Ja wel aan gedacht, maar eigenlijk ook geen zin nog weer een andere organisatie te zoeken haha. Dit bureau heeft blijkbaar een proef gedaan met deze manier van werken en zowel de kraamverzorgenden als de cliënten vonden t blijkbaar een succes? Dus wie weet valt t mee

Ach Elro, gaat het een beetje? Zijn de kraamtranen weer wat gezakt? Hoe gaat het verder met jullie?

Bizar trouwens Minoessepoes dat je zelf de was op moest hangen en Holly stond te stofzuigen omdat de kraamhulp het niet deed. Dat is echt niet oké!

Wij hadden er 2. De eerste was heel lief en zorgzaam, ik vond het niet fijn dat ze wegging. Ik zat niet lekker in mijn vel na de bevalling en ze bleef maar zeggen hoe ik moest genieten en hoe geweldig het was. Dat maakte me wel onzeker. De 2e was al op leeftijd en volgens mij heel erg in de war. Het was winter en ze was vergeten de ramen dicht te doen boven waardoor mijn baby in de kou lag. En ik was veel was kwijt, paar weken later kwam in het tegen in een mand, en dat was niet de wasman. Oja en ze stopte haar vinger steeds in de mond van onze baby, vond ik helemaal niet fijn maar was toen nog niet zo assertief.

Ik zag er zó tegenop. De eerste intake heb ik als heel controlerend ervaren en de kraamverzorgster die er na de opvang uit het ziekenhuis was, was heel star in de regels en daar voelde ik me echt een onwetend schoolmeisje bij. Zij gaf me totaal geen zelfvertrouwen.

Gelukkig kwam de volgende dag een hele fijne kraamverzorgster. Elke ochtend vroeg ze hoe de nacht was gegaan en stuurde ons elke ochtend weer naar bed zodat we wat uurtjes konden pakken omdat J alleen maar huilde 's nachts en wij dus niet sliepen. Zij zorgde dan voor J en in de middag leerde ze ons dan de dingen als badje enzo.

Verder vroeg ze ook nog heel specifiek naar mijn emoties omdat ik best wel heftig last had kraamtranen maar niet op een vervelende manier. Ze bood ook nog aan om met een spiegel naar mijn "onderkantje" (zo noemde ze het steeds haha) te kijken omdat ik pas een aantal dagen na de bevalling erachter kwam wat er eigenlijk allemaal was gebeurd down under met hechtingen enzo. Maar dat heb ik toch maar afgeslagen, mijn preutsheid was alweer teruggekeerd haha.

Het was een fijne vrouw die me wel alle regeltjes vertelde, maar ook ruimte liet als ik dingen anders wilde.

De baby in de kou! Ah wat zielig!

Haha ja wie weet Sophie ach, je kunt vast tegen die tijd nog wel aangeven als je djngen echt vervelend vindt.

Haha ja Sogood, kraamtranen nemen wat af. Maar niet dankzij de kraamhulp ;)
Ach, gisteren de laatste dag gehad. Wat langer in bed blijven liggen. En een eitje laten bakken voor me haha.

'Grappig' om de verschillende ervaringen te lezen.

Ik vond het ook vreemd met de 3e omdat we toch al wel veel zelf konden en wouden doen, maar toen draaide ik het om zo van, ik neem het er van! Heerlijk!

Onze kraamhulp was echt te mooi om waar te zijn.
Ze deed alles. Zorgde goed voor ons allemaal, al het eten werd feestelijk versierd, ze begeleidde ons goed, gaf veel tips, maakte het hele huis schoon, deed de was, kookte, scheef lieve briefjes voor ze wegging om ons te supporten, was een enorme steun toen de borstvoeding niet lukte, was sowieso een grote steun. Ook de visite werd in de watten gelegd. Ze haalde zelfs medicijnen voor me en bracht een plasje weg toen ik blaasontsteking bleek te hebben.
Ik vond het moeilijk afscheid nemen en spreek/zie haar nog steeds. In het begin had ik mijn twijfels omdat ze vrij jong was. Maar ze is en was een engel! Nu met de 2e op komst hebben we bij het bureau aangegeven haar weer te willen maar die meiden worden allemaal op dezelfde manier opgeleid daar dus ik maak me niet zo druk. De kraamweek wordt hoe dan ook weer fijn

Ik mis onze beide kraamhulpen nog steeds.
Ik vond het beide keren zó fijn en gezellig en bijzonder. Ik vond het heerlijk dat de zorg uit handen werd genomen en we zo werden verwend. Ik gaf geen bv dus er bleef best veel tijd over voor gewoon gezellig koffie drinken en kletsen.
Het fijnste vond ik dat na een zware onzekere nacht 's morgens de kraamhulp er was. Wat voelde ik me dan opgelucht. Dan konden we de zorg weer deken en kon ik het even van me afpraten en afhuilen.
Ik vind het ook nog steeds gek dat je ruim een week lang zoveel tijd met elkaar doorbrengt en zo intensief samenleeft en dat daarna opeens over is. Ik kan echt met heimwee terugdenken aan die 2 kraamweken!

Ik herken alles wat je zegt Olijfje. Die ochtenden! En er komt gewoon nooit meer iemand die al die luiers en grammetjes en voedingen nét zo interessant vindt als jij.

Alleen om de kraamweek zou ik al een derde willen ;)
Heerlijk!

Vooral ook om te ervaren wat anderen, hopelijk, altijd door mij hebben ervaren.

Haha, dat eerste zou ik geschreven kunnen hebben

Alleen voor nog een kraamweek zou ik een derde willen. Verder moet ik er niet aan denken.
Is dat reden genoeg?