Welkom op Zeg maar Yes!

Waar het Yesforum stopte gaan wij door. Meld je nu ook aan en klets mee! Om deel te nemen aan een discussie op het forum moet je jezelf registreren. Hier kun je kletsen over alles wat je bezig houdt. Je kunt een discussie starten of reageren op andere topics. Wanneer je een nieuw topic opent, zorg er dan voor dat je dit in de juiste pijler doet, anders heb je kans dat deze door een van de burgemeesters wordt verplaatst. Zorg er ook voor dat je je aan de regels houdt. Deze kun je teruglezen in de Moderatortopics. Vragen of klachten over een topic? Stel of meld deze dan in het moderatortopic van de desbetreffende pijler of via de button met het uitroepteken in het topic zelf. Daarnaast kun je de burgemeesters ook een PM of een mail sturen naar het mailadres: zegmaaryes@gmail.com. Veel forumplezier!  


Mijn eetstoornis

<<

Jada

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1739

Geregistreerd: 19 Apr 2015 15:48

Bericht 18 Mrt 2017 18:18

Mijn eetstoornis

Hallo allemaal,

Ik heb lang getwijfeld of ik hiervoor een eigen topic ging openen. Maar een psycholoog zei mij dat ik moest leren om eens wat meer ruimte in te nemen en gezien ik hier al bijna 13 jaar kom vind ik het ook wel fijn om hier mijn verhaal te doen. En toen vroeg Marin mij vanochtend in een topic hoe het nou met mij ging en ik las de oprechte interesse in die vraag. En ik vond het daar niet de plaats om te antwoorden maar wou toch eigenlijk wel antwoorden op de vraag. Dus vandaar maar een topic aangemaakt om mijn verhaal te doen. Her en der heb ik al wel wat verteld maar hier dan het hele verhaal. Ik schrijf het trouwens gewoon vanuit hoe het uit mijn hoofd komt, dus sorry voor de eventuele fouten.

Ik heb een eetstoornis en nu al zo'n 14,5 jaar. Wat echt al een behoorlijke tijd is en ik schrok eigenlijk zelf ook wel toen ik ging uitrekenen hoelang het was. Het houdt namelijk in dat ik over een paar maanden al langer leef met een eetstoornis dan zonder. Het is begonnen in de tweede klas van de middelbare school met ongecontroleerde eetbuien, echter was het toen nog niet zo frequent en had ik het voor mijn gevoel nog wel redelijk onder controle. In de derde klas raakte ik die controle compleet kwijt en had ik dagelijks eetbuien waar ik geen controle over had. En als ik het over een eetbui heb dan is het niet alleen een pak koekjes of een zak chips maar dan heb ik het over een hoeveelheid die ongeveer 6x zo groot is. Ik kan dan pas stoppen op het moment dat het echt niet meer past en ik weet dat als ik nog 1 hap neem ik moet overgeven. Voor dat punt stop ik altijd want ik vind overgeven gewoon heel naar. In die tijd ben ik ook flink aangekomen ondanks dat ik gemiddeld zo'n 36 km fietste op een dag. Die eetbuien en in de frequentie zijn toen ongeveer een jaar zo geweest en toen begon ik wat beter in mijn vel te zitten waardoor de eetbuien verminderden naar ongeveer 3-4 keer per week. En daar bleef het eigenlijk bij tot ik 16 werd. Op dat moment ruilde ik mijn fiets in voor een scooter en toen merkte ik dat nog meer begon aan te komen. Ik kreeg immers een stuk minder beweging. En dat is het moment dat ik restrictief begon te worden. Ik ging naast mijn eetbuien heel weinig eten om zo mijn eetbuien te compenseren en om op die manier mijn gewicht onder controle te houden. En het restrictief zijn begon mij het gevoel te geven dat ik toch wel iets kon, dat ik toch wel iets kon controleren. Die controle was ik immers tijdens een eetbui helemaal kwijt en op verdere gebieden in mijn leven had ik natuurlijk wel enigszins controle maar was ik vaak ook wel afhankelijk van de omstandigheden. Maar over het niet eten had ik wel controle en gaf mij het gevoel van macht. En hoe meer ik restrictief begon te zijn hoe sterker de gedachten werden en hoe sterker de gedachten hoe makkelijker het werd om gewoon niet te eten. In gezelschap at ik gewoon normaal want ik wilde niet dat mensen zich zorgen gingen maken en dat ging mij eigenlijk ook wel goed af. Dan compenseerde ik het de dagen erna wel weer. En dat werd nog makkelijker toen ik op mijn 18de op kamers ging want toen waren er nog minder mensen die op mij letten. Vooral het eerste jaar toen mijn studentenhuis nog niet echt 1 geheel was en we dus 's avonds nooit met zijn allen eten. Dat was voor mij de ideale periode om het restrictief zijn verder te perfectioneren. En hoe krom het ook mag klinken het zorgde ervoor dat ik beter in mijn vel kwam te zitten. Hierdoor namen de eetbuien af naar 1-2 keer per week en mocht ik van mezelf weer iets minder restrictief zijn. Wel ging ik in die tijd producten steeds meer labelen in goed en fout. In mijn eentje zal ik nooit "fout" voedsel eten, maar mocht ik dat in gezelschap moeten dan moest er de dagen erna weer streng restrictief gegeten worden. En eigenlijk ging dat gewoon jaren zo door. Ik had periodes waarin ik minder goed in mijn vel zat, dan begonnen de eetbuien toe te nemen en moest ik meer restrictief gaan eten. Dat werd dan gevolgd door een periode waarin ik beter in mijn vel zat dan waren de eetbuien minder en mocht ik van mezelf iets meer gaan eten.
Ik heb hier eigenlijk nooit hulp voor gezocht omdat ik eigenlijk mijn kop in het zand stak en mezelf ervan overtuigde dat het allemaal niet zo erg is en dat ik geen hulp nodig had. Dat ik het gewoon wel zelf moest kunnen en dat het heel zwak van mij zou zijn als ik hulp zou vragen. Terwijl ik het van anderen altijd heel sterk vind als ze hulp durven vragen en ik dit ook altijd uitspreek.
Daarnaast was en is mijn eetstoornis heel veilig voor mij, het is vertrouwd en ik weet wat ik eraan heb. Hoe gestoord het ook is en hoeveel het ook kapot maakt in mijn lijf. En ik had echt het gevoel dat ik het nog wel onder controle had.
Het afgelopen jaar zijn er veel dingen gebeurd in mijn leven. Afzonderlijk van elkaar niet mega heftige dingen maar bij elkaar opgeteld was het wel veel. En toen werd ik vorig jaar mij opeens mega verliefd op een vrouw. Voor het eerst in mijn leven dat ik verliefd werd op een vrouw. En dat vond ik helemaal niet moeilijk, ik heb juist enorm genoten van die verliefdheid ondanks dat ik wist dat ik er niks mee kon. Zij was immers (gelukkig) getrouwd en moeder van een paar prachtige kinderen. Maar die verliefdheid zorgde er wel voor dat ik opeens weer ging voelen, iets wat ik al jaren niet echt meer deed door de eetstoornis. En toen ging ik veel meer voelen dan dat ik wilde en ik wist niet hoe ik ermee om moest gaan. De eetbuien namen toe, ik ging extreem restrictief bezig met eten. Er belanden steeds meer voedingsmiddelen op mijn fout lijstje en het begon echt mijn leven over te nemen en in alles te beheersen. Maar alsnog stak ik mijn kop in het zand en maakte ik mezelf wijs dat het een normale manier was om met dingen om te gaan. Terwijl ik rationeel echt wel wist dat het niet normaal was en dat ik een groot probleem heb. Ik was ook totaal de grip kwijt voor zover ik die al had. Uiteindelijk is begin februari de bom gebarsten nadat ik binnen 24 uur 4 eetbuien had gehad en mijn lichaam gewoon niet meer kon maar mijn hoofd alleen maar bezig was met nog een eetbui. Ik was zo bang voor de stap naar professionele hulp dat ik eerst een afspraak met een diëtiste heb gemaakt. In mijn achterhoofd wist ik al wel dat dat lang niet genoeg ging zijn, maar dit voelde veiliger voor mij. Daar kon ik binnen een paar dagen terecht en daar heb ik mijn verhaal deels gedaan en zij gaf toen al wel aan dat ze grote twijfels had of dit genoeg hulp ging zijn voor mij maar dat we goed in de gaten gingen houden of er niet meer hulp bij moest komen. We hebben samen een eetschema opgesteld en zij heeft mij wat tips gegeven met betrekking tot het voorkomen van de eetbuien en we hadden een nieuwe afspraak gemaakt. Het houden aan een eetschema is echt wel het moeilijkste wat ik ooit heb gedaan. Daardoor kwamen de gedachten heel sterk naar boven en door toch te eten wanneer ik niet wil komt er heel veel spanning rondom het eten. Waar ik voorheen dan gewoon niet at, ging ik dat nu doen waardoor de eetstoornis extreem aan mij ging trekken. Hierdoor raak ik soms compleet in paniek als ik moet eten. Daarna kwam voor mij het besef wel dat ze echt gelijk had en ben ik het voorzichtig in mijn omgeving gaan delen. En daar veel verbaasde maar lieve reacties. Veel mensen hebben nooit wat door gehad, andere mensen die vonden wel dat ik soms erg extreem was met mijn eten. Maar iedereen was echt heel erg lief en reageerde heel begripvol. Hoe meer ik erover praatte en hoe meer ik mijn verhaal deed hoe meer rust ik ook kreeg om de volgende stap te zetten. Dus heb ik een afspraak bij de huisarts gemaakt en daar heb ik mijn verhaal gedaan en zelfs daar probeerde ik het nog af te zwakken door te zeggen misschien is het allemaal wel niet zo erg. Toen heeft de huisarts recht in mijn gezicht gezegd Jada je hebt een eetstoornis. En ik denk dat dat ook wel nodig had om het ook aan mezelf toe te geven. Dat ik gewoon echt wat heb en dat ik mij niet aanstel. Samen met de huisarts gekeken naar vervolgstappen en nu moet ik aankomende vrijdag naar de eetstoorniskliniek voor mijn intake. Na mijn intake zal dan ook de definitieve diagnose gesteld worden en zal er in overleg gekeken worden hoe mijn traject eruit gaat zien. Ik heb dus nog wel een lange weg te gaan maar het is goed zo. Ik wil eindelijk weer gaan leven en weer leren hoe het is om dingen te voelen. Hoe verschrikkelijk eng ik dat ook vind en ik ben heel erg bang wat voor beerput er open getrokken gaat worden. Maar hij moet open en het is tijd om de dingen te gaan verwerken die onder de eetstoornis schuil gaan. Ik ga hier sterker uitkomen hoewel dat nu nog heel ver weg voelt.

Het is een heel verhaal geworden. Voor diegene die het helemaal uit heeft gelezen, respect! Ik sta verder open voor vragen dus mocht je iets willen weten, vraag gerust :)
<<

Tom

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 6220

Geregistreerd: 31 Aug 2013 17:32

Bericht 18 Mrt 2017 18:28

Re: Mijn eetstoornis

Wauw, respect voor jou dat je dit zo open en bloot op internet neer durft te zetten. En knap, dat je uiteindelijk zelf de stap richting hulp hebt gezet. Heel veel sterkte de komende tijd!
Als liefde leven wordt, krijgt geluk een naam. 21-07-2019
<<

Infragilis

Gebruikers-avatar

Kwebbel

Berichten: 259

Geregistreerd: 14 Dec 2016 16:34

Bericht 18 Mrt 2017 18:29

Re: Mijn eetstoornis

Hee lieve meid! Ik heb het gelezen en hoewel in nu niet uitgebreid kan reageren wil ik even zeggen dat ik het super dapper van vindt om het hier te delen en helemaal dapper dat je hulp hebt gezocht! Echt super sterkt!

Ik herken er helaas veel van en wil je nu nog even meegeven dat je hier zeker te weten uit kunt gaan komen. Hoe moeilijk het ook is en wordt en hoe weinig hoop je soms ook zal hebben, het kan :ja:

(ik ga later nog even uitgebreider reageren)
<<

anoniem196

Bericht 18 Mrt 2017 18:48

Re: Mijn eetstoornis

Alles gelezen.
Super knap dat je er zo eerlijk en open over bent.

Ik hoop dat je snel de hulp krijgt die je nodig hebt.
En wens je erg veel succes. Het zal zwaar zijn, maar je komt er vast als een sterke vrouw uit.
<<

Minx

Gebruikers-avatar

Stamgast

Berichten: 11502

Geregistreerd: 15 Jan 2014 00:42

Bericht 18 Mrt 2017 19:20

Re: Mijn eetstoornis

Wat heb je het duidelijk omschreven. Succes in de kliniek. Heel veel sterkte en knap dat je het zo naar buiten jan brengen
2015 💙
<<

Kees

Gebruikers-avatar

Orakel

Berichten: 8146

Geregistreerd: 01 Sep 2013 09:36

Bericht 18 Mrt 2017 19:21

Re: Mijn eetstoornis

Wat goed dat je je verhaal hier verteld!
Ik hoop dat je snel de juiste hulp krijgt! :hug:
30-04-2017
<<

Anoniem244

Bericht 18 Mrt 2017 19:51

Re: Mijn eetstoornis

Wat knap dat je je verhaal hier deelt met ons.
De moeilijkste stappen heb je al genomen; het erkennen van de eetstoornis, hulp zoeken en je verhaal delen
Je gaat hier absoluut sterker uit komen met de juiste hulp.
Knuffel en veel sterkte
Laatst gewijzigd door Anoniem244 op 19 Mrt 2017 12:58, in totaal 1 keer gewijzigd.
<<

Anoniem315

Bericht 18 Mrt 2017 19:52

Re: Mijn eetstoornis

Wat dapper dat je hulp hebt gezocht en dat je er na al die jaren voor uit durft te komen. Lijkt me een heel lastige stap. Respect! Heel veel succes met alles!
<<

Marin

Gebruikers-avatar

President

Berichten: 43576

Geregistreerd: 16 Nov 2015 14:09

Bericht 18 Mrt 2017 19:54

Re: Mijn eetstoornis

Natuurlijk heb ik alles gelezen. Wat ontzettend dapper dat je dit hier durft te vertellen. Ik denk dat dat al een stap is naar erkenning. Je bent nu bezig met nieuwe stappen zetten naar verbetering.

Ik schrik er wel van hoor. 14,5 jaar is echt een hele periode. Je hebt echt je leven hierop ingericht. Des te knapper vind ik het dat je nu stappen onderneemt om je eetstoornis aan te pakken. Dit gaat life changing voor je zijn en gelukkig maar. Het zal een lange weg zijn maar je hebt de eerste stappen gezet.

En leuk dat je verliefd was op een vrouw. Jammer dat het op een getrouwde vrouw was en dat het onbeantwoord was maar gewoon het feit dat je verliefd was, gevoelens had, niet langer numb, dat kan dan al een hele openbaring zijn hè.

Nogmaals heel knap dat je het hier ook deelt. En in je omgeving. Heel veel succes met alles wat nog gaat volgen! En je kunt altijd je verhaal hier kwijt.
Let's discover the world together.
<<

Urban Naked

Gebruikers-avatar

Forumfossiel

Berichten: 15414

Geregistreerd: 31 Aug 2013 19:56

Bericht 18 Mrt 2017 19:56

Re: Mijn eetstoornis

Stoer. En goed dat je meer ruimte inneemt door dit te delen. Kan me voorstellen dat dat heel onnatuurlijk voelt. Des te knapper dat je het doet!
#teammaple🍁
<<

Anoniem278

Bericht 18 Mrt 2017 20:39

Re: Mijn eetstoornis

Ik had je al herkend een tijd geleden. Daarom vind ik het extra dapper dat je niet alleen dit nu durft te delen, maar ook durft te zeggen wie je 'bent'.

Ik hoop dat een eigen topic je niet alleen nu op dit moment helpt om dit hele verhaal eens neer te zetten, maar dat je het misschien ook kunt gebruiken gedurende het traject wat nog gaat volgen. Want zo te lezen heb jij alles alleen moeten doen, of in ieder geval gedaan, en alles wat lastig was voornamelijk vertaald in de eetstoornis. Misschien als jij dit topic af en toe update met je proces, waar je staat, wat jou bezighoudt, dat je dan leert dat je én gewoon ruimte mag hebben, immers er is ruimte voor iedereen en zéker ook voor jou, maar ook dat je niet meer alles alleen hoeft te doen.

Je bent een dappere vrouw.

dikke knuffel :hug:
<<

Jada

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1739

Geregistreerd: 19 Apr 2015 15:48

Bericht 18 Mrt 2017 21:36

Re: Mijn eetstoornis

Tom: Dank je wel!

Infragilis: Dank je wel voor je compliment :) Ik vind het naar om te horen dat je er zoveel in herkend. Ik gun dit niemand maar het komt vaker voor dan mensen denken.

Ikknutsel: Dank je wel!

Minx: Dank je wel, voor mij voelde het nog als warrig. Maar ben blij om te lezen dat het dus wel duidelijk was :)

Kees: Dank je wel! Ik hoop dat ik na de intake snel verder kan.

Radler: Dank je wel! Ik ga hier inderdaad sterker uitkomen, daar ga ik in elk geval voor vechten.

Exogenesis: Dank je wel!

Marin: Dank je wel voor je berichtje. Ja het is al een hele lange tijd, ik weet eigenlijk niet eens meer hoe het is om te leven zonder constant met eten bezig te zijn. Dus het zal zeker life changing gaan worden, maar dan op een positieve manier. Ja dat was ook wel even een openbaring. Het was wel iets wat ik nooit uitgesloten had maar nog nooit gebeurd was, maar toen het gebeurde dacht ik het kan dus toch. En de toekomst zal wel uitwijzen of ik uiteindelijk met een man of een vrouw eindig. Eerst maar eens hiermee bezig, want zonder te voelen kan ik geen relatie aangaan ben ik al wel achter.

Urban Naked: Dank je wel voor het compliment!

Quizzle: Ja er zit ook wel heel veel schaamte achter hoor. Maar hoe meer ik het deel hoe makkelijker het wordt en iedereen zegt ook dat ik mij niet hoef te schamen. Ik heb inderdaad alles alleen gedaan, her en der af en toe wel laten vallen dat ik wel eens een eetbui had. Maar nooit in welke mate die aanwezig waren of hoe groot de omvang van een eetbui was. Ja mijn eetstoornis is mijn coping mechanisme en het wordt tijd dat ik daarvoor andere middelen ga inzetten die niet destructief zijn. Ik zal jullie hier op de hoogte houden van mijn proces :)
<<

Burn

Gebruikers-avatar

Orakel

Berichten: 9453

Geregistreerd: 19 Jul 2014 16:27

Bericht 18 Mrt 2017 22:52

Re: Mijn eetstoornis

Lieve Jada,

Wat dapper van je dat je je verhaal hier deelt! Ik hoop dat je de juiste begeleiding en hulp gaat krijgen zodat jij weer gelukkig gaat worden in je leven!

Je bent een kanjer!

Dikke knuffel!
08♡02♡2018
07♡04♡2020
<<

Silly-One

Gebruikers-avatar

Stamgast

Berichten: 11831

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:18

Woonplaats: B.rabant

Bericht 19 Mrt 2017 00:24

Re: Mijn eetstoornis

De eerste stappen heb je al genomen. Dat is het 'openbaar' maken van iets waar je al jaren mee bezig bent. Je hebt voor jezelf en de buitenwereld een innerlijke strijd gevoerd en je loop nu tegen een muur op waarbij je erkent dat je hulp nodig het. RESPECT. Genoeg mensen in de wereld die de stap van hulp willen inroepen niet eens weten te vinden.
Juist doordat je er nu over praat en het hier ook wilt delen geeft voor mij al aan dat je op weg bent naar herstel. Je praat er over. Gaat het nu beter of niet je hebt al een opening gevonden.
Genoeg beren op de weg en of je dat nu openbaar deelt of privé op papier, papier is heel geduldig en schrijvend zal en ook tot inzichten komen.

Sterkte en succes de komende periode en zoals iemand eerder als aangaf. Dit is 'jou' topic om gal te spuien.
____________________
Verbouwingsinsta @bduintje_klus
<<

Jezzie

Gebruikers-avatar

Orakel

Berichten: 8837

Geregistreerd: 31 Aug 2013 20:17

Bericht 19 Mrt 2017 07:03

Re: Mijn eetstoornis

Wat knap dat je je verhaal zo met ons wilt delen.
Ik vind het heel dapper van je dat je hulp hebt gezocht en je probleem wilt aanpakken. Fijn dat je omgeving ook zo lief en begripvol is, daar zul je vast goede steun aan hebben in de lastige periode die nu komt.
Succes en sterkte :hug:
2012
2016
2020

Instagram
<<

September

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 2341

Geregistreerd: 01 Sep 2013 16:28

Bericht 19 Mrt 2017 08:10

Re: Mijn eetstoornis

Knap dat je het verhaal uit geschreven hebt! Ik hoop dat dit de stap is naar een leven waarin je het gevoel hebt zelf weer controle te hebben in plaats van het eten!
Sterkte en knuffel!
Afbeelding
Afbeelding
<<

Anoniem189

Bericht 19 Mrt 2017 08:19

Re: Mijn eetstoornis

Heel knap dat je je verhaal hebt opgeschreven. Dat is al een grote stap. Ik wil je veel sterkte en succes wensen.
<<

Brooke

Bericht 19 Mrt 2017 10:16

Re: Mijn eetstoornis

Ik heb je verhaal helemaal gelezen. Echt heel stoer dat je hier je verhaal vertelt en ook erkent dat je een probleem hebt. Ik vind het knap dat je de stap hebt gezet om je problemen aan te pakken, vooral na zo'n lange tijd. Ik wil je dan ook heel heel heel veel sterkte toewensen voor de komende tijd. Veel succes ook met de intake aankomende vrijdag. Ik zal aan je denken! En als je wat kwijt wil hierover op het forum ondertussen, gewoon doen. Dikke knuffel! :hug:
<<

Anoniem219

Bericht 19 Mrt 2017 10:32

Re: Mijn eetstoornis

jeetje Jada, wat een verdrietig verhaal en wat moedig dat je dat nu hier zo neer zet.

helaas weet ik uit ervaring hoe het is. ik herken ook heel veel in jou verhaal. Zelf ben ik van begin 2011 tot eind 2012 bij een psycholoog geweest, ook voor een eetstoornis. Binge eating disorder kwam daar uit. En nog steeds vind ik het heel moeilijk, zoals jij ook omschrijft.

Ik wil je veel sterkte wensen en hopelijk kunnen ze jou helpen in de eetstoornis kliniek. Als je het aan kunt zou ik graag weten hoe ze je daar helpen, als je geweest bent.
<<

Jada

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1739

Geregistreerd: 19 Apr 2015 15:48

Bericht 19 Mrt 2017 11:01

Re: Mijn eetstoornis

Burn: Dank je wel voor je lieve berichtje!

Silly-one: Dank je wel, de eerste stappen zijn inderdaad gezet en nu op naar de volgende stapjes.

Jezzie: Dank je wel!

September: Dank je wel, ik hoop ook dat ik de controle op een andere manier ga vinden.

Liv: Dank je wel!

Daenerys: Dank je wel!

Aagje: Wat ontzettend naar dat je het herkent en het er ook nog steeds moeilijk mee hebt! Heeft de hulp toen wel iets geholpen? Ik schrijf ook mee op een ander forum speciaal voor eetstoornissen, ik heb daar heel veel aan vanwege de herkenning. Misschien is dat ook iets voor jou? Ik zal het laten weten hoe mijn behandeltraject eruit gaat zien, weet nog niet of ik het hier neerzet maar anders zal ik je een PM sturen.
<<

Anoniem202

Bericht 19 Mrt 2017 11:09

Re: Mijn eetstoornis

Jeetje Jada, dat je hier al zo lang alleen mee loopt! Ik heb t in een ander topic ook al gezegd, maar wat ontzettend knap dat je de stap hebt gezet om hulp te zoeken.

Ik hoop dat je steun vindt in dit topic en met de hulp die je nu gaat krijgen de eetstoornis de baas wordt.
<<

Caro

Gebruikers-avatar

Orakel

Berichten: 8396

Geregistreerd: 31 Aug 2013 18:26

Bericht 19 Mrt 2017 11:29

Re: Mijn eetstoornis

Wat knap dat je dit zo durft te bekennen hier. Mar ik vind het vooral knap dat je zonder therapie eigenlijk al heel goed weet hoe je zo ver bent gekomen en waar je aan moet werken. Dat noem ik alles behalve je kop in het zand, ik denk namelijk dat je daarmee al een heel deel van je gewonnen hebt in je traject. Je weet ook waarom je doet wat je doet, waarom het moeilijk gaat worden en wat je valkuilen zijn. Heel knap!

Heel veel sterkte en deel vooral alles wat je wil delen!
<<

Anoniem221

Bericht 19 Mrt 2017 11:47

Re: Mijn eetstoornis

Wat ontzettend knap dat je hulp hebt gezocht, het ook aanvaard en dat je actie onderneemt. Wat een ongelofelijk moedig besluit om naar een kliniek te gaan. Ze kunnen je hele mooie handvatten geven, maar je moet het vooral zelf willen en doen. En uit jouw verhaal lees ik dat je er echt klaar voor en mee bent.

Zelf heb ik inmiddels al 18 jaar een eetstoornis. Van niet eten tot het nuttigen van zoveel mogelijk kcal per dag. En dan ook echt alles nuttigen wat ontzettend veel kcal bevat, want morgen ga ik weer minderen. Ik heb het niet onder controle en mijn vriend heeft hulp ingeschakeld. Dus ik ga vanaf dinsdag in therapie. Eng, maar het wordt tijd. (alweer, na tien jaar therapie)

Heel erg veel succes en ongelofelijk knap dat je het durfde te vertellen. En inderdaad, ruimte voor jezelf innemen is echt een goed punt. Dus ontzettend goed gedaan!
<<

Marie

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 2587

Geregistreerd: 31 Aug 2013 19:32

Bericht 19 Mrt 2017 12:15

Re: Mijn eetstoornis

Wauw Jada, diep respect voor jou.

Ten eerste doordat je je eetstoornis erkent, erkent dat je een probleem hebt met eten en hulp hebt gezocht. Ten tweede omdat je er zo open over bent.

Dit is echt een patroon wat doorbroken moet worden, maar vergeet niet, de allereerste zware stap heb je gezet. Nu de rest! Het traject zal ongetwijfeld zwaar worden en er zullen vast momenten komen dat je het allemaal niet meer ziet zitten. Maar het komt goed, volgens mij ben jij realistisch en sterk genoeg dit te overwinnen.

Succes en sterkte!
2010: Jij hebt ons papa en mama gemaakt!
* * *
2013: Compleet gelukkig en gelukkig compleet!
<<

anoniem182

Bericht 19 Mrt 2017 12:17

Re: Mijn eetstoornis

.
Laatst gewijzigd door anoniem182 op 22 Mrt 2017 16:59, in totaal 1 keer gewijzigd.
Volgende

Terug naar Persoonlijk

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers