Appel dank je voor je bericht. Heel fijn om te lezen hoe het eraan toe gaat zeker als je zelf nog geen enkel idee hebt.

Even een up. Vandaag volgt er een nieuw gesprek op de huidige school van mijn zoon met nog iemand erbij die gespecialiseerd is in speciaal onderwijs.
De papa van S heeft er geen goed gevoel meer bij dat S naar een andere school zou gaan. Enerzijds omdat hij tegenstrijdige berichten heeft gezien op tv, gehoord of gelezen en anderzijds denk ik ook omdat we nog niet voldoende ingelicht zijn.
Hij heeft wel 100% gelijk dat de huidige school het dossier van S niet moeten gaan aandikken om maar toegelaten te worden op de nieuwe school. Dan start hij daar met een verkeerd beeld en dat is niet correct. Ook is hij van mening dat zijn huidige school nog te weinig actie heeft ondernomen voor passend onderwijs te bieden. Ook daar ben ik het mee eens. Maar ergens weet ik ook dat de school en klas daar totaal niet aan kan voldoen.
Zeker het grootste probleem bij hem en dat is toch wel die extreme prikkelgevoeligheid. Hoe wil je dat weg nemen op een reguliere basisschool?

Het traject was al in gang gezet maar nu even stop. Vandaag volgt er dus een nieuw gesprek. Ik sta wel nog altijd achter mijn keuze. Ondanks dat mijn zoon hele goede resultaten heeft gehaald afgelopen periode, merk ik dat het hem te moeilijk gaat worden en dat hij nog harder moet knokken om bij te blijven.

Het lezen gaat overigens niet lekker. Hij heeft nu 2 testen op school gehad waar hij een 5 heeft gescoord. Vraag mij even niet welke test. Maar er volgt nog 1 test en als deze ook onvoldoende is wordt hij aangemeld voor een dyslexie test. Ik merk thuis ook dat hij er nog veel moeite mee heeft en echt ik hakken en stoten leest. Maar goed er is nu zoveel geweest dat ik die testen gewoon even niet wil. Eerst maar eens kijken hoe nu verder.

Heftig Stuiterbal! Moeilijk ook om te beslissen wat nu wijsheid is...
Dyslexie is bij C eruit gekomen toen hij meerdere malen slecht scoorde op de cito toets. Alleen hij scoorde eenmalig eigenlijk te "goed" om hem aan te melden voor het traject. De juf heeft toen in samenspraak met mij zijn score iets verlaagd zodat hij toch in aanmerking kwam. Hij heeft daarna logopedie gehad, en daar heeft hij heel veel baat bij gehad.
Ik zou daar als ik jullie was toch niet te lang mee wachten, maar ik snap dat je natuurlijk niet alles tegelijkertijd wil voor hem. Lastig zeg.. Sterkte!

Stuiterbal, ik werk dus in het speciaal onderwijs, misschien dat het je gerust stelt, maar ik trek me nooit zoveel aan van het dossier. Als ik een nieuwe leerling krijg scan ik het dossier op belangrijke zaken, pas als ik het kind wat beter ken lees ik het echt gericht. Dan zijn er vaak al heel veel dingen al niet meer van toepassing op het kind, puur omdat hij bij ons structuur krijgt en daar valt of staat al zoveel mee!
AL met al is het gewoon een hele moeilijke keuze, wel of niet naar het speciaal onderwijs. Mijn tip: ga gewoon eens ergens kijken. Zonder je zoon. Bij ons op school zijn best vaak rondleidingen met ouders die twijfelen.
Succes in ieder geval! Als je meer wil weten, vraag gerust!

Thnx meiden. Het gesprek is gisteren geweest en ik ben echt stomverbaasd. Deze huidige school heeft dus niet eens een dossier van S wat ze al, na eigen zeggen, allemaal hebben geprobeerd bij hem.
Hij heeft idd al een koptelefoon, een wiebel kussen en zo'n tengel. Ook wordt hij vrijer gelaten in zijn bewegingen en hoeft hij zijn werkjes niet af te hebben.
School zegt geen uitweg meer te zien maar hebben nog geen ambulante begeleiding ingeschakeld om te komen observeren. Volgens die mevr. wat erbij zat was dat wel noodzakelijk voor het dossier om de aanvraag te kunnen doen voor SO.
Hij krijgt momenteel al ergo therapie voor het schrijven en dat wordt dadelijk ook uitgebreid voor de andere probleempjes.
Voor nu is dus afgesproken dat er eerst een ambulante begeleider gaat komen die S gaat observeren in de klas en van hier uit tips kan geven om hem idd misschien toch op school te kunnen houden. Of dat er juist uitkomt dat het echt niet haalbaar is.

Ergens ben ik zeker blij dat ze wel nu meer gaan doen, maar alles in mij zegt dat dit geen goede school meer is voor hem en ik hem liever gisteren had geholpen dan morgen b.v. Maar ik begrijp ook dat hij niet zomaar over kan naar een SO.

@Flore: Zodra duidelijk is dat hij toch over moet willen we idd gaan kijken op de school. Ik zelf sta er helemaal niet negatief tegenover, sterker nog liever vandaag dan morgen. Maar we zullen nog even moeten afwachten.

Inmiddels heeft de ergo zijn ogen getest en blijkt dat deze helemaal niet samen werken.
En alsof het zo moet zijn gaf hij gisteren voor het eerst aan wazig te zien.
Hij is nu doorgestuurd na een specialist hierin en a.s. donderdag kan hij daar terecht. Dan krijgt hij eerst druppels in zijn ogen en mag die hele dag niet meer naar school.
De week erna volgen de testen en behandeling ervoor. Hopelijk is daarna een heleboel al opgelost of verbetert. Volgens een vriendin van mij kan dat een grote oorzaak zijn van de problematiek waar mijn zoon nu mee rond loopt. Zeker wat het prikkel verwerken betreft.

Hoop voor jullie dat het probleem in de ogen zit en dat de problemen daarmee voor een (groot) gedeelte opgelost zullen zijn

Laat hem wel aub door een orthoptist nakijken en niet door een optoloog

is idd orthoptist mijn excuses ik had het fout

Ah, gelukkig succes!

Nou mijn zoon is geweest afgelopen donderdag. De orthoptist gaf aan dat het kan en mag dat zijn ogen nog niet optimaal samen werken. Dit zou mogen tot 9 jaar? Juist omdat alles nog volop in ontwikkeling is.
Hij heeft zijn ogen nagekeken en we zijn erachter gekomen dat hij gewoon niet goed ziet. Hij heeft tussen de +1 en +1,75 aan beide ogen. Dus hij moet al heel erg zijn best doen om goed te kunnen kijken. Dat kan die prikkel gevoeligheid al goed verklaren en het slechte lezen uiteraard.
Over 2 weken gaan ze precies meten dan krijgt hij de druppels en dan komt ook een specialist meten in hoeverre hij al neurologisch gerijpt is en dan krijgt hij ook een bril.

Dus hopelijk geeft hem dat al heel veel verlichting en lukt het lezen veel beter.

Een bril kan best heel wat veranderen Stuit. Mijn zoontje is 3,5 en heeft sinds een half jaar een bril. Bij hem vanwege scheelzien voornamelijk. Maar wat ik echt merk is dat hij een stuk minder angstig is geworden, met name bij hoogtes. Nou kan het natuurlijk zijn dat het gewoon is dat hij groter wordt, maar sinds hij een bril heeft durft hij van de glijbaan, durft hij in een klimrek te klimmen, durft hij veel meer in het zwembad (als in, niet meer de hele tijd om mijn nek hangen), durft hij zonder handen vast in je armen te springen en van de bank af te springen en ga zo maar door. Het is moeilijk om het echt direct aan de bril te linken, maar ik heb heel sterk het gevoel dat het samenhangt.

Hopelijk levert het voor jou zoon ook een heleboel verbetering op Stuit!

Een hele poos geleden en een hele hoop gebeurd ondertussen. Ik moet echt mijn frustratie kwijt en hoop dat iemand het wil lezen.

Inmiddels heeft S een bril gekregen. Beide ogen gaven +2.25 aan. Sinds de bril gaat hij met lezen echt sprongen vooruit. Ook gaf de juf aan dat het qua concentratie beter ging. Tijdje erna hadden we 10 min gesprek en ondanks zijn matige cito scores, was de juf positief. Hij liet groei zien en daar keken ze naar.

Even terug bij af, ik was heel in het begin al voorstander van Sbo. Maar de papa van S ging het te snel. Hij wilde eerst aanzien wat de huidige school kon beteken en welke hulp wij konden krijgen voor S. Inmiddels zijn we vele gesprekken verder. School werkt vooral tegen. Ze willen de diagnose niet inzien want zij vinden en blijven stug volhouden dat S adhd heeft. Terwijl het gehele onderzoek verslag incl duidelijke diagnose en begeleiding voor ze lag.
Ze vinden S een stoorzender in de klas en vooral zeer moeilijk allemaal. En als wij, de psycholoog en de ergotherapeut duidelijke adviezen geven wat S nodig heeft, geven ze daar geen gehoor aan.
Op ons verzoek is er een PAB aanvraag gedaan en daar is een observatie uit voort gekomen. 2 dag delen. Het gesprek vond 23 maart plaats. Wij hebben geen enkel moment contact gehad met deze vrouw wat zou observeren. Sterker nog wij hebben niet eens een observatie verslag ontvangen voor het gesprek. Dus dit kregen we dan die dag mede gedeeld. De signalen zijn absoluut herkenbaar. Ik was perplex want het was geen fijn verslag om terug te horen. Ik had zelfs de indruk dat het juist beter ging met bril nu. Ook omdat het 10 min gesprek zo positief was tegen verwachtingen in.
Dus toen ik dat uitsprak zei de juf met een staal gezicht " Nou dan ben jij de enige met die indruk"

Aan het einde van dat gesprek kwam een advies uit. Mijn zoon moet naar een psychiater. Waarom? Geen idee maar dat was het advies. Wij zijn met deze hulpvraag dus naar de dokter gegaan en de dokter was het er niet zo mee eens. Zeker omdat een psychiater opnieuw de medische molen start en daaruit dus wel of geen medicatie komt. Terwijl dat niet eens de hulpvraag van ons is en voor S.
Na onderling overleg in onze gezinnen hebben wij dan ook besloten vandaag zelf te gaan kijken op de sbo. Wat een hartelijk en fijn gesprek hebben we gehad. Ons gevoel en met name die van papa is nu ook bevestigd.
Op de huidige school is het trekken aan een dood paard. Er is veel besproken maar geen daden bij woord gevoegd. Nog te veel om hier te schrijven want dan wordt het een warrig verhaal.

Vandaag dus de IB-er van S gesproken en haar verteld over onze keuze.
Daar waar ze in dec het dossier nog wilde aandikken om S naar een sbo te sturen, zegt ze nu " oh daar sta ik van te kijken. En tja dan moet ik alles in gang zetten en dat gaat niet zomaar" Ze was ook heel negatief over mijn ex want ze zei " Oh en staat je ex daar wel achter? Voordat hij weer alles tegenhoud ect"

Toen ik ik dus aangaf dat we geen psychiater willen omdat daar alleen uitkomt wel of geen medicatie zei ze met een staal gezicht. " Dat was onze insteek niet, wij willen graag een diagnose hebben van S"
Nou meiden veeg mij maar bij elkaar maar ik heb geen idee meer wat ik hiermee moet. Waar en bij welke gesprekken heeft dit mens gezeten? En welke diagnose wil ze nog hebben dan?
Er staat uitgebreid op papier dat S pdd-nos heeft met adhd kenmerken en een zeer hoge prikkelverwerking problematiek. Maar zij willen er niet aan en houden stug hun eigen visie vol.

Al die maanden dan weg gegooid? Ik weet in ieder geval dat ik nu met spoed die aanvraag wil hebben en dat S hopelijk na alle goedkeuringen na de zomervakantie op een SBO school kan starten.
Ik ga even stoppen met schijven want raak de draad kwijt en ben gewoon zo vet teleurgesteld

Wat een belachelijke reactie van school. Snap dat je hier zo op reageert.

Phoe ik kan me voorstellen dat je echt boos bent en dit je verdrietig maakt. Je wilt het beste voor je kind en dat is niet daar op school blijven. Vecht voor je gevoel. Fijn dat jij en je ex wel op 1 lijn zitten nu.

Jertje Stuiterbal, wat een onvermogen van de school. Fijn dat de papa nu achter de keuze sbo staat en je daaraan kunt werken, al dan niet samen met de school. Ik hoop dat je kunt bereiken wat je wilt bereiken in het belang van je zoon.

Jeetje he. Wat ontzettend vervelend dat de school zo tegen lijkt te werken. Fijn dat het gevoel voor SBO goed is en dat ook papa daar nu achter staat. Hopelijk valt dit snel te regelen en kan jullie zoon inderdaad na de zomervakantie starten.

Hoe langer ik erover denk hoe boser ik word. Hoe kan ze zoiets nou zeggen? Mijn zoon naar een psychiater sturen met als insteek voor een diagnose te krijgen. Terwijl wij al maanden daar op school komen en bespreken hoe om te gaan met pdd-nos ect.
Ik heb gewoon geen vertrouwen meer in haar en school. En dat moet nu het traject in gang zetten.

Ik was denk ik compleet uit m'n slof geschoten bij die juf. Ongelooflijk zeg.

Veel sterkte!

Ik vind het zo bizar als ik lees dat de school waar een kind al op zit zo'n dikke vinger in de pap schijnt te hebben bij de keuze voor speciaal basisonderwijs. Natuurlijk is hun input belangrijk, maar dat ze de boel zo kunnen tegenhouden vind ik echt niet kunnen. Een kind is toch geen bezit van de school, het kan toch niet dat zij een kind bijna dwingen om te blijven?

Ik zou contact opnemen met een onderwijsconsulent, of bij de hulpverleningsinstantie die de diagnose heeft gesteld vragen of iemand je kan helpen bij de toelating, al werkt school niet mee.

Wat een belachelijke situatie! Een diagnose nodig hebben? Onzin. Als school denkt dat het adhd is dan kan het daar alvast naar handelen, ook zonder diagnose. Er zijn zoals ik lees al eerder adviezen gegeven. Zijn deze planmatig ingezet? School kan aangeven dat medicatie kan helpen maar speelt daar verder geen enkele rol in.
Mijn advies:
Vraag gespreksverslagen op, van alle gevoerde gesprekken incl het 10 minutengesprek. Daarnaast wil je alle uitgevoerde plannen ontvangen met hun evaluaties. Hierin zou moeten staan welke adviezen zijn ingezet, op welke manier en het effect en de vervolgstappen. Een psychologisch onderzoek is al gedaan? Kijk in hoeverre de directie betrokken moet worden in deze situatie, al was het alleen maar als aanvullend gesprekspartner die de situatie kan monitoren. De sbo school kan je vertellen welke stappen gezet moeten worden, wellicht is er vanuit hen iemand die met jullie mee wil kijken. Als je wilt starten na de zomer is enige haast nu geboden als de diverse plaatsingscommissies ook nog geraadpleegd moeten worden.
Het is afschuwelijk om te moeten aanhoren dat je kind een stoorzender is en daarna machteloos te staan omdat school het daarbij laat. Natuurlijk bestaan ze, de ultieme stoorzenders, maar ook zij verdienen alle inzet om het toch goed te kunnen doen.

Een onderwijsconsulent inschakelen zoals Suzan zegt is ook een goede. onderwijsconsulenten.nl/aanmelden

Pff jeetje mina zeg, waarom zouden zij nog een diagnose nodig moeten hebben?
Sterkte, ik zou hier ook moedeloos van worden.