leven zeg maar. Op het moment dat je partner een melkveebedrijf bezit wordt dit wel een ander verhaal voor hem. Zeven dagen per week werken, beschikbaar moeten zijn als er wat mis gaat. Mijn vriend is wel bereid om me te gemoed te komen. Af en toe een weekend vrij, een keer per week een avond niet melken (tussen 17.15 en 19.30), een aantal weken vakantie. Deze dingen vind ik belangrijk. Hij verwacht niet van mij dat ik meewerk in het bedrijf, maar ik ga er wel wat van merken natuurlijk. Dat me 'opgelegd' word dat ik mijn ritme aan hem aanpas bijvoorbeeld. Hoeft niet, maar samen eten is wel zo leuk. En dat vind ik lastig. Ik houd van de vrijheid om dagen in te plannen zoals het uitkomt (voordeel: door zijn werktijden heb ik ook wat tijd voor mezelf, vind ik ook fijn). Ik houd van comfort. Een supermarkt dicht in de buurt bijvoorbeeld (is niet in het dorp waar deze boerderij staat, te ver om te fietsen ook. Met de auto gaat het wel.). Op het erf staat ook het huis van zijn ouders. Gelukkig staan de huizen wel los van elkaar, maar we zullen elkaar dan toch regelmatig tegenkomen. En het zijn lieve mensen hoor. Maar dat zijn mijn ouders ook, en daar zou ik ook niet naast willen wonen. Ik vind het zo lastig. En zo moeilijk in te schatten of dat waar ik me zorgen over maak, ook echt zo gaat in de praktijk. Misschien valt het allemaal reuze mee. Maar wat als ik er doodongelukkig van ga worden. Voor mijn gevoel moet ik binnenkort wel een beslissing maken, want straks ben ik 30 en kom ik er alsnog achter dat ik niet wil. Dan liever nu. Het huis naast zijn ouders, daar zouden wij dus gaan wonen. Die moet eerst tegen de vlakte en een nieuw huis moet gebouwd worden. Dat is wel tof natuurlijk! Maar gaat ook nog wel even duren. We zijn hier op dit moment ook nog niet mee bezig.

Is er iemand die misschien ervaring heeft met een soortgelijke situatie? Of iemand die tips/adviezen heeft om er uit te komen wat ik hier mee wil?

02 Jun 2016 18:26 door Anoniem170

Dat is wel een heftige omslag denk ik.
Ik zou er goed over nadenken of je op deze manier je toekomst wel wil invullen. Er wordt heel veel van je gevraagd op deze manier om op te offeren.
Het is geven en nemen in een relatie maar dit vind ik wel heel erg van 1 kant komen.

02 Jun 2016 19:08 door Anoniem161

Zoals ik het jou nu hoor vertellen, gaat het niet werken. Als hij bedrijfsopvolger is, kan je hem waarschijnlijk niet tegenhouden. Het vraagt veel meer dan je voor ogen hebt.

Paar voorbeelden:
Op mijn bruiloft moest mijn vader tussendoor naar huis want er was een koe aan het kalveren. Dat ging fout dus hij, mijn broers en de veearts hebben er veel tijd aan besteedt. Gelukkig konden wij later beginnen aan de taart zodat hij niets misten maar je moet dus altijd rekening houden met het onverwachte.

Vakantie zal maximaal een paar dagen zijn, een boer laat zolang zijn bedrijf niet achter in de meeste gevallen. Vooral niet als het een keer fout is gegaan.

Tijdens grasmaaien en mais hakselen heeft hij heel weinig tijd voor jou. Dan zijn ze lange dagen bezig en is het vaak dat iedereen moet helpen met de kuil stoppen.

Dagje weg als het mooi weer is? Dan moet er beregend worden, gemaaid en gehakseld.

Lekker uitslapen samen kan niet, de koeien moeten ongeveer op hetzelfde tijdstip gemolken worden.

Maar het is een mooi beroep! Het vraagt alleen veel van het gezin.

Samenwonen op het erf met schoonouders hoeft niet erg te zijn, als je elkaar maar de ruimte geeft.

02 Jun 2016 19:30 door Soleil

OW dat had ons juist geweldig geleken (mijn vriend en mij).
Maar ik denk ook dat heel je leven dan in het teken staat van het bedrijf. Of je het nu wilt of niet, jij bent dan toch de boerin die bij je boer hoort.

Met het leven met schoonouders heb ik wel ervaring: in het begin vond ik het lastig, het voelde als een soort bemoeienis en ik voelde me wel in de gaten gehouden.
Inmiddels heb ik ze leren waarderen zoals ze zijn en zou ik niet meer anders willen. En ja, mijn schoonmoeder komt iedere dag bij de kinderen kijken en ze weten precies wanneer je waarheen gaat, en ja ze kijken naar binnen als ze langslopen.
Maar ik krijg ook elke dag groente uit de groentehof, kan op elk willekeurig moment mijn zoontje droppen, voel me altijd veilig op het grote erf, kan altijd met iemand een praatje maken, kan altijd vragen of ze nog iets van de supermarkt voor mij meenemen, krijg vers stoofvlees. En het zijn gewoon lieve mensen.

02 Jun 2016 20:55 door Anoniem304

Het boerenleven heb ik zelf weinig ervaring mee, maar een vriend van ons is 'weekendboer'. Hij staat in het weekend vroeg op om de koeien te melken bij een boer zodat de boer met zijn gezin kan uitslapen en leuke dingen kan doen. Hij neemt het melken en alles wat erbij hoort dus ook regelmatig het hele weekend over en ieder jaar ook 2 of 3 weken in de vakantie. Twee vrienden van hem (waaronder mijn vriend) helpen dan ook wel regelmatig. Als je vriend dat ook zo kan regelen met een weekendboer zou dat natuurlijk wel een uitkomst zijn voor jullie als gezin ook. Elisa belicht hierin de andere kant van het verhaal, maar zo hoeft het natuurlijk niet te gaan als je als boer wat werk uit handen kan (en wil) geven. Die boer hierboven slaapt regelmatig uit dus

Met wonen op hetzelfde erf als je schoonouders heb ik wel ervaring en ik zou niet meer anders willen. We kunnen zo aanschuiven `s avonds en voel me inderdaad ook altijd veilig. Er is altijd iemand om te helpen, met wat dan ook en andersom ook natuurlijk. Mijn schoonouders zijn super lief en bemoeien zich verder niet met ons. We zien ze soms ook weken niet. Nou hebben wij geen kinderen. Met een baby of kinderen komen ze vast vaker langs haha.

03 Jun 2016 15:07 door Anoniem193

Zoals Yadira het omschrijft, met behulp van een "weekendboer" die ook de boerderij kan leiden zou ik het zeker doen.
Mij lijkt het heerlijk. Ondanks dat je bepaalde dingen altijd moet, heb je ook op andere momenten meer vrijheid dan ieder ander.
Bij mijn dochter op school zitten ook 2 boerengezinnen. De vaders en moeders kunnen allebei zo goed als altijd bij de activiteiten zijn, gesprekken op school is nooit een probleem, de kinderen vervelen zich nooit op/in een boerderij.

03 Jun 2016 19:40 door Anoniem161

Ik zou het ook graag willen maar ben het gewend. Met mijn post wilde ik alleen aangeven dat het niet altijd eenvoudig is. Ik merk dat topic opener niet echt enthousiast is en denk dat het daardoor niet gaat werken.

En hulp, er is bedrijfshulp die je kunt inhuren als je op vakantie wilt. Maar heb al verschillende keren gehoord dat het fout ging waardoor een volle tank melk de put in moet (en een boete als het toevallig al opgehaald is), een koe en kalf dood en nog meer van die dingen.
Nu komt een neef bij mijn ouders op het bedrijf werken als hun en mijn broers weg moeten. Maar het is niet zo eenvoudig.

03 Jun 2016 22:18 door Rizzo

Dankjulliewel voor de reacties! Fijn dat ook de positieve kanten belicht worden. Misschien maak ik het ook allemaal heel groot in mijn hoofd en moet ik het wat relativeren. Wat Roos' aangeeft dat voelt voor mij op dit moment wel zo, dat ik veel moet geven (want er gaan hoe dan ook dingen veranderen) maar dat ik er niet zo veel uit haal. Een nieuw huis bouwen is leuk, dat hij overdag vaker vrij is, is leuk. Schoonouders dichtbij zal best goed uitkomen zodra er kinderen zijn. Maar als echt alles om het bedrijf gaat draaien, daar word ik minder enthousiast van. Wat Elisa aangeeft, weggaan op en bruiloft, dat ga ik echt niet waarderen zeg maar. Voor mijn gevoel zou ik er zelf niet zoveel uithalen en doe ik het dan meer voor hem. Maar ik zit er al zo lang mee. Misschien zie ik het allemaal heel zwaarmoedig en valt het allemaal best mee. Er zullen inderdaad boeren zijn die werk niet gauw uit handen geven, maar ik verwacht niet dat dit bij hem het geval zal zijn. Nu werkt hij ergens in loondienst en is hij in het weekend op de boerderij. Een keer per drie weken heeft hij een weekend vrij, dan melkt de buurman. Verder geeft hij zelf aan dat hij dit ook wil doorvoeren als hij de boerderij helemaal overneemt. Hij zegt dat ook wel fijn te vinden.

Ik vind het lastig om een reëel beeld te krijgen wat nou concreet gaat veranderen voor mij. Dat kan ik mijn vriend vragen, maar hij weet dat ik niet zo enthousiast erover ben, dus weet niet of hij alles echt zo schetst als dat het daadwerkelijk is. Meestal besluit ik uiteindelijk dat ik onze relatie te goed vind om nu al op te geven. Dan vind ik dat ik het op zijn minst moet proberen en als ik dan ongelukkig word kan ik altijd nog weggaan. De gevolgen zijn dan groter en ik ben een aantal jaartjes ouder, maar dat is het ergste wat zou kunnen gebeuren. Zo nu en dan vliegt het me weer even aan en ga ik toch weer twijfelen..

03 Jun 2016 22:23 door Anoniem167

Het lijkt me wel een enorme uitdaging en wel heel leuk, maar wel zwaar en een enorme verantwoording. Wil hij het sowieso gaan doen?

03 Jun 2016 22:30 door Rizzo

Pippa schreef:Het lijkt me wel een enorme uitdaging en wel heel leuk, maar wel zwaar en een enorme verantwoording. Wil hij het sowieso gaan doen?

Ja zeker, dat is al zijn droom sinds hij klein was. En hij moet het ook absoluut gaan doen! Ik zeg ook altijd dat hij dat niet moet laten schieten voor mij en dat verwacht ik ook echt niet van hem. Als blijkt dat het niet werkt voor mij, dan heeft het niet zo moeten zijn. Even makkelijk gezegd natuurlijk.

Maar het is wel apart. Vroeger was ik echt een paardenmeisje, vader zei altijd dat ik maar een rijke boer moest zoeken. En tadaaa, ik heb er een gevonden! Maar inmiddels ben ik geen paardenmeisje meer en is mijn liefde voor dieren wat gezakt.

04 Jun 2016 07:08 door Anoniem161

Nou wil je wat positieve reacties:

Mijn vader was altijd thuis dus toen we uit school kwamen, was er altijd iemand om je verhaal kwijt te kunnen.

Opgroeien en leven op een boerderij is het mooiste wat er is. De ruimte, vrijheid en bedrijvigheid. Maar ook de rust.

Ik woon nu in een dorp maar als ik mijn raam open zet, logeer ik in een hotel dus vakantie kost niets ;) ben al dat gepraat in de avond niet gewend!

Mijn ouders hadden tussendoor tijd voor elkaar. Dus een uitgebreidere lunch dan normaal of een middagje naar de stad.

Boeren zijn vaak heel behulpzaam. Ook naar andere boeren toe, je wordt als vrouw ook makkelijk opgenomen in de groep.

Wonen met jouw schoonouders op het erf is ook fijn. Toevallig geen aardappels in huis, de buurvrouw wel. Je moet even weg maar ze komen voor iets te maken, je roept de hulp in van haar. Met kinderen is het ook fijn, je hebt oppas aan huis. Vaak kunnen ze altijd.
Maar ik heb ook vrienden die zetten een campingbedje bij mooi weer naast de (open) melkstal. Vader kan het dus in de gaten houden terwijl kind slaapt/speelt.

Ik zou zo weer terug willen! Helaas kon mijn man het bedrijf van zijn familie niet overnemen en het bedrijf van mijn ouders nemen mijn broers over.

04 Jun 2016 08:02 door SoGood

Ik begrijp je twijfels, het is nogal wat denk ik.. Het is geen baan maar een manier van leven en zoals je hier schrijft heb ik het idee dat je teveel twijfelt en je nu een reden zoekt waarom je het eventueel wel zou willen. Het zou niets voor mij zijn denk ik, ik gun mijn man veel maar ik zou ook gewoon eens spontaan uit eten willen ofzo. Daarnaast lijkt mij het hele boerderijleven niks maar waarschijnlijk zit ik vol met vooroordelen. Elisa zegt bijvoorbeeld dat je als boerin makkelijk wordt opgenomen in de groep. Ik zie dan meteen een groep vrouwen op klompen aan een ronde donkere tafel kantklossen of breien, koffie drinkend uit grote mokken die niet bij elkaar horen. Vergeef mij Elisa. :smile:

Het lijkt me een vervelende situatie waarin je verkeerd. Praat veel met je vriend en probeer zoveel mogelijk je gevoel te volgen. Sterkte en succes.

04 Jun 2016 09:03 door Anoniem161

Haha SoGood, zo is het gelukkig niet. Ken je de boerinnen kalender niet?

04 Jun 2016 09:07 door SoGood

Elisa schreef:Haha SoGood, zo is het gelukkig niet. Ken je de boerinnen kalender niet?

Hahaha, nee die kende ik inderdaad niet dus ik heb even gegoogled. Mooie vrouwen! Niet de ongemake-upte vrouwen in een zelfgebreide trui die ik voor ogen had inderdaad, haha.

04 Jun 2016 10:10 door Thunder

Als wij die kans zouden krijgen zouden wij hem direct grijpen! Maar goed, wij zijn allebei zo opgegroeid. En ik kan me heel goed voorstellen dat je het moeilijk vindt om er een voorstelling van te maken. Ik kan me eigenlijk alleen maar aansluiten bij de post van Elisa. Praat met elkaar.

04 Jun 2016 14:22 door Rizzo

Dat is idd lastig, het niet echt een voorstelling kunnen maken van wat het is. Ik zou aankomende zomer als zijn ouders op vakantie kunnen gaan logeren daar. Wellicht maakt dat alles iets duidelijker. Al is dat alsnog anders, niet je eigen plekje en eigen spulletjes. En misschien kan ik een keer met iemand praten die nu met een boer op de boerderij woont maar hier ook niet vandaan komt. Ik ken ze niet, maar ik kan mijn vriend vragen of hij iemand weet.

SoGood, misschien zoek ik redenen waarom het wel zou lukken. Maar misschien valt het in de praktijk ook allemaal wel reuze mee en zou ik me er goed aan kunnen aanpassen. En dan zou het mooi zonde zijn om een superleuke man te laten gaan. Wat betreft dat uit eten gaan, daar houden wij allebei heel erg van. Kan me niet voorstellen dat dat heel erg zal gaan veranderen. Wellicht alleen op een iets ander tijdstip dan dat we nu zouden doen

.

04 Jun 2016 15:18 door Rizzo

Ik zit er nog eens over na te denken en besef me dat het ook wel meespeelt welke rol mijn vriend hierin speelt. Hij weet van mijn twijfels af. Vorig jaar rond deze tijd hebben we een gesprek gehad waarin ik aangaf dat ik wel graag uit wil vinden welke kant ik op wil. We hebben toen afgesproken dat mijn vriend zijn best zou gaan doen om mij enthousiast te maken voor de boerderij, zodat het misschien ook wat zou gaan leven bij mij. De bal lag wat dat betreft bij hem. Einde van het jaar had ik er nog niks over weer gehoord dus ben ik het gesprek weer met hem aan gegaan, wat maakt dat ik er niks van weer heb gehoord? Hij kon het antwoord niet echt geven. Niet veel later kwam hij thuis met een bouwtekening van hoe hij had bedacht dat het huis eruit kon gaan zien. Heel leuk! Maar ik baal er dan van dat ik er nogmaals achteraan moet, dat hij zich zo passief opstelt. Ik zou het snappen als hij niet goed weet wat hij moet doen om mij enthousiast te maken, maar dat zou hij ook kunnen zeggen. Dan voel ik me in ieder geval gehoord. Voor mijn gevoel ben ik er heel erg mee bezig en probeer ik uit te zoeken waar ik sta, maar doet hij hier niet veel mee. En omdat er nog geen concrete plannen zijn, voelt het ook alsof mijn leven best wel op on hold staat zeg maar.

04 Jun 2016 15:27 door Whatever

Dat vind ik ook niet fair inderdaad. Als jij aangeeft graag mede enthousiast gemaakt te worden voor zijn droom en hij wil het echt, dan moet hij daar toch ook enthousiast werk van maken? Kijk schat hoe spannend dit of dat is en kijk schat hoe mooi het buitenleven is en kijk schat hoe leuk de kinderen kunnen spelen op zo'n erf WEET IK HET, praat er met enthousiasme over inderdaad.

Voor mij zou het niet acceptabel zijnde. Ik kom uit een boerendorp en heb er laatst weer twee maanden co-schappen huisarts (laatst, vorig jaar alweer bijna) gelopen en het is gewoon echtnoet mijn ding zo'n gemeenschapsgevoel en iedereen kent iedereen. Ik ben te stads en niet burgerlijk genoeg ervoor denk ik. Fijn hoor dat de buren aardappels hebben als de jouwe op zijn, maar ik heb liever dat er een goeie Thai is waar ik kan bestellen en dat die buren niet maandag bij de kapper aan hun buren vertellen dat ik geen eens aardappels hadden op zondagmiddag.

04 Jun 2016 15:28 door Siem

Maar even als advocaat van de duivel. Waarom MOET hij je enthousiast maken? Dit is niet iets wat hij ineens heeft bedacht maar iets wat al vanaf het begin van jullie relatie duidelijk was. Je geeft zelf in je eerste post aan dat dit altijd zijn droom was en je dit vanaf het begin af aan wist en dat je je er toen niet druk om hebt gemaakt.

Ik denk niet dat hij je enthousiast hoeft te maken maar dat jij moet nadenken of je dit wel wilt. En dan bedoel ik zowel het boerenleven als de relatie waarin hij zich passiever opstelt dan jij wilt. Je maakt je op deze manier afhankelijk van hem door te zeggen dat je leven on hold staat terwijl eigenlijk duidelijk is waar zijn toekomst ligt, het is alleen de vraag of jij dezelfde toekomstdromen deelt of wilt delen.

04 Jun 2016 15:37 door Anoniem282

Ik heb niet alles gelezen, maar van wat ik las denk ik: het is wel heel erg wat hij wenst, verlangt en van droomt. Allemaal leuk en aardig, maar waar ben jij in dit plaatje? Jij komt in beeld als het gaat om jou net zo enthousiast te krijgen als hij. Dat geeft toch al aan dat het niet iets is waar jij al die jaren van hebt gedroomd?

Ik zou van m'n lang zal ze leven niet naast mijn (schoon)ouders willen wonen. Ook niet in een fancy huis dat helemaal naar onze smaak is gebouwd en ingericht. Ook niet omdat dit later wel handig is mochten ons kinderen gegund zijn. Deze opoffering zou ik te groot vinden, omdat ik mezelf goed genoeg zou kennen om te weten dat ik al vrij snel me heel ongelukkig zou voelen. Ons kent ons is totaal niet aan mij besteed en de dichtstbijzijnde winkel op 3 km afstand al helemaal niet. Het zou me een eenzaam, verlaten gevoel geven om tussen de koeien te leven ipv tussen mensen. Ik vind dus ook niet dat jouw vriend jou enthousiast moet proberen te maken, maar dat dit gevoel uit jezelf moet komen bij zo'n ingrijpende verandering in je leven (als het door zou gaan).

04 Jun 2016 17:17 door Anoniem304

Ik vind naast schoonouders wonen juist prettiger dan elke andere buur. Als ik op zondag aardappels moet halen bij de buren, dan vertellen ze dat misschien wel aan de kapper ja. Maar m'n schoonouders zouden dat never doen. Of als we eens ruzie hebben zouden gewone buren daar vast over roddelen. M'n schoonouders nooit.

Leef en laat leven. Dat ontbreekt er met gewone buren nog wel eens aan als ik de verhalen soms zo lees of hoor.

Maar ik ga gewoon op zondag naar de supermarkt

04 Jun 2016 17:46 door Sawadee

Ik zou er ook écht niet aan moeten denken on naast mijn schoonouders te wonen.. Juist al die dingen die anderen als voordelen opnoemen, zouden mij juist enorm gaan irriteren.
Ik vraag me ook wel af of je echt kan wennen aan het boerenleven als je er nu al zo in staat..

04 Jun 2016 19:36 door rapa nui

Ik zie het in heel veel gevallen in mijn omgeving goed gaan. Ook dat wonen vlakbij (schoon)ouders. In bijna alle gevallen laten ze elkaar best wel vrij of juist niet maar dan gaat dat wel in goed overleg. Je hebt in die gevallen vaak makkelijk oppas of babyfoon bij (schoon)ouders.

Ik vind het in dit topic vooral verbazingwekkend dat je noemt dat je al 8 jaar een relatie hebt en er nu pas serieus over gaat nadenken of je dit wel wilt. Je noemt dat je verwachtte dat je vriend je enthousiast zou moeten maken maar ik vind dat een vreemde opstelling. In dit soort gevallen weet je toch wel eerder dan pas na 8 jaar waar je aan begint? Ik vind meer dat je hem dan wel heel erg lang aan het lijntje hebt gehouden als je er nu mee zou ophouden omdat je er nu pas goed over na gaat denken.

Wat wil je met je eigen baan? Hoeveel wil je gaan werken / blijven werken stel dat er kinderen komen? Bij een boerderij kun je volgens mij niet verwachten dat je man het werk een dag stil gaat zetten omdat hij een papadag heeft. Aan de andere kant zie je in mijn omgeving wel dat kinderen van jongs af aan er mee opgroeien en veel meer dingen samen met papa doen/papa helpen. Idem met mama als die meehelpt.

Ik weet niet hoe geïsoleerd die boerderij echt ligt maar op het platteland wen je volgens mij wel vrij snel aan de afstanden, dat je wat langer moet rijden voor je bij een theater bent, of een middagje stad doet. Maar in mijn omgeving zijn die mogelijkheden er echt wel en gaan echtparen/stellen die een boerderij hebben gewoon hun gangetje wat dat betreft alhoewel ze wel met tijdstip van melken rekening moeten houden dus dit soort dingen niet te vroeg op een avond kunnen plannen.

Het lijkt me voor je vriend ook financieel in de huidige tijd een grote stap dus

04 Jun 2016 20:05 door Green_Pepper

Hoeveel tijd je vriend kwijt zal zijn met het boerenbedrijf zal ook grotendeels van de financiële toestand van het bedrijf afhangen; als het goed loopt kun je een avond/weekendhulp betalen, anders niet.
Verder zou ik eens goed nadenken over wat voor ambities je zelf hebt en of die te combineren zijn. Zo zie ik bijvoorbeeld bij vrienden (op een boerenbedrijf) dat in de zomerperiode veel mensen helpen met o.a. kuilen, de vrouw van het stel zet dan koffie en regelt lunch. Zie je jezelf dat doen? Verwacht je vriend dat? Of hoe wordt het anders geregeld?

Hoe je invulling geeft aan het boerenleven hebben jij en je vriend echt zelf in de hand. Praat er dus veel over. Zijn droom is duidelijk, nu die van jou nog.

06 Jun 2016 09:28 door Anoniem304

Sawadee schreef:Ik zou er ook écht niet aan moeten denken on naast mijn schoonouders te wonen.. Juist al die dingen die anderen als voordelen opnoemen, zouden mij juist enorm gaan irriteren.
Ik vraag me ook wel af of je echt kan wennen aan het boerenleven als je er nu al zo in staat..

Ik zie om eerlijk te zijn weinig verschil, behalve dat ik nu iedere dag hun puppy kan knuffelen :banaan:

Haha nee zonder gekheid, het ligt er maar net aan hoe die mensen zijn natuurlijk. Mijn schoonouders zijn erg op zichzelf, dus die merk je niet eens.

Welkom op Zeg maar Yes!

Twijfels, twijfels. Vriend wil boer worden.

Twijfels, twijfels. Vriend wil boer worden.

Re: Twijfels, twijfels. Vriend wil boer worden.

Re: Twijfels, twijfels. Vriend wil boer worden.

Re: Twijfels, twijfels. Vriend wil boer worden.

Re: Twijfels, twijfels. Vriend wil boer worden.

Re: Twijfels, twijfels. Vriend wil boer worden.

Re: Twijfels, twijfels. Vriend wil boer worden.

Re: Twijfels, twijfels. Vriend wil boer worden.

Re: Twijfels, twijfels. Vriend wil boer worden.

Re: Twijfels, twijfels. Vriend wil boer worden.

Re: Twijfels, twijfels. Vriend wil boer worden.

Re: Twijfels, twijfels. Vriend wil boer worden.

Re: Twijfels, twijfels. Vriend wil boer worden.

Re: Twijfels, twijfels. Vriend wil boer worden.

Re: Twijfels, twijfels. Vriend wil boer worden.

Re: Twijfels, twijfels. Vriend wil boer worden.

Re: Twijfels, twijfels. Vriend wil boer worden.

Re: Twijfels, twijfels. Vriend wil boer worden.

Re: Twijfels, twijfels. Vriend wil boer worden.

Re: Twijfels, twijfels. Vriend wil boer worden.

Re: Twijfels, twijfels. Vriend wil boer worden.

Re: Twijfels, twijfels. Vriend wil boer worden.

Re: Twijfels, twijfels. Vriend wil boer worden.

Re: Twijfels, twijfels. Vriend wil boer worden.

Re: Twijfels, twijfels. Vriend wil boer worden.

Wie is er online?