Welkom op Zeg maar Yes!

Waar het Yesforum stopte gaan wij door. Meld je nu ook aan en klets mee! Om deel te nemen aan een discussie op het forum moet je jezelf registreren. Hier kun je kletsen over alles wat je bezig houdt. Je kunt een discussie starten of reageren op andere topics. Wanneer je een nieuw topic opent, zorg er dan voor dat je dit in de juiste pijler doet, anders heb je kans dat deze door een van de burgemeesters wordt verplaatst. Zorg er ook voor dat je je aan de regels houdt. Deze kun je teruglezen in de Moderatortopics. Vragen of klachten over een topic? Stel of meld deze dan in het moderatortopic van de desbetreffende pijler of via de button met het uitroepteken in het topic zelf. Daarnaast kun je de burgemeesters ook een PM of een mail sturen naar het mailadres: zegmaaryes@gmail.com. Veel forumplezier!  


Rubriek W&S #2: Verpleegkundige op de S.poedeisende Hulp

<<

Lady

Gebruikers-avatar

Forumfossiel

Berichten: 15895

Geregistreerd: 31 Aug 2013 21:23

Bericht 28 Apr 2014 09:03

Rubriek W&S #2: Verpleegkundige op de S.poedeisende Hulp

Zomaar een dag..

Half acht in de ochtend. De start van een nieuwe werkdag op de Spoedeisende Hulp waar ik werk. We drinken een eerste kop koffie in de teampost. De dag begint rustig voor ons, we hebben nog geen patiënten. Wat de dag ons zal brengen is altijd weer een verrassing. Op de Spoedeisende Hulp is het hollen of stilstaan en staat de dag in het teken van klein leed, van groot verdriet of van een combinatie. Het enige wat je zeker weet is dat je van te voren nooit weet hoe je dag eruit gaat zien.

Half negen. Inmiddels is de werkdag in volle gang. Ik vang een zieke man op, die door de ambulance binnen is gebracht. Hij heeft hoge koorts, koude rillingen en een erg bolle buik. Enkele dagen daarvoor is hij gestart met antibiotica vanwege een blaasontsteking. De medicijnen slaan niet aan en de man wordt snel zieker. Ik prik twee infusen, neem bloed af, geef vocht en antibiotica via het infuus en maak een snelle en pijnloze scan van zijn buik. De scan geeft aan dat er ruim een liter urine in de blaas zit, dit verklaart de bolle buik. Een blaaskatheter biedt de oplossing, dus deze breng ik in. Geen prettige handeling voor de man om te ondergaan, maar hij knapt er zichtbaar van op. De man wordt uiteindelijk in het ziekenhuis opgenomen met een ernstige bloedvergiftiging als gevolg van een blaasontsteking.



Een vrouw wordt binnengebracht door de ambulance, ze is niet meer aanspreekbaar na het innemen van een overdosis pillen. De vrouw, ze lijkt eerder een meisje, is uitgebreid bekend bij de GGZ. Ze wilde niet meer verder leven en heeft daarom zoveel mogelijk pillen ingenomen. Een korte blik op de overdracht van de arts geeft een leven weer dat gekenmerkt wordt door mishandeling, harddrugsverslaving, prostitutie en Borderline. In opdracht van de intensivist geven we een medicijn wat de werking van de ingenomen pillen kan doen ontkrachten. De vrouw schiet gelijk in een Cold Turkey: acute ontwenningsverschijnselen. Wanneer ik nogmaals haar papieren bekijk, zie ik dat we slechts negen dagen schelen in leeftijd. Ik loop de kamer uit en prijs me gelukkig met het leven dat ik leid.

Een jongetje van vier zit op de schoot van zijn oma. Tijdens de vakantie in Frankrijk is hij gevallen en sindsdien blijft hij last houden van zijn elleboog. Het jongetje is verdrietig, hij vindt het helemaal niet zo leuk in het ziekenhuis. Er wordt een foto van zijn arm gemaakt en ik haal ondertussen een klein cadeautje voor hem. Cadeautjes doen wonderen en het ziekenhuisbezoek lijkt ineens een stuk minder erg en eng. De elleboog blijkt uit de kom te staan. Het jongetje mag in eerste instantie weer naar huis, hij zal later een oproep krijgen voor een operatie. Hij krijgt van mij een mitella om zijn arm en met het gekregen vliegtuig stevig in zijn handje weet hij niet hoe snel hij samen met oma het ziekenhuis moet verlaten.



Half elf, tijd voor een kop koffie en een broodje. Of toch niet, er wordt een reanimatie aangekondigd. Dit zet alle verpleegkundigen en artsen op scherp. Het reanimatiesein gaat uit, waardoor verpleegkundigen van de Intensive Care en Cardiac Care Unit worden opgeroepen voor ondersteuning. De kamer waar de patiënt zal worden opgevangen wordt klaargemaakt voor gebruik. Binnen no time staat de kamer vol met professionals om deze patiënt hopelijk te kunnen redden. De patiënt wordt binnengebracht door de ambulance. Het is een jonge vrouw van begin dertig. Ze is met de auto te water geraakt en kon er niet meer zelf uit komen. Daarnaast blijkt ze zwanger. Tijd om bij dit drama stil te staan is er niet, we gaan gelijk over tot actie en vechten voor haar leven. Reanimeren, infusen prikken, beademen, röntgenfoto’s, echo’s van haar hart en van de baby, alle medisch noodzakelijke handelingen worden uitgevoerd. De vrouw is door de ambulance al langdrug gereanimeerd, geïntubeerd en aan de beademing gelegd. Ze gaat uiteindelijk in slechte conditie naar de Intensive Care. Zij en haar ongeboren kindje zullen het niet redden, zo blijkt later.

Na de opvang zit ik vol met emoties. Onbegrip, verdriet, boosheid. Waarom is er zoveel ellende in de wereld? Waarom gebeuren zulke dingen? Veel tijd om er langer bij stil te staan is er niet, de afdeling ligt vol en er moet nog veel gebeuren. Straks, als de dienst er op zit, zullen we met zijn allen koffie drinken en napraten over deze jonge vrouw.

Na snel een broodje te hebben gegeten zie ik twee meiden van rond de 20. Ze zijn net in de stad komen wonen, om te gaan studeren aan de Hotelschool. Nu zijn ze met hun auto aangereden door een andere auto en klagen allebei over pijn in hun nek. Ook al zijn deze meiden zelf binnen komen wandelen, nekklachten na een ongeluk nemen we altijd serieus. Ze zullen de eerste niet zijn die lopend bij ons binnenkomen en met een gebroken nek de afdeling weer verlaten. Zo gebeurt het dat deze meiden een paar minuten later allebei op een brancard liggen, met hun nek in een nekkraag, zodat ze deze niet meer kunnen bewegen. Samen op één kamer, dat wel. Een beetje giechelend en toch ook een beetje zenuwachtig ondergaan de meiden de serie röntgenfoto’s die gemaakt worden. Gelukkig valt het allemaal mee en na een uurtje lopen de meiden al giechelend de afdeling weer af, zonder nekkraag.

De ambulance brengt een man binnen die met zijn vingers in een machine terecht is gekomen. Zijn duim is halverwege geamputeerd en ligt in een bakje met ijs bij de man op schoot. Snel werken is in dit geval van belang: Hoe eerder men kan opereren, des te meer kans dat de man mét duim verder door het leven kan. De man zit in over zijn duim, maar nog meer over het jubileumfeest, wat over een aantal dagen voor hem gegeven wordt omdat hij veertig jaar bij de baas is. Kan hij hier wel bij zijn of ligt hij dan nog in het ziekenhuis? De operatie slaagt en de duim is weer een geheel. De wijs- en middelvinger blijken ook ernstig beschadigd, alle pezen en botten waren doorgezaagd. De tijd zal leren wat deze man weer zal kunnen met zijn hand. Zijn 40 jarig jubileum heeft hij, met een verbonden hand, gewoon kunnen vieren.



Er wordt nog een traumapatiënt aangemeld. Een jongen van 17 jaar, die tijdens de sportdag van school in ondiep water is gedoken. De jongen klaagt over nek- en rugpijn en heeft geen gevoel in zijn linker lichaamshelft. De jongen wordt geplankt binnenbracht: nekkraag en platliggend. Totdat we zeker weten dat de jongen geen letsel heeft aan nek of rug, blijft hij in de nekkraag liggen en mag hij zelf niet bewegen. Helaas heeft deze jongen minder geluk, er blijkt een nekwervel gebroken. Gezien de mogelijke complicaties die hierbij kunnen optreden wordt de jongen per ambulance overgebracht naar een academisch ziekenhuis. Een operatie en langdurige revalidatie is wat deze jonge jongen te wachten staat.

Vier uur. Mijn voeten doen pijn, mijn hoofd zit vol. Onze dienst zit er op. Tijd voor een kop koffie en het evalueren van de dag. Elke dag weer een moment van besef dat je gelukkig mag zijn met wie je bent en wat je wel of juist niet hebt.

Ik kleed me om en loop de zon in.

Zomaar een dag...




Ik werk nu ruim vier jaar als verpleegkundige op de Spoedeisende Hulp. Een wereldbaan. Na aan de HBO-V te zijn afgestudeerd ging ik werken in het ziekenhuis waar ik ook als leerling verpleegkundige heb gewerkt. Toen ik na twee jaar uitdaging begon te missen en er een vacature vrijkwam op de SEH heb ik gesolliciteerd. Ik werd aangenomen en zo ging mijn droom in vervulling. Na een aantal maanden op de SEH gewerkt te hebben, heb ik de opleiding tot SEH-verpleegkundige gedaan. Deze opleiding duurt anderhalf jaar. Ik vond het ontzettend leuk om weer te studeren, om weer dingen te leren en uit te diepen en nieuwe inzichten te krijgen.

Tot op de dag van vandaag ben ik blij met mijn baan. Trots ook, het is geen doorsnee baan. Je moet stressbestendig zijn en van uitdaging houden. Het is over het algemeen hard werken en er is lang niet altijd tijd om normaal koffie te drinken of te lunchen. Het onverwachtse aspect vind ik leuk, je weet van te voren nooit hoe je werkdag eruit gaat zien. Daarnaast is het ontzettend veelzijdig, je komt alle specialismen en ziektebeelden tegen. Deze diversiteit houdt het leuk.

Het liefst houd ik me bezig met acute, levensbedreigende casussen. Hierbij word je ontzettend geprikkeld tot nadenken, verbanden leggen en er wordt een groot beroep gedaan op je kennis en vaardigheden. Ik houd ervan om met artsen mee te denken over een diagnose en behandeling. Ik wil geen doorsnee verpleegkundige zijn maar kunnen meedenken, meepraten en meebeslissen. Daarnaast houd ik van het contact met de patiënten en hun naasten. Bijna iedereen komt onverwachts op een Spoedeisende Hulp terecht. Dit zorgt soms voor heftige emoties, waar je als verpleegkundige voor open moet staan en mee om moet kunnen gaan.

Ik heb in de afgelopen vier jaar heel veel patiënten, ellende en leed gezien. Dat gaat je niet altijd in de koude kleren zitten. Er zijn casussen die je nooit meer vergeet. Wanneer een jong iemand ondanks jouw inzet sterft, dan is dat heel heftig. Zulke situaties moeten een plekje krijgen. Ik kan er over het algemeen goed mee omgaan maar het is belangrijk om als team voor elkaar klaar te staan en open te staan voor ieders emoties. Mijn vriend is ook werkzaam in de acute zorg en bij hem vind ik altijd een luisterend oor en begrip.
Gelukkig is het niet alleen maar leed en verdriet wat ik meemaak. Ik heb ontzettend fijne collega’s met wie ik veel plezier heb en ook patiënten staan vaak open voor grapjes. Het kan hun leed vaak net een beetje verzachten. Er vloeien soms tranen, maar gelukkig wordt er ook veel gelachen!

Ik zou nog heel veel meer kunnen en willen vertellen over mijn baan, maar ik ben bang dat jullie dan af gaan haken, dus ik laat het hierbij. ;)

Tegen iedere (beginnende) verpleegkundige die een baan op de Spoedeisende Hulp ambieert, wil ik nog zeggen: Ga ervoor, het is de mooiste baan ter wereld!

____________________________________________________________________________________________________
Benieuwd naar de andere delen uit deze rubriek?

Deel 1: Docent basisonderwijs en student gymopleiding
Deel 3: Medewerker grand café
Laatst gewijzigd door Lady op 13 Mei 2014 10:40, in totaal 4 keer gewijzigd.
28 april 2015 - Lieve D, your first breath took ours away..

12 mei 2018 - Lieve J, little hero!
<<

Tom

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 6220

Geregistreerd: 31 Aug 2013 17:32

Bericht 28 Apr 2014 09:09

Re: Rubriek W&S #2: Verpleegkundige op de Spoedeisende Hulp

Mooi geschreven en wat een topbaan moet dat zijn Lady!
Als liefde leven wordt, krijgt geluk een naam. 21-07-2019
<<

Anoniem119

Bericht 28 Apr 2014 09:11

Re: Rubriek W&S #2: Verpleegkundige op de S.poedeisende Hulp

Wow wat ontzettend bijzonder en mooi geschreven, Lady! Heel indrukwekkend en beeldend. En wat heb ik een respect voor jou, dat je zo'n baan aan kan. Ik kom zelf uit een medisch gezin en kan nooit mee praten over de medische wereld, maar ik heb altijd veel respect voor artsen en verpleegkundigen. Bedankt dat je ons dit kijkje in jouw dagelijkse wereld hebt gegeven, volgens mij is het een hele bijzondere wereld, waar nooit een seconde hetzelfde is!
<<

Lady

Gebruikers-avatar

Forumfossiel

Berichten: 15895

Geregistreerd: 31 Aug 2013 21:23

Bericht 28 Apr 2014 09:13

Re: Rubriek W&S #2: Verpleegkundige op de S.poedeisende Hulp

Wat een snelle en leuke eerste reacties, thanks!

Ik heb al heel vaak gedacht dat ik bijzondere verhalen moet gaan opschrijven en uiteindelijk bundelen in een boek, maar het blijft er alsmaar bij. Misschien moet ik er toch echt eens mee gaan beginnen.
28 april 2015 - Lieve D, your first breath took ours away..

12 mei 2018 - Lieve J, little hero!
<<

Lonely Goatherd

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 2886

Geregistreerd: 01 Sep 2013 07:44

Bericht 28 Apr 2014 09:14

Re: Rubriek W&S #2: Verpleegkundige op de S.poedeisende Hulp

Wow, indrukwekkend Lady!
<<

Zonnetje

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 2452

Geregistreerd: 31 Aug 2013 20:49

Bericht 28 Apr 2014 09:21

Re: Rubriek W&S #2: Verpleegkundige op de S.poedeisende Hulp

Een mooi stuk, Lady!
<<

Anoniem 43

Bericht 28 Apr 2014 09:24

Re: Rubriek W&S #2: Verpleegkundige op de S.poedeisende Hulp

Heel indrukwekkend en interessant om te lezen Lady!
<<

Tom

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 6220

Geregistreerd: 31 Aug 2013 17:32

Bericht 28 Apr 2014 09:24

Re: Rubriek W&S #2: Verpleegkundige op de S.poedeisende Hulp

Lady schreef:Wat een snelle en leuke eerste reacties, thanks!

Ik heb al heel vaak gedacht dat ik bijzondere verhalen moet gaan opschrijven en uiteindelijk bundelen in een boek, maar het blijft er alsmaar bij. Misschien moet ik er toch echt eens mee gaan beginnen.


Ik had echt dikke kippenvel bij je eerste stuk! Volgens mij moet dat een heftige, maar mooie bundel worden als je alles bij elkaar stopt.
Als liefde leven wordt, krijgt geluk een naam. 21-07-2019
<<

Anoniem215

Bericht 28 Apr 2014 09:29

Re: Rubriek W&S #2: Verpleegkundige op de S.poedeisende Hulp

Wow, Lady. Mooi geschreven, heb even een traantje gelaten. Ik heb ook de verpleging gedaan, maar door omstandigheden mijn laatste stage niet afgerond en geen diploma gehaald. Jaren later knaagt het nog steeds aan mij om het weer op te pakken. Na het lezen van jouw stukje kreeg ik het warm van binnen. Ik vind het geweldig werk!

Je hebt talent om te schrijven, ik vond jouw stuk heel prettig om te lezen. Je verhalen bundelen in een boek lijkt mij een top idee!
<<

Lady

Gebruikers-avatar

Forumfossiel

Berichten: 15895

Geregistreerd: 31 Aug 2013 21:23

Bericht 28 Apr 2014 09:30

Re: Rubriek W&S #2: Verpleegkundige op de S.poedeisende Hulp

Dank jullie wel. Ik ben blij dat jullie het leuk vinden. :)
28 april 2015 - Lieve D, your first breath took ours away..

12 mei 2018 - Lieve J, little hero!
<<

Burgemeester Nicky

Gebruikers-avatar

Site Admin

Berichten: 5452

Geregistreerd: 31 Aug 2013 16:30

Bericht 28 Apr 2014 09:42

Re: Rubriek W&S #2: Verpleegkundige op de S.poedeisende Hulp

Helix schreef:
Lady schreef:Wat een snelle en leuke eerste reacties, thanks!

Ik heb al heel vaak gedacht dat ik bijzondere verhalen moet gaan opschrijven en uiteindelijk bundelen in een boek, maar het blijft er alsmaar bij. Misschien moet ik er toch echt eens mee gaan beginnen.


Ik had echt dikke kippenvel bij je eerste stuk! Volgens mij moet dat een heftige, maar mooie bundel worden als je alles bij elkaar stopt.

Absoluut, ik zou het zeker gaan proberen! Ik vond je verhaal zo mooi geschreven, ik kon het me helemaal indenken hoe zoiets moet voelen. Terwijl ik helemaal niks heb met de medische wereld. Je schrijft erg prettig.

Bedankt voor je inzending!
<<

Green_Pepper

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4575

Geregistreerd: 09 Feb 2014 14:55

Bericht 28 Apr 2014 09:43

Re: Rubriek W&S #2: Verpleegkundige op de S.poedeisende Hulp

Mooi geschreven! Je baan lijkt me erg heftig, knap dat je die emoties en ervaringen toch een plekje weet te geven.
<<

Girli

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 3627

Geregistreerd: 06 Sep 2013 15:20

Bericht 28 Apr 2014 10:14

Re: Rubriek W&S #2: Verpleegkundige op de S.poedeisende Hulp

Heel mooi geschreven!
<<

Anoniem193

Bericht 28 Apr 2014 10:24

Re: Rubriek W&S #2: Verpleegkundige op de S.poedeisende Hulp

Prachtig lady!
Ik vond het nog lang niet saai worden. Zo in dagboek vorm geschreven vind ik mooi gedaan.
<<

Anoniem83

Bericht 28 Apr 2014 10:46

Re: Rubriek W&S #2: Verpleegkundige op de S.poedeisende Hulp

Heel erg onder de indruk ben ik van jouw baan, wat heftig zal het af en toe zijn. Je mag trots zijn wat je voor al die mensen kan betekenen. Respect echt waar. Nog niet zo lang geleden ben ik met onze jongste om niet zo'n leuke reden met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht en van dichtbij chaos meegemaakt bij de SEH. Blij dat er mensen zijn die hun hoofd zo koel kunnen houden als jij.
Goed stuk, heel leuk om te lezen.
<<

oasis

Gebruikers-avatar

Lady-post-a-lot

Berichten: 1040

Geregistreerd: 31 Aug 2013 18:03

Bericht 28 Apr 2014 10:56

Re: Rubriek W&S #2: Verpleegkundige op de S.poedeisende Hulp

Wat leuk om te lezen, Lady. Je hebt passie voor wat je doet, daar bestaat geen twijfel over.
Ook heftig, die jonge vrouw met haar kindje, die het niet gered hebben..
Waiting for a change to set us free
Waiting for the day when you can be you and I can be me
Waiting for hope to come around
Waiting for the day when hate is lost and love is found
Waiting for a change - Christina Aguilera
<<

Elvie

Gebruikers-avatar

Kletskop

Berichten: 604

Geregistreerd: 31 Aug 2013 18:14

Bericht 28 Apr 2014 13:22

Re: Rubriek W&S #2: Verpleegkundige op de S.poedeisende Hulp

Wat heb je dit mooi en beelden beschreven Lady, net alsof ik een dagje met je heb mee mogen kijken! Jouw baan lijkt me echt heel interessant en soms ook erg heftig. Respect voor jou en je collega's!
2014 2016
<<

Fred

Major Yipyapper

Berichten: 5138

Geregistreerd: 11 Sep 2013 15:08

Bericht 28 Apr 2014 13:53

Re: Rubriek W&S #2: Verpleegkundige op de S.poedeisende Hulp

Erg mooi geschreven! Ik zou zelf nooit kunnen werken in de verpleging of als arts (kan zelf amper tegen een prik en bloed namelijk). Wel heb ik altijd enorm veel respect voor het personeel dat verpleegd en dit werk doet. Dat de overheid hier ook nog eens op bezuinigd vind ik schandalig. In mijn optiek verdient met name het verplegend personeel te weinig. Artsen en doktoren verdienen daarin wel ruim voldoende. Ik snap eigenlijk nooit zo goed waar dat hele grote verschil is door ontstaan.
<<

Lady

Gebruikers-avatar

Forumfossiel

Berichten: 15895

Geregistreerd: 31 Aug 2013 21:23

Bericht 28 Apr 2014 14:02

Re: Rubriek W&S #2: Verpleegkundige op de S.poedeisende Hulp

Dank jullie wel!
28 april 2015 - Lieve D, your first breath took ours away..

12 mei 2018 - Lieve J, little hero!
<<

Anoniem130

Bericht 28 Apr 2014 14:09

Re: Rubriek W&S #2: Verpleegkundige op de S.poedeisende Hulp

Heel goed geschreven! Je brengt echt heel mooi de dynamiek en spoed over, zonder dat het verhaal zelf chaotisch wordt. Superstuk om te lezen!

En jij bent gewoon hartstikke cool.. ;D
<<

Lady

Gebruikers-avatar

Forumfossiel

Berichten: 15895

Geregistreerd: 31 Aug 2013 21:23

Bericht 28 Apr 2014 14:11

Re: Rubriek W&S #2: Verpleegkundige op de S.poedeisende Hulp

Ik had eerst de neiging om alleen maar bijzondere casussen op te schrijven, maar daar zitten zoveel bizarre en heftige verhalen bij dat ik bang was dat het ongeloofwaardig over zou komen. De manier waarop ik het nu geschreven heb geeft wel echt een normale dag weer, waarbij klein en groot leed elkaar afwisselen.
28 april 2015 - Lieve D, your first breath took ours away..

12 mei 2018 - Lieve J, little hero!
<<

Anoniem130

Bericht 28 Apr 2014 14:16

Re: Rubriek W&S #2: Verpleegkundige op de S.poedeisende Hulp

Denk dat het ook juist zo een mooi beeld geeft van de "alledaagse" spoedgevallen. Dit is voor veel - zeker niet medische mensen - al heftig genoeg denk ik.

Vond het echt ontzettend leuk om te lezen, je kunt goed schrijven, ik zou je boek kopen! ;)
<<

Anoniem130

Bericht 28 Apr 2014 14:17

Re: Rubriek W&S #2: Verpleegkundige op de S.poedeisende Hulp

Gave foto's ook trouwens!
<<

Liz

Gebruikers-avatar

Kwebbel

Berichten: 436

Geregistreerd: 01 Sep 2013 14:52

Bericht 28 Apr 2014 14:43

Re: Rubriek W&S #2: Verpleegkundige op de S.poedeisende Hulp

Wauw wat een indrukwekkend stuk. Zou je niet meer willen schrijven? Ik vind het echt heel interessant om 'zomaar een dag' te lezen. Gave baan!
Afbeelding
<<

Saga

Major Yipyapper

Berichten: 5349

Geregistreerd: 31 Aug 2013 18:12

Bericht 28 Apr 2014 15:39

Re: Rubriek W&S #2: Verpleegkundige op de S.poedeisende Hulp

Ontzettend mooi geschreven, van mij mogen er nog veel meer verhalen volgen!
10.04.17
Volgende

Terug naar Werk & studie

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers