Bericht vanaf een blauwe wolk
Gisteren om 7.25 u is onze zoon F. geboren. Met precies 37 weken. Bevalling was lang, rommelig en vooral het laatste stuk heel erg pittig maar jemig wat heb ik het er voor over gehad.
Hij moest vanwege mijn medicatie 24 uur op de neonatologie worden opgenomen en dan nog 24 uur bij mij op de kamer, hij zou wel een uurtje bij me mogen liggen na de bevalling. Daar heb ik me vreselijk druk over gemaakt maar het is nauwelijks iets wat ons geluk in de weg staat.
Hij heeft een hele goede start gehad, drie kreetjes en heeft toen heel tevreden 1.45 uur bij me gelegen waarvan 45 min aan de borst voor hij opgehaald werd door de kinderarts. Nadat ik ontbeten en gedoucht had ben ik met mijn bed naar de neo gegaan en daar van 10-17 uur gebleven en bijna de hele dag gebuideld met hem. Daarna een aantal keer voor voedingen heen en weer en vanmorgen om 6.45 u stond er ineens een broeder met mijn kind in een wiegje in mijn kamer: “ja hij gilt de hele afdeling bij elkaar want hij wil eten dus je mag ‘m houden”
Hij doet het zo goed dat ik hem lekker bij me mag houden en hij niet meer terug hoeft naar de neo. En morgen mogen we dan als t goed is naar huis.
Oh ik zit zo enorm op een blauwe wolk, nooit gedacht dat ik zo’n mooie start met hem zou hebben. En ik ben zo verschrikkelijk verliefd. Ook op mijn man, ik moet echt gewoon huilen als ik hem samen met onze zoon zie.