Okee even in 3 delen, haha.
Maar mama's met de wat oudere kindjes ( peuterpubertjes?! ;) ), hoe gaat het met jullie bij bijvoorbeeld het naar bed brengen?
Hier vind ik het af en toe echt lastig. Pff, daarna ben ik helemaal leeggezogen
.
In het begin gaat het prima, als ik alle deuren dicht laat en ik ze meteen richting hun eigen kamer begeleid ;). Want zodra er ook maar een deur op een kier staat of ik ben niet alert genoeg, dan rennen ze richting ons bed en gaan er hard op springen. En net als ik de een heb, zet de ander het op een rennen
.
Nou ja, dan moeten ze eerst naar de wc, wat echt lang duurt, want ze moeten van alles. Maar ja dat wil ik wel serieus nemen. Dus ik begin alvast met de ander. De een is klaar op de wc en wordt gewassen en aangekleed. De ander is ondertussen klaar en vraagt kusjes, aandacht, doet dingen die ik liever niet wil ( in de kast, op het bed springen, op de verwarming klimmen enz. ), terwijl ik een kind probeer aan te kleden, tanden te poetsen enz.
Okee volgend kind in de pyjama ( na veel tegenstribbelen ;), want mijn zoon heeft er nooit zo'n zin in. En dan kunnen we eindelijk lezen
. Dat is wel een heerlijk momentje, want dan lezen we samen en vertel ik zelf nog wat.
Nou dan zingen we een liedje en is het tijd om naar bed te gaan. Nou ja dan begint helemaal de ellende, want ze rennen allebei naar een andere kant van de kamer. Als ik de een in bed heb en achter de ander aan ga, is degene die in bed lag er alweer uitgekomen en rent weer door de kamer
.
Als ze dan eenmaal goed en wel in bed liggen, dan moeten ze ineens weer plassen ( begint het hele riedeltje weer opnieuw ), drinken, knuffelen, kussen, de beer ligt niet goed, ze hebben snot op hun neus, de deken ligt niet goed enz. enz.
Als ik heeeeeel veel knuffels en kusjes heb gegeven, want ja daar ben ik ook dol op, haha, probeer ik de kamer uit te gaan. Maar telkens is er weer wat anders.
Ik probeer echt wel consequent te zijn en niet teveel hun zin geven, alleen plassen en water drinken vind ik wel belangrijk, maar ik vind het zoooo moeilijk af en toe om niet toe te geven.
Herkenbaar?
Zeg me alsjeblieft dat dit bij jullie ook regelmatig zo is en niet alleen maar peace en vree?!
Ik vind het ook wel een heel leuk deel van de dag hoor, maar als ze moe zijn, dan worden ze gewoon iets drukker en dat vind ik soms wel vermoeiend
.
Mijn man is wat dat betreft veeeel geduldiger
.