JaneDoe schreef:Bij mij kwam het matig op gang. Mijn tepels zijn erg vlak waardoor S veel moeite had om aan te happen. De verpleegkundigen in het ziekenhuis hielpen me dan door hard in mijn tepels te knijpen zodat hij alvast een druppeltje melk proefde en hopelijk daardoor ging drinken. Misschien is het gebruikelijk dat ze dat doen, maar ik was al enorm lamlendig na de keizersnede. De wond deed erg veel pijn en ik was echt doodop na 24 uur persen en operatie, dat ik de pijn van het geknijo in mijn tepels in combinatie met het moeilijk aanhappen van S niet trok en zelf na 2 dagen heb besloten over te stappen op flesvoeding. Vind het achteraf wel jammer, had het graag willen proberen.
Of het knijpen normaal is of dat het toch moeilijker op gang kwam door de keizersnede weet ik eigenlijk niet.
Bliss schreef:
Gisteren lag ze trouwens even huid op huid bij me en begon ze te huilen, liep er ineens een straal melk uit m'n borst! Heel vreemde gewaarwording. Heb al een paar dagen veel stuwing, irritant gevoel vind ik dat en hoop dat het snel weg is.
Marin schreef:Bliss schreef:
Gisteren lag ze trouwens even huid op huid bij me en begon ze te huilen, liep er ineens een straal melk uit m'n borst! Heel vreemde gewaarwording. Heb al een paar dagen veel stuwing, irritant gevoel vind ik dat en hoop dat het snel weg is.
Vind je dat dan niet vreemd om haar dan niet aan te leggen en haar toch die melk te geven, als het er zo uit komt?
Ik bedoel dit heel open zonder oordeel, maar omdat het me zo gek lijkt dat die melk in principe 'bedoeld' is voor haar en je het dan bewust niet geeft. Snap ik wel hoor, nu je de keuze hebt gemaakt voor kv, moet je niet de bv stimuleren natuurlijk want dan blijf je bezig (en gaat die stuwing nooit weg haha) maar het lijkt me zo gek tegenstrijdig voelen. Of heb je dat niet?
Terug naar Zwangerschap & kinderen
Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers