Hier mag veel maar met eten gooien of iemand pijn doen betekend echt wel naar de gang, zoveel minuten als je oud bent.

Ben ik ook wel benieuwd naar Jip. Wat is straffen dan?

Oja rectificatie: toen ze me nog in m’n gezicht sloeg moest ze ook op de gang want daar ben ik echt niet van gediend.

MdU ik heb vorig jaar voor Naomi sandalen van ShoesMe gekocht, die vielen mooi smal, zaten bij haar goed. Andere smalle merken vind ik Ik-ke (en nu kan ik niet op de rest komen, uiteraard :-/)

Onder straffen versta ik ook streng toe spreken, haar ergens bij weg halen. Dat is voor nu voornamelijk mijn straffen.

Ik vind het ook een lastige maar ik zet de gang wel in. Als ik een paar keer heb gezegd dat iets niet mag en ze doet het steeds weer, dan zeg ik dat ze even op de gang moet als ze het nog 1 keer doet. Helpt vaak al genoeg maar soms niks en dan zet ik haar ook daadwerkelijk even op de gang. 1 of 2 minuten. Niet boos en schreeuwend, maar gewoon op een rustige manier. Als ik haar weer haal leg ik nog een keer uit waarom het was en geven we elkaar een knuffel en dan is het weer klaar. Ik heb het idee dat het hier werkt en voor minder frustraties zorgt dan wanneer ik zou gaan schreeuwen of op een andere manier heel boos word.

Hier moet ze soms ook echt wel naar de gang, dat weet ze ook. Laatst sloeg ze mijn man en ging ze zelf haha!

MdU, falcotto heeft mooie smalle schoenen!

Maar dan straf je toch ook?

Helemaal mee eens trouwens hoor, dat je dat doet. Straf klinkt vaak zo negatief en het wordt vaak ook als negatief gezien. Dat vind ik weleens jammer. Ik vind dat ouders in de huidige tijd best wat strenger mogen zijn. Voor mijn gevoel worden er veel te veel prinsjes en prinsesjes gevormd tegenwoordig. Je ziet nu ook dat veel tieners en twintigers ongelukkig zijn of niet verder komen in de maatschappij, omdat ze in hun jeugd nooit tegenwind hebben gekend maar altijd uit de luwte zijn gehouden.

Als er met eten gegooid wordt of er iemand expres pijn gedaan wordt moet ze idd ook naar de gang. Verder ben ik niet zo streng. Ik ben absoluut niet bang dat mijn kind een prinsesje wordt overigens.

Mag ik even een andere vraag stellen? Nou ja; ik doe het gewoon.

Wat is jullie succesrecept bij jullie kind? De mijnes eet niet zoveel. Boterhammen, fruit, rauwkost en frietjes gaan er goed in. Al het andere vindt ze gewoon niet zo interessant. Niet dat het niet lust ofzo, maar ze heeft er gewoon weinig zin in.

Soep! Laatst wilde ze de groentesoep niet eten. Toen de groenten geprakt en toen at ze het wel. Ik vind het fijn, want dan krijgt ze in ieder geval een bak groente binnen.
Voor de rest eet L ook niet zo best 's avonds.

Oh ik geloof ook echt niet dat Tobias een prinsje wordt, ondanks dat wij niet echt straffen. Ik ben 't wel deels met je eens, Lady, maar vind 't allemaal zo afhankelijk van het kind en de ouders. Als een kind ongelooflijk dwars is, zou ik eerst willen achterhalen waaróm. Kom je wel ergens met straffen? Je kan een kind niet straffen, als ze niet snappen waarvoor of waarom. Als een kind steeds iets doet, uit verveling, drang naar uitdaging of aandacht, dan kan straffen het negatieve gedrag alleen maar voeden. Als een kind steeds iets doet, om iets of iemand willens en wetens te kwetsen, dan is dat een stukje gedrag dat je wil veranderen en kan straffen een manier zijn om door te dringen.

Maar dan nog, zou mijn voorkeur uitgaan naar uitleggen, praten. Waarom doet het kind is, is het zich bewust van de gevolgen, van pijn/verdriet dat wordt aangedaan en hoe voelt het kind zich daarbij? Voor mijn gevoel komt ook veel neer op normen en waarden, we willen onze kinderen normen aanleren, maar dat gaat pas, als zij de waardes erachter begrijpen. Volgens mij dan

SG: Tobias vindt zelf eten heel leuk, groenten in z'n geheel en mogen 'dippen'. Hij krijgt bij ons appelmoes (soms zelfgemaakt, maar meestal zo'n kuipje gekocht) en dipt daar dan z'n sperziebonen in. Op die manier eet ik een heleboel sperziebonen Of een yoghurtdipje! maar dan meer met rauwkost.

Ik vind het echt knap dat je dat kunt, Bazinga. Ik zou willen dat ik dat wat beter kon maar mijn geduld is helaas niet oneindig en op een gegeven moment is het gewoon op en word ik boos.

Maar daarom zeg k ook dat 't zo afhankelijk is van ouder én kind. Jouw D. heeft een gigantisch temperament volgens mij, terwijl ik een kleine sufferd heb, die 't liefst met takjes en water speelt. Als ik per ongeluk m'n stem verhef bij Tobias, omdat-ie voor de zoveelste keer aan de staart van één van de poezen trekt (of aan mijn staart, trouwens..) dan begint-ie te huilen en wil-ie knuffelen! Totaal niet te vergelijken natuurlijk. Bij mijn kind werkt straffen niet, denk ik. Maar als ik hem uitleg dat hij me pijn doet, als-ie me slaat, dan krijgt-ie een pruillip en gaat-ie over m'n wangen aaien.

Dus ik kán ook heel geduldig blijven. Nou zou ik dat sowieso willen proberen en blijven proberen bij een drukker kind, hoor, omdat ik gewoon echt niet geloof in straffen. Maar ik kan me wel voorstellen dat kinderen je héél ver kunnen pushen en je soms ook gewoon op bent.

Dingen waar ik haar voor op de gang zet zijn bijvoorbeeld steeds keihard de deur tegen de muur slaan, met haar loopfiets expres hard tegen de verwarming botsen en dat steeds weer doen en inderdaad als ze expres met eten of drinken speelt/gooit. Slaan heeft ze gelukkig nog bijna niet gedaan.

Soms wil ik ook niet overal een strijd van maken en negeer ik het eerst, maar ik probeer anderzijds ook consequent en duidelijk te blijven. Lastig hoor! Ik denk ook dat je per kind en per situatie moet kijken naar wat werkt.

SoGood: mijn dochter eet niet heel veel meer dan dat helaas. Volkoren pasta met een saus van gehakt, tomaat en heel fijngesneden groenten wil er nog weleens ingaan. Verder soms een paar gekookte worteltjes of boontjes, en dingen als vissticks of vegaburgers. Oh ja en erwtjes en droge rijst. Soep eet ze jammer genoeg ook niet. Hopelijk is het een fase, eerst at ze altijd zo goed en bijna alles!

Even inhaken op de vraag van SG: Vlees, hoe of wat eten jullie kinderen dat? Tobias is dus net 2 en vindt 't allemaal maar zo, zo. Op een plak worst na (liefst van de slager natuurlijk) eet hij geen 'puur' vlees of vis. Dus ik moet 't overal doorheen prakken en als-ie 't doorheeft, dan verliest-ie gelijk z'n enthousiasme. Wat-ie trouwens wel dolgraag eet zijn uitgebakken spekjes :') Die vist hij dan weer wel uit de stamppot

Maar is 't gewoon afwachten? Komt 't nog? Hij wil ook geen ei (gekookt, gebakken, geklutst, geroerd) eten, dus dat als vervanger gebruiken lukt ook niet.

Hmmm ik denk dat M nog iets te jong is voor het uitleggen dat iets niet mag (16 maanden) we doen het wel, maar ik betwijfel of ze het snapt. Ze slaat mij ook wel eens in mij gezicht bijvoorbeeld, maar volgens mij is dat een overenthousiaste manier van aaien. Ze is ook niet eens een beetje onder de indruk als ik mijn stem verhef. En de gang... daar is ze echt nog te jong voor en bivendien, daar liggen haar schoenen en haar jas en als ik haar daarbij zet wil ze die aan en naar buiten en zit ik met dat drama

Ow en helemaal met je eens lady, ik heb klassen vol met dergelijke prinsjes en prinsesjes, vreselijk vermoeiend af en toe!

Hm mijn dochter is juist dol op allerlei soorten vlees, vis en vooral kaas. Hoe vindt hij kaas? Dat zou je ook soms als vervanger kunnen geven. Of peulvruchten?

Hier ook een grote vis en vlees liefhebber. Als het van haar op is, jat ze nog van mijn bord haha.
Houdt hij ook niet van vega? Dat hij bijvoorbeeld eerst daaraan went en dat je het daarna eens 50/50 met vlees doet?

Hier slaat L bijvoorbeeld wel bewust, al lijkt het meer uit frustratie te zijn. Ik merk dat negeren vaak het beste werkt maar soms gaat ze door. Dan spreek ik haar echt wel even streng toe.

Wij “straffen” ook met de gang.
En eigenlijk alleen als hij bewust dingen kapot maakt, slaat of schopt en met eten gooit.
Hij is slim genoeg om te weten dat dat niet mag.
Soms gaat hij maar door en praten heeft echt geen zin. Drammen of krijsen. T is erg temperamentvol.
Het is echt maar een minuutje dat hij op de gang is. Dan is het al stil en zegt hij Klaar..

Ja kaas wel! In blokje vorm of plakjes. Die geef ik tijdens z'n broodmaaltijd of tussendoor en dan savonds geprakt, zolang dat kan. Peulvruchten ligt eraan hoe ik t serveer. Hij is wel gek op aardappelen en groenten gelukkig, maar bijv pasta en rijst krijg ik er niet in.

Ik maak nu regelmatig zelf gehakt van kip en maak dan balletjes gehakt, want dat prakt lekker makkelijk door z'n eten, maar zou liever wat vaker eten 'los' aanbieden, zonder alles dus te prakken. Dan weet en ziet hij wat hij eet.

SG: succesrecept is hier sowieso alles met kaas, altijd geweest. Echt zn favo, net als z’n moeder haha. Pasta vindt hij het lekkerst qua echt eten. Laatste jaar is pasta met spinazie (a la crème) met spekjes enzo z’n favoriet. Lust ze dat niet?