Welkom op Zeg maar Yes!

Waar het Yesforum stopte gaan wij door. Meld je nu ook aan en klets mee! Om deel te nemen aan een discussie op het forum moet je jezelf registreren. Hier kun je kletsen over alles wat je bezig houdt. Je kunt een discussie starten of reageren op andere topics. Wanneer je een nieuw topic opent, zorg er dan voor dat je dit in de juiste pijler doet, anders heb je kans dat deze door een van de burgemeesters wordt verplaatst. Zorg er ook voor dat je je aan de regels houdt. Deze kun je teruglezen in de Moderatortopics. Vragen of klachten over een topic? Stel of meld deze dan in het moderatortopic van de desbetreffende pijler of via de button met het uitroepteken in het topic zelf. Daarnaast kun je de burgemeesters ook een PM of een mail sturen naar het mailadres: zegmaaryes@gmail.com. Veel forumplezier!  


Stiefkind(eren)

<<

Bliss

Gebruikers-avatar

First Lady

Berichten: 25045

Geregistreerd: 31 Aug 2013 18:02

Bericht 28 Dec 2016 09:26

Stiefkind(eren)

Ik heb getwijfeld of ik dit topic wel zou openen, maar ik ben toch benieuwd naar ervaringen van anderen. Mijn vriend heeft een dochter van zes uit een eerdere relatie en ik ben dus 'stiefmoeder' (dat woord gebruik ik nooit en ik noem haar eigenlijk ook nooit m'n stiefdochter, maar gewoon de dochter van m'n vriend). Sinds drie maanden wonen we samen en dat gaat heel goed, maar ik merk dat ik soms best wel moeite heb met het stiefmoederschap. Het zit hem vooral in het feit dat ik nooit weet waar ik aan toe ben met haar. De ene keer is ze hartstikke leuk en gezellig en de andere keer kan het echt een draak zijn. Steeds uitproberen (niet alleen mij, maar ook m'n vriend), moeilijk doen om niks. Zo moest ze laatst bij ons douchen en krijste de hele buurt bij elkaar omdat ze niet wilde. Of ze moet haar jas ophangen van m'n vriend, dat wil ze niet en maakt daar één groot drama van. Ik merk bij mezelf dat ik, als zulke dingen een paar keer achter elkaar gebeuren (zoals in de afgelopen anderhalve week), het lastig vind om steeds weer objectief te blijven en niet te blijven hangen in het negatieve. Mijn vriend heeft ook moeite met haar gedrag soms, maar hij zet zich er makkelijker overheen. Logisch ook, want het is z'n dochter. Voor mij is dat toch anders. Ik vind ook dat m'n vriend haar soms te veel ruimte geeft en niet consequent (genoeg) is, maar ik ben een beetje zoekende naar in welke mate ik me hiermee kan bemoeien en wat mijn rol in het geheel is. Ik heb natuurlijk wel veel ervaring met kinderen als leerkracht en weet gewoon dat consequent zijn op de langere termijn het beste werkt. M'n vriend heeft alleen niet altijd zin in gezeur of conflicten en is dan sneller geneigd toe te geven.

Uiteraard snap ik dat het voor haar ook heel erg wennen is dat ik er ineens altijd ben en dat ze daarom misschien wel regelmatig negatieve aandacht vraagt (want dat is ook aandacht). Ik probeer daar ook rekening mee te houden en als ze er is, ga ik soms ook wat voor mezelf doen, zodat zij tijd met haar vader heeft. Ze is er om het weekend en ik plan afspraken met vriendinnen vaak juist in die weekenden om deze reden. Maar ik merk nu dat ik er soms gewoon een beetje tegen opzie dat ze komt, omdat ik ook heel erg m'n rust nodig heb thuis en ik van tevoren dan al bang ben dat het weer gezeur gaat worden. Nu weet ik van mezelf dat ik goed kan doemdenken, dus ik moet ook weer even uit deze negatieve spiraal zien te komen (waar ik sowieso al in zat de laatste tijd, los hiervan - dat speelt vast ook mee).

Ik ben gewoon benieuwd hoe andere stiefmoeders dit ervaren. Ik zal er even een vragenlijstje van maken:
- Hoeveel stiefkinderen heb je?
- Hoe oud zijn ze?
- Hoe vaak zijn ze bij jullie thuis?
- Hoe is je band met je stiefkind(eren)?
- In hoeverre bemoei jij je met de opvoeding?
- Zitten jij en je partner op één lijn wat de opvoeding betreft?

Niet quoten a.u.b. (op de vragenlijst na uiteraard).
❤ 7 juni 2018
<<

Bliss

Gebruikers-avatar

First Lady

Berichten: 25045

Geregistreerd: 31 Aug 2013 18:02

Bericht 28 Dec 2016 10:23

Re: Stiefkind(eren)

Na wat verhalen op internet gelezen te hebben voel ik me er al iets beter over, want het kan echt véle malen erger! Maar goed, het is ook niet dat ik alleen maar mijn gal wil spuwen; ik wil ervaringen horen. Ik heb verder ook geen ervaring met het opvoeden van kinderen in de privéstituatie en ik weet ook niet goed hoe andere kinderen zich thuis gedragen natuurlijk, want daar ben ik niet bij.
❤ 7 juni 2018
<<

Elroya

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4547

Geregistreerd: 01 Sep 2013 13:10

Bericht 28 Dec 2016 10:28

Re: Stiefkind(eren)

- Hoeveel stiefkinderen heb je?
2

- Hoe oud zijn ze?
4,5 en 6,5.
Mijn dochter is bijna 4, dus in leeftijd zit het dicht op elkaar

- Hoe vaak zijn ze bij jullie thuis?
Om het weekend, en in de vakanties

- Hoe is je band met je stiefkind(eren)?
Goed, ze vinden het leuk om hier te komen. Als vriend er is dan gaat hun voorkeur wel naar hem, maar dat is logisch! Als vriend er niet is dan accepteren ze mij volledig, en vragen ze ook niet naar hun vader.

- In hoeverre bemoei jij je met de opvoeding?
Ik heb een mening, en die uit ik ook naar vriend. Wat hij er mee doet moet hij zelf weten

- Zitten jij en je partner op één lijn wat de opvoeding betreft?
Ja en nee. We uiten wel heel veel, en respecteren elkaar.

Even gewoon zo, ipv vragenlijstje.
In het begin had ik er wel moeite mee, vond het erg druk. Dat is gaan wennen;)
Je merkt dat zij anders opgevoed zijn dan mijn dochter. Ik vind dat ze soms erg kunnen zeuren, en vooral om snoep of over eten dat ze niet lusten. Vriend vind dat ook wel, maar zegt ook ze zijn hier niet veel. En hij heeft gewoon veel meer geduld dan ik.
Daarentegen heb ik een dochter die we heel driftig kan zijn. Vriend laat dat over het algemeen ook aan mij over. Maar we bepraten het wel.

Ik denk wel dat er een klein verschil is tussen het feit dat hij mn dochter bijna altijd ziet, en ik zijn kinderen maar om het weekend. Ik denk dat ik mede daardoor een andere band heb met zijn kinderen als hij met mijn dochter
E april 2013
R juni 2017
Y november 2018
<<

Marin

Gebruikers-avatar

President

Berichten: 43575

Geregistreerd: 16 Nov 2015 14:09

Bericht 28 Dec 2016 10:31

Re: Stiefkind(eren)

Lijkt me een lastige rol, Bliss! Ik wil er niet al te veel over uitweiden, maar mijn moeder heeft hier ook altijd grote moeite mee gehad. Uiteindelijk heeft ze hier ook psychologische hulp voor gezocht om bepaalde handvatten te krijgen om met haar eigen gevoelens jegens de kinderen om te gaan. Er is helaas dusdanig veel voorgekomen dat de band misschien wel blijvend kapot is, maar goed, dat zegt niets over jou en jouw stiefdochter natuurlijk en is een abnornale situatie. Scheelt wel dat mijn moeder de volledige opvoeding over heeft genomen omdat er geen moeder meer in leven was, maar het kan heel heftig zijn weet ik van haar. (niet quoten)

Ik denk als ik je stukje zo lees ten eerste dat het goed is dat je jezelf en hen samen tijd geeft in het weekend. Wel lekker ook voor jezelf. Anderzijds denk ik dat je ook betrokken moet blijven in activiteiten met z'n drietjes. Je woont nu samen dus je bent ook gewoon thuis. Wat mij lastig lijkt is inderdaad samen een team vormen met je vriend, maar tegelijkertijd mag je ook wel kritisch zijn op zijn manier van opvoeden. Het blijft zijn kind, maar je runt samen een huishouden en vormt op zo'n moment samen toch een gezinnetje. Ik kan je daar verder niet bij helpen maar hoop voor je dat je een soort modus operandi vindt wat werkt.
Let's discover the world together.
<<

Geel

Bericht 28 Dec 2016 10:44

Re: Stiefkind(eren)

Ik ken jou, je vriend en je kind niet, maar naast de hele goede dingen hoor ik tussen de regels door ook een hoop 'verstand'. Het lijkt jou sneller te gaan om regels, consequent zijn, je vak etc. Wat zou er gebeuren als je haar eens een tijdje alleen maar een hoop liefde zou geven? Samen lachen, knuffels geven, spelletjes doen, gezelligheid, verwennen?

Edit: kinderen, zeker kinderen van gescheiden ouders, 'doen' nu eenmaal soms lastig. Ik denk dat je niet moet vergeten dat zij niet lástig wil doen. Er zit dan gewoon iets dwars, ze voelt zich niet fijn, etc. Ze doet het niet om jou of je vriend dwars te zitten.
Laatst gewijzigd door Geel op 28 Dec 2016 10:47, in totaal 1 keer gewijzigd.
<<

Bliss

Gebruikers-avatar

First Lady

Berichten: 25045

Geregistreerd: 31 Aug 2013 18:02

Bericht 28 Dec 2016 10:44

Re: Stiefkind(eren)

Elsa, hoe vaak je hem/haar ziet scheelt denk ik zeker in de band die je krijgt met het kind. Maar, en dat klinkt lullig, toch ben ik wel blij dat ze meer bij haar moeder is dan bij ons. Ik hecht ook veel waarde aan tijd samen met m'n vriend en dat is toch een stuk lastiger als zij er is.

Oei, dat klinkt heftig, Marin! Zo zal het bij ons niet lopen verwacht ik, gelukkig maar. Ik wil inderdaad niet steeds maar weggaan als zij er is, maar ook samen dingen ondernemen. Vorig weekend zijn we bijvoorbeeld even gaan winkelen en uit eten geweest met z'n drieën, dat was leuk. Gelukkig staat m'n vriend wel open voor kritiek en vindt hij het zelf ook erg vervelend als z'n dochter zo lastig doet. Voor hem is het ook wel moeilijk, want hij ziet haar veel minder vaak dan haar moeder en die is nogal makkelijk overal mee. Ook met eten bijvoorbeeld, dan horen we weer dat ze twee dagen patat heeft gegeten daar en wij willen wel dat ze groente eet. Hier heb ik vanaf het begin op aangedrongen, want m'n vriend was daar eerst ook makkelijker in, maar ik vind dat belangrijk en inmiddels is hij het helemaal met me eens. Geeft nog wel vaak gezeur, maar het gaat al wat beter dan een jaar geleden.
❤ 7 juni 2018
<<

Kees

Gebruikers-avatar

Orakel

Berichten: 8146

Geregistreerd: 01 Sep 2013 09:36

Bericht 28 Dec 2016 11:12

Re: Stiefkind(eren)

Ik vul het toch in ondanks dat het niet meer van toepassing is maar ik ben bijna 5 jaar stiefmoeder geweest dus misschien heb je er iets aan

- Hoeveel stiefkinderen heb je?
Ik had 2 stiefdochters

- Hoe oud zijn ze?
Toen ik ze leerde kennen 4 en 8 toen het uitging met hun vader 8 en 12

- Hoe vaak zijn ze bij jullie thuis?
Om de week op woensdagmiddag en de andere week van vrijdag avondeten tot zondag voor het avondeten

- Hoe is je band met je stiefkind(eren)?
Goed. Echter ook wel pittig soms (vooral voor mezelf) omdat het idd niet mijn kinderen zijn en je ze 'er maar bij krijgt'. Daarnaast heb je te maken met dingen uit hun verleden waar je niet bij was/niks aan kan doen (opvoedingsdingen, ze zijn bepaalde dingen gewend waar je geen invloed meer op hebt maar die je zelf anders zou doen)

- In hoeverre bemoei jij je met de opvoeding?
Niet echt. Ik corrigeerde ze wel en zei weleens dat ze iets wel/niet mochten.

- Zitten jij en je partner op één lijn wat de opvoeding betreft?
Redelijk. Op momenten dat dat niet was en ik had er bv al iets van gezegd dat hield hij zn mond en hadden we het er later over als de kinderen er niet bij waren en ons niet konden horen. Zo wisten we iig hoe de ander er over dacht en waarom. Uiteraard had hij wel de beslissende stem.


Het is gewoon lastig Blissie, je hebt er een kind bij wat je niet van jou is en wat al een verleden heeft in een ander gezin én wat zich nu in 2 opvoedingssituaties moet zien staande te houden.
Jij bent er niet langzaam ingegroeid zoals ouders doen maar je krijgt gewoon hatseflats er een kind bij met al maniertjes en aangeleerd gedrag en aangeleerde regels.
Tijd voor jezelf is belangrijk en tijd voor vader en dochter ook maar ook tijd voor jou en stiefdochter en tijd met zn 3en is belangrijk. Het is gewoon lastig en ik denk dat het altijd een beetje zoeken blijft.

Belangrijk is wel dat jij en je vriend 1 lijn trekken in de opvoeding (sowieso voor ouders). Ik denk dat je je er best deel van uit mag maken, ik denk zelfs dat dat goed is Als jullie het niet eens zijn over iets praat er dan over en kijk waarom je bepaalde dingen zo ziet. Misschien komen jullie tot een compromis of begrijp je iig beter waarom de ander iets op deze manier doet.
30-04-2017
<<

Anoniem250

Bericht 28 Dec 2016 11:21

Re: Stiefkind(eren)

Elsa schreef:- Hoeveel stiefkinderen heb je?
1

- Hoe oud zijn ze?
14, maar toen ik in haar leven kwam was ze 6

- Hoe vaak zijn ze bij jullie thuis?
Ze komt om de vrijdag alleen bij mij en om de zondag samen met haar vader. Vroeger kwam ze om het weekend, en in de vakanties

- Hoe is je band met je stiefkind(eren)?
Heel goed. Maar ik heb het vaak wel heel moeilijk gehad.

- In hoeverre bemoei jij je met de opvoeding?
Ik ben heel veel alleen met haar geweest. Op de momenten dat ik alleen de zorg had, heb ik haar opgevoed met mijn regels, normen en waarden. En dat ging prima. Als haar vader er was trok ik me terug. Dan was het zijn pakkie an.

- Zitten jij en je partner op één lijn wat de opvoeding betreft?
Nee. Ik wilde meer structuur en afspraken over bijvoorbeeld eten, opruimen, bedtijd, screentijd etc.

Ik heb het best wel moeilijk gehad en me soms niet thuis gevoeld in mijn eigen huis. Als ik alleen met haar was, ging het heel goed. En ze deed/doet het prima op mijn regels en afspraken. Maar ze zag haar vader heel weinig en als hij er dan was en we waren met z'n drieën dan vroeg ze op een hele negatieve manier aandacht aandacht. Haar vader was al moe, snel geërgerd. Dus er was veel strijd. Ik trok me dan erg veel terug om haar de ruimte te geven om bij haar vader te zijn, maar ik heb me wel heel alleen gevoeld.
Laatst gewijzigd door Anoniem250 op 28 Dec 2016 13:17, in totaal 1 keer gewijzigd.
<<

Bliss

Gebruikers-avatar

First Lady

Berichten: 25045

Geregistreerd: 31 Aug 2013 18:02

Bericht 28 Dec 2016 11:23

Re: Stiefkind(eren)

Thanks Kees! M'n vriend en ik zitten gelukkig wel redelijk op één lijn. Het enige is dat ik vind dat hij soms te makkelijk/laks kan zijn in bepaalde situaties, om conflicten te vermijden.

Om de band tussen haar en mij te versterken én omdat het gewoon goed is ben ik trouwens laatst met haar naar een groepsles voor ouders en kinderen in de sportschool geweest. Het is een soort combi van kickboksen en weerbaarheidstraining voor de kinderen, maar het versterkt ook de band tussen ouder en kind. Was leuk om te doen, zij vond het ook erg leuk, dus dat gaan we nog wel vaker doen denk ik!

Geel, je hebt wel een punt hoor. Ik ben nogal een control freak en vind het lastig dat los te laten. Daarom is het zoeken naar de juiste balans.
❤ 7 juni 2018
<<

Blue flower

Gebruikers-avatar

Lady-post-a-lot

Berichten: 1376

Geregistreerd: 31 Aug 2013 19:54

Bericht 28 Dec 2016 12:06

Re: Stiefkind(eren)

Ik ga vanavond even inhoudelijk in op al je vragen.
Mijn kado zoon is 19 en ik kwam in zijn leven toen hij 3 was. Geen gemakkelijke weg gehad maar uiteindelijk wel waard geweest. Moeder van kado zoon is niet in beeld dus het co ouderschap deden wij met schoonouders.
10.12.2010
21.03.2013
16.08.2016
<<

Tabbie

Gebruikers-avatar

Orakel

Berichten: 9734

Geregistreerd: 04 Sep 2013 11:33

Bericht 28 Dec 2016 13:09

Re: Stiefkind(eren)

Lastig lijkt het me, en ik zit natuurlijk niet in een dergelijke situatie, maar ik wilde toch reageren.

Kinderen kunnen gewoon lastig zijn. Dat is gewoon een feit. En voor haar is het ook enorm lastig en veel veranderingen.

Ik denk dat een goed gesprek met jouw vriend al veel zal doen. Bespreek hoe hij het ziet en wilt. Je mag best zeggen wat jij vind, zolang je ook een middenweg vind. Ik snap hem ook dat hij wat minder consequent is, maar regels zijn regels. En als jullie samen regels maken, moet hij zich daar ook aan houden. Anders leid dat ook tot frustraties.

Misschien is het een idee om juist eens apart met zijn dochter op pas te gaan en eens aan haar te vragen wat zij wilt. Ze is zes en kan dus prima zeggen wat zij wilt en hoe zij zich voelt. Misschien wilt zij helemaal niet dat jij altijd maar weggaat als zij komt en voelt ze dit als afwijzing. Misschien vindt ze het juist heerlijk en kan je afspreken dat jij vaker thuisblijft en je vriend iets met haar gaat doen buiten het huis?

Zo krijgt zij ook weer een stukje controle terug en ik denk dat dat al veel zal helpen in de positieve zin.

Het gaat hier immers niet alleen om wat jij nodig hebt (al snap ik dat jij ook tijd en rust wil voor jezelf) maar ook zeker - en misschien wel meer - wat zijn dochtertje nodig hebt.

Zo denk ik in elk geval.
Laatst gewijzigd door Tabbie op 28 Dec 2016 23:06, in totaal 1 keer gewijzigd.
<<

Urban Naked

Gebruikers-avatar

Forumfossiel

Berichten: 15414

Geregistreerd: 31 Aug 2013 19:56

Bericht 28 Dec 2016 13:22

Re: Stiefkind(eren)

Nou ik heb er geen ervaring mee, maar ik wilde wel even zeggen dat ik het super vind dat je er zo bewust mee bezig bent. En zo'n weerbaarheidsding, dat vind ik echt fantastisch.
#teammaple🍁
<<

Kees

Gebruikers-avatar

Orakel

Berichten: 8146

Geregistreerd: 01 Sep 2013 09:36

Bericht 28 Dec 2016 13:48

Re: Stiefkind(eren)

Bliss schreef:Thanks Kees! M'n vriend en ik zitten gelukkig wel redelijk op één lijn. Het enige is dat ik vind dat hij soms te makkelijk/laks kan zijn in bepaalde situaties, om conflicten te vermijden.

Om de band tussen haar en mij te versterken én omdat het gewoon goed is ben ik trouwens laatst met haar naar een groepsles voor ouders en kinderen in de sportschool geweest. Het is een soort combi van kickboksen en weerbaarheidstraining voor de kinderen, maar het versterkt ook de band tussen ouder en kind. Was leuk om te doen, zij vond het ook erg leuk, dus dat gaan we nog wel vaker doen denk ik!

Geel, je hebt wel een punt hoor. Ik ben nogal een control freak en vind het lastig dat los te laten. Daarom is het zoeken naar de juiste balans.


En dat is ook best te begrijpen. Hij wilt dat ze het naar zin heeft als ze bij jullie is en omdat hij haar minder ziet dan moeder zit daar misschien ook wel een soort van schuldgevoel oid achter (schuldgevoel is niet helemaal wat ik bedoel maar weet niet hoe ik het anders moet omschrijven). En in die spaarzame tijd heeft hij het liever gezellig.
Ik snap overigens wel heel goed dat dat voor jou anders voelt maar dat is dan denk ik weer omdat het gewoon niet jouw kind is.
30-04-2017
<<

Anoniem211

Bericht 28 Dec 2016 14:07

Re: Stiefkind(eren)

Moeilijke situatie, Bliss. Ik zou als ik jou was er vooral wél zijn in de weekenden dat zij er is. Jullie leven nu samen, dus daar moet ook zij aan wennen. En die kans krijgt ze niet als jij de hele tijd weg bent. Je zult toch moeten investeren in die band. Waarschijnlijk is zij ook erg op zoek naar haar plekje bij jullie. Dat heeft een hele impact, een stiefmoeder erbij die ineens wat over je te zeggen heeft. Daar zul je toch doorheen moeten en het positieve gedrag moeten blijven benadrukken. En je vriend zal daar wat consequenter in moeten worden. Zorg dat jullie samen op 1 lijn komen te zitten wat betreft zijn dochter. Praat er veel over en ook met haar. Dat je snapt dat het lastig is dat ze er nu ineens een ouder bij krijgt, maar dat het wel is zoals het is en dat je wilt proberen een band met haar op te bouwen.

Ik snap overigens dat je tijd voor jezelf nodig hebt, maar eerlijk.. je stiefdochter is er maar om het weekend. Dat is weinig. Een stiefouder zal altijd veel meer zijn best moeten doen dan een biologische ouder op zich. Ga dingen met z'n 3en doen, ook als je er geen zin in hebt.
<<

Anoniem211

Bericht 28 Dec 2016 14:14

Re: Stiefkind(eren)

Ik zal de vragenlijst ook even invullen voor je.

Hoeveel stiefkinderen heb je?
Ik heb 1 stiefdochter van 6, maar mijn vriend heeft 3 stiefzoons van 7,4 en 3. Dus die heeft het nog een stukkie moeilijker gehad dan ik ;)

- Hoe vaak zijn ze bij jullie thuis?
Stiefdochter is 2 nachten per week bij ons en mijn kinderen de helft van de week ivm co-ouderschap


- Hoe is je band met je stiefkind(eren)?

Goed. Maar dat komt vooral ook omdat mijn vriend en ik erg veel gepraat hebben over opvoeding. En voor mij was het natuurlijk al makkelijker, omdat ik al 3 kinderen gewend ben. Dus zij kwam erbij. En ik deed de opvoeding/verzorging van haar er dus ook een soort van gewoon bij. Ze was ook vrij jong toen mijn vriend en ik elkaar leerden kennen. Ze was toen 3,5. Mijn kinderen ook jong natuurlijk. Ik moet wel zeggen dat ik denk dat dat heel positief heeft mee geholpen. Mijn jongste weet zelfs niet beter dan dat mijn vriend er altijd is geweest. Hij was nog een baby toen mijn vriend in ons leven kwam.


- In hoeverre bemoei jij je met de opvoeding?

Ik bemoei me net zoveel als hij. Wij nemen gezamenlijk de opvoeding van onze kinderen op ons. Hij bemoeit zich dus ook met de opvoeding van de jongens. Mijn vriend is natuurlijk degene die communiceert met zijn ex en ik degene die communiceert met mijn ex, maar in feite doen wij de opvoeding hier thuis gewoon samen. Mijn kinderen hebben ook gewoon te luisteren naar mijn partner en mijn stiefdochter naar mij. Als ze dat niet doen, wijzen de biologische ouder het kind ook wel terecht. Mijn oudste zoon heeft een tijdje gehad dat hij mijn partner niet serieus nam. En hij vond het moeilijk om dingen van hem aan te nemen. We hebben toen met z'n allen gezeten en gepraat over ouderschap. Dat mijn partner zijn vader dan niet is en ik niet de moeder van mijn stiefdochter, maar dat we wel voor ze zorgen. Ze houden altijd maar 1 mama en 1 papa, maar dan nog horen ze gewoon te luisteren naar mijn partner en ik. En dat gaat eigenlijk al een hele tijd goed nu. Mijn vriend heeft laatst toen ik een cursus had van 3 dagen en daar moest overnachten alleen voor mijn kinderen gezorgd. En dat heeft ze goed gedaan. Dus die tip zou ik je ook mee willen geven: ga er eens alleen met haar op uit!

Wij leven verder als een 'gewoon' gezin. Ik ben de meeste tijd thuis bij de kinderen. Werk op de dagen dat ze bij de exen zijn. Ook in de vakantie is zij hier gewoon als mijn vriend moet werken. Dan zorg ik dus ook voor haar.

- Zitten jij en je partner op één lijn wat de opvoeding betreft?

Zoals boven beschreven dus: ja. Maar daar hebben we veel over gepraat en discussies over gevoerd.
<<

Kees

Gebruikers-avatar

Orakel

Berichten: 8146

Geregistreerd: 01 Sep 2013 09:36

Bericht 28 Dec 2016 15:24

Re: Stiefkind(eren)

Marilyn; Ik denk niet dat de situatie te vergelijken is. Puur omdat er bij jullie thuis ook 3 kinderen van dezelfde leeftijd rondlopen die wel van jou zijn. Ik denk dat je dan veel makkelijker een moederrol neemt naar je stiefkind(eren) puur omdat ze allemaal gelijk zijn.

Wel super fijn dat het bij jullie zo goed gaat!
30-04-2017
<<

Kreeft

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4227

Geregistreerd: 04 Sep 2013 01:06

Bericht 28 Dec 2016 15:30

Re: Stiefkind(eren)

Mijn vriend heeft ook 2 dochters. Deze zijn (gelukkig) wel een stukje ouder. 9 en 13 toen mijn vriend en ik samen kwamen. Maar daar heb ik het ook wel moeilijk mee gehad hoor! Ook het feit dat ik zelf geen kinderen wil, speelt daar een grote rol in voor mijzelf. Ik merk(te) gewoon aan mezelf dat ik soms weinig geduld heb voor kinderen. Mijn vriend en zijn ex hebben co-ouderschap, dus de meiden zijn de helft van de tijd bij ons (ene week 2 dagen, andere week 5 dagen). Ik merk aan mezelf dat ik er echt ingegroeid ben, en nu gaat het prima. Ik kan goed met hun overweg, en andersom waarderen ze mij ook zeker.
<<

Bliss

Gebruikers-avatar

First Lady

Berichten: 25045

Geregistreerd: 31 Aug 2013 18:02

Bericht 28 Dec 2016 15:38

Re: Stiefkind(eren)

Het is niet zo dat ik het hele weekend weg ben als zij er is hoor, trouwens. Maar zoals ik al zei: enerzijds vind ik het goed dat zij dan samen met haar vader kan zijn en anderzijds spreek ik liever in die weekenden iets af, zodat ik in het andere weekend meer tijd heb voor m'n vriend en we samen quality time hebben. Ik werk fulltime en eigenlijk voelen alleen de weekenden voor mij als vrije tijd. In die zin moet ik best wennen aan het feit dat ik de helft van de tijd ineens een kind in huis heb. Het klinkt misschien egoÏstisch, maar tot voor kort draaide mijn leven alleen om mij en nu ineens niet meer.

Verder is ze doordeweeks ook op woensdagmiddag bij mijn vriend, maar dan zie ik haar alleen als ik uit het werk kom nog een (half)uurtje en om de week is ze er op donderdagavond tot vrijdagavond. Deze week is ze er bijna de hele week i.v.m. vakantie.

Soms voel ik me ook wel eens genegeerd, want ik wil dan bijvoorbeeld een leuk kapsel bij haar maken ofzo, maar dan wil ze liever dat haar vader gewoon een saaie staart maakt (want verder kan hij niks maken). Dat soort dingen. We hebben verder wel een prima band hoor, maar ze trekt gewoon meer naar haar vader toe en dat is voor mij ook weleens lastig.
❤ 7 juni 2018
<<

Whatever

Major Yipyapper

Berichten: 5458

Geregistreerd: 22 Feb 2016 12:09

Bericht 28 Dec 2016 15:40

Re: Stiefkind(eren)

Kees schreef:Marilyn; Ik denk niet dat de situatie te vergelijken is. Puur omdat er bij jullie thuis ook 3 kinderen van dezelfde leeftijd rondlopen die wel van jou zijn. Ik denk dat je dan veel makkelijker een moederrol neemt naar je stiefkind(eren) puur omdat ze allemaal gelijk zijn.

Wel super fijn dat het bij jullie zo goed gaat!


Huh, maar eigenlijk zeggen jij en Marilyn toch hetzelfde? Jij zegt toch ook dat naast dochter en papa tijd ook dochter en Bliss tijd en tijd met zijn 3en belangrijk is?

Wat moeilijk Bliss, je moet ergens opeens denk ik ook volwassener zijn/worden dan je ooit geweest bent. Je krijgt opeens een (stief)moederrol in je schoot geworpen waar je niet om gevraagd hebt en waar je niet in gegroeid bent zoals een normale moederrol. Opeens draait het om een kind en niet om jou en dat is wennen. Ik zou het niet kunnen denk ik. Ik vind (zelfde leeftijd en ook soms beetje lastige) dochtertje van bijzonder goede (al jarenlang gescheiden en daardoor mijn vriend surrogaat papa rol) vriendin van vriend waar we bijna wekelijks langsgaan/oppassen al lastig hoe ik me moet gedragen als oppas (doordat hij zich echt als medeopvoeder bijna papa gedraagt) en dan is dat meisje nog wel mijn grootste fan. Ik zou echt geen stiefmoeder kunnen zijn, ben ik veel te onzeker voor. Moet je zomaar opeens heel delicaat ergens moeder maar toch vooral ook eigenlijk niet maar wel meer dan oppas gaan spelen. Mega moeilijk!!

Heel veel je frustratie relativeren en rationaliseren denk ik, het is een kind, ze doet niet bewust vervelend en zo wel dan is dat vanuit kinderlijke beweegredenen (aandacht zoeken, bevestiging zoeken, grenzen uitproberen, wat dan ook), maar je kunt haar niet aan jouw maatstaven houden want zo volwassen is ze nog niet en jouw opvoeding en stabiele basis heeft ze niet gehad. Anderzijds, erkennen van jezelf dat je het mega moeilijk MAG vinden want volgens mij is het dat ook gewoon! Wel zelf je rust zoeken maar het niet gaan vermijden en eens wat Marilyn zegt over investeren in een band (doe je al maar vooral blijven doen), dan neemt ze wellicht ook meer correctie van je aan. En er met je vriend over praten? Hoe ziet hij in een long term gezinnetje met jullie de opvoeding verdeeld en jouw betrokkenheid?
Laatst gewijzigd door Whatever op 28 Dec 2016 16:12, in totaal 4 keer gewijzigd.
<<

Anoniem250

Bericht 28 Dec 2016 15:41

Re: Stiefkind(eren)

Ik zou je als tip willen geven om dingen met haar alleen te ondernemen. Dan leer je haar op een andere manier kennen en gaat het contact waarschijnlijk makkelijker. Dat sporten dat je met haar doet, super tof, blijven doen. Ik zou haar ook haar momenten met alleen haar vader gunnen en dan zelf iets fijns voor jezelf gaan doen. En dan zijn de momenten met z'n drieën meer in balans.

Ik vind de reactie van Tabbie niet zo leuk. Je gevoelens en houding zijn heel normaal en ik vind het samen sporten echt een hele goeie van je. Stiefkinderen zijn geen last, maar het is wel erg makkelijk gesteld om het alleen maar te zien als leuke extra. Voor een goed en fijn samengesteld gezin zal je samen hard moeten werken en het zal echt niet vanzelf gaan. Ik vind dat je het maar knap doet.
<<

Whatever

Major Yipyapper

Berichten: 5458

Geregistreerd: 22 Feb 2016 12:09

Bericht 28 Dec 2016 15:49

Re: Stiefkind(eren)

Zo'n moment van zo'n staart snap ik heel goed dat dat even pijn doet, maar ik denk dat dat precies zo'n moment is dat je moet relativeren Bliss! Waarom voel je je daar rot over? Het is geen afwijzinf van jou als persoon of jouw haarkunsten. Je zegt zelf dat jullie ook veel leuke gezellige momenten hebben. Het is een meisje van zes met gescheiden ouders dat bij papa is... het was gewoon even een ik wil nu aandacht van HEM moment? Of uberhaupt een "ik wil nu precies niet wat jullie willen maar wat ik wil dus het moet anders"-aandacht-moment?

En kinderen hebben normaal al best vaak de neiging om iets meer naar 1 ouder te trekken. Dan is het nu toch helemaal niet gek dat ze meer naar haar papa trekt dan naar jou?

Ik zou ook echt met zijn tweetjes proberen leuke dingen te doen!
<<

Anoniem244

Bericht 28 Dec 2016 16:02

Re: Stiefkind(eren)

Fijn topic, zal dit binnenkort even beter doorlezen, wanneer ik wat meer tijd heb.
Mijn vriend heeft ook 2 kindjes en morgen trek ik bij vriend in.

- Hoeveel stiefkinderen heb je?
2

- Hoe oud zijn ze?
3 en 5

- Hoe vaak zijn ze bij jullie thuis?
Om het weekend, om de woensdag en soms extra als vriend vroeg vrij is

- Hoe is je band met je stiefkind(eren)?
We zijn nog in de verkennende fase. Maar vooralsnog goed. Met kerst was er elke keer ruzie wie er naast mij mocht zitten en ik kreeg al kusjes en knuffels en ze kwamen na het eten beide tegen mij aan liggen.
Maar het contact is nog pril omdat ik daar nog niet echt woonde
Toen de ex van m'n vriend tegen de kinderen vertelde dat ik bij vriend kwam wonen had zijn zoontje een lach op zijn gezicht. Ze zeggen beide ook dat ze mij lief vinden

- In hoeverre bemoei jij je met de opvoeding?
- Zitten jij en je partner op één lijn wat de opvoeding betreft?
Bovenstaande is nog niet aan de orde omdat ik daar pas vanaf morgen woon en ook hier moeten we onze weg nog in vinden. In 1e instantie zal vriend de opvoeding op zich nemen en dit zal ook grotendeels blijven omdat hij de vader is maar als ik daar straks woon zal er ook langzaam aan wat veranderen.
Ik gun vriend regelmatig tijd met zijn kinderen alleen maar ook dingen met zijn 4en

Ik zeg ook altijd de kinderen van vriend en ze noemen mij bij hun naam.
Eigenlijk is er niet echt een "goeie" naam hiervoor... alle woorden met moeder vind ik niet echt gepast aangezien ze al een moeder hebben maarja hoe noem je het dan?
<<

Bliss

Gebruikers-avatar

First Lady

Berichten: 25045

Geregistreerd: 31 Aug 2013 18:02

Bericht 28 Dec 2016 16:19

Re: Stiefkind(eren)

Whatever schreef:Zo'n moment van zo'n staart snap ik heel goed dat dat even pijn doet, maar ik denk dat dat precies zo'n moment is dat je moet relativeren Bliss! Waarom voel je je daar rot over? Het is geen afwijzinf van jou als persoon of jouw haarkunsten. Je zegt zelf dat jullie ook veel leuke gezellige momenten hebben. Het is een meisje van zes met gescheiden ouders dat bij papa is... het was gewoon even een ik wil nu aandacht van HEM moment? Of uberhaupt een "ik wil nu precies niet wat jullie willen maar wat ik wil dus het moet anders"-aandacht-moment?

En kinderen hebben normaal al best vaak de neiging om iets meer naar 1 ouder te trekken. Dan is het nu toch helemaal niet gek dat ze meer naar haar papa trekt dan naar jou?

Ik zou ook echt met zijn tweetjes proberen leuke dingen te doen!


Weet ik wel hoor, rationeel gezien. Maar ik voel me over het algemeen nogal snel persoonlijk aangevallen en dat gaat bij een kind dus ook op, zo blijkt nu :laughcry: Maar ik weet wel dat ik dit soort dingen meer moet relativeren en het me minder aan moet trekken.

Ik zal inderdaad binnenkort weer eens wat leuks gaan doen met haar. Van de zomer zijn we een middagje naar Madurodam geweest en dat was ook gezellig.

Ik wilde trouwens ook echt nooit een man met kind, daar was ik heel stellig in, maar dat pakte toch anders uit ;) Ik weet zelf nog steeds niet of ik kinderen wil, maar op de één of andere manier lijkt het hebben van een eigen kind me wel het contact met stiefdochter vergemakkelijken ofzo. De tijd zal het leren.
❤ 7 juni 2018
<<

Whatever

Major Yipyapper

Berichten: 5458

Geregistreerd: 22 Feb 2016 12:09

Bericht 28 Dec 2016 16:28

Re: Stiefkind(eren)

Hahaha, ach, als je het van jezelf maar weet! :smile: Ze bedoelt het vast niet persoonlijk! ;) Wie weet went dat ook gewoon, zwakt dat ook af als het vaker gebeurt en je er weer overheen stapt ofzo... En tja, zonder was wellicht makkelijker geweest maar dingen lopen niet altijd zoals gepland inderdaad! En om hem nu vanwege zijn dochtertje te laten schieten als het verder de ideale manier is voor jou! Life is what happens while you're busy making other plans Enzo..

Oh en overigens... ik vatte het ook mega persoonlijk op toen dat dochtertje laatst binnenkwam van "Jaaaa *naam ex* is er!!!" en mij zag staan en teleurgesteld Was en me boos voorbij liep hoor. En toen ben ik dat eerst heel volwassen gaan relativeren en niet de avond laten verprutsen ook al voelde het als een klap in mijn gezicht (van een 6 jarige) ((vooral toen die ex daarna inderdaad kwam)) en daarna ben ik (over meer maar zeker ook daarover) er dagen over gaan piekeren :smile: en toen heeft vriend me toch nog moeten vertellen over hoe ze altijd naar me vraagt als hij komt en hoe ze bij me op schoot kwam zitten toen ex en ik er waren en blijkbaar kan ik dus ook niet zelf relativeren en me persoonlijk afgewezen voelen door een zes jarige. :smile:
<<

Bliss

Gebruikers-avatar

First Lady

Berichten: 25045

Geregistreerd: 31 Aug 2013 18:02

Bericht 28 Dec 2016 16:50

Re: Stiefkind(eren)

Kinderen zijn gewoon een soort Jekyll & Hyde :shock: De ene keer doet ze irritant/negatief, en de andere keer komt ze 's morgens de slaapkamer op, ziet me en zegt: "Ik heb je gemist!" als ze me dan weer voor het eerst ziet na een paar dagen. Maar goed, dat onberekenbare is precies wat ik er lastig aan vind. Ik weet gewoon nooit waar ik aan toe ben.
❤ 7 juni 2018
Volgende

Terug naar Zwangerschap & kinderen

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers