Blegh... dat soort dingen zijn altijd zo verdrietig Marie!
Hopelijk kun je je een klein beetje vasthouden en dat het voor het beestje zo beter is, en dat jullie dus een ontzettend dappere, krachtige beslissing genomen hebben!
Gister was het voor mijn dochter de laatste schooldag voor de vakantie, ze hadden het laatste kwartiertje buiten disco en eindigde met het nummer 'nog 3' van Carlo en Irene. Alle kinderen dansen, springen, lachen, juichen. Behalve die van mij. Ze zat op de zandbak en ik kon aan alles zien dat ze verdrietig was maar zich groot hield.
Toen de bel ging en de juf met de kinderen het plein afliep, zei ze tegen de juf: Ik zie mijn mama! Ze zette nog geen stap bij de juf weg en barstte vervolgens in huilen uit. Alles kwam er werkelijk uit. Ze wilde niet naar groep 3, ze wil bij haar juffen blijven, ze wil haar vriendinnen niet zo lang missen enz enz.
Zo sneu, om alle kindjes zo te zien genieten van het feit dat het vakantie is, en haar zo te zien worstelen met haar verdriet