21 Sep 2016 22:02
Afgekeurde collega: the story continues...
Enkele maanden geleden heb ik hier een topic geopend over een collega van me die volledig afgekeurd is vanwege ziekte, zich toch nog goed genoeg voelt om een beetje te werken en per sé een taak van mij wilde (een taak die hij meestal deed voor hij ziek werd, maar die ik al enkele jaren doe inmiddels). Ik wilde die taak niet afstaan en uiteindelijk hebben we een oplossing gevonden waar iedereen het mee eens was. Dacht ik...
Gisteren kwam hij bij mij binnenlopen en begon wat vragen te stellen over die taak, want 'hij had wat dingen gehoord'. Die dingen klopten niet, ik had ook meteen mails erbij om te laten zien hoe het wel zat, maar hij geloofde me niet. Hij dacht dat ik eigen houtje allerlei dingen veranderd had, maar dat is allemaal in overleg gegaan met mijn collega's. In vergaderingen waar hij dus niet bij was door zijn ziekte... ik kreeg hem niet overtuigd, dus uiteindelijk heb ik gezegd dat ik eventuele dingen voor overleg dan ook wel met hem zou bespreken.
Daarna werd hij wat agressiever want ik zou hem ongevraagd ingedeeld hebben voor een project. Ik had echt geen idee waar hij het over had, maar uiteindelijk snapte ik waar het vandaan kwam: een andere collega had mij gemaild met wat vragen over taken die ik niet doe. Zij had die vragen echter in een reply op een oudere mail naar mij gestuurd en die mail ging over dat project. Ze had het onderwerp niet aangepast, dus dat kwam een beetje vreemd over, maar als je haar mail las, zag je al dat het niks met het project te maken had. Ik had op die mail geantwoord met enkele collega's in de cc (waaronder die afgekeurde collega) omdat zij wel die taken hadden waar de vragen over gingen. Het enige wat ik gedaan heb, is dus een collega doorverwijzen naar mensen die haar vragen konden beantwoorden. Ik kon de rare gedachtegang van mijn afgekeurde collega echt niet volgen, dus ik liet hem de mails zien en legde uit dat het dus niks met dat project te maken had, maar hij werd alleen maar bozer en begon weer met emotionele argumenten, dat hij in feite als vrijwilliger werkte nu en dat ik maar mensen moest lastig vallen die wel betaald kregen voor hun werk... en toen liep hij boos weg.
Ik kan best wat kritiek hebben, maar als er dingen naar mijn hoofd geslingerd worden die gewoon niet waar zijn, kan ik er heel slecht tegen. Ik heb meteen met mijn leidinggevende gesproken en met een collega. Zij staan achter me, maar zeggen ook dat ik moet proberen om het een beetje van me af te laten glijden, omdat het voor die afgekeurde collega veelal frustraties zijn over zijn situatie en dat heeft niks met mij te maken. En dat begrijp ik ook, maar nu mijn zwangerschap vordert, voel ik des te heftiger wat al die spanning met mijn lijf doet en ik vind het gewoon niet eerlijk dat hij zijn frustraties op mij afreageert. Daarbij vind (vond) ik hem eigenlijk een ontzettend fijne collega, ik heb veel van hem geleerd en daarom baal ik nou zo dat ik het mikpunt moet zijn hiervan. Maar hoe moet ik hier nou mee om gaan...?
Gisteren kwam hij bij mij binnenlopen en begon wat vragen te stellen over die taak, want 'hij had wat dingen gehoord'. Die dingen klopten niet, ik had ook meteen mails erbij om te laten zien hoe het wel zat, maar hij geloofde me niet. Hij dacht dat ik eigen houtje allerlei dingen veranderd had, maar dat is allemaal in overleg gegaan met mijn collega's. In vergaderingen waar hij dus niet bij was door zijn ziekte... ik kreeg hem niet overtuigd, dus uiteindelijk heb ik gezegd dat ik eventuele dingen voor overleg dan ook wel met hem zou bespreken.
Daarna werd hij wat agressiever want ik zou hem ongevraagd ingedeeld hebben voor een project. Ik had echt geen idee waar hij het over had, maar uiteindelijk snapte ik waar het vandaan kwam: een andere collega had mij gemaild met wat vragen over taken die ik niet doe. Zij had die vragen echter in een reply op een oudere mail naar mij gestuurd en die mail ging over dat project. Ze had het onderwerp niet aangepast, dus dat kwam een beetje vreemd over, maar als je haar mail las, zag je al dat het niks met het project te maken had. Ik had op die mail geantwoord met enkele collega's in de cc (waaronder die afgekeurde collega) omdat zij wel die taken hadden waar de vragen over gingen. Het enige wat ik gedaan heb, is dus een collega doorverwijzen naar mensen die haar vragen konden beantwoorden. Ik kon de rare gedachtegang van mijn afgekeurde collega echt niet volgen, dus ik liet hem de mails zien en legde uit dat het dus niks met dat project te maken had, maar hij werd alleen maar bozer en begon weer met emotionele argumenten, dat hij in feite als vrijwilliger werkte nu en dat ik maar mensen moest lastig vallen die wel betaald kregen voor hun werk... en toen liep hij boos weg.
Ik kan best wat kritiek hebben, maar als er dingen naar mijn hoofd geslingerd worden die gewoon niet waar zijn, kan ik er heel slecht tegen. Ik heb meteen met mijn leidinggevende gesproken en met een collega. Zij staan achter me, maar zeggen ook dat ik moet proberen om het een beetje van me af te laten glijden, omdat het voor die afgekeurde collega veelal frustraties zijn over zijn situatie en dat heeft niks met mij te maken. En dat begrijp ik ook, maar nu mijn zwangerschap vordert, voel ik des te heftiger wat al die spanning met mijn lijf doet en ik vind het gewoon niet eerlijk dat hij zijn frustraties op mij afreageert. Daarbij vind (vond) ik hem eigenlijk een ontzettend fijne collega, ik heb veel van hem geleerd en daarom baal ik nou zo dat ik het mikpunt moet zijn hiervan. Maar hoe moet ik hier nou mee om gaan...?
december 2016
juli 2019
juli 2019
