Teun schreef:Ja. In mijn studententijd voor angst- en paniekklachten en vorig jaar een paar gesprekken vanwege overspannenheid en een heftig jaar.
In mijn omgeving zijn er denk ik meer mensen die wel ooit therapie hebben gehad dan niet. Onder vriendinnen merk ik het taboe niet zo erg, maar bij bijvoorbeeld collega’s ligt dat wel anders. Zelf heb ik er niet zo’n moeite mee om er open over te zijn.
Silly-One schreef:Lotus ik sta daar niet van te kijken. Als je tegenwoordig ziet hoeveel er van pubers en adolescenten wordt verwacht, terwijl de hersenen nog in volle ontwikkeling zijn. Ik snap dat het dan te veel kan worden. Tel daar ook even bij op dat de generatie onder ons al weer veel meer te maken krijgt met prikkels die ze moeten verwerken. Toen ik op de middelbare school dat had je alleen een telefoon waarmee je kon bellen en smsen ( als je die al had). Tegenwoordig hebben de kinderen al de hele wereld in hun hand waarbij ze uren op het schermpje kunnen kijken met perfecte foto’s o.i.d. van de buitenwereld.
Lotus schreef:Volgens hem hangt het vooral samen met de softe opvoeding die wij gehad hebben.
We hebben de gelukkigste kinderen ter wereld, maar dat hangt volgens hem dan ook samen met het gebrek aan omgaan met teleurstellingen, minder verantwoordelijkheden, betutteling etc
Luisa schreef:Nee, in mijn omgeving ken ik ook niemand die in therapie zit of is geweest. Het valt mij op het forum altijd op dat er zoveel mensen wel therapie hebben (gehad) omdat dit zo afwijkt van mijn omgeving.
Joey schreef:Luisa schreef:Nee, in mijn omgeving ken ik ook niemand die in therapie zit of is geweest. Het valt mij op het forum altijd op dat er zoveel mensen wel therapie hebben (gehad) omdat dit zo afwijkt van mijn omgeving.
Ik zeg maar wat hoor. Maar misschien reageren de mensen die het wel hebben gehad hier eerder omdat ze affiniteit met het onderwerp hebben.
Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers