Ik heb het gevoel dat één van mijn vriendinnen onze vriendschap ziet als een competitie. Ze vergelijkt alles wat ik doe heel erg met haar keuzes en haar leven en legt mijn keuzes af tegen haar 'meetlat'. Het toppunt was laatst toen ik haar via whatsapp het huis liet zien waar wij op hadden geboden. Ze zei eerst dat het haar smaak niet was, dat is natuurlijk prima en dat kan ik goed hebben. Vervolgens ging ze screenshots maken op Google maps om mij ervan te overtuigen dat de buurt echt lelijk is (?). Ik gaf argumenten waarom het voor ons een goede keus is (mooi groen stuk van de wijk, 20 min fietsen van het centrum) en toen plaatste ze een foto van het in haar ogen lelijke winkelcentrum om de hoek met de argumentatie: daar loop je straks een paar keer per week met je boodschappenkar en in het centrum kom je nooit meer. Oke... Ik heb me vervolgens niet meer verdedigd maar heb aangegeven dat wij heel blij zijn met het nieuwe huis. Maar ik snap niet waarom ze niet gewoon blij voor mij kan zijn. Zij hadden vlak daarvoor plannen om een nieuwbouwwoning te kopen in een dorp in het Gooi en waren volgens eigen zeggen net op tijd bij zinnen gekomen en kozen ervoor om toch in hun kleine appartementje in de stad te blijven wonen. Goede keuze natuurlijk als het je benauwt, maar dat dorp is niet mijn nieuwe wijk en belangrijker nog, zij is niet mij.

Ik heb nog legio voorbeelden, bijvoorbeeld toen ik aan het eind van mijn zwangerschap zat. Zij was met 37w en een paar dagen bevallen, en omdat dat bij haar zo gelopen was appte ze me bijna dagelijks of mijn baby er nog steeds niet was en dat het zo lang duurde (ik ben uiteindelijk met 40w1d bevallen).

Het begint me steeds meer te storen dat ze alles zo moet vergelijken. Maar we kennen elkaar al vanaf dat we 13 waren, en ze is me wel heel dierbaar. Een gesprek aangaan kan natuurlijk maar lijkt me lastig. Hoe zouden jullie zoiets aanpakken? Is het voor iemand misschien herkenbaar?