Bedankt voor de reacties dames. Aan de ene kant fijn om te lezen dat jullie ook graag dicht bij je kind bleven aan de andere kant doet me dat ook schuldig voelen alsof ik al te vaak weg ben geweest
(als ik lees 2/3x in jullie verlof). Ik heb hem nu steeds even weggebracht als ik naar de fysio moet, een keer om zelf even bij te slapen, als ik even naar het centrum ging etc. Eigenlijk steeds maar 1 of 2 uurtjes, ik geef ook borstvoeding maar ga dan tussen de voedingen. Of als het zo uitkomt geef ik een fles borstvoeding mee. Gingen jullie weleens weg als kind bij papa bleef? Voor mij voelt dat toch anders. Volgende week ga ik een middag naar de kapper en in het weekend uiteten met mijn vriend, twee keer oppas dus. Nu moet ik ook zeggen dat we wel een heel relaxed kind hebben, als hij meer zou huilen zou ik hier meer moeite mee hebben denk ik. Het is zo dubbel, ik vind het leuk om even weg te gaan maar ik mis hem ook. En straks moet ik hem nog meer missen.
Ik merk wel dat ik meer mijn gevoel moet volgen. Ik had mijn kind ook na 3 weken een nachtje op zijn eigen kamer gelegd, daarna weer snel terug bij ons gelegd, het voelde niet goed. Het gaat soms zo tussen verstand en gevoel. Of geen verstand, maar meer hoe het hoort, of hoe andere mensen het doen/wat ik ken en denk wat goed is. Dat moet ik nog een beetje leren denk ik
. Nu las ik vandaag op instagram ook twee mooie teksten van moeders over je kind weken bij je dragen, geen kraambezoek ontvangen de eerste weken etc. En dan ga ik weer twijfelen of ik het wel goed heb gedaan. Maar ik heb het wel goed gedaan, ik ben er altijd voor hem. Gewoon een lekkere emo week heb ik. Dan heeft hij vandaag ook nog zijn prikjes gehad, we zijn beide helemaal van slag.
Joey en Suus: ik denk juist dat het misschien fijn is om hier wel een beslissing over te nemen, parkeren vind ik moeilijk
. Het rooster moet gemaakt worden dus moet het wel een deze weken weten.
Lilou: de kiepramen kunnen dus ook helemaal open begrijp ik? Dat is wel ontzettend schrikken ja, goed dat je meteen bent gaan kijken en niet hebt gewacht.