Nieuwe baan!
Nu werd ik een aantal maanden geleden benaderd voor exact dezelfde baan, maar dan in mijn eigen woonplaats, letterlijk op 5 minuten fietsen van ons huis. Het duurde even voordat ik op gesprek kon komen vanwege de vakantie en omdat ik lastig vrij kon nemen, maar een week of 3 geleden heb ik een heel erg leuk en goed sollicitatiegesprek gehad. Daarna werd het afwachten natuurlijk, hoe langer het duurder, hoe spannender ik het vond. In m'n hoofd werkte ik er stiekem al, het was wel echt een klap geweest als ik niet aangenomen zou worden omdat het gewoon perfect zou zijn.
Maar gelukkig komt net een verlossende email: ik ben aangenomen en mag per 1 januari gaan beginnen! Ik ben echt zo blij, ik kan wel janken, er valt een enorme last van me af. Ik krijg super leuke collega's, weet dat de werktijden iets normaler zijn, win sowieso anderhalf uur permanent qua reistijd en ook voor mijn eigen ontwikkeling is het super. Man, wat een opluchting is dit zeg.. Ik begon echt te twijfelen of ik m'n andere baan wel vol zou gaan houden en voor m'n relatie was het ook alles behalve goed. Dit was echt zo'n beetje de allerlaatste mogelijkheid om dit werk te kunnen blijven doen en tegelijkertijd genoeg tijd voor mijn relatie en privéleven te creëren. Het is voor mij echt een lot uit de loterij.
Sorry trouwens dat ik het een beetje vaag hou, ik heb echter een baan die weinig voor komt en wil pas ontslag nemen in november. Ik kan niet eerder dan januari beginnen bij mijn nieuwe baan en kan het me niet veroorloven om een paar maanden zonder inkomen te zitten. Ik heb bij mijn huidige baan niets verteld over deze sollicitatie. Ik heb ook nog 3,5 week vakantie in die periode dus ik ben bang dat ik direct ontslagen zou worden. Maar ik moest dit wel even kwijt!