23 Sep 2018 21:50 door Anoniem243
Voor het eerst in bijna 4 jaar ben ik vandaag in het openbaar op een behoorlijk negatieve manier aangesproken over mijn manier van met een bepaalde situatie omgaan met mijn kind (ja klinkt vaag maar ik ga de details niet noemen). En ik was woest. Heb de persoon in kwestie dan ook vrij fel vermeld zich met de eigen zaken te bemoeien, om na afloop even heel hard m'n best te doen niet te janken voor de ogen van mijn zoon. Echt, waar halen mensen het gore lef vandaan. Als je helemaal niks weet van mijn kind, van mij en van de betreffende situatie en hoe we ontzettend ons best doen om zoon daar goed in te begeleiden, hoe kom je dan op het idee mij te gaan vertellen dat ik het fout doe. Met als gevolg dat ik me nog slechter over mezelf voel als moeder dan ik (op dat gebied) toch al doe. Terwijl ik weet dat ik op de best mogelijke manier gehandeld heb. Nouja, ik laat het weer los maar ik had het vanmiddag echt even niet meer.