19 Mrt 2017 19:41 door Jada
Phoebe: Dank je wel!
Caro: Dank je wel! Zo voelt het nog niet, maar ik hoop dat je gelijk hebt en het mij al gaat helpen in het proces.
Fedora: Ik wist wel dat je in het verleden hier ook problemen mee had gehad maar ik wist niet dat het nu nog speelt. Wat vervelend om te horen maar wat goed dat je opnieuw hulp hebt gezocht. Jij ook heel veel succes!
Kissyfur: Dank je wel voor je berichtje!
Expecto Patronum: Jeetje wat een traject heb jij al moeten afleggen en het lijkt mij erg lastig zo met de depressie. Dat als je aan het één werkt, de ander weer sterker wordt! Wat heftig dat je het ook als uitzichtloos ervaart, maar ik kan het mij wel een beetje indenken als je al zolang een strijd aan het voeren bent en er niets echt lijkt te helpen. Ik hoop toch dat er een behandeling gaat zijn die jou wel verder kan helpen en waardoor je weer kunt leven.
De eetstoorniskliniek waar ik heen ga is een onderdeel van de instelling voor psychiatrische problematiek. En daar is dus ook een nauwe samenwerking mee. Dus stel een onderdeel van het probleem is een trauma dan kan ik bijvoorbeeld gewoon ook EMDR krijgen. Dus dat geeft mij ook wel vertrouwen dat het niet alleen blijft bij een eetschema en bijv PMT. Maar dat ze wel echt kijken naar het onderliggende probleem en dat die samen worden aangepakt. Want het is juist het psychische gedeelte wat de eetstoornis in stand houdt.
Zora: Ik heb overgewicht door de eetbuien en dat probeer ik dus binnen de perken te houden door het restrictief te gaan eten. Althans zo is het restrictief zijn begonnen. De eetbuien zijn eigenlijk begonnen om te verdoven en gewoon niks te voelen behalve lichamelijke pijn. Want na een eetbui doet het gewoon echt pijn de hoeveelheid die ik heb gegeten, mijn lijf snapt er dan niks van. En naarmate ik langer restrictief ging eten, gaf dat macht, het gevoel dat ik wel iets kon, dat ik wel ergens goed in was. Het klinkt heel gestoord maar het gevoel dat je krijgt als je zolang zo weinig hebt gegeten dat je gewoon geen hongergevoel meer hebt, voelt voor mij heel goed. En mijn gewicht triggert wel iets, ik heb vrijdag mijn gewicht gehoord en dat begon met een 9, en dan ontstaat er wel degelijk paniek. Een 8 is nog niet wat het moet zijn, maar kan ik nog handelen en enigszins accepteren. Maar een 9 echt niet, waardoor ik nu al sinds gisteren heel veel moeite heb met eten. Helemaal omdat ik vrijdag ook nog eens een eetbui heb gehad en het feit dat ik woensdag pizza heb gegeten maakt dat er sindsdien sowieso al een strijd in mijn hoofd gaande is. Want als er iets fout is in mijn hoofd dan is het pizza. Terwijl ik rationeel echt wel weet dat het echt niet zo buitenproportioneel veel calorieën bevat als dat mijn hoofd zegt, maar dat het echt de eetstoornis is. Dus de dingen die ik nu weet wat het restrictief zijn triggert zijn in grote mate de eetbuien en het lijstje van eten wat fout is en in mindere mate dus ook wel mijn gewicht. De eetbuien worden echter weer getriggerd door emoties, gevoelens en moeheid. Dat zijn de grootste triggers die ik nu ontdekt heb. Een heel verhaal maar ik hoop dat dit een beetje het antwoord is op je vraag.
Serena: Dank je wel voor je berichtje!