Welkom op Zeg maar Yes!

Waar het Yesforum stopte gaan wij door. Meld je nu ook aan en klets mee! Om deel te nemen aan een discussie op het forum moet je jezelf registreren. Hier kun je kletsen over alles wat je bezig houdt. Je kunt een discussie starten of reageren op andere topics. Wanneer je een nieuw topic opent, zorg er dan voor dat je dit in de juiste pijler doet, anders heb je kans dat deze door een van de burgemeesters wordt verplaatst. Zorg er ook voor dat je je aan de regels houdt. Deze kun je teruglezen in de Moderatortopics. Vragen of klachten over een topic? Stel of meld deze dan in het moderatortopic van de desbetreffende pijler of via de button met het uitroepteken in het topic zelf. Daarnaast kun je de burgemeesters ook een PM of een mail sturen naar het mailadres: zegmaaryes@gmail.com. Veel forumplezier!  


Sleur?!

<<

Anoniem221

Bericht 05 Dec 2016 13:42

Re: Sleur?!

Misschien is het inderdaad handig om samen een vorm van therapie op te zoeken. Want alleen komen we er niet uit. In het begin vond ik het nog schattig, zie ons eens samen sterk zijn tegen de grote boze wereld. Het voelde ook geweldig om alles samen te doen. Alsof ik een beste vriend had gevonden, die ik nooit eerder had. Maar ik beken, de oude angsten zaten en zitten er ook nog steeds. Als ik aan het werk ben, gaat hij me dan ook weer 20x per dag bellen. Gaat hij me weer betichten van vreemdgaan met een mannelijke collega, omdat ik goed met de persoon kan praten. Doet hij weer domme dingen, waardoor ik overstuur raak. En uit die angst houd ik hem dichtbij me. Ook al weet ik dat de angsten niet gegrond zijn, want hij is veranderd, niet meer de jongen van anderhalf jaar geleden, maar die stomme angst.

En dan kijk ik naar andere relaties. Zij zijn niet 24/7 samen. Zij ondernemen ook los van elkaar dingen. Zien elkaar soms alleen als ze naar bed gaan. En zo moet het voor ons ook zijn. En dan vraag ik me soms af of ik wel voor de juiste persoon heb gekozen om oud mee te worden. Maar om hem te moeten missen in mijn leven is ook geen optie. Daarvoor houd ik teveel van hem.
<<

Marin

Gebruikers-avatar

President

Berichten: 43575

Geregistreerd: 16 Nov 2015 14:09

Bericht 05 Dec 2016 13:46

Re: Sleur?!

Dat klinkt toch best heftig Fedora. In die eerste periode zat je denk ik ook echt samen in een soort letterlijke overlevingsmodus. Hartstikke knap dat je daar samen uit bent gekomen, maar nu moet je inderdaad écht verder. Hij moet leren met zijn ziekte om te gaan, als persoon zijnde en binnen de relatie. En jij moet jezelf ook weer een nieuwe plek geven in de relatie. Natuurlijk houd je veel van hem en wil je hem niet kwijt. Ik denk ook niet dat je aan jullie liefde moet twijfelen.
Let's discover the world together.
<<

Caro

Gebruikers-avatar

Orakel

Berichten: 8396

Geregistreerd: 31 Aug 2013 18:26

Bericht 05 Dec 2016 13:50

Re: Sleur?!

Dus is het als enige oplossing da tje er samen over blijft praten maar ook dat om te kijken of iemand jullie daarbij kan helpen. En je moet je niet vast laten klemmen door je eigen angsten: soms moet je dingen dus ook doen. Neem die baan en kijk of hij 20x per dag belt: anders zet je je telefoon uit en is het probleem ook opgelost.
Dat betichten van vreemdgaan is heel naar en ik vind het bijna emotioneel chanteren. Hij houdt je zo bij je, en dat zal hij niet doen uit kwaadwil maar ook uit angst. Maar om iemand vast te houden uit angst werkt niet, zo iemand gaat vanzelf ontsnappen.

Kortom praat: met elkaar, met vrienden, hier maar ook zeker met iemand die jullie allebei kan helpen. Probeer nieuwe dingen, zodat je je eigen angsten ook achter je kan laten en wees je ook bewust dat mensen en situaties veranderen. Dingen hoeven niet hetzelfde te blijven en als jij alsnog besluit zonder hem verder te gaan, dan kan dat ook. Liever niet, maar ontwikkeling hoort nu eenmaal bij het leven en als dat betekent dat je je ontwikkelt in een richting die hij niet op kan of wil gaan dan moet je voor jezelf kiezen. Niet dat het zover is nu maar beperk jezelf niet. Dat is wat ik wil zeggen: niet door hem, of door je angsten.
<<

Lady

Gebruikers-avatar

Forumfossiel

Berichten: 15894

Geregistreerd: 31 Aug 2013 21:23

Bericht 05 Dec 2016 13:53

Re: Sleur?!

Ik vind dat je het juist helemaal niet warrig beschrijft Fedora. Ik ben blij te lezen dat jij de situatie heel helder voor ogen hebt. Dat is denk ik de goede basis om vanuit te gaan opbouwen.
28 april 2015 - Lieve D, your first breath took ours away..

12 mei 2018 - Lieve J, little hero!
<<

Anoniem221

Bericht 05 Dec 2016 14:15

Re: Sleur?!

Jullie woorden zijn waardevol, dank jullie wel. Op een gegeven moment dacht ik alleen maar:"Misschien wordt het tijd om uit elkaar te gaan" zonder na te denken over therapie of het doorzetten van verandering binnen de relatie. Maar ja, ik wil hem helemaal niet kwijt en dan blijf je zitten waar je zit en in dezelfde situatie. Uitbreken is de oplossing en deze moeten we dan ook toepassen. Op zoek naar een nieuwe plek binnen onze relatie.

Dat hij mij beticht van vreemdgaan vond ik in het begin weleens lachwekkend. Voor het eerst in mijn leven ben ik zo'n trouwe hond dat vreemdgaan helemaal niet in mij was opgekomen. Nu voelt het wat minder lachwekkend, omdat ik zo graag eigen ruimte wil, dat vreemdgaan weleens in mij op is gekomen. Dat doe ik niet, want dan raak ik hem sowieso kwijt, maar ik was echt op zoek naar ruimte voor mezelf. En dat is niet gezond en hoort niet in onze relatie. Als we van één ding zeker mogen zijn is het dat we elkaar niet bedonderen.
<<

Urban Naked

Gebruikers-avatar

Forumfossiel

Berichten: 15414

Geregistreerd: 31 Aug 2013 19:56

Bericht 05 Dec 2016 17:26

Re: Sleur?!

Nou het is een heftige tijd voor jullie geweest en nu dus nog. Ik vind je heel duidelijk en vind het echt knap dat je je situatie zo kunt beschrijven en onder ogen durft te zien. Kun je dit met hem ook goed bespreken? Kun je op dat level met hem communiceren?
#teammaple🍁
<<

anoniem213

Bericht 05 Dec 2016 17:29

Re: Sleur?!

Ik heb niks toe te voegen en kan me helemaal vinden in de adviezen van Caro.
<<

Anoniem221

Bericht 05 Dec 2016 17:47

Re: Sleur?!

Urban Naked schreef:Nou het is een heftige tijd voor jullie geweest en nu dus nog. Ik vind je heel duidelijk en vind het echt knap dat je je situatie zo kunt beschrijven en onder ogen durft te zien. Kun je dit met hem ook goed bespreken? Kun je op dat level met hem communiceren?


Wij communiceren niet. Telkens als ik probeer een gesprek aan te gaan, eindigt het in het feit dat hij zich waardeloos en minderwaardig voelt of dat ik hem waardeloos of minderwaardig laat voelen. Gelukkig heeft hij vrienden die mij ook al jaren kennen en zij weten hem vervolgens op te krikken, hem te overtuigen van mijn goede intenties, en dan komt hij wel tot nieuwe inzichten, maar het is niet makkelijk.

Soms zeg ik ook gewoon maar niets, want ik weet wat ik me op de hals haal als hij iets wat ik vertel niet begrijpt.
<<

Urban Naked

Gebruikers-avatar

Forumfossiel

Berichten: 15414

Geregistreerd: 31 Aug 2013 19:56

Bericht 05 Dec 2016 17:53

Re: Sleur?!

Oh jeetje dat maakt het wel een stuk lastiger hee! Wat zonde dat hij dat zo voelt, en ook niet terecht natuurlijk aangezien het jullie gezamenlijke probleem is. Ziet hij de sleur ook als probleem of vindt hij het wel best? Hoe richtte hij zijn leven in voordat hij ziek werd? Had hij toen wel activiteiten, nam hij toen initiatief in sociaal opzicht?
#teammaple🍁
<<

Anoniem221

Bericht 05 Dec 2016 18:03

Re: Sleur?!

Urban Naked schreef:Oh jeetje dat maakt het wel een stuk lastiger hee! Wat zonde dat hij dat zo voelt, en ook niet terecht natuurlijk aangezien het jullie gezamenlijke probleem is. Ziet hij de sleur ook als probleem of vindt hij het wel best? Hoe richtte hij zijn leven in voordat hij ziek werd? Had hij toen wel activiteiten, nam hij toen initiatief in sociaal opzicht?


Mijn vriend begon drie weken nadat ik het al drie weken voelde te spreken over sleur en hoe zeer het hem tegenstaat.

Het verschil tussen mij en mijn vriend is dat hij verschrikkelijk sociaal is. We kunnen geen dag over het centrum lopen zonder dat hij probeert de aandacht op zichzelf te vestigen. Hij kent ook iedereen en herkent zelfs mensen die hij al minstens 20 jaar niet meer heeft gezien. Mijn vriends middle name is sociaal. Toen het leven dan ook gewoon normaal was, was hij vaak naar vrienden. En dat heb ik lam gelegd, omdat ik vond dat als ze niet de moeite namen om naar het ziekenhuis te komen, ze ook het woord vriend niet waard waren. Maar misschien moet ik hem daarin loslaten?
<<

Scandic

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4358

Geregistreerd: 22 Feb 2015 14:56

Woonplaats: Noord-Holland

Bericht 05 Dec 2016 18:10

Re: Sleur?!

Maar werkte hij dan niet voordat hij ziek werd Fedora? Of zat hij op school? Misschien kan hij een hobby zoeken die niet lichamelijk intensief is, iets achter de computer, schilderen/tekenen, puzzelen, zoiets?
Voor jou lijkt het me heel belangrijk om weer aan het werk te gaan, dan heb je elkaar iets te vertellen. Therapie samen zoals hierboven genoemd lijkt me ook verstandig in jullie geval, dan kunnen jullie leren elkaar iets meer los te laten en je vriend zijn jalouzie te beheersen. Als jij gaat werken kunnen jullie ook meer ondernemen samen, dingen die geld kosten zoals uit eten, bios, vakantie, etc.
<<

Anoniem221

Bericht 05 Dec 2016 18:18

Re: Sleur?!

Jawel, hij werkte wel. Hij heeft minstens tien werkgevers versleten in een half jaar tijd. Hij kon het werk niet aan en werd altijd voor 2 weken in dienst gehouden, de tweede week op karakter. Hij kon het werk niet meer doen. Hij was dan niet opeens in september ziek, hij was al ruim een jaar ziek en zelfs ziek toen we elkaar leerden kennen.

Hij kan heel erg goed tekenen. Maar dat doet hij op dit moment ook niet. Het valt hem zwaar en vooral omdat wij niet lekker bij elkaar liggen.
<<

Anoniem313

Bericht 05 Dec 2016 19:25

Re: Sleur?!

Fedora schreef: Toen het leven dan ook gewoon normaal was, was hij vaak naar vrienden. En dat heb ik lam gelegd, omdat ik vond dat als ze niet de moeite namen om naar het ziekenhuis te komen, ze ook het woord vriend niet waard waren. Maar misschien moet ik hem daarin loslaten?


Wat bedoel je als je zegt dat je dat lam hebt gelegd? Heb je hem verboden naar zijn vrienden toe te gaan? En hoe reageerde hij daarop?
<<

Anoniem221

Bericht 05 Dec 2016 19:33

Re: Sleur?!

Caulfield schreef:
Fedora schreef: Toen het leven dan ook gewoon normaal was, was hij vaak naar vrienden. En dat heb ik lam gelegd, omdat ik vond dat als ze niet de moeite namen om naar het ziekenhuis te komen, ze ook het woord vriend niet waard waren. Maar misschien moet ik hem daarin loslaten?


Wat bedoel je als je zegt dat je dat lam hebt gelegd? Heb je hem verboden naar zijn vrienden toe te gaan? En hoe reageerde hij daarop?


Nee, ik heb hem nooit iets verboden. Ik was wel heel stellig in mijn mening: Toen niet, nu ook niet. En dat vond hij goed. Een vriendin zei ooit:"Je moet hem niet teveel veranderen". En dat wilde ik ook niet, maar ze waren hem alleen nodig als hij iets voor ze kon doen. En door het ziek zijn zag ik de mogelijkheid om hem iets bij te sturen.
<<

Caro

Gebruikers-avatar

Orakel

Berichten: 8396

Geregistreerd: 31 Aug 2013 18:26

Bericht 06 Dec 2016 08:57

Re: Sleur?!

Dat je hem op die manier hebt gestuurd is ook niet helemaal ok: dat heb je waarschijnlijk gedaan vanuit bescherming maar die keuze ligt (en lag) bij hem. Hij heeft het zich overigens laten gebeuren, dus daarmee zijn jullie beiden verantwoordelijk.

Je brengt het hier best helder hoe jij de situatie ziet, maar blijkbaar kan je daar met hem niet over communiceren. Ik zou oprecht niet verder zelf aanrommelen maar nu ingrijpen, juist omdat er zoveel speelt: zowel bij ieder individueel als per koppel. Wil je hem niet kwijt, dan zal je actie moeten ondernemen.
<<

Anoniem221

Bericht 06 Dec 2016 19:34

Re: Sleur?!

Dat ik hem een bepaalde richting heb opgedrukt, daar baal ik nu van. Want ik probeerde hem voor mijn eigen goede gevoel heel erg dichtbij mij te houden en dat voelt nu niet meer goed. Ik durf hem niet zo goed los te laten, terwijl ik donders goed weet dat de relatie op deze manier niet gezond is. We moeten elkaar loslaten om hetzelfde te voelen als we altijd hebben gedaan. Het is niet erg als hij de hort op is met vrienden of bij vrienden koffie drinkt. Net zo min als het voor mij niet erg is als ik weer eigen dingen op ga pakken. De tijd die we dan samen zijn moet dan ook gewoon leuk zijn. Aan onze liefde voor elkaar is niets veranderd, gelukkig. We moeten vanaf hier gewoon samen, op een andere manier, verder.

Vandaag hebben we toevallig wel kort met elkaar gepraat. Hij gaf aan beter in zijn vel te zitten, maar het wel verschrikkelijk te vinden dat hij al een week niet meer bij mij in bed lag. En nee, hij sliep niet op de bank, omdat ik hem niet lief vond, maar wel omdat hij me wakker hield met zijn gesnurk. Het was zelfs door de oordoppen (want die heb ik maar gehaald, omdat ik het niets vind dat hij op de bank slaapt) te horen. Ik moest zelfs twee deuren dichtdoen om hem niet meer te horen. Nu blijkt het van de nieuwe medicatie te zijn gekomen en als het goed is moet ik hem vannacht al minder horen. Maar dat gesnurk? Pffft, hij produceert zoveel db...

Hij gaat ook met zijn psychiater overleggen wat we samen kunnen gaan volgen qua therapie.
<<

Anoniem313

Bericht 06 Dec 2016 19:53

Re: Sleur?!

Ach Fedora, je hebt destijds gehandeld met goede intenties, achteraf blijkt het dan niet handig te zijn geweest - dat gebeurt ons allemaal. Ik snap dat je ervan baalt, maar wees niet te hard voor jezelf.
En goed dat jullie hebben gepraat! Klinkt verstandig om het ook via die psychiater te spelen. Fijn dat je vriend initiatief neemt! Ik hoop dat jullie vaker en meer kunnen praten, dat is toch wel heel belangrijk in een relatie.
<<

Caro

Gebruikers-avatar

Orakel

Berichten: 8396

Geregistreerd: 31 Aug 2013 18:26

Bericht 06 Dec 2016 19:54

Re: Sleur?!

Slim! Het hoeft ook niet allemaal in een sneltreinvaart: doe het stapje voor stapje! Dat gesnurk snap ik maar al te goed: ik word daar snel gek van! Maar de rest denk ik echt dat je gewoon even slim en doordacht moet aanpakken. Jullie moeten allebei willen veranderen, de ruimte geven aan de ander o m te veranderen en dat zal niet altijd zonder slag of stoot gaan. Maar ga het niet uit de weg want dan verander je niks uiteindelijk. Ruzie is ook niet erg: dan geef je langzaam aan dat je grenzen veranderen, dat er iets is dat je niet accepteert dus daar moet je niet bang voor zijn.
<<

Anoniem221

Bericht 06 Dec 2016 21:33

Re: Sleur?!

Niet alles wat ik heb besloten is verkeerd geweest. Zo heb ik hem uit de schulden getrokken en hem laten zien wat de echte waarde van geld is. Dat je niet zonder eten of kleding hoeft te zitten, als je maar de juiste keuze maakt. Hij is erg blij met dat deel van zijn leven en ik weet dat hij blij is met mij, maar niet dat ik hem zo verschrikkelijk op de huid zit. Ik zal dat niet in één keer kunnen aanpassen, het is immers ook niet in één keer ontstaan, maar het is fijn om te ventileren en om tips te krijgen. Nu gaat het erom dat wij er iets mee doen. Dank jullie wel voor jullie antwoorden.
<<

Libelle'

Kwebbel

Berichten: 404

Geregistreerd: 04 Nov 2016 12:06

Bericht 11 Dec 2016 23:11

Re: Sleur?!

Op mij komt de hele relatie een beetje ongelijkwaardig over. Het begint met dat je hem uit de schulden hebt getrokken, hem de waarde van geld laten inzien (komt over op mij alsof je een klein kind aan het opvoeden bent).
Nu hij ziek is heb je ook weer de volledige opvoedtaak op je genomen. Het is je geliefde, niet je kind :)
Als je deze relatie wil redden zou ik een baan zoeken, en hij misschien iets van vrijwilligerswerk, of in ieder geval wat hij kan.
Op deze manier wordt jullie relatie weer wat gelijkwaardiger. Daarnaast zal hij aan zn jaloezie moeten gaan werken, het is niet normaal om je 20 keer te bellen en als je uitgaat te betichten van vreemdgaan als je langer dan 2 uur wegbent. Je hebt geen levenslang toch?
<<

Anoniem221

Bericht 11 Dec 2016 23:35

Re: Sleur?!

Toen ik mijn vriend leerde kennen heb ik hem gezegd dat ik niet voor 'reddende engel' zou gaan spelen, maar dat heb ik wel gedaan. Ik heb hem uit de stront getrokken, toen het niet anders meer kon. Ik heb hem geleerd wat de waarde van geld is. En ik heb hem geleerd hoe je, door sparen, de meest mooie vakanties kon vieren of de meest mooie producten kunt kopen. Het was flauw van hem om nog even over 'dit' te beginnen, terwijl hij in al die tijd heeft laten zien dat dit leven hem aanstaat. En hij in alles ontzettend veranderd is.

En hij is niet mijn kind, zeer zeker niet. Laatst kwamen we een bekende van mijn vriend tegen en ze zag hem roken. Ze keek me aan en zei:"Nu heb je hem zo onder de duim, maar roken kun je hem niet afnemen?" Nee, mijn vriend is mijn vriend en inderdaad niet mijn kind. Daarnaast heb ik hem niet onder de duim. Hij heeft echt een stem in alles wat we doen. Alleen is hij met mij meegegroeid en daardoor lijkt het alsof hij onder de plak zit en thuis niets meer te vertellen heeft.

Vandaag hadden we de verjaardag van mijn pap en mijn vriend. Hij zat daar op de bank en naast de ietwat vreemde grapjes, kon hij echt over elk onderwerp meepraten. Dat was bijna twee jaar geleden wel anders. Het boeide hem volgens hem niet en dat zou niemand veranderen. Kennelijk wel, omdat hij dat zelf ook fijn vindt.

Nee, als ik het idee had een relatie te hebben met een/mijn kind, dan had ik maanden geleden al de handdoek in de ring gegooid. Ik heb wel sterk het idee dat ik hem heb geholpen in persoonlijke groei en daar ben ik gewoon dankbaar voor. Maar soms ben ik ook wat gefrustreerd en gooi ik eruit dat ik hem uit de stront getrokken heb, gewoon puur omdat ik ook wel eens venijnig ben. :palm:
Vorige

Terug naar Liefde, seks & relaties

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers