18 Aug 2018 09:09 door Pompoen
Ik wil even kwijt dat wij gisteren in bed werden opgeschrikt door een harde klap. Ik riep gelijk: “dit is niet goed” en toen we uit het raam keken zagen we een scooter op de grond liggen met een man er naast die totaal niet bewoog.
We zijn gelijk in actie gekomen, gelukkig was er buiten al een man die zijn hond uitliet die er aan kwam. Hij constateerde geen hartstlag en is gelijk begonnen met reanimeren. Ik heb 112 gebeld (en ondertussen een broek over mijn onderbroek aangedaan) en mijn man is naar buiten gerend om te assisteren.
Ik heb toen ik buiten kwam gelijk de hond van die man van de reanimatie gepakt want die had hij losjes vastgemaakt aan de scooter en dat beest was enorm overstuur dat hij niet naar zijn baasje kon. Was een grote sterke hond maar gelukkig lukte het me het beest wat kalmer te krijgen. De telefoon heb ik aan mijn man gegeven en die heeft hem op speaker gezet en zo alles doorgegeven wat ze konden over die man. De hond kroop uiteindelijk helemaal tegen me aan en luisterde ook redelijk als hij ineens opsprong en aan de riem begon te trekken.
De reanimatie was gelukkig heel snel succesvol, de man had alweer hartstlag toen we buiten kwamen. Maar helaas kwam hij niet bij en hij was ook heel koud. Hij reageerde niet op pijnprikkels, nergens op.
Ze zijn uitgerukt met een ambulance, drie politieauto’s en de traumahelicopter. Ze hebben hem geplankt, zijn kleren open geknipt en zijn wel een half uur met hem bezig geweest op straat en in de ambulance, hij is uiteindelijk dus wel met ademhaling en hartslag weggebracht, de arts van de heli ging mee, maar helaas was hij toen nog altijd niet aanspreekbaar.
Ik kon daarna echt niet slapen, heb uiteindelijk een inslaappil genomen want vandaag een drukke dag. Maar de beelden blijven maar aan me voorbij schieten en ook de herinneringen aan hoe het toen met mijn man ging komen naar boven.
En nu moet ik weg voor een vrijgezellenfeest, beetje dubbel maar ik hoop dat de afleiding me goed doet.