Ik heb nogal een negatief zelfbeeld. Dus ben niet tevreden met mijzelf.
kijk wel regelmatig in de spiegel en dan zie ik een vrouw met een buikje en te kleine borsten waar ik zelf van walgt.
Kwa gewicht ben ik heel tevreden maar toch

Verder herken ik wat HG en Soleil zeggen over het meisje zijn. Ik vind het ouder worden niet erg maar wel hoe ik mij daarna moet kleden vindt ik soms moeilijk

Ik ben verre van blij met mezelf en werk daar hard aan.

Jammer dat zoveel vrouwen hier niet tevreden zijn met zichzelf.

Ik vind overigens dat knap zijn en tevreden zijn met jezelf niet onder dezelfde categorie valt. Je kan sowieso niet echt tevreden zijn met jezelf als je een bepaald schoonheidsideaal wil nastreven waar je niet aan kan voldoen. Dat zou betekenen dat iemand die niet knap is niet tevreden kan zijn met zichzelf. En dat is nou juist zo zonde. Het is jammer dat we in een maatschappij leven waar zo hard geoordeeld wordt over uiterlijk.

Dat pubermeisjes onzeker zijn snap ik nog wel. Maar als je daar op latere leeftijd nog zo'n last van heb, dan is er werk aan de winkel. Net als bij die vriendin van me. Ze heeft 2 kinderen, maar wat draag je op je kinderen dan over? Je wil zelf toch ook zelfverzekerde kinderen op de wereld zetten? De wereld buiten je gezin is al hard genoeg, daar moet je ze weerbaar voor maken.

M'n vader zei vroeger altijd: je kan pas van een ander houden als je van jezelf houdt.
Dat is me altijd bijgebleven.

Zegt Rupaul ook altijd. Rupaul's dragrace kan ik ook iedereen aanraden als kijkmateriaal, maar dat is weer een ander onderwerp.

Die ga ik googlen!

Het ligt aan de dag en mijn bui, meestal vind ik mezelf wat te zwaar, zie ik vooral mijn onderkin (ook op foto's) en ben ik niet tevreden met het resultaat. Maar soms zie ik een spontane foto van mezelf die ik dan wél weer leuk vind, en dan zie ik ook wel in waarom ik leuk gevonden word om het zo te zeggen.

Ik ben wel tevreden over mijn persoonlijkheid maar niet over m'n lijf tijdens het sporten, ik heb je post te letterlijk genomen denk ik

Nee hoor, ik dacht het juist van niet. Je werkt aan jezelf, dat is altijd goed. En dat maakt niet uit op welke manier, of dat nou in een sportschool is of met behulp van therapie of iets dergelijks.

Ik heb fors overgewicht en dat weet ik. Als ik in de spiegel kijk, schrik ik niet ofzo. Het is namelijk geen geheim waar k pas recent achterkwam.

Ik ben fors/groot maar vind mezelf daar niet walgelijk of lelijk door. Soms denk ik, jeetje, toch s naar de sportschool hoor! Maar ja.. neh.

Vind je het dan niet belangrijk voor je eigen gezondheid en een oog op de toekomst, Bazinga, om iets aan het forse overgewicht te doen?

Ik zie mezelf wel redelijk reeel volgens mij, al hoorde ik gisteren dat iemand mij 'die lange docent' noemde en dat vond ik gek. Ook zie ik mezelf wat dikker dan ik ben, want ik zou mezelf 'normaal' noemen terwijl andere mensen me soms erg slank noemen.
Maar ik ben heel tevreden met hoe ik er uit zie. Ik doe er ook m'n best voor dmv sport, ik vind het belangrijk om een sterk en fit lichaam te hebben en voel me daar goed in.

Deels heb ik hetzelfde als UN. Ik zou mezelf omschrijven als normaal, maar anderen vinden mij vaak slank. Ik zie dat niet zo, al zie ik ook wel dat ik niet dik ben. Mijn buik vind ik wel echt heel lelijk, dat is echt mijn zwakke punt, en ik 'durf' ook geen strakke shirtjes te dragen. Objectief gezien valt het best mee, en in kleding zie je er volgens mij niets van, maar ik vind het echt niet mooi. Verder vind ik mezelf best ok, ik zie er best leuk uit vind ik zelf.