Welkom op Zeg maar Yes!

Waar het Yesforum stopte gaan wij door. Meld je nu ook aan en klets mee! Om deel te nemen aan een discussie op het forum moet je jezelf registreren. Hier kun je kletsen over alles wat je bezig houdt. Je kunt een discussie starten of reageren op andere topics. Wanneer je een nieuw topic opent, zorg er dan voor dat je dit in de juiste pijler doet, anders heb je kans dat deze door een van de burgemeesters wordt verplaatst. Zorg er ook voor dat je je aan de regels houdt. Deze kun je teruglezen in de Moderatortopics. Vragen of klachten over een topic? Stel of meld deze dan in het moderatortopic van de desbetreffende pijler of via de button met het uitroepteken in het topic zelf. Daarnaast kun je de burgemeesters ook een PM of een mail sturen naar het mailadres: zegmaaryes@gmail.com. Veel forumplezier!  


Mijn eetstoornis

<<

Anoniem278

Bericht 20 Apr 2017 10:36

Re: Mijn eetstoornis

Jeetje Jada, wat zet je al dappere stappen voor iemand die nog maar zó kort in therapie is. Dat je überhaupt al durft te praten en een band probeert op te bouwen met een therapeute, vind ik zo dapper van je.

Goed dat jullie beiden erkennen dat je zo graag alles goed wilt doen dat dat in de weg kan gaan staan, het is belangrijk daar samen op te letten. Tegelijk is het niet erg dat dat nog zo is, het hoort ook bij jou, waarschijnlijk hoort het zelfs bij de redenen dat je je eetstoornis kreeg, dat je zo graag perfect wil zijn. Ergens gaat er dan iets wiebelen natuurlijk.

Ik moest voor mezelf altijd een beetje lachen als ik in dat stuk zat, van de perfecte cliënt zijn omdat als ik objectief kijk het natuurlijk volkomen maf van me is. Waarom zou ik een perfecte cliënt wíllen zijn? Dan ben ik liever een leuker mens. Maar ja dan zat ik daar weer en wilde ik alles goed doen en maar blijven beweren dat het allemaal wel lukte en geen probleem was. Het is een stom evenwicht en ik heb veel bewondering voor het feit dat jij dit nu al inziet en durft te bespreken.

En inderdaad, geen haast, Het hoeft niet allemaal voor de zomer opgelost te zijn. Jij hebt de tijd, het heeft jaren gekost, dus het kost ook een hele tijd om anders te leren denken en anders te kunnen handelen.
Wat knap dat je de eetbui al zover kon beperken. Maar val jezelf niet hard als je een volgende keer toch even valt en weer een grotere hoeveelheid eet, dat hoort er ook bij. Dit is geen rechte lijn, vlakke weg, proces, dit is heuveltje op en soms ook heuveltje af.

Fijn dat je hier weer schrijft

:hug:
<<

Anoniem193

Bericht 20 Apr 2017 12:13

Re: Mijn eetstoornis

Wil je alleen even een knuffel brengen :hug:
Vind het zo knap van je dat je deze stappen durft te zetten en eerlijk kan zijn.
<<

Carra

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 3069

Geregistreerd: 01 Sep 2013 08:50

Bericht 20 Apr 2017 16:08

Re: Mijn eetstoornis

Ik hoop echt oprecht Alibi dat jij dat ook snel kunt zijn en hier niet langer mee doorloopt.
<<

Jada

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1739

Geregistreerd: 19 Apr 2015 15:48

Bericht 21 Apr 2017 14:49

Re: Mijn eetstoornis

Dank je wel voor je reactie lieve Quizzle! Dat waardeer ik echt :)

Ja die band zijn we echt aan het opbouwen, het helpt ook wel dat ik mij wel op mijn gemak voel bij mijn therapeute en de manier hoe zij erbij zit tijdens onze gesprekken en dat ze aan de ene kant het initiatief wel bij mij legt maar mij aan de andere kant ook wel helpt als het niet lukt zonder hier een oordeel aan te hangen.

Ja dat is wel iets wat als een rode draad door mijn leven loopt, de enorme drang naar perfectie en het zwart wit zien. Dus als iets niet perfect kan dan doe ik het liever gewoon helemaal niet.

Het is inderdaad helemaal niet nodig om de perfecte cliënt te zijn, alsof die überhaupt bestaat. Ik ben natuurlijk zelf ook hulpverlener en verwacht uiteraard van mijn cliënten ook echt niet dat ze perfect zijn. Maar daar zit dan echt de kortsluiting tussen mijn ratio en mijn gevoel.

Daar heb je helemaal gelijk in hoor, het heeft ook gewoon veel tijd nodig omdat het zolang al speelt. En het is ook gewoon echt wel een hardnekkig iets en ook iets wat ik gewoon nooit kan vermijden. Ik zal mijn hele leven lang met eten in aanraking komen dus het is onvermijdbaar. Ik ga proberen niet te hard voor mezelf te zijn als ik de volgende keer wel doorsla, ik mocht van mijn therapeut haar de schuld geven als ik door zou slaan ;)
<<

Jada

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1739

Geregistreerd: 19 Apr 2015 15:48

Bericht 21 Apr 2017 14:50

Re: Mijn eetstoornis

Alibi schreef:Wil je alleen even een knuffel brengen :hug:
Vind het zo knap van je dat je deze stappen durft te zetten en eerlijk kan zijn.


:hug: Mijn inbox staat altijd voor je open ook al wil je gewoon even spuien!
<<

Doedel

Noob

Berichten: 6

Geregistreerd: 10 Apr 2017 18:38

Bericht 23 Apr 2017 18:00

Re: Mijn eetstoornis

Okee ben vrij nieuw hier, maar op dit verhaal durf ik wel te reageren. Wat een gedoe he, dat eten. Hier ook echt een drama, ook al jaren. Hier is het volproppen en eruit gooien en soms meerdere keren per dag. Laatste tijd weer heel erg. Lig nl in scheiding omdat ik de seksuele lusten van mijn man niet meer aan kan, hij is een paar jaar geleden een poos vreemd gegaan en daarna (nog een kans gegeven) werden zijn lusten obsessief (al vind hij het zelf niet zo en vind hij juist mij erg vreemd) steeds maar dreigen dat hij wel iemand erbij zou nemen resulteerde uiteindelijk dat ik gezegd heb doe het maar. Nu hopt hij van de een naar de ander en dat terwijl we nog niet eens officieel gescheiden zijn, weet niet hoe vaak en hoe veel hij op pad moet, Hij probeert ook steeds nog bij mij (wat ik absoluut niet meer wil) dit veroorzaakt zoveel stress dat ik dus een mega terugval heb, nu al weken achter elkaar en nu zijn de sporen duidelijk zichtbaar. Door amper voedingsstoffen binnen te krijgen heb ik zichtbaar overal uitslag en mijn huid hersteld niet meer, haar word dus en blik wordt dof, constant moe en hoofdpijn en geen zin meer in het leven. Heb afgelopen week mijn verhaal bij vrienden neergelegd, ik kan niet meer. Maar nog is de drang te groot. Inmiddels wel medicatie voor mijn huid gekregen maar vrees dat ik er pas van af kom als ik een eigen plekje heb, wat dus nog even gaat duren. Ben ergens zo bang dat ik al teveel schade heb aangebracht aan mijn lijf...

Knap dat jij ook echt voor je verhaal uitkomt, het is en blijft een groot probleem dat in mijn ogen altijd op de loer ligt.
<<

Jada

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1739

Geregistreerd: 19 Apr 2015 15:48

Bericht 23 Apr 2017 19:32

Re: Mijn eetstoornis

Wat naar om te lezen dat jij er ook zo mee worstelt Doedel! En wat een nare situatie zit je nu in! Ik kan mij voorstellen dat dat nu heel veel stress oplevert en dat zijn inderdaad de momenten waarop de eetstoornis je nog even harder in zijn greep neemt. Voor mij is het dan toch op zoek naar veiligheid en helaas voor mij is dat nu nog mijn eetstoornis, ik kan mij voorstellen dat dat voor jou wel vergelijkbaar is.
Durf je naar de huisarts te stappen om daar je verhaal te doen en om te onderzoeken wat voor schade het aan je lijf heeft toegebracht? Braken is natuurlijk wel heel schadelijk.
Ik heb in dat opzicht "geluk" dat ik niet braak of laxeer wat de schade door de eetstoornis bij mij niet heel groot heeft gemaakt maar toch heb ik lichamelijk ook wel schade opgelopen helaas. Er is wel hoop dat het na verloop van tijd langzaam bij beetje gaat bijtrekken en dat het beter kan gaan worden.

Ja ik denk ook dat het altijd een zwak punt voor mij zal blijven. Hoewel de meningen erover verdeeld zijn of je wel of niet volledig en voor altijd kunt genezen van een eetstoornis.

Ik hoop voor jou dat de scheiding er gauw door is en je een plekje voor jezelf hebt en daardoor ook weer wat rust gaat krijgen. Heel goed dat je het in elk geval al hebt gedeeld met vrienden en wellicht kun je dan op een gegeven moment ook de stap naar professionele hulp zetten!
<<

Anoniem278

Bericht 07 Mei 2017 09:31

Re: Mijn eetstoornis

hej lieve Jada,

Hoe gaat het nu? want er speelt natuurlijk nu ook het een&ander in je leven.... kun je daar over praten met iemand?
En heb je nog steeds een goed gevoel over therapie? Ik lees wel af en toe dat je een goede sessie had...

liefs
<<

Jada

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1739

Geregistreerd: 19 Apr 2015 15:48

Bericht 07 Mei 2017 13:32

Re: Mijn eetstoornis

Wat lief dat je het vraagt Quizzle :hug:

Het gaat echt met ups en downs. Ik heb nu twee weken vakantie gehad, wat echt heel lekker was hoewel ik in het begin echt de rust niet kon vinden. Dus dat vorige week ook besproken en het veel over het werk gehad. Waarop mijn psycholoog mij ook heeft verboden om nog op vrije dagen te werken of terug te komen voor afspraken/vergaderingen etc. Ik was zelf gewoon niet in staat om die beslissing te maken terwijl ik het wel zou willen. Dus het was echt een opluchting dat zij nu de knoop voor mij heeft doorgehakt. Ik sta er ook echt volledig achter en er is ook echt een last van mijn schouders gevallen. Ik heb komende donderdag een vergadering dus dan ga ik het hele team er ook van op de hoogte stellen. En daarna kon ik in mijn vakantie ook de rust wel wat vinden, maar goed toen kwam de hele situatie met mijn opa eigenlijk om de hoek. En dat kostte echt behoorlijk wat energie, het feit dat je het gewoon niet weet. Uiteindelijk is hij de 10de keer dat hij op sterven lag echt gestorven. Die 10 keer is denk ik in een tijdsbestek van 4 jaar geweest. Verder wel wat leuke dingen gedaan, dagje met mijn moeder weggeweest, naar Miss Montreal geweest en een hapje gegeten met een collega en een oud-collega. Maar goed dat alles zorgde wel dat ik afgelopen week erg met mezelf worstelde en dan voornamelijk met mijn uiterlijk en zelfbeeld. En nu nog wel eigenlijk dus ik zit een beetje in een dipje waardoor ik het eten ook gewoon niet op orde krijg.

En stiekem zie ik er ook best wel een beetje tegenop om weer te gaan werken morgen. Ben wel blij dat ik met 3 korte vroege diensten begin en niet meteen een hele lange dienst moet.

Maar ik ervaar de therapie nog steeds als erg prettig en heb het gevoel dat ik alles kan zeggen hoe raar sommige dingen ook klinken die uit mijn mond komen. Ze laat in elk geval niet blijken dat zij het raar vindt en dat is prettig. Tot nu toe wel allemaal heftige sessies gehad behalve afgelopen woensdag. Maar wel heftig in de goede zin van het woord want het lucht altijd wel enorm op. Er komt nu heel veel los en dat vind ik wel lastig soms en het vergt wel veel van mijn energie. Je bent 24/7 eigenlijk bezig met therapie en ik denk dat ik die impact wel een beetje onderschat heb.

Verder praat ik toch nog buiten de therapie om nog niet zoveel over wat er allemaal in mij omgaat. Het meeste doe ik dat nog online. Ik heb toch nog dat ik anderen niet lastig wil vallen maar goed ik ben natuurlijk ook nog maar net begonnen met therapie dus ik heb nog tijd genoeg om te leren mijn ruimte op te eisen. Net zoals er waarschijnlijk wel een punt komt dat iemand vraagt hoe het met therapie gaat en ik eigenlijk geen zin heb om het daar op dat moment over te hebben en ik mij toch verplicht voel om te antwoorden. De vraag is wat ik dan ga doen, waarschijnlijk zal ik wel antwoord geven maar ik moet dan gaan leren om te zeggen dat ik het er op dat moment even niet over wil hebben.
Ik heb in elk geval nog genoeg dingen waar ik aan moet werken en ik moet zeggen dat het op een gekke manier wel positief voelt om zoveel doelen te hebben. Net alsof ik mezelf daardoor steeds serieuzer ga nemen in het feit dat er echt wel problemen zijn en dat ik zo ook niet door wil.

Ik merk ook wel hoe ik al wel gehecht ben aan de therapie. Binnenkort vallen er twee sessies uit omdat mijn psycholoog er niet is en nu kreeg ik van de week een brief dat er nog één uitvalt. Ik moest echt wel even schakelen dat ik daardoor 3 weken later pas weer een afspraak had, vloog mij echt even aan. Inmiddels kan ik wel relativeren dat ik die weken ook echt wel door kom en dat het ergste wat kan gebeuren niet het einde van de wereld is. Maar dat liet mij wel even merken hoe fijn ik de sessies vind.

Een heel verhaal om aan te geven dat het dus met ups en downs gaat haha.

Liefs
<<

Emma

Major Yipyapper

Berichten: 3114

Geregistreerd: 24 Okt 2015 10:53

Bericht 07 Mei 2017 18:45

Re: Mijn eetstoornis

Jada ik wil even zeggen dat ik het echt heel moedig van je vindt dat je zo doorpakt! Heel veel succes :hug:
<<

Anoniem278

Bericht 07 Mei 2017 19:06

Re: Mijn eetstoornis

Zo, het duurde even voor ik kon reageren.

Wat lief dat je zo uitgebreid reageert.
Man man man, of vrouw vrouw vrouw, wat ben jij hard aan het werk zeg!

Wat goed dat jullie samen dat besluit rondom je werk hebben genomen, zodat jij een beetje back-up voelt. Je hebt ook gewoon nu veel energie nodig om in je strijd te steken dus ik vind het heel dapper dat je ook op andere vlakken kijkt naar veranderingen.

Wat maakte dat de dingetjes die je wel kon doen deze vakantie zorgden voor meer worstelen met jezelf en je zelfbeeld? Juist dat het toch zo druk was allemaal?

Wat goed dat je bij je therapeute een klik voelt en ook het vertrouwen om gewoon alles te mogen zeggen, dat is heel belangrijk. Ik kan me voorstellen dat je niet van tevoren wist hoe groot de impact van therapie is, het lijkt natuurlijk 'een uurtje of wat per week' maar eigenlijk kost het je ruimte in elke dag hè?
Ik vind het wel fijn te lezen dat je veel doelen hebt en vooral dat je jezelf serieuzer begint te nemen.

Mettertijd zullen er ook wel mensen komen waar je ook wat tegen wilt vertellen en mee wilt delen, maar dit is allemaal zo nieuw voor je en dat het al lukt bij je therapeute vind ik eerlijk gezegd al huge.
Ik hoop dat je over een tijdje zult schrijven dat je doelen hebt waaraan je nog WILT werken ipv moet werken. ;-)

En dat 'gehecht' zijn aan therapie en er tegenop zien als er dan ineens veel uitvalt vind ik herkenbaar en eigenlijk ook wel positief. Betekent ook dat je er én iets aan hebt én een band aan het opbouwen bent en beiden zijn nodig om verder te komen. Misschien kun je komende week wel een keertje aangeven dat je het pittig vindt dat er dan drie keer uitvalt, misschien is er een mouw aan te passen?

Ik ben echt trots op je, hoe raar dat ook klinkt!
<<

Anoniem244

Bericht 07 Mei 2017 19:18

Re: Mijn eetstoornis

Jada, je bent echt een topper!
Fijn dat je een goed gevoel bij je therapie hebt en er een klik is met je therapeute.
Succes morgen met werken weer.

Mocht je een keer behoefte hebben aan een praatje / een kopje thee of zoiets en als je dat leuk vind / behoefte aan heb... ik ben in de buurt :-)
<<

Jada

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1739

Geregistreerd: 19 Apr 2015 15:48

Bericht 07 Mei 2017 21:07

Re: Mijn eetstoornis

Quizzle schreef:Wat maakte dat de dingetjes die je wel kon doen deze vakantie zorgden voor meer worstelen met jezelf en je zelfbeeld? Juist dat het toch zo druk was allemaal?

Ik ben echt trots op je, hoe raar dat ook klinkt!


En toch voelt het alsof ik nog harder moet werken omdat ik nog niet hard genoeg werk. Ik wil gewoon veel en veel te snel maar daarin wordt ik wel afgeremd gelukkig.

Ja die back-up had ik echt nodig, ben nu ook wel zover dat ik het vanuit mezelf ga zeggen in het team. Maar anders mocht ik zeggen dat ik van mijn therapeut niet meer buiten mijn werkdagen om mag werken, dat zou nog wat veiliger voelen. Maar ik wil dat zelf ook gewoon echt en ik heb in al die jaren mijn grenzen niet heel goed aangegeven en ik vind het best wel spannend om dat nu wel te gaan doen. Maar ik weet ook wel dat het echt nodig is.

Ik denk dat het gewoon een combinatie was van alles bij elkaar. Het juist meer tijd hebben om na te denken en te voelen door het niet kunnen vluchten in dingen. Het feit dat er vanuit therapie natuurlijk veel meer los komt. Geen grip hebben op bepaalde dingen die gebeuren. Twee keer uiteten in een week tijd wat ik best al wel spannend vind calorie technisch gezien. Nu probeer ik het allemaal wel te relativeren maar dat lukte niet altijd waardoor ik er dan zo in weg zak. Dan haal ik mijn hele kledingkast overhoop, heb tig outfits aan, maar in alles voel ik mij een enorme zeekoe. Om dan vervolgens maar in mijn badjas op de bank te belanden om maar gewoon niet naar buiten te gaan. Dan ziet ook niemand mij en dan zie ik ook niemand. Soms lukt het mij dan om mezelf dan toch een schop onder mijn kont te geven en tegen mezelf te zeggen je houdt aan wat je nu aan hebt en gaat gewoon naar buiten. Dat ik twee weken geleden gefeliciteerd werd mijn zwangerschap heeft hier ook niet echt op een positieve manier aan bijgedragen. (Ik ben dus niet zwanger, dus zo'n opmerking is echt voer voor de eetstoornis).

Ja je bent er gewoon echt dag in dag uit elke minuut die je niet slaapt mee bezig. Gelukkig ben ik er bijna niet mee bezig als ik slaap dat ik erover droom of dat ik er slechter door slaap. Dus dat is wel erg fijn.

Ja genoeg doelen om aan te werken, in mijn behandelplan staan er 5 maar er zijn daaronder veel subdoelen. Sommige heel klein en andere heel groot. Ik heb wel één doel die ik zelf heb aangegeven dus dat ik graag wil behalen en dat is dat ik graag wil leren wie ik ben en wat ik graag wil. Is meteen ook een heel klein doel :wink: :angel:

Fijn dat het wel herkenbaar is van het gehecht zijn aan de therapie. Voelde mij al een beetje raar haha. Maar helaas is ze er gewoon die weken niet, en gezien ik verder elke week gewoon gesprekken heb is het ook niet te verzetten. Twee dagen achter elkaar therapie is voor mij niet nodig. Gelukkig is het niet 3 keer achter elkaar, komende week nog wel therapie, de week erna niet, dan weer een week wel en dan twee weken niet. Dus gelukkig nog wel een keertje tussendoor therapie.

En wat ontzettend lief dat je trots op mij bent. Gezien ik het zelf nog niet kan zijn moet ik het nu nog maar even met de trots van anderen doen :)
<<

Jada

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1739

Geregistreerd: 19 Apr 2015 15:48

Bericht 07 Mei 2017 21:08

Re: Mijn eetstoornis

Emma dank je! Lief van je!

Radler dank je wel! Het lijkt mij zeker leuk om eens een keer gezellig thee te drinken!
<<

Anoniem278

Bericht 08 Mei 2017 07:13

Re: Mijn eetstoornis

hej lieve Jada,

Harder werken is echt niet nodig, zo te zien doe jij al meer dan veel mensen die net in therapie zijn. Jij gaat er echt voor de volle honderd procent voor. En dat voelt misschien soms anders omdat jij vast denkt dat alles dan meteen ook beter of zelfs goed moet gaan, maar therapie is een proces en een 'oefentuin' voor het echte leven. Dus juist de momenten waarop het niet lukt of de dagen waarop je helemaal verstrikt raakt in jezelf en patronen, dat zijn de dagen waarvan je uiteindelijk het meest leert in therapie. Immers, als jij meteen perfect gedrag kunt laten zien, is die hele behandeling verspilling van jouw tijd, want dan kun je het eigenlijk al. En dat is niet zo, dan zou het een kunstje zijn om maar een sticker voor goed gedrag te verdienen, en ben jij ondertussen nog steeds helemaal alleen met al je issues.

Wat een absolute k-opmerking van die persoon over je figuur. Zou niemand überhaupt ooit mogen vragen aan een ander, je gaat toch ook niet naar een man toe en vraagt 'ben jij soms impotent, je ziet er wel impotent uit' , maar kennelijk is vragen of iemand zwanger is gewoon prima. Raar.
Ik snap heel goed dat zoiets, zeker in combinatie met al aanwezige onzekerheden en als je al moeite moet doen om het allemaal een beetje recht te houden in jezelf, echt zorgt voor mindere momenten. Bah, wat naar.

Ik vind dat doel over 'erachter komen wie je bent en wat je wilt' wel echt een minimaal doel hoor. :P, daar ben je inmiddels wel uit natuurlijk. Als dit de VS was kon je gewoon zeggen 'ik ben Jada, ik heb een eetstoornis en ik wil beter worden' , en dan was je vraag beantwoord ;-)
Gelukkig zoek jij de diepere laag al op.
Even serieus, wel een echt goed doel, want juist daardoor kun je erachter komen wie je bent zonder patronen en nare gedachten ervoor te zetten. Wie Jada in de kern is, maar ook er voorzichtig weer achterkomen wat jij heel leuk vindt, wat je misschien helemaal niet leuk vindt, wat je voor jezelf wilt en doet, en wat je eigenlijk voor anderen doet.

Natuurlijk is dat 'gehecht zijn aan therapie' herkenbaar. Ik had twee weken meivakantie, dan zit er dus in tijd drie weken tussen. En het is helemaal niet dat je dan sterft van ellende, het is meer dat het een stukje routine is, een stukje missen van een plek waar je terecht kunt, maar (en dat herken je vast) je wilt ook gewoon in het proces blijven. Zo'n pauze kost zoveel tijd en dan voelt het alsof je niet 'aan het werk ' bent.
Gelukkig is het niet drie keer achter elkaar, maar ik vind het dus echt niet vreemd of raar dat je het niet prettig vindt.
Onthoud dat je in die 'pauze' altijd hier terecht kunt, en k denk dat er ook mensen zijn die je wel een berichtje mag sturen als je dat nodig hebt. Radler dus in ieder geval en mij ook.

Je bent dapper Jada, en doe het maar even met de trots van anderen. Het is niet niks wat je allemaal aangaat.
<<

Anoniem193

Bericht 08 Mei 2017 08:55

Re: Mijn eetstoornis

Ik ben super trots op je. Je werkt zo hard.
<<

Jada

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1739

Geregistreerd: 19 Apr 2015 15:48

Bericht 08 Mei 2017 15:23

Re: Mijn eetstoornis

Wat lief Quizzle dat je de tijd neemt om zo uitgebreid te antwoorden! Dat waardeer ik echt :)

Dat is ook echt de valkuil hoor om niet de perfecte cliënt te spelen terwijl het ondertussen helemaal niet zo goed gaat. Hoewel ik wel het gevoel heb dat ik het steeds een beetje beter los kan laten. En inderdaad heb je helemaal gelijk dat ik juist van de slechte dagen het meeste leer. Het zal met vallen en opstaan gaan, ik zal steeds wat meer gaan wankelen voordat ik steviger kan komen te staan. Maar goed daar zit dan echt de wrijving tussen verstand en gevoel.

Ja dat zijn inderdaad geen leuke opmerkingen. Helaas was het niet de eerste keer dat ik de vraag of felicitatie kreeg, ik heb hem al veel vaker gehad. Ik ben er zelf ook altijd heel voorzichtig mee en wacht wel tot ze het zelf vertellen. Ik ga je opmerking over de impotentie in elk geval onthouden :wink: Hoewel het meestal vrouwen waren die de opmerking maakten. Maar inderdaad mijn zelfbeeld is al bagger slecht en dat maakt het er gewoon niet beter op. Het maakt me ook best wel verdrietig op zo'n moment, mede omdat ik wel gewoon een hele grote kinderwens heb.

Ja dat doel moet eigenlijk wel wat groter hè :ja: Haha nee maar het is wel een beetje de draad door mijn leven. Altijd maar de ander pleasen zonder erbij stil te staan wie ik nu ben en wat ik nou wil. Tot op het punt dat ik het nu ook gewoon echt niet meer weet en daardoor twijfel aan alles. Ik weet gewoon oprecht niet meer wat mij nou echt gelukkig maakt, alleen maar wat anderen gelukkig maakt. En al van kleutertje af aan ben ik alleen maar de ander aan het pleasen om die gelukkig te maken. Het is dus ook een heel diep ingesleten patroon, dus dat zal ook wel tijd vergen om dat uit mijn systeem te gaan krijgen.

Precies dat gevoel dat je nu lekker in het proces zit en het dan stagneert en je niet verder kan. En het stukje houvast als er nare dingen gebeuren dat je weet een paar dagen en dan kan ik het bespreken en kan ik samen naar een oplossing gaan zoeken. Na alle gebeurtenissen van gisteren en vandaag qua werk kan ik bijvoorbeeld ook echt niet wachten tot woensdag en daar mijn ei even kwijt kan. Maar goed misschien dan juist wel een mooi leermoment om dan ergens anders mijn hart te luchten en mijn verhaal te delen.

Bedankt voor je aanbod dat ik je altijd een berichtje mag sturen!
<<

Jada

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1739

Geregistreerd: 19 Apr 2015 15:48

Bericht 08 Mei 2017 15:23

Re: Mijn eetstoornis

Alibi schreef:Ik ben super trots op je. Je werkt zo hard.


Wat lief dank je wel! Jij bent ook echt goed bezig! :hug:
<<

Anoniem278

Bericht 10 Mei 2017 09:32

Re: Mijn eetstoornis

Weet je wat het ook gewoon is, Jada, dit is allemaal al zo lang je coping en je manier van omgaan met alles en je leven leiden, het is gewoon niet realistisch om te verwachten dat dat in een maandje of twee, drie opgelost is. Tegelijk, met het stuk perfectionisme en willen slagen, vind je ergens diep van binnen dat je het wel echt binnen een door jouw gestelde termijn zo goed als gefikst moet hebben.
Zo van: 'ik erken het nu, ik ga er over praten, ik doe het anders, ik word gelukkig en lang zal ik leven'.
Terwijl het in werkelijkheid toch meer gaat van : 'een stapje vooruit, eentje achteruit, twee vooruit, drie achteruit, twee vooruit, een vooruit, een achteruit'. Om uiteindelijk na een behoorlijke tijd hopelijk in de plus te eindigen.

Dat soort opmerkingen is gewoon k. Kunnen we niet mooier maken. En natuurlijk kan het onschuldig bedoeld zijn, ik heb echt niet het idee dat mensen het persé bedoelen om je tot op je botten te vernederen, maar pijnlijk en onnadenkend is het absoluut en je kwetsing daarin is logisch.

Het is ook wel een fijne ontdekkingstocht ergens hoor, erachter komen wat jij zelf eigenlijk leuk vindt. Ik weet bijvoorbeeld inmiddels dat ik het geweldig vind om naar darten te kijken en dat ik heel goed ben met kamerplanten. Nou dat zou ik een paar jaar geleden nooit bedacht hebben en als jij het me gezegd zou hebben had ik je waarschijnlijk glazig aangekeken om het vervolgens te ontkennen.
Het is nog lastiger om jezelf vast te houden met een ander in het spel, dan is echt bij jezelf blijven ingewikkeld als je dat nooit deed. Maar, het is een proces hè, volgens mij is dat stiekem code voor : langzaam.

Wat mij helpt, misschien jou ook wel, is schrijven. Dus stel dat je even geen therapie hebt en je hebt die letterlijke houvast wat minder omdat er meer tijd tussenzit, kan het helpen om te gaan schrijven. Ik zelf houd niet van lotgenotenfora, ik vind dat de focus leggen op het ongezonde en dat werkt voor mij niet, dus ik blog, maar wellicht is het voor jou fijner om juist meer op dergelijke fora te zijn? Maar schrijven kan wel helpen om voor jezelf perspectief te krijgen. Misschien niet eens meteen tijdens het schrijven maar vaak wel als je het terugleest.

liefs
<<

Jada

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1739

Geregistreerd: 19 Apr 2015 15:48

Bericht 11 Mei 2017 11:58

Re: Mijn eetstoornis

Daar heb je ook helemaal gelijk in hoor en dat weet ik ook wel. Het is gewoon vallen en weer opstaan, en de ene keer zal ik harder vallen dan de andere keer maar daar leer ik alleen maar weer van. Rationeel weet ik alles ook gewoon wel maar dat gevoel hè. Maar ook dat zal uiteindelijk helemaal goed gaan komen.

Ja absoluut is het dan lastig bij jezelf te blijven, heb ik vandaag maar weer ondervonden. Net op het werk aangegeven dat ik het rustiger aan moet doen, eerst bij mijn coach. En samen met haar een plan opgesteld. Ik was zo emotioneel, dus het was wel fijn dat zij wel meelevend was maar ook wel zakelijk en echt rekening houdend met mijn grenzen. Dus zij gaat een afspraak met de verzuimbegeleider maken om met zijn drieën te kijken wat wel realistisch is en wat niet. Juist wel deelnemen aan alle processen die nu spelen en dus minder direct op de werkvloer of gewoon al mijn diensten werken en de processen laten voor wat het is. Of wie weet geeft zij wel iets heel anders aan. Daarna heeft ze het met mijn toestemming aan het team verteld, omdat zij het net wat helderder kan verwoorden op dat moment. Dat ik alleen mijn contracturen werk en ik heb een paar taken in het team terug gelegd en gezegd dat ik over een paar andere taken in overleg ging met mensen over hoe dit in te vullen. Daarnaast gevraagd aan één collega of zij mijn buddy wil worden om te kijken wat ik wel en niet doe en om mij te helpen daarin mijn grenzen te bewaken. Zo voel ik mij ook wat steviger erin staan, want immers ik beslis het niet in mijn eentje maar samen. En daarna heb ik besloten om naar huis te gaan en niet bij de vergadering te blijven voor mijn eigen rust. Dus ik ben blij met de gemaakte afspraken voor nu. Nu eerst maar het gesprek met de verzuimbegeleider voeren en daarna samen met de coach doelen opstellen.

Ik schrijf inderdaad mee op een lotgenotenforum, voor mij helpt dat wel. Gewoon om te zien dat ik echt niet de enige ben die hiermee te maken heeft en er wel meer mensen zulke kromme gedachten hebben. Dus daar haal ik wel veel uit, vooral uit de herstelde ervaringsdeskundigen die het hele proces doorlopen hebben en nu al een aantal jaar hersteld zijn. De herkenning vind ik gewoon heel prettig en laat mij zien dat ik ook echt wel kan en ga herstellen maar dat het bij hun ook tijd heeft gekost en dat het voor mij ook tijd zal kosten.
Ik heb wel geprobeerd te bloggen maar merk dat het alleen van mij aftypen zonder reactie toch minder effectief werkt voor mij. Maar wat fijn dat het voor jou wel zo goed werkt! Het geschreven woord kan soms zoveel meer voor mij dan het gesproken woord.

Liefs
<<

Jada

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1739

Geregistreerd: 19 Apr 2015 15:48

Bericht 16 Mei 2017 11:53

Re: Mijn eetstoornis

Nou vandaag een gesprek gehad met de reïntegratiebegeleider en er zijn goede afspraken gemaakt qua werk zodat ik niet overbelast wordt. Ik werk gewoon maximaal mijn contracturen per week en in maximaal 3 dagen, incidenteel kan het een keer 4 dagen zijn. Maar die weken zullen de uitzondering zijn in plaats van de regel zoals nu. Besloten wat ik voor nu laat vallen en wat ik nog wel ga doen en welke diensten daardoor open komen te vallen.

Dit geeft al wel rust, deze week nog wel druk, maar vanaf volgende week komt er meer rust en dat is heel prettig.
<<

Jada

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1739

Geregistreerd: 19 Apr 2015 15:48

Bericht 20 Jun 2017 20:01

Re: Mijn eetstoornis

Voelen

Voelen, het engste wat er is
Verdriet,
Pijn,
Machteloosheid,
Angst,
Frustratie,

Tranen die blijven stromen
Niet te stoppen
Het blijft maar komen
Geen controle
Het moet stoppen
Ik wil dit niet
Omdat ik niet weet hoe
Komt er ooit een einde?

Terwijl dit nog maar het begin is
Er zal nog zoveel meer volgen
En dat maakt mij doodsbang
Dat er maar één ding is wat ik kan doen
Mijzelf helemaal kapot eten
Tot ik niks meer voel

Het is weer gelukt
Het gevoel is weer verdwenen
Ik heb mezelf weer verdoofd
Ik hoef even niet meer te voelen
Hoe graag ik dat diep van binnen wel wil.
<<

Anoniem278

Bericht 20 Jun 2017 20:10

Re: Mijn eetstoornis

Ach Jada toch.

Het kan niet allemaal tegelijk. Hoeft niet allemaal tegelijk. En het is okay om je coping in te zetten op die momenten dat je je teveel overspoeld voelt. Het is een marathon, geen sprint.

:hug:
<<

Jada

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1739

Geregistreerd: 19 Apr 2015 15:48

Bericht 20 Jun 2017 20:32

Re: Mijn eetstoornis

Dank je wel voor je reactie :hug:
<<

Anoniem244

Bericht 20 Jun 2017 20:58

Re: Mijn eetstoornis

knuffel

Mooie reactie van Quizzle, daar sluit ik mij bij aan
VorigeVolgende

Terug naar Persoonlijk

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers