Wat als hij geen kinderen wil?
Nu komt het eigenlijk naar voren dat hij liever geen kinderen wil. Hij vindt kinderen een egoïstische keus en vindt dat je een kind er geen plezier mee doet om hem/haar hier op de wereld te zetten. Je doet het dus puur voor je eigen geluk. Ook wil hij zijn eigen genen niet doorgeven vanwege gezondheidsproblematiek in zijn familie. Hij zegt wel er voor open te staan en dat het geen definitieve 'nee' is. Dat het goed kan dat hij over een paar jaar er anders over denkt. Hij zegt zelfs zijn eigen wil aan de kant te kunnen zetten voor mij, maar dát wil ik niet. Ik wil dat hij het wil omdat hij het zelf wil. Niet omdat ik hem anders verlaat. Hij weet namelijk wel dat het daarop neer gaat komen.
Nu sta ik in dubio. Ik snap dat hij er nog niet over na wil denken omdat hij nog zo jong is, maar ik wil wel op mijn 27/28e beginnen eigenlijk om te proberen zwanger te raken. Als dan blijkt op dat moment dat hij het toch écht niet wil, dan moet ik alsnog een nieuwe relatie vinden waarin ik genoeg vertrouwen heb om binnen die relatie een kind op de wereld te zetten. Dat wil ik dus ook niet. Dus eigenlijk is het voor mij nu een beetje een dealbreaker. Als hij mij nu niet kan verzekeren dat ik ooit een kindje van hem krijg, dan weet ik niet of ik wel nog door wil gaan zo; hoe gelukkig we ook met elkaar zijn en hoeveel ik ook van hem houd. Ik wil hem niet kwijt, maar ik kan niet leven met het idee nooit een kindje te krijgen. Ik wil gewoon niet in een relatie zitten die uiteindelijk toch hierop gaat breken en dan misschien op een leeftijd dat het helemaal niet zo vanzelfsprekend meer is.
Iemand enig idee hoe ik hiermee om moet gaan? Want ik weet het echt even niet meer.